هنگام قيامت كبری هيچ چيزی در وضع موجود باقی نمیماند . بعلاوه در قيامتكبری اولين و آخرين جمع میشوند ، و ما میبينيم كه هنوز نظام جهان برقراراست و شايد ميليونها و بلكه ميلياردها سال ديگر نيز برقرار باشد وميلياردها ميليارد انسان ديگر بعد از اين بيايند . همچنين از نظر قرآن كريم - همان طور كه از آيات گذشته و يك سلسلهآيات ديگر استفاده میشود - هيچكس در فاصله مرگ و قيامت كبری درخاموشی و بیحسی فرو نمیرود ، يعنی چنين نيست كه انسان پس از مردن درحالی شبيه بيهوشی فرو رود و هيچ چيز را احساس نكند ، نه لذتی داشته باشدنه المی ، نه سروری داشته باشد و نه اندوهی ، بلكه انسان بلافاصله پس ازمرگ وارد مرحلهای ديگر از حيات میگردد كه همه چيز را حس میكند ، ازچيزهايی لذت میبرد و از چيزهای ديگر رنج ، البته لذت و رنجش بستگیدارد به افكار و اخلاق و اعمالش در دنيا . اين مرحله ادامه دارد تا آنگاهكه قيامت كبری به پا شود . در آن هنگام در اثر يك سلسله انقلابها ودگرگونيهای بینظير كه در آن واحد جهان را فرا میگيرد و از دورترينستارگان گرفته تا زمين ما همه مشمول آن دگرگونی میشوند ، اين مرحله يااين عالم كه برای هر كسی يك فاصله و حد وسط ميان دنيا و قيامت میشود ،پايان میپذيرد . پس از نظر قرآن كريم عالم پس از مرگ در دو مرحله صورت میگيرد ، وبه تعبير صحيحتر ، انسان پس از مرگ دو عالم را طی میكند : عالمی كهمانند عالم دنيا پايان میپذيرد و " عالم برزخ " ناميده میشود ، ديگرعالم قيامت كبری كه به هيچ وجه پايان نمیپذيرد . اينك بحث مختصریدرباره عالم برزخ و بحثی درباره عالم قيامت . |