هدف را تأمين كند . عليهذا از نظر ما كاپيتاليسم و سوسياليزم مادی بهيك نتيجه منتهی خواهد شد . هيچكدام قادر نيستند كه هدف بالا را تأمينكنند . اين كه گفته شد در بعضی رژيمها بلكه در همه كشورها محصول توليدیيك محصول مصرفی است ( نه سودجويی ) ، صحيح نيست . مقصود از سودجويیچيست ؟ اگر مقصود از سودجويی يعنی انباشتن درآمدها روی هم و اضافه كردنبر مالكيت شخصی ، البته نام اين روش سودجويی است ، اما سودجويی منحصربه اين شكل نيست ، توليد به نفع افراد معينی و برای تأمين اغراض افرادخاصی ، خود نوعی سودجويی است . به صرف اين كه نام مالكيت شخصی در كارنباشد ولی توليدات به خاطر اغراض افراد خاصی جريان پيدا كند نه به خاطرمصالح و احتياجات عمومی ، نمیتوان گفت ريشه سودجويی از بن كنده شده ،بر عكس ، سودجويی و استثمار به شكل ديگری حكومت میكند . از طرف ديگر صرف اين كه محصولی در راه تهيه اسلحه جنگی مصرف شود ،اگر مصالح ملت ايجاب كند ، نمیتواند محكوم واقع شود . شرايط خاص رابايد در نظر گرفت . در ص 17 میگويد : " پس ما سوسياليسم را به عنوان شكلی از جامعه ( يعنی نه يك فرضيهتخيلی ) تعريف میكنيم كه اصول آن از اين قرارند : . 1 مالكيت اجتماعی ابزار توليد . . 2 استفاده دمكراتيك از اين ابزار ( نه استفاده طبقه خاص به نامحزب يا دولت ) . . 3 متوجه ساختن نيروی مولده به سوی برآوردن احتياجات توده مردم . |