28- فاضل هندى
(متولد 1062-متوفى1137 ه.ق)
گفتار استاد:
«شيخ بهاء الدين اصفهانى،معروف به«فاضل هندى».اين مرد قواعد علامه راشرح كرده است و نام كتابش«كشف اللثام»است و به همين مناسبتخود او را«كاشف اللثام»مىخوانند.آراء وعقائد و نظرات او كاملا مورد توجه فقهاء است.
فاضل هندى در سال1137 در گير و دار فتنه افعان درگذشت.فاضل هندى نيزجامع المعقولو المنقول بوده است.» (1)
ولادت او:
محمد بن تاج الدين حسن بن محمد اصفهانى،ملقب به«بهاء الدين»،معروفبه«بهاء»كه به«عالم ربانى»و«فاضل هندى»نيز شهرت يافته است،و گاهى به جهتتاليف كتاب«كشف اللثام»،به«كاشف اللثام»هم ناميده مىگردد.به هر صورت ولادتاو در سال 1062 ه.ق در يك خانواده روحانى صورت گرفت.پس از طى مراحلتحصيل و كمالات،به مرتبهاى رسيد كه از او به عنوان يكى از فقهاى بزرگ و نامداراواخر دولت صفويه نام برده مىشد و در اغلب علوم عقلى و نقلى و فنون اصلى وفرعى اسلامى،وحيد عصر و اعجوبه دهر بود.پيش از سيزده سالگى از تحصيل معقولو منقول فراغتيافت و قبل از 12 سالگى شروع به تاليف كتاب نموده است.او بهواسطه پدرش تاج الدين حسن،از ملا حسنعلى پسر ملا عبد الله شوشترى كه از مشايخعلامه مجلسى بوده است،روايت مىكند.علت اشتهار او به فاضل هندى به مناسبتهمراهى او با پدرش در سفر هندوستان بوده است كه مدتى در آنجا اقامت گزيد وبرخلاف رضايت و ميل باطنىاش به«فاضل هندى»مشتهر گرديده است.
تاليفات و آثار او:
از او كتابها و آثار مفيدى به يادگار مانده است كه مرحوم مدرس در كتاب ريحانةالادباسامى برخى از آنها را به اين ترتيب نام مىبرد:
1-كشف اللثام عن قواعد الاحكام،كه شرح قواعد علامه و مشهورترين تاليفاو،و از مهمترين منابع و مدارك صاحب رياض در موقع تاليف كتاب رياض،و مستندصاحب جواهر در تاليف كتاب پر ارزش«جواهر»بوده است و مرحوم صاحب جواهراعتقاد كامل به اين كتاب داشتهاست و هر گاه اين كتاب را همراه نداشته،چيزى را آغازبه تحرير نمىنموده است.
2-اصالة النظر في القضاء و القدر
3-تفسير القرآن،كه مبسوط و مفصل است(در جلد سوم«طبقات مفسرانشيعه»معرفى شدهاست.)
4-تلخيص الشفا كه ملخص شفاى بوعلى است.
5-چهار آئينه به پارسى،در اثبات چهار مطلب:اثبات صانع-اثبات عصمت آلعبا(ع)از آيه تطهير-اثبات اينكه اجماع امتبر امامت غير معصوم مستلزم كفر استاثبات اينكه آيه غاردلالتبر ضد مرام استدلال كنندگان آن مىكند.»
6-حاشيه شرح عقائد نسفيه تفتازانى
7-حاشيه شرح مواقف سيد شريف
8-الزبدة في اصول الدين
9-حاشيه شرح هداية ميبدى
10-شرح العوامل الماة
11-شرح قصيده حميرى
12-شرح الكافية
13-كليد بهشت(به پارسى)
14-ملخص التلخيص
15-المناهج السوية في شرح الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقيةو غير اينها كه هشتادمورد را در فنون متنوعه به او منسوب داشتهاند.
وفات او:
او در سال1137 ه.ق در همان سال فتنه افغان و تسلط آنان بر اصفهاندرگذشت و در تخت فولاد،بالاتر از قبر خاجوئى مدفون گشت،و فاضل نامى حاج ملامحمد نائينى هم كه از فضلاى علماى اعلام بود،در سال1263 ه.ق در اصفهان وفاتيافت و در جنب آرامگاه فاضلهندى مدفون گرديد و به همين مناسبت اين آرامگاه رامردم اصفهان«فاضلان»گويند. (2)
پىنوشتها:
1- آشنايى با علوم اسلامى،ص306.
2- ريحانة الادب مرحوم مدرس،ج 4،ص 284- قصص العلماء تنكابنى،ص 312- روضاتالجنات فياحوال العلماء و السادات،خوانسارى،ج7،ص117- 111،چاپ اسماعيليان.
