25- ملا محمد باقر سبزوارى
(متوفى 1090 ه.ق)
گفتار استاد:
«ملا محمد باقر سبزوارى،معروف به«محقق سبزوارى»،اهل سبزوار بوده و درمكتب اصفهان كه هم مكتب فقهى بوده و هم فلسفى پرورش يافته و از اين روجامع المعقول و المنقول بوده است.نام او در كتب فقهيه زياد برده مىشود وكتاب معروف او در فقه،يكى به نامه«ذخيره»و ديگرى به نام«كفايه»است وچون فيلسوف هم بوده است،بر الهيات شفاى ابو على سينا حاشيه نوشته و درسال 1090 هجرىدرگذشته است.محققسبزوارى نزد شيخ بهائى ومجلسى اولتحصيل كردهاست...» (1)
فقيه بزرگوار،محققسبزوارى،فرزند محمد مؤمنخراسانى،در سبزوار متولد شده ودر اصفهان سكنى گزيده است.او ازاكابر علماء و فقهاى شيعه در قرنيازدهم هجرى بوده است. وىعالمى فاضل و محقق مدقق،فقيهى اصولى،متكلم،حكيم متاله،از اكابر اصحابمجلسى اول و از فحول شاگردان و تلامذه شيخ بهايى و دايى مكرم آقا جمالخوانسارى،و برادر زن آقا حسين خوانسارى و استاد او بوده است.امامت جمعه وجماعت و منصب شيخ الاسلامى و تدريس مدرسه ملا عبد الله شوشترى به او تفويضگرديد.با ملا محسن فيض كاشانى رابطه الفت و انس داشت و در اثر عنايتخاص شاهعباس ثانى(سلطنت 1051-1078)بسيار محترم و بر ديگران مقدم بود.در علوم عقلىاز شاگردان مير فندرسكى،و در علوم نقلى از شاگردان ملاحسنعلى شوشترى و برخىديگر از اكابر وقتبود.
او در دوران صفويه در كمال احترام و اكرام مىزيست و بر اقران و امثال مقدمبود.
تاليفات او:
1-جامع الزيارات عباسى به زبان فارسى كه براى شاه عباس ثانى نگاشته است.
2-حاشيه الهيات شفاء
3-حاشيه شرح اشارات
4-ذخيرة المعاد في الارشاد كه تا آخر باب حج است و در تهران چاپ شدهاست و به همينجهت صاحب ذخيره ناميده مىشود.
5-روضه الانوار في آداب الملوك
6-شرح زبدة الاصول شيخ بهايى
7-كفاية الفقه كه در تهران چاپ شده است.
او طبع شعر روانى نيز داشته است و رباعى زير از اوست:
در عالم تن چه ماندهاى بىمايه؟ پايى بردار و بگذر از نه پايه از مشرق جان بر تو نتابد نورىتا از پى تن همى روى چون سايه
وفات او:
او پس از يك عمر خدمت در راه فقه و فقاهت،در سال 1090 ه.ق در اصفهاندرگذشت و جنازهاش به مشهد مقدس رضوى(ع)منتقل گرديد و در مدرسه ميرزاجعفر،در سردابى محاذى قبر شيخ حر عاملى مدفون گرديد.در ماده تاريخش گفتهشده است:«شد ريعتبىسر و افتاد از پا اجتهاد».كه مجموع عدد شريعتبدون«شين»و اجتهاد بدون«دال»مادهتاريخ وفات او،يعنى 1090 است. (2)
پىنوشتها:
1- آشنايى با علوم اسلامى.
2- ريحانة الادب،ج 5،ص243.
25- ملا محمد باقر سبزوارى
(متوفى 1090 ه.ق)
گفتار استاد:
«ملا محمد باقر سبزوارى،معروف به«محقق سبزوارى»،اهل سبزوار بوده و درمكتب اصفهان كه هم مكتب فقهى بوده و هم فلسفى پرورش يافته و از اين روجامع المعقول و المنقول بوده است.نام او در كتب فقهيه زياد برده مىشود وكتاب معروف او در فقه،يكى به نامه«ذخيره»و ديگرى به نام«كفايه»است وچون فيلسوف هم بوده است،بر الهيات شفاى ابو على سينا حاشيه نوشته و درسال 1090 هجرىدرگذشته است.محققسبزوارى نزد شيخ بهائى ومجلسى اولتحصيل كردهاست...» (1)
فقيه بزرگوار،محققسبزوارى،فرزند محمد مؤمنخراسانى،در سبزوار متولد شده ودر اصفهان سكنى گزيده است.او ازاكابر علماء و فقهاى شيعه در قرنيازدهم هجرى بوده است. وىعالمى فاضل و محقق مدقق،فقيهى اصولى،متكلم،حكيم متاله،از اكابر اصحابمجلسى اول و از فحول شاگردان و تلامذه شيخ بهايى و دايى مكرم آقا جمالخوانسارى،و برادر زن آقا حسين خوانسارى و استاد او بوده است.امامت جمعه وجماعت و منصب شيخ الاسلامى و تدريس مدرسه ملا عبد الله شوشترى به او تفويضگرديد.با ملا محسن فيض كاشانى رابطه الفت و انس داشت و در اثر عنايتخاص شاهعباس ثانى(سلطنت 1051-1078)بسيار محترم و بر ديگران مقدم بود.در علوم عقلىاز شاگردان مير فندرسكى،و در علوم نقلى از شاگردان ملاحسنعلى شوشترى و برخىديگر از اكابر وقتبود.
او در دوران صفويه در كمال احترام و اكرام مىزيست و بر اقران و امثال مقدمبود.
تاليفات او:
1-جامع الزيارات عباسى به زبان فارسى كه براى شاه عباس ثانى نگاشته است.
2-حاشيه الهيات شفاء
3-حاشيه شرح اشارات
4-ذخيرة المعاد في الارشاد كه تا آخر باب حج است و در تهران چاپ شدهاست و به همينجهت صاحب ذخيره ناميده مىشود.
5-روضه الانوار في آداب الملوك
6-شرح زبدة الاصول شيخ بهايى
7-كفاية الفقه كه در تهران چاپ شده است.
او طبع شعر روانى نيز داشته است و رباعى زير از اوست:
در عالم تن چه ماندهاى بىمايه؟ پايى بردار و بگذر از نه پايه از مشرق جان بر تو نتابد نورىتا از پى تن همى روى چون سايه
وفات او:
او پس از يك عمر خدمت در راه فقه و فقاهت،در سال 1090 ه.ق در اصفهاندرگذشت و جنازهاش به مشهد مقدس رضوى(ع)منتقل گرديد و در مدرسه ميرزاجعفر،در سردابى محاذى قبر شيخ حر عاملى مدفون گرديد.در ماده تاريخش گفتهشده است:«شد ريعتبىسر و افتاد از پا اجتهاد».كه مجموع عدد شريعتبدون«شين»و اجتهاد بدون«دال»مادهتاريخ وفات او،يعنى 1090 است. (2)
پىنوشتها:
1- آشنايى با علوم اسلامى.
2- ريحانة الادب،ج 5،ص243.