بسم الله الرحمن الرحیم
 
نگارش 1 | رمضان 1430

 

صفحه اصلی | کتاب ها | موضوع هامولفین | قرآن کریم  
 
 
 موقعیت فعلی: کتابخانه > مطالعه کتاب ترجمه‏غررالحکم‏ودررالکلم ج 1, سید هاشم رسولى محلاتى   مناسب چاپ   خروجی Word ( برگشت به لیست  )
 
 

بخش های کتاب

     001 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     003 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     004 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     005 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     006 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     007 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     008 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     009 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     010 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     011 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     012 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     013 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     014 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     015 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     017 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     018 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     019 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     020 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     021 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     022 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     023 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     024 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     025 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     026 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     027 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     028 - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
     fehrest - ترجمه غرر الحکم و درر الکلم محلاتى ـ جلد اول
 

 

 
 

1729 9-  الحسود لا يبرأ. 1 223 آدم حسود درمان نشود.

1730 10-  الحسود لا خلّة له. 1 223 شخص حسود را دوستى و رفاقتنيست (يعنى نمى‏تواند با كسى دوستى كند و اگر دوستى كرد اعتمادى به دوستى اونيست).

1731 11-  الحسد يضنى الجسد. 1 233 حسد، بدن را رنجور سازد.

1732 12-  الحسد يذيب الجسد. 1 241 حسد، بدن را مى‏گذارد.

1733 13-  الحسود لا شفاء له. 1 249 حسود، درمان ندارد.

1734 14-  الحسود لا يسود. 1 255 حسود به سيادت و آقايى نرسد.

1735 15-  الحسد ينشى‏ء الكمد. 1 260 حسد، دل را بيمار و اندوهشديد آرد.

1736 16-  الحسد منقصة ابليس الكبرى.

1 295 حسد، دام شيطان بزرگ است.

1737 17-  الحسود غضبان على القدر.

1 332 آدم حسود، بر قضا و قدر الهى خشمناك است.

1738 18-  الحسد مرض لا يؤسى. 1 363 حسد، بيمارى است كه مداوانگردد.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 250

1739 19-  الحسد دأب السّفل و أعداء الدّول. 1 382 حسد، شيوه و روشمردمان پست و فرومايه، و دشمنان دولتهاست.

1740 20-  الحاسد يفرح بالشّرور و يغتمّ بالسّرور. 1 383 حسود، ازبديها شادمان و از شادمانيها اندوهگين شود.  1741 21-  الحاسد لا يشفيه الّا زوالالنّعمة. 1 383 بيمارى آدم حسود جز با از بين رفتن نعمت ديگران، درمان نپذيرد.

1742 22-  الحسود كثير الحسرات متضاعف السّيّئات. 1 392 آدم حسودحسرت‏ها و افسوسهايش بسيار، و گناهانش چند برابر است.

1743 23-  الحسود و الحقود لا تدوم لهما مسرّة. 2 7 براى شخص حسودو كينه جو، شادمانى و مسرّتى پايدار نماند.

1744 24-  الحسد احد العذابين. 2 18 حسد، يكى از دو عذاب است.(يعنى يكى حسد و ديگرى عذابهاى ديگر) 1745 25-  الحسد الام الرّذيلتين. 2 21 حسد،يكى از دو پستى و فرو مايگى است (و خود به تنهايى در برابر پستيهاى ديگر است).

1746 26-  الحسود ابدا عليل، و البخيل ابدا ذليل. 2 42 آدم حسودهميشه بيمار و آدم بخيل هميشه خوار و ذليل است.

1747 27-  العجب لغفلة الحسّاد عن سلامة الأجساد. 2 52 شگفت است ازبى‏خبرى حسودان از سلامت بدنها (ى خود).

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 251

1748 28-  الحاسد يرى انّ زوال النّعمة عمّن يحسده نعمة عليه. 2 59آدم حسود مى‏پندارد كه زوال نعمت از كسى كه بر او حسد مى‏ورزد نعمتى است براى او(در صورتى كه از زوال نعمت او چيزى به حسود نمى‏رسد).

1749 29-  الحسد داء عياء لا يزول الّا بهلك الحاسد او موتالمحسود. 2 72 حسد درد بى‏درمانى است كه از بين نرود مگر به نابود شدن حسود و يامرگ محسود.

1750 30-  الحسد ياكل الحسنات، كما تأكل النّار الحطب. 2 72 حسد(چون آتشى است) كه حسنات (و اعمال نيك انسان) را مى‏خورد و مى‏سوزاند همان گونه كهآتش هيزم را مى‏خورد (و مى‏سوزاند).

