تنها قرآن نيست كه اصالت روح را در آيات متعدد خود تاييد كرده است، در حد تواتر در كتب حديث و دعا و نهج البلاغه از جانب رسول اكرم وائمه اطهار اين مطلب تاييد شده است . حقيقت اين است كه انكار روح يكانديشه كثيف متعفن غربی است كه از حسی گرايی و ماديگرايی غربی سرچشمهمیگيرد و متاسفانه دامنگير برخی پيروان با حسن نيت قرآن هم شده است .اكنون برای اينكه نمونههايی از آياتی كه در آن آيات از مرگ به "توفی " تعبير شده است و در بعضی از آنها يك سلسله اعمال حياتی بهانسانها بلافاصله پس از مرگ نسبت داده شده ( از قبيل مكالمه ، آرزو ،تقاضا ) به دست دهيم ، سه آيه از چهارده آيهای كه در آنها تعبير " توفی" آمده است میآوريم . . 1 « ان الذين توفيهم الملائكه ظالمی انفسهم قالوا فيم كنتم قالوا كنامستضعفين فی الارض قالوا الم تكن ارض الله واسعه فتهاجروا فيها فاولئكماويهم جهنم و سائت مصيرا »( 1 ) . همانا كسانی كه در حالی كه ستمگر بر خود بودند فرشتگان ( ماموران خدا )آنان را به تمام و كمال دريافت كردند فرشتگان به آنها گفتند : در چهوضعی بسر میبرديد ؟ آنان گفتند : ما مردمی زبون و زيردست و محكوم محيطبوديم . فرشتگان به آنها گفتند : آيا زمين خدا فراخ نبود كه بدانجا كوچكنيد ؟ پس جايگاه آنها جهنم است و بدسرانجامی است . اين آيه درباره مردمی است كه در محيط نامساعدی بسر پاورقی : . 1 نساء / . 97 |
