بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب فقهای نامدار شیعه, عقیقى بخشایشى ( )
 
 

بخش های کتاب

     fehrest -
     fo-n01 -
     fo-n02 -
     fo-n03 -
     fo-n04 -
     fo-n05 -
     fo-n06 -
     fo-n07 -
     fo-n08 -
     fo-n09 -
     fo-n10 -
     fo-n11 -
     fo-n12 -
     fo-n13 -
     fo-n14 -
     fo-n15 -
     fo-n16 -
     fo-n17 -
     fo-n18 -
     fo-n19 -
     fo-n20 -
     fo-n21 -
     fo-n22 -
     fo-n23 -
     fo-n24 -
     fo-n25 -
     fo-n26 -
     fo-n27 -
     fo-n28 -
     fo-n29 -
     fo-n30 -
     fo-n31 -
     fo-n32 -
     fo-n33 -
     fo-n34 -
     fo-n35 -
     fo-n36 -
     fo-n37 -
     fo-n38 -
     fo-n39 -
     fo-n40 -
     fo-n41 -
     fo-n42 -
     fo-n43 -
     fo-n44 -
     fo-n45 -
     fo-n46 -
     fo-n47 -
     fo-n48 -
     fo-n49 -
     fo-n50 -
     fo-n51 -
     fo-n52 -
     fo-n53 -
     fo-n54 -
     fo-n55 -
     fo-n56 -
     fo-n57 -
     fo-n58 -
     fo-n59 -
 

 

 
 

26- محقق خوانسارى

(متوفى 1098 يا1099 ه.ق)

گفتار استاد:

«آقا سيد حسين خوانسارى معروف به‏«محقق خوانسارى‏».او نيز در مكتب فقهى‏اصفهان پرورش يافته است و جامع معقول و منقول بوده است.شوهر خواهرمحقق سبزوارى است.كتاب معروف او در فقه به نام‏«مشارق الشموس‏»است كه‏شرح كتاب‏«دروس‏»شهيد اول است.

محقق خوانسارى در سال 1098 درگذشته است.او با محقق سبزوارى معاصربوده است و همچنين با ملا محسن فيض كاشانى و ملا محمد باقر مجلسى كه هردو از اكابر محدثينمى‏باشند،به شمار مى‏روند.» (1)

آية الله حسين بن جمال الدين محمد خوانسارى،از فقهاى بزرگ و نامدار قرن‏يازدهم هجرى است كه از او به عنوان‏«استاد الكل في الكل‏»تعبير آورده‏اند.در فلسفه وحكمت‏يد طولانىداشته است.ابتدا در رشته فلسفه و حكمت اشتغال داشته است.

اتفاقا با يكى از فقهاى عصر،شب در يك جا مهمان مى‏شوند.صاحبخانه در احترام وتجليل فقيه،سعى و تلاش نموده است و در موقع خواب براى او رختخواب و بسترى مهيامى‏نمايد و براى آقا حسين خوانسارى چيزى نمى‏آورد.(شايد اين عمل عمدى و براى‏تنبيه بوده است.) پس آن فقيه به آقا حسين مى‏گويد:«تو هيولى را زير و«صورت‏»را روبيفكن و استراحت كن.»آقا حسين صبح آن روز حضور محقق سبزوارى صاحب‏ذخيره مى‏رود و در درس فقه او حضور پيدا مى‏كند و مدت 12 سال در حضور اومداومت‏به تحصيل فقه مى‏كند و از او اجازه مى‏گيرد و دخترش را نيز به حباله نكاح‏خويش در مى‏آورد كه آقا جمال از او متولد مى‏گردد.پسرش آقاجمال و ميرزا محمدبن حسن شيروانى از شاگردان او مى‏باشند.

از تاليفات او شرح كتاب شهيد اول است،به نام‏«مشارق الشموس في شرح‏الدروس‏»و صاحبوسائل اجازه از او دارد. (2)

صاحب امل الآمل و معاصر او،شيخ محمد اردبيلى صاحب‏«جامع الرواة‏»،او را باالقاب واوصافى چون عالم،فاضل،حكيم،محقق و...توصيف نموده‏اند. (3)

اساتيد او:

او تحصيلات خود را در حوزه اصفهان به انجام رسانيد و در مدرسه خواجه‏ملك،جنب مسجد شيخ لطف الله مشغول تحصيل گرديد.معقول را از مير فندرسكى،ومنقول را نيز از ملا محمد تقى مجلسى اول(ره)و خليفة السلطان و محقق سبزوارى وديگر اكابر وقت تكميل نمود و بهمقام عالى علمى نائل آمد.

شاگردان او:

او شاگردان نامدارى داشته است كه هر كدام به نوبت‏خود مشعل‏داران فقه وفقاهت در جامعهاسلامى بوده‏اند.از آن ميان:

1-سيد نعمت الله جزائرى

2-شيخ جعفر قاضى

3-ملا ميرزا شيروانى

4-آقا جمال خوانسارى،فرزند برومندش و جمعى ديگر از افاضل وقت كه دركتابهاى تراجم ورجال،بيوگرافى آنان آمده است.

تاليفات او:

او تاليفات متعددى داشته است كه صاحب ريحانة الادب اسامى برخى از آنها رابه اين ترتيبذكر مى‏كند:

1-ترجمه صحيفه سجاديه

2-ترجمه قرآن كريم

3-تفسير سوره فاتحه

4-تواريخ وفيات العلماء

5-الجبر و الاختيار

6-الجزء الذى لا يتجزى

7-حاشيه الهيات شفا كه در دو فقره است و نسخه خطى يكى از آنها به شماره 1333 دركتابخانه مدرسه شهيد مطهرى(سپهسالار سابق)موجود است.

8-حاشيه شرح اشارات خواجه

9-شرح تجريد قوشجى

10-شرح لمعه

11-محاكمات قطب الدين رازى

12-معالم الاصول

13-شرح كافيه ابن حاجب

14-شرح هيات فارسى قوشجى

15-مشارق الشموس في شرح الدروس.در تهران چاپ سنگى شده است وچند جلد كتابديگر در حكمت و كلام دارد.او اشعارى نيز دارد. (4)

صاحب جامع الرواة كتابهاى شرح مفتاح الفلاح،حاشيه بر شرح مختصرالاصول،حاشيه برحاشيه ملا ميرزا جان را نيز افزوده‏اند.

وفات او:

وفاتش به سال 1098 يا1099 ه.ق در هشتاد و دو سالگى در اصفهان بوده است‏و در قبرستان تخت فولاد آنجا،نزديك قبر بابا ركن الدين مدفون گرديد.از طرف‏حكومت وقت،قبه بر مرقد او بناگذارى شد.مقبره او مزار عامه است.آقا جمال الدين وآقا رضى الدين،پسران آن مرحوم نيز در آنجا مدفون هستند و به تكيه خوانساريهامعروف شده است،و ماده تاريخ وفات او،مفاد جمله:«ادخل جنتى‏»( 1098)و بنابرقول دوم،«ادخل جناتى‏»(1099)،يا جمله‏«امروز هم ملائكهگفتند يا حسين‏»( 1098)مطابق مى‏باشد.

پى‏نوشتها:

1- آشنايى با علوم اسلامى،ص 305.

2- قصص العلماء تنكابنى،ص 265.

3- روضات الجنات،ج 2،ص 214.

4- روضات الجنات،ج 2،ص 358-349.