پايه عقل گذاشتهاند نمیتوانند عشق را تجويز كنند . عشق از جمله اموریاست كه قابل توصيه و تجويز نيست ، آنچه در مورد عشق قابل توصيه استاين است كه اگر به حسب تصادف و به علل غير اختياری پيش آيد ، شخصبايد چگونه عمل كند تا حداكثر استفاده را ببرد و از آثار مخرب آن مصونبماند . مطلب عمدهای كه در اينجا هست رابطه عشق و عفت است . آيا عشق بهمفهوم عالی و مفيد خود در محيط های به اصطلاح آزاد ، بهتر رشد میيابد و ياعشق عالی توأم با عفت اجتماعی است ، محيط هائی كه در آنجا زن به حالابتذال در آمده است ، كشنده عشق عالی است ؟ اين مطلبی است كه در قسمت آينده كه آخرين قسمت اين بحث است مطرحخواهد شد . |