بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب اصول کافی جلد سوم, شیخ کلینی ( )
 
 

بخش های کتاب

     FEHREST -
     FOOTNT01 -
     IStart -
     KAFI3001 -
     KAFI3002 -
     KAFI3003 -
     KAFI3004 -
     KAFI3005 -
     KAFI3006 -
     KAFI3007 -
     KAFI3008 -
     KAFI3009 -
     KAFI3010 -
     KAFI3011 -
     KAFI3012 -
     KAFI3013 -
     KAFI3014 -
     KAFI3015 -
     KAFI3016 -
     KAFI3017 -
     KAFI3018 -
     KAFI3019 -
     KAFI3020 -
     KAFI3021 -
     KAFI3022 -
     KAFI3023 -
     KAFI3024 -
     KAFI3025 -
     KAFI3026 -
     KAFI3027 -
     KAFI3028 -
     KAFI3029 -
     KAFI3030 -
     KAFI3031 -
     KAFI3032 -
     KAFI3033 -
     KAFI3034 -
     KAFI3035 -
     KAFI3036 -
     KAFI3037 -
     KAFI3038 -
     KAFI3039 -
     KAFI3040 -
     KAFI3041 -
     KAFI3042 -
     KAFI3043 -
     KAFI3044 -
     KAFI3045 -
     KAFI3046 -
     KAFI3047 -
     KAFI3048 -
     KAFI3049 -
     KAFI3050 -
     KAFI3051 -
     KAFI3052 -
     KAFI3053 -
     KAFI3054 -
     KAFI3055 -
     KAFI3056 -
     KAFI3057 -
     KAFI3058 -
     KAFI3059 -
     KAFI3060 -
     KAFI3061 -
     KAFI3062 -
     KAFI3063 -
     KAFI3064 -
     KAFI3065 -
     KAFI3066 -
     KAFI3067 -
     KAFI3068 -
     KAFI3069 -
     KAFI3070 -
     KAFI3071 -
     KAFI3072 -
     KAFI3073 -
     KAFI3074 -
     KAFI3075 -
     KAFI3076 -
     KAFI3077 -
     KAFI3078 -
     KAFI3079 -
     KAFI3080 -
     KAFI3081 -
     KAFI3082 -
     MainFehrest -
 

 

 
 
next page اصول كافي ثقةالاسلام كليني جلد سوم

back page


* باب : مدارا و سازگارى *

بَابُ الْمُدَارَاةِ

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَرَسُولُ اللَّهِ ص ثَلَاثٌ مَنْ لَمْ يَكُنَّ فِيهِ لَمْ يَتِمَّ لَهُ عَمَلٌ وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنْ مَعَاصِى اللَّهِ وَخُلُقٌ يُدَارِى بِهِ النَّاسَ وَ حِلْمٌ يَرُدُّ بِهِ جَهْلَ الْجَاهِلِ
اصول كافى ج : 3 ص : 179 رواية :1
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: سه چيز است كه هركه نگهداشته باشد، هيچكارش تمام نيست : پرهيزكارى كه او را از نافرمانى خدا باز دارد، و خلقى كه بسبب آنبا مردم بسازد و بردبارى كه نادانى نادان را با آن رد كند.

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِالْحَسَنِ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَراً ع يَقُولُ جَاءَ جَبْرَئِيلُ ع إِلَى النَّبِيِّ ص فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ رَبُّكَيُقْرِئُكَ السَّلَامَ وَ يَقُولُ لَكَ دَارِ خَلْقِى
اصول كافى ج : 3 ص : 179 رواية :2
امام صادق (ع ) مى فرمود: جبرئيل عليه السلام نزد پيغمبر صلى الله عليه و آله آمد وعرض كرد: اى محمد پروردگارت سلام مى رساند و مى گويد: با مخلوقم مدارا كن .

عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ حَبِيبٍالسِّجِسْتَانِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ فِى التَّوْرَاةِ مَكْتُوبٌ فِيمَا نَاجَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِمُوسَى بْنَ عِمْرَانَ ع يَا مُوسَى اكْتُمْ مَكْتُومَ سِرِّى فِى سَرِيرَتِكَ وَ أَظْهِرْ فِى عَلَانِيَتِكَالْمُدَارَاةَ عَنِّى لِعَدُوِّى وَ عَدُوِّكَ مِنْ خَلْقِى وَ لَا تَسْتَسِبَّ لِى عِنْدَهُمْ بِإِظْهَارِ مَكْتُومِ سِرِّىفَتُشْرِكَ عَدُوَّكَ وَ عَدُوِّى فِى سَبِّى
اصول كافى ج : 3 ص : 179 رواية :3
امام باقر عليه السلام فرمود: در تورات نوشته است ، از جمله مناجات خداىعزوجل با موسى بن عمران اين بود كه : اى موسى ! راز پنهان مرا در باطن خويشپوشيده دار و در آشكارت سازگارى با دشمن من و دشمن خود را از جانب من اظهار كن و بااظهار راز پنهانم سبب دشنام دادن آنها به من مشو تا در دشنام دادن من شريك دشمن خود ودشمن من گردى .

أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ حَمْزَةَبْنِ بَزِيعٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَمَرَنِىرَبِّى بِمُدَارَاةِ النَّاسِ كَمَا أَمَرَنِى بِأَدَاءِ الْفَرَائِضِ
اصول كافى ج : 3 ص : 179 رواية :4
رسول خدا (ص ) فرمود: پروردگارم مرا بسازگارى با مردم امر فرمود. چنانكه بانجامواجبات امر فرمود.


عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مُدَارَاةُ النَّاسِ نِصْفُ الْإِيمَانِ وَ الرِّفْقُ بِهِمْ نِصْفُ الْعَيْشِ ثُمَّ قَالَأَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع خَالِطُوا الْأَبْرَارَ سِرّاً وَ خَالِطُوا الْفُجَّارَ جِهَاراً وَ لَا تَمِيلُوا عَلَيْهِمْفَيَظْلِمُوكُمْ فَإِنَّهُ سَيَأْتِى عَلَيْكُمْ زَمَانٌ لَا يَنْجُو فِيهِ مِنْ ذَوِى الدِّينِ إِلَّا مَنْ ظَنُّوا أَنَّهُأَبْلَهُ وَ صَبَّرَ نَفْسَهُ عَلَى أَنْ يُقَالَ [ لَهُ ] إِنَّهُ أَبْلَهُ لَا عَقْلَ لَهُ
اصول كافى ج : 3 ص : 180 رواية :5
امام صادق (ع ) فرمود رسولخدا (ص ) فرمود: سازگارى با مردم نصف ايمانست و نرمىبا آنها نصف زندگى است .
سپس امام صادق (ع ) فرمود: با نيكان در پنهان آميزش كنيد و با بدكاران در آشكار و برآنها حمله نكنيد كه بر شما ستم كنند، زيرا فرمانى براى شما پيش آيد كه از دينداراننجات نيابد، جز آنكه را مردم ابلهش دانند و خود او هم آماده باشد وتحمل كند كه باو گويند ابله و بيعقل است .

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ ذَكَرَهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍقَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ إِنَّ قَوْماً مِنَ النَّاسِ قَلَّتْ مُدَارَاتُهُمْ لِلنَّاسِ فَأُنِفُوا مِنْقُرَيْشٍ وَ ايْمُ اللَّهِ مَا كَانَ بِأَحْسَابِهِمْ بَأْسٌ وَ إِنَّ قَوْماً مِنْ غَيْرِ قُرَيْشٍ حَسُنَتْ مُدَارَاتُهُمْفَأُلْحِقُوا بِالْبَيْتِ الرَّفِيعِ قَالَ ثُمَّ قَالَ مَنْ كَفَّ يَدَهُ عَنِ النَّاسِ فَإِنَّمَا يَكُفُّ عَنْهُمْ يَداًوَاحِدَةً وَ يَكُفُّونَ عَنْهُ أَيْدِيَ كَثِيرَةً
اصول كافى ج : 3 ص : 180 رواية :6
امام صادق (ع ) مى فرمود: گروهى از قريش با مردم كم سازگارى كردند و از قريشرانده شدند، در صورتيكه بخدا سوگند كه از نظر خانوادگى عيبى نداشتند. و گروهىاز غير قريش با مردم خوشرفتارى نمودند و بخاندان عالى و بلند پيوستند.
سپس فرمود: هر كه دستش را از مردم دربغ دارد. او از آنها يكدست دريغ داشته ، ولى مردماز او دستها دريغ دارند.

شرح :
بمضمون جمله اخير كلامى در خطبه 23 نهج البلاغه از اميرالمؤ منين عليه السلاموارد شده كه بخويشان و فاميل اختصاص دارد و سيد رضى رحمة الله در آنجاتوضيحى بيان ميكند.

* باب : نرمى و ملاطفت *

بَابُ الرِّفْقِ

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِبْنِ أَبِى لَيْلَى عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ إِنَّ لِكُلِّ شَيْءٍ قُفْلًا وَ قُفْلُ الْإِيمَانِالرِّفْقُ
اصول كافى ج : 3 ص : 180 رواية :1
امام باقر عليه السلام فرمود: براى هر چيزى قفلى است (كه آنرا بدو نگهدارند) وقفل ايمان نرمى ملاطفت است . (چه آنكه هر كس نرمى را از دست دهد و خشم و قهر و خشونتپيش گيرد، ناچار باعمالى دست زند كه ايمانش از دست برود).

وَ بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع مَنْ قُسِمَ لَهُ الرِّفْقُ قُسِمَ لَهُ الْإِيمَانُ
اصول كافى ج : 3 ص : 181 رواية :2
امام باقر (ع ) فرمود: كه بهر كه نرمى نصيب شد، ايمان نصيب شد.

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ يَحْيَى الْأَزْرَقِ عَنْ حَمَّادِ بْنِبَشِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى رَفِيقٌ يُحِبُّ الرِّفْقَفَمِنِْعِبَادِهِ تَسْلِيلُهُ أَضْغَانَهُمْ وَ مُضَادَّتَهُمْ لِهَوَاهُمْ وَ قُلُوبِهِمْ وَ مِنْ رِفْقِهِ بِهِمْ أَنَّهُ يَدَعُهُمْعَلَى الْأَمْرِ يُرِيدُ إِزَالَتَهُمْ عَنْهُ رِفْقاً بِهِمْ لِكَيْلَا يُلْقِيَ عَلَيْهِمْ عُرَى الْإِيمَانِ وَ مُثَاقَلَتَهُجُمْلَةً وَاحِدَةً فَيَضْعُفُوا فَإِذَا أَرَادَ ذَلِكَ نَسَخَ الْأَمْرَ بِالْآخَرِ فَصَارَ مَنْسُوخاً
اصول كافى ج : 3 ص : 181 رواية :3
امام صادق (ع ) فرمود: خداى تبارك و تعالى ملايم است و ملايمت را دوست دارد، از ملايمت اونسبت به بندگانش ، بيرون ساختن كينه ها و مخالفت هوسها و دلهايشانست و نيز از ملايمتاو نسبت به بندگان اينستكه : امرى را كه ميخواهد مردم را از آن بر كنار كند، براى ملايمتبا آنها ايشان را با آن امر واميگذاريد (كه طبق عادت رفتار كنند و از ابتدا بر آنها سختنميگيرد) تا سنگينى امر ايمان يكباره بر آنها نيفتد كه ناتوان گردند، و چون ارادهبركنارى آنها كند، آن امر را با مرديگرى نسخ فرمايد تا امراول منسوخ گردد (چنانكه در صدر اسلام مردم را بقبله بيت المقدس وا گذاشت و چونباحكام اسلام انس و الفت پيدا كردند، آنها را متوجه كعبه فرمود و بيت المقدس منسوخگرديد).

شرح :
مقصود از بيرون ساختن كينه ها اينستكه : به پيغمبران و اوصيائشان دستور داده ،نسبت بكفار و منافقين نرمى و ملايمت نمايند و با احسان و دستگيرى و خوشرفتارىدلهايشانرا باسلام گرم كنند تا كينه از دلهايشان خارج شود.
و ممكن است مقصود اى باشد كه كينه هاى كفار را در گفتار و رفتارشان بمسلمين نشانميدهد تا مسلمين فريب نخورند و از نيرنگ آنها بر حذر باشند و يا مراد اينستكه كينه هائىكه در دل مردم است بسبب گفتارهاى تند و زشت نسبت بآنكه از او كينه دارند بتدريج خارجميشود و گرنه مردم يكديگر را ميكشتند.
و اما راجع به مخالفت هوسها و دلها چند وجه گفته اند:
(1) خدايتعالى بكفار و منافقين آراء و افكار مختلف داد و اگر همگى يك راءى بودند مسلمينرا ريشه كن مينمودند.
(2) خدا ميان هوس و عقل هر كسى مخالفت انداخت ، تا هر كه خواهد پيروىعقل كند و راه آخرت گيرد.
(3) هوسهاى برخى از بندگانش را بهوسهاى برخى ديگر از ميان ميبرد، و اين معنىنزديك بمعانى جمله اولست .
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ مُعَاذِبْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص ‍ الرِّفْقُ يُمْنٌ وَ الْخُرْقُ شُؤْمٌ
اصولكافى ج : 3 ص : 182 رواية :4
رسولخدا (ص ) فرمود: نرمى ميمنت دارد و خشونت نحوست .