28- فاضل هندى
(متولد 1062-متوفى1137 ه.ق)
گفتار استاد:
«شيخ بهاء الدين اصفهانى،معروف به«فاضل هندى».اين مرد قواعد علامه راشرح كرده است و نام كتابش«كشف اللثام»است و به همين مناسبتخود او را«كاشف اللثام»مىخوانند.آراء وعقائد و نظرات او كاملا مورد توجه فقهاء است.
فاضل هندى در سال1137 در گير و دار فتنه افعان درگذشت.فاضل هندى نيزجامع المعقولو المنقول بوده است.» (1)
ولادت او:
محمد بن تاج الدين حسن بن محمد اصفهانى،ملقب به«بهاء الدين»،معروفبه«بهاء»كه به«عالم ربانى»و«فاضل هندى»نيز شهرت يافته است،و گاهى به جهتتاليف كتاب«كشف اللثام»،به«كاشف اللثام»هم ناميده مىگردد.به هر صورت ولادتاو در سال 1062 ه.ق در يك خانواده روحانى صورت گرفت.پس از طى مراحلتحصيل و كمالات،به مرتبهاى رسيد كه از او به عنوان يكى از فقهاى بزرگ و نامداراواخر دولت صفويه نام برده مىشد و در اغلب علوم عقلى و نقلى و فنون اصلى وفرعى اسلامى،وحيد عصر و اعجوبه دهر بود.پيش از سيزده سالگى از تحصيل معقولو منقول فراغتيافت و قبل از 12 سالگى شروع به تاليف كتاب نموده است.او بهواسطه پدرش تاج الدين حسن،از ملا حسنعلى پسر ملا عبد الله شوشترى كه از مشايخعلامه مجلسى بوده است،روايت مىكند.علت اشتهار او به فاضل هندى به مناسبتهمراهى او با پدرش در سفر هندوستان بوده است كه مدتى در آنجا اقامت گزيد وبرخلاف رضايت و ميل باطنىاش به«فاضل هندى»مشتهر گرديده است.
تاليفات و آثار او:
از او كتابها و آثار مفيدى به يادگار مانده است كه مرحوم مدرس در كتاب ريحانةالادباسامى برخى از آنها را به اين ترتيب نام مىبرد:
1-كشف اللثام عن قواعد الاحكام،كه شرح قواعد علامه و مشهورترين تاليفاو،و از مهمترين منابع و مدارك صاحب رياض در موقع تاليف كتاب رياض،و مستندصاحب جواهر در تاليف كتاب پر ارزش«جواهر»بوده است و مرحوم صاحب جواهراعتقاد كامل به اين كتاب داشتهاست و هر گاه اين كتاب را همراه نداشته،چيزى را آغازبه تحرير نمىنموده است.
2-اصالة النظر في القضاء و القدر
3-تفسير القرآن،كه مبسوط و مفصل است(در جلد سوم«طبقات مفسرانشيعه»معرفى شدهاست.)
4-تلخيص الشفا كه ملخص شفاى بوعلى است.
5-چهار آئينه به پارسى،در اثبات چهار مطلب:اثبات صانع-اثبات عصمت آلعبا(ع)از آيه تطهير-اثبات اينكه اجماع امتبر امامت غير معصوم مستلزم كفر استاثبات اينكه آيه غاردلالتبر ضد مرام استدلال كنندگان آن مىكند.»
6-حاشيه شرح عقائد نسفيه تفتازانى
7-حاشيه شرح مواقف سيد شريف
8-الزبدة في اصول الدين
9-حاشيه شرح هداية ميبدى
10-شرح العوامل الماة
11-شرح قصيده حميرى
12-شرح الكافية
13-كليد بهشت(به پارسى)
14-ملخص التلخيص
15-المناهج السوية في شرح الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقيةو غير اينها كه هشتادمورد را در فنون متنوعه به او منسوب داشتهاند.
وفات او:
او در سال1137 ه.ق در همان سال فتنه افغان و تسلط آنان بر اصفهاندرگذشت و در تخت فولاد،بالاتر از قبر خاجوئى مدفون گشت،و فاضل نامى حاج ملامحمد نائينى هم كه از فضلاى علماى اعلام بود،در سال1263 ه.ق در اصفهان وفاتيافت و در جنب آرامگاه فاضلهندى مدفون گرديد و به همين مناسبت اين آرامگاه رامردم اصفهان«فاضلان»گويند. (2)
پىنوشتها:
1- آشنايى با علوم اسلامى،ص306.
2- ريحانة الادب مرحوم مدرس،ج 4،ص 284- قصص العلماء تنكابنى،ص 312- روضاتالجنات فياحوال العلماء و السادات،خوانسارى،ج7،ص117- 111،چاپ اسماعيليان.