يكى از ياران امام على (عليه السلام ) بنام حجربن عدى در نيمه شب 19 ماه رمضان درمسجد كوفه مشغول عبادت بود كه صداى صحبت آهسته اشعث و ابن ملجم را شنيد و فهميدكه قصد ترور امام را دارند. حجر با عجله به طرف خانه ام كلثوم كه حضرت آنجا مهمانبود رفت تا امام را از قصد شوم آنها مطلع كند ولى در آن شب حضرت از راه ديگرى بهمسجد آمد و وقتى حجر به مسجد بازگشت كار تمام شده بود. روايت شده كه حضرت در آنشب اين جملات را زياد تكرار مى كرد:
انا لله و انا اليه راجعون - لاحول ولاقو الا بالله العلى العظيم - اللهم بارك لىفى الموت - استغفرالله - و...
و مرتب از اتاق بيرون مى رفت و به آسمان نگاه مى كرد و مى فرمود: به خدا قسم اينآن شبى است كه وعده شهادت در آن داده اند.
حضرت براى نماز صبح به سوى مسجد رفت . ام كلثوم از امام خواست تا شخص ديگرىرا براى اقامه نماز به مسجد بفرستد ولى حضرت فرمود: از قضاى الهى نمى توانفرار كرد. هنگام خروج امام از خانه چند مرغابى كه درمنزل بودند جلوى حضرت آمده و به سر و صدا پرداختند. حضرت سفارش رسيدگى بهآنها را به دخترشان نمود و چون خواست از خانه خارج شود قلاب در به كمربند حضرتگير كرد حضرت كمر خود را محكم بست و گفت : اى على كمرت را ببند و براى مرگ آمادهشو، امام به مسجد آمد چند ركعتى نماز خواند. سپس بر بام مسجد آمد و اذان گفت : آن گاهبه صحن مسجد آمد و خفتگان را براى نماز بيدار كرد. ابن ملجم بيدار بود ولى به روخوابيده و خود را به خواب زده بود و شمشير خود را در زير جامه خود پنهان كرده بود.حضرت به او فرمود: برخيز براى نماز و اين گونه نخواب كه اين خواب شيطان است .بعد فرمود: قصدى در خاطر دارى كه نزديك است آسمانها از قصد تو فر ريزد. حضرتبه محراب رفت ابن ملجم كنار ستونى در كنار محراب ايستاد و چون حضرت در ركعتاول سر از سجده برداشت ابتدا شبيب شمشيرش را بالا برد تا فرود آورد ولى به سقفمحراب گير كرد ولى فورا ابن ملجم با بيان شعار خوارج لله الحكم يا على لا لك ولا لاصحابك يعنى : حكم براى خداست نه براى تو و اصحابت ، شمشير رابر فرق حضرت زد. صداى امام على (عليه السلام ) بلند شد و فرمود: بسم الله وبالله و على ملة رسول الله فزت و رب الكعبه و بعد فرياد زد بگيريد ابن ملجمرا كه مرا كشت در همين حال صدايى بين زمين و آسمان ازجبرئيل به گوش رسيد كه تهدمت و الله اركان الهدى و انطمست اعلام التقى وانفصمت العروة الوثقى قتل ابن عم المصطفىقتل الوصى المجتبى قتل على المرتضى قتله اشقى الاشقياء يعنى : بخدا پايههاى هدايت خراب شد نشانه هاى تقوا فرو ريخت ريسمان نجات پاره شد پسر عموىپيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و جانشين او كشته شد. آرى على مرتضى (عليهالسلام ) كشته شد بدفرجام ترين انسانها او را كشت ،اهل كوفه شيون كنان به سوى مسجد دويدند على (عليه السلام ) ديگر توان نمازخواندن با مردم را نداشت . امام حسن (عليه السلام ) بجاى پدر به نماز ايستاد و خودحضرت نشسته و نماز خواند. ابن مجلم را در حالى كه مردم آب دهان بر او مى انداختند بهحضور امام آوردند. امام با صداى ضعيفى به او فرمود: امر بزرگى مرتكب شدى اى منامام بدى براى تو بودم ...آيا به تو احسان نكردم ...ابن ملجم گريه كرد و گفت : تنفذ من النار آيا تو نجات مى دهى كسى را كهاهل آتش است .⁽⁶²⁹⁾