عَنْهُ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّرَفِيقٌ يُحِبُّ الرِّفْقَ وَ يُعْطِى عَلَى الرِّفْقِ مَا لَا يُعْطِى عَلَى الْعُنْفِ
اصول كافى ج : 3 ص : 182 رواية :5
امام باقر (ع ) فرمود: خداى عزوجل ملايم است و ملايمت را دوست دارد و پاداشى كهبملايمت ميدهد بخشونت و سختگيرى نميدهد.

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِيجَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ الرِّفْقَ لَمْ يُوضَعْ عَلَى شَيْءٍ إِلَّا زَانَهُ وَ لَا نُزِعَ مِنْشَيْءٍ إِلَّا شَانَهُ
اصول كافى ج : 3 ص : 182 رواية :6
رسولخدا (ص ) فرمود: نرمى روى هر چه گذاشته شد، آنرا زينت داد و از هر چهبرداشته شد، زشتش ‍ ساخت .

عَلِيٌّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِي الْمِقْدَامِ رَفَعَهُ إِلَى النَّبِيِّص قَالَ إِنَّ فِي الرِّفْقِ الزِّيَادَةَ وَ الْبَرَكَةَ وَ مَنْ يُحْرَمِ الرِّفْقَ يُحْرَمِ الْخَيْرَ
اصول كافى ج : 3 ص : 182 رواية :7
پيغمبر (ص ) فرمود: در نرمى زيادى و بركت است و هر كه از نرمى محروم شد از خيرمحروم گشت .

عَنْهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَا زُوِيَ الرِّفْقُ عَنْ أَهْلِبَيْتٍ إِلَّا زُوِيَ عَنْهُمُ الْخَيْرُ
اصول كافى ج : 3 ص : 182 رواية :8
امام صادق (ع ) فرمود: از هر خاندانى كه نرمى دور شد، خير از آنها دور گشت .

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ الثَّقَفِيِّ عَنْ عَلِيِّبْنِ الْمُعَلَّى عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ زِيَادِ بْنِ أَرْقَمَ الْكُوفِيِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِىعَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ أَيُّمَا أَهْلِ بَيْتٍ أُعْطُوا حَظَّهُمْ مِنَ الرِّفْقِ فَقَدْ وَسَّعَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ فِى الرِّزْقِوَ الرِّفْقُ فِى تَقْدِيرِ الْمَعِيشَةِ خَيْرٌ مِنَ السَّعَةِ فِى الْمَالِ وَ الرِّفْقُ لَا يَعْجِزُ عَنْهُ شَيْءٌ وَالتَّبْذِيرُ لَا يَبْقَى مَعَهُ شَيْءٌ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَفِيقٌ يُحِبُّ الرِّفْقَ
اصول كافى ج : 3 ص : 182 رواية :9
امام صادق (ع ) فرمود: هر خانواده اى كه بهره خود را از نرمى گرفتند، خدا روزى ايشانرا وسعت داد و نرمى در تقدير معيشت (اقتصاد و ميانه روى در خرج ) از وسعتمال بهتر است ، و با ميانه روى درماندگى نباشد و با ولخرجى چيزى باقى نماند، هماناخداى عزوجل نرمى كند و نرمى را دوست دارد.

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ رَفَعَهُ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ هِشَامِ بْنِ أَحْمَرَ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ ع قَالَقَالَ لِي وَ جَرَى بَيْنِي وَ بَيْنَ رَجُلٍ مِنَ الْقَوْمِ كَلَامٌ فَقَالَ لِى ارْفُقْ بِهِمْ فَإِنَّ كُفْرَ أَحَدِهِمْفِى غَضَبِهِ وَ لَا خَيْرَ فِيمَنْ كَانَ كُفْرُهُ فِى غَضَبِهِ
اصول كافى ج : 3 ص : 183 رواية :10
هشام بن احمد گويد: مرا با مردى از آنقوم سخن در گرفته بود (با يكى از مخالفيننزاع ميكردم ) حضرت ابوالحسن (ع ) بمن فرمود: با آنها نرمى كن ، زيرا كفر ايشان درخشم آنهاست (چون خشمگين شوند سخن كفرآميز گويند) و خيرى نيست در كسيكه كفرش درخشمش باشد.