1751 31-  الحسود دائم السّقم و ان كان صحيح الجسم. 2 91 حسودپيوسته بيمار است اگر چه در ظاهر تن او سالم باشد.

1752 32-  الحسد عيب فاضح و شحّ فادح لا يشفى صاحبه الّا بلوغآماله فيمن يحسده. 2 164 حسد عيبى است رسوا و بخلى است سنگين و گران، بيمارى حسوددرمان نشود مگر با رسيدن به آرزوهاى خود در باره آن كس كه بدو رشك برده است.

1753 33-  الحاسد يظهرودّه فى أقواله و يخفى بغضه فى افعاله، فلهاسم الصّديق و صفّة العدوّ. 2 139 آدم حسود در گفتارش اظهار دوستى كند و در كردارشكينه خود را پنهان دارد و چنين كسى نام دوست را دارد، و صفت دشمن را.

1754 34-  احذروا الحسد فإنّه يزرى بالنّفس. 2 272 از حسد بپرهيزيدكه نفس انسانى را عيبناك كند.

1755 35-  ايّاك و الحسد فانّه شرّ شيمة و اقبح سجيّة و خليقةإبليس. 2 293

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 252

از حسد بپرهيز كه بدترين خلق و زشت‏ترين خصلت، و خوى شيطاناست.

1756 36-  أسوء النّاس عيشا الحسود.

2 385 بدترين زندگى‏ها، زندگى آدم حسود است.

1757 37-  اذا امطر التّحاسد نبت التّفاسد. 3 173 هنگامى كه ابرحسد ورزى به يكديگر بر جايى ببارد، از آنجا درخت فسادگرى (و فتنه و آشوب) برويد.

1758 38-  بئس الرّفيق الحسود. 3 253 آدم حسود، بد رفيقى است.

1759 39-  ثمرة الحسد شقاء الدّنيا و الآخرة. 3 330 ميوه حسد،بدبختى دنيا و آخرت است.

1760 40-  خلوّ الصّدر من الغّلّ و الحسد من سعادة العبد. 3 459تهى بودن سينه از كينه و حسد، از خوشبختى بنده (خدا) است.

1761 41-  حسد الصّديق من سقم المودّة.

3 412 رشك بردن دوست (بر دوست خود) از بيمارى دوستى (ميان آن دو)است.

1762 42-  رأس الرّذائل الحسد. 4 50 اساس و سر پستى‏ها حسد است.

1763 43-  دع الحسد و الكذب و الحقد فإنّهنّ ثلاثة تشين الدّين وتهلك الرّجل. 4 19 حسد و دروغ و كينه را واگذار كه اين هر سه، دين انسان را عيبدار، و مرد را نابود گرداند.

1764 44-  ربّ صديق حسود. 4 71 چه بسا دوستى كه حسود باشد.

1765 45-  سبب الكمد الحسد. 4 121 سبب بيمارى و اندوه سخت، حسداست.

1766 46-  سلاح اللّؤم الحسد. 4 128 حسد، سلاح پستى است.

1767 47-  شرّ ما صحب المرء الحسد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 253

4 164بدترين چيزى كه مصاحب انسان گردد حسد و رشك بر ديگران است.

1768 48-  شدّة الحقد من شدّة الحسد.

4 179 كينه سخت از حسد و سخت (ناشى و پيدا) شود.

1769 49-  طهّروا قلوبكم من الحسد فإنّه مكمد مضنى. 4 256 دلهاىخود را از حسد پاك كنيد كه به راستى حسد بيمارى سخت و رنجورى آورد.

1770 50-  عجبت لغفلة الحسّاد عن سلامة الأجساد. 4 338 در شگفتم ازبى‏خبرى حسودان از سلامتى بدنها.

1771 51-  كلّ ذى رتبة سنيّة محسود.

4 531 هر كس رتبه والايى دارد مورد حسد ديگران خواهد بود.

1772 52-  كما انّ الصّدأ يأكل الحديد حتّى يفنيه كذلك الحسد يكمدالجسد حتّى يفنيه. 4 624 همان گونه كه زنگ آهن را مى‏خورد تا نابودش كند، حسد نيزتن را رنجور مى‏سازد تا از بين ببرد.

1773 53-  من اتّقى قلبه لم يدخله الحسد. 5 207 كسى كه در دلشتقواى الهى باشد حسد در آن دل داخل نشود.

1774 54-  من كثر حسده طال كمده.

5 292 هر كس حسدش بسيار شد درد و رنجش بسيار باشد.

1775 55-  ليس الحسد من خلق الأتقياء. 5 73 حسد از خلق و خوىمردمان با تقوا نيست.

1776 56-  ليس لحسود خلّة. 5 80 آدم حسود دوستى و رفاقت ندارد.

1777 57-  ما اقلّ راحة الحسود. 6 54 چقدر كم است راحتى و آسايشحسود.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 254

1778 58-  ويح الحسد ما أعدله، بدأ بصاحبه فقتله. 6 229 واى بر حسدكه چه اندازه عادل است، نخست از صاحب خود (يعنى حسود) آغاز كرده و او را مى‏كشد.

1779 59-  لا تحاسدوا فإنّ الحسد يأكل الإيمان كما تأكل النّارالحطب، و لا تباغضوا فإنّها الحالقة. 6 319 به يكديگر حسد نورزيد كه به راستى حسدايمان را مى‏خورد همان گونه كه آتش هيزم را، و با يكديگر دشمنى مكنيد كه دشمنىنابود كننده است.  1780 60-  لا تكونوا لفضل اللَّه عليكم حسّادا. 6 276 در برابرفضل و كرمى كه خدا بر شما كرده حسودى نكنيد.

1781 61-  لا داء كالحسد. 6 353 دردى همچون حسد نيست.

1782 62-  لا راحة لحسود. 6 346 حسود راحتى و آسايش ندارد.

1783 63-  لا يوجد الحسود مسرورا.

6 368 آدم حسود هيچگاه شادمان نيست.

1784 64-  لا يكون المؤمن حسودا. 6 368 مؤمن، حسود نيست.

1785 65-  لا عيش أنكد من عيش الحسود و الحقود. 6 397 زندگى كسىسخت‏تر از زندگى حسود و كينه توز نيست.

1786 66-  لا يرضى الحسود عمّن يحسده الّا بالموت أو بزوالالنّعمة.

6 408 آدم حسود از كسى كه بدو حسد ورزيده خوشنود نشود جز به مرگاو، يا به زوال نعمت از وى.

1787 67-  يشفيك من حاسدك أنّه يغتاظ عند سرورك. 6 477

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 255

شفا و بهبودى تو از كسى كه بر تو رشك برد به اين است كه او دروقت شادمانى تو خشمناك گردد.

باب الحسرة (افسوس)

1788 1-  انّ اعظم النّاس حسرة يوم القيامة رجل اكتسب مالا من غيرطاعة اللَّه، فورّثه رجلا أنفقه فى طاعة اللَّه فدخل به الجنّة و دخل به الأوّلالنّار. 2 568 بزرگترين مردم از نظر حسرت و افسوس در روز قيامت آن مردى است كهمالى را از راه غير اطاعت و فرمانبردارى خدا به دست آورده و آن را براى مرد ديگرىارث گذارده و او در راه فرمانبردارى خدا صرف و هزينه كند، كه در اين صورت اين شخصداخل بهشت شود، و آن مرد نخست به دوزخ رود.

باب الحسنة (كار نيك)

1789 1-  اكتساب الحسنات من افضل المكاسب. 2 5 بدست آوردن كارهاىنيك از بهترين كسبها و پيشه‏هاست.

1790 2-  اذا كانت محاسن الرّجل اكثر من مساويه فذلك الكامل، و إذاكان متساوى المحاسن و المساوى فذلك المتماسك، و إن زادت مساويه على محاسنه فذلكالهالك. 3 193 هر گاه نيكى‏هاى مردى بيشتر از بديهاى او بود چنين مردى كامل است، وهر گاه نيكى‏ها و بديهايش مساوى و يكسان بود، او خود را (از هلاكت و سقوط) نگاهداشته ولى اگر بدى‏هايش بر نيكيهايش چربيده و افزون شد اين آن كسى است كه نابودگشته است.

1791 3-  رأس الدّين اكتساب الحسنات. 4 51 اساس دين، به دست آوردننيكى‏ها و حسنات است.

1792 4-  فى كلّ حسنة مثوبة. 4 397 در برابر هر كار نيكى پاداشىاست.

1793 5-  قدر كلّ امرى‏ء ما يحسنه. 4 504 قدر و ارزش هر انسانى بهمقدار چيزى است كه آن را نيكو انجام دهد.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 256

1794 6-  من زاغ ساءت عنده الحسنة و حسنت عنده السّيّئة و سكر سكرالضّلالة. 5 391 كسى كه از حق روى بگرداند كار نيك نزد او بد شود، و كار بد پيش اونيك گردد، و به مستى گمراهى سرمست شود.

1795 7-  لكلّ حسنة ثواب. 5 10 هر كار نيكى، پاداشى نيك دارد.

باب الإحسان (بخشش، نيكو كارى)

1796 1-  الاحسان محبّة. 1 38 احسان سبب دوستى و محبت است.

1797 2-  الاحسان غنم. 1 46 احسان غنيمتى است. (و سودى استبى‏ضرر).

1798 3-  المحسن معان، المسى‏ء مهان.

1 53 انسان نيكو كار، يارى و كمك شده است.

و بد كار خوار و پست.  1799 4-  الانسان عبد الاحسان. 1 68انسان بنده احسان است.  1800 5-  الاحسان رأس الفضل. 1 193 احسان سر چشمه فضل وبرترى است.

1801 6-  الاحسان يستعبد الانسان.

1 199 احسان، مردمان را به بندگى آرد.

1802 7-  الاساءة يمحاها الاحسان.

1 216 احسان و نيكو كارى بدى را محو مى‏سازد.  1803 8-  الفضل معالاحسان. 1 225 فضيلت و برترى با احسان و نيكو كارى‏

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 257

است.

1804 9-  الكريم من بدأ باحسانه. 1 241 كريم آن كسى است كه آغاز بهاحسان كند (نه اين كه احسان ديگرى را به احسان پاداش دهد)  1805 10-  الاحسانيسترقّ الإنسان.

1 264 احسان به بندگى در آورد انسان را.

1806 11-  الاحسان ذخر و الكريم من حازه. 1 295 احسان، اندوخته وذخيره‏اى است، كه شخص كريم او را حيازت كند و به دست آورد.

1807 12-  الجزاء على الاحسان بالاساءة كفران. 1 324 پاداش دادناحسان را به بدى، كفران و ناسپاسى است.  1808 13-  الاحسان الى المسى‏ء أحسنالفضل. 1 354 بهترين فضيلت‏ها احسان به كسى است كه (نسبت به شما) بدى كرده.  180914-  الاحسان الى المسى‏ء يستصلح العدوّ. 1 392 احسان به شخص بد كار، دشمن (ودشمنى) را اصلاح كند.

1810 15-  المحسن حيّ و ان نقل الى منازل الأموات. 1 393 انساننيكو كار زنده است و گر چه به گورستان منتقل گشته، و از اين جهان رفته باشد.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 258

1811 16-  المحسن من عمّ النّاس بالاحسان. 2 29 نيكو كار كسى استكه احسانش فرا گير باشد و به همه مردم احسان كند (نه به گروه خاص و روى غرض و هدفمخصوصى).

1812 17-  اتّباع الاحسان بالاحسان من كمال الجود. 2 113 به دنبالآوردن احسان را به احسان ديگرى (پى در پى احسان كردن) از كمال جود و بخشندگى است.

1813 18-  الاحسان غريزة الاخيار و الاساءة غريزة الأشرار. 2 115نيكى كردن، سرشت و غريزه نيكان است، و بدى كردن سرشت بد كاران.

1814 19-  أحسن تسترقّ. 2 169 نيكى كن، و ديگران را برده گير.

1815 20-  أحسن تشكر. 2 170 نيكى كن و سپاس مردم را بر گير.

1816 21-  أحسن الى من تملك رقّة يحسن اليك من تملّك رقّك. 2 230نيكى كن به كسى كه مالك او هستى تا نيكى كند به تو آن كس كه مالك تو است.

1817 22-  اجعل جزاء النّعمة عليك الإحسان الى من اساء اليك. 2 235قرار ده پاداش نعمتى را كه خدا به تو داده، احسان به كسى كه به تو بدى كرده است.

1818 23-  احسن الى من شئت و كن اميره. 2 184 احسان كن بر هر كهخواهى، و امير و فرمانرواى او باش.

1819 24-  احسن يحسن اليك. 2 176 احسان كن تا به تو احسان كنند.

1820 25-  أحسن الى المسى‏ء تملكه. 2 176 به شخص بد كار نيكى كن واختيار او را در دست گير.

1821 26-  احسن الى من اساء اليك و اعف عمّن جنى عليك. 2 179

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 259

به كسى كه به تو بدى كرده نيكى كن، و از كسى كه بر تو جنايتىكرده در گذر.

1822 27-  اغتنم صنائع الاحسان و ارع ذمم الإخوان. 2 195 كارهاىنيكو كارانه را غنيمت شمار و عهد و پيمانهاى برادران دينى را رعايت كن.

1823 28-  افضل الإيمان الإحسان.

2 375 برترين ايمان (يعنى عمل از روى ايمان) احسان و نيكو كارىاست.

1