آنهايی هستند كه گوی سعادت را به حد اعلی ربودهاند ، اصحاب يمين متوسطين اهل سعادت و اصحاب الشمال اهل شقاوت هستند . به هر حال قرآن اين طور تقسيم بندی میكند . اما مقربين در روح و ريحان و در يك راحت و آسايشی هستند . ريحان كلمهای است كه در دنيا علامت يك دسته گلی است كه بوی خوش بدهد اما از نظر اخروی حقيقت آن چيست ؟ بر ما مجهول است و تفسير هم نمیشود كرد : روحی ، ريحانی ، جنت پر از نعمتی . اما اصحاب يمين ، تفسيرش را نمیگويد : درود از برای تو از ناحيه اصحاب يمين ، يعنی خاطرت جمع باشد ، وضع آنها هم خيلی خوب است ، مثل اينكه وقتی از شما میپرسند آقا پسرتان چطور است ؟ میخواهيد بگوييد خوش است ، میگويند به شما سلام میرساند ، دست شما را میبوسد ، يعنی خوش است . " « فسلام لك من اصحاب اليمين 0 و اما ان كان من المكذبين الضالين »" . اينها را قدری توضيح میدهد : " « فنزل من حميم »" . آن پذيرايی موقت و مختصر مهمان را میگويند " نزل " . مهمان كه وارد میشود ، از او دو پذيرايی میكنند : ابتدا يك تنقلی ، چيزی و در عصر ما مثلا چای ، شيرينی ، ميوهای جلويش میگذارند ولی غذايش كه تغذی اساسی اوست ناهار و شامش هست . قرآن میگويد : و اما اينها ابتدا يك نزلی ، يك پذيرايی مختصر و كوچكی از حميم ( آب جوشان و داغ ) میشوند ، بعد هم " « و تصلية جحيم »" رساندن آنها به آتشها . " « ان هذا لهو حق اليقين ، فسبح باسم ربك العظيم »" ( 1 ) . اينجا هم ما میبينيم در حالی كه صحبت از جان كندن و جان رفتن است ، بلا فاصله میگويد : " فاما " . " ف " در لغت عرب برای تركيب به اتصال است ، يعنی " بلا فاصله " : بلا فاصله اگر از مقربين است چنين ، اگر از اصحاب يمين است چنان ، اگر از اصحاب شمال است چنان . پس ما از اين آيه هم باز كاملا استنباط میكنيم كه قبل از قيامت و بعد از مرگ حياتی وجود دارد . آيه ديگر : " « يا ايتها النفس المطمئنة 0 ارجعی الی ربك راضية مرضية 0 فادخلی فی عبادی 0 و ادخلی جنتی »" ( 2 ) . حالت روح آرام و نفس آرام يافته را [ بيان میكند ] . به تعبير قرآن انسان آرامش واقعی را كه ديگر هر گونه اضطراب و تزلزل از او گرفته شود ، تنها وقتی پيدا پاورقی : |