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ مُوسَى بْنِ بَكْرٍ عَنْ أَبِيالْحَسَنِ مُوسَى ع قَالَ الرِّفْقُ نِصْفُ الْعَيْشِ
اصول كافى ج : 3 ص : 183 رواية :11
موسى بن جعفر عليه السلام فرمود: نرمى نيمى از زندگى است .

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَرَسُولُ اللَّهِ ع إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الرِّفْقَ وَ يُعِينُ عَلَيْهِ فَإِذَا رَكِبْتُمُ الدَّوَابَّ الْعُجْفَ فَأَنْزِلُوهَامَنَازِلَهَا فَإِنْ كَانَتِ الْأَرْضُ مُجْدِبَةً فَانْجُوا عَنْهَا وَ إِنْ كَانَتْ مُخْصِبَةً فَأَنْزِلُوهَا مَنَازِلَهَا
اصول كافى ج : 3 ص : 183 رواية :12
رسول خدا (ص ) فرمود: خدا نرمى را دوست دارد و بآن كمك ميكند (چنانچه در حديث 1841ذكر شد) پس چون مركوبهاى لاغر را سوار شديد، آنها را بمنزلگاه مقرر خود فرودآوريد (تا علوفه خورند استراحت كنند) و اگر زمين خشك و بى گياه باشد، با شتاببگذريد و اگر پر گياه باشد، آنها را فرود آريد (پس نرمى و ملاطفت حتى نسبتبحيوانات هم خوب و پسنديده است ).

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْجَابِرٍ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَوْ كَانَ الرِّفْقُ خَلْقاً يُرَى مَا كَانَ مِمَّاخَلَقَ اللَّهُ شَيْءٌ أَحْسَنَ مِنْهُ
اصول كافى ج : 3 ص : 183 رواية :13
رسول خدا (ص ) فرمود: اگر نرمى مخلوقى ميبودكه ديده ميشد، در ميان مخلوقات خدا از اونيكوتر نبود.


أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَيْمُونٍعَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَحَدِهِمَا ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ رَفِيقٌ يُحِبُّ الرِّفْقَ وَ مِنْ رِفْقِهِ بِكُمْ تَسْلِيلُأَضْغَانِكُمْ وَ مُضَادَّةِ قُلُوبِكُمْ وَ إِنَّهُ لَيُرِيدُ تَحْوِيلَ الْعَبْدِ عَنِ الْأَمْرِ فَيَتْرُكُهُ عَلَيْهِ حَتَّىيُحَوِّلَهُ بِالنَّاسِخِ كَرَاهِيَةَ تَثَاقُلِ الْحَقِّ عَلَيْهِ
اصول كافى ج : 3 ص : 183 رواية :14
امام باقر يا امام صادق (ع ) فرمود: خدا ملايم است و ملايمت را دوست دارد و از ملايمتش نسبتبشما، بيرون بردن كينه ها و مخالفت دلهاى شماست ، و همانا او ميخواهد بنده را از امرىبگرداند، پس او را بر آنحال ميگذارد تا با ناسخى دگرگونش كند، كه مبادا حق بر اوسنگينى كند (بحديث 1840 رجوع شود).

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَرَسُولُ اللَّهِ ص مَا اصْطَحَبَ اثْنَانِ إِلَّا كَانَ أَعْظَمُهُمَا أَجْراً وَ أَحَبُّهُمَا إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّأَرْفَقَهُمَا بِصَاحِبِهِ
اصول كافى ج : 3 ص : 184 رواية :15
رسولخدا (ص ) فرمود: هيچ دو نفرى با هم رفاقت و همدمى نكنند، جز آنكه نرميش بارفيقش بيشتر است ، نزد خداى عزوجل پاداشش بزرگتر و محبوبيتش بيشتر است .

أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ فُضَيْلِ بْنِ عُثْمَانَقَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ مَنْ كَانَ رَفِيقاً فِى أَمْرِهِ نَالَ مَا يُرِيدُ مِنَ النَّاسِ
اصول كافى ج : 3 ص : 184 رواية : 16
امام صادق (ع ) ميفرمود: هر كه در كار خود نرمى كند، هر چه از مردم خواهد بدان برسد.

next page اصول كافي ثقةالاسلام كليني جلد سوم

back page