قرآن كريم كه ما را از حادثه بزرگ قيامت آگاه كرده است ظهور اينحادثه بزرگ را مقارن با خاموش شدن ستارگان ، بیفروغ شدن خورشيد ، خشكشدن درياها ، هموار شدن ناهمواريها ، متلاشی شدن كوهها و پيدايش لرزشها وغرشهای عالمگير و دگرگونيها و انقلابات عظيم و بیمانند بيان كرده است .مطابق آنچه از قرآن كريم استفاده میشود تمامی عالم به سوی انهدام و خرابیمیرود و همه چيز نابود میشود و بار ديگر جهان نوسازی میشود و توليدی ديگرمیيابد و با قوانين و نظامات ديگر كه با قوانين و نظامات فعلی جهانتفاوتهای اساسی دارد ، ادامه میيابد و برای هميشه باقی میماند .قيامت در قرآن كريم با نامها و عنوانهای مختلف خوانده شده است كه هركدام نشان دهنده وضع مخصوص و نظام مخصوص حاكم بر آن است . مثلا از آنجهت كه همه اولين و آخرين در يك سطح قرار میگيرند و ترتيب زمانی آنهااز بين میرود ، " روز حشر " يا " روز جمع " يا " روز تلاقی " خواندهشده است و از آن جهت كه باطنها آشكار و حقايق بسته و پيچيده باز میشوند، " « يوم تبلی السرائر »" يا " روز نشور " ناميده شده است و از آنجهت كه فنا ناپذير است و جاويد است ، " « يوم الخلود »" ، و از آنجهت كه انسانهايی سخت در حسرت و ندامت فرو میروند و احساس غبنمیكنند كه چرا خود را برای چنين مرحلهای آماده نكردهاند ، " « يومالحسره »" يا " « يوم التغابن »" ، و از آن جهت كه بزرگترين خبرهاو عظيمترين حادثههاست " « نبا عظيم »" خوانده شده است . |
