شيعه اماميه و ياران و اصحاب خاص امام جعفر صادق ( ع ) ، و معتقد بهامامت اهل بيت بود . ولی عبدالله بن يزيد از علماء اباضيه ( 1 ) بود .آنجا كه پای دفاع از عقيده و مذهب بود ، اين دو نفر ، در دو جبهه كاملامخالف قرار داشتند ، ولی آنها پاورقی : . 1 اباضيه يكی از فرق ششگانه خوارجند . خوارج چنانكه میدانيم نخست درحادثه صفين پيدا شدند و آنها جمعی از اصحاب علی - عليهالسلام - بودند كهياغی شدند و بر آن حضرت شوريدند . اين دسته چون از طرفی بر مبنای عقيدهكار میكردند و از طرف ديگر جاهل و متعصب بودند ، از خطرناكترينجمعيتهايی بودند كه در ميان مسلمين پيدا شدند و هميشه مزاحم حكومتهایوقت بودند . خوارج عموما در تبری از علی - عليهالسلام - و عثمان اتفاق داشتند ، وغالبا ساير مسلمين را كه در عقيده با آنها متفق نبودند كافر و مشركمیدانستند ، ازدواج با ديگر مسلمين را جايز نمیدانستند و به آنها ارثنمیدادند و اساسا خون و مال آنها را مباح میدانستند ، ولی فرقه اباضيه ازساير فرق خوارج ملايمتر بودند ، ازدواج و حتی شهادت آنان را صحيحمیدانستند ، و مال و خون آنها را نيز محترم میشمردند . رئيس اباضيه مردی است به نام عبدالله بن اباض ، كه در اواخر عهدخلفای امو ی خروج كرد . رجوع شود به ملل و نحل شهرستانی ، جلد 1 ، چاپ |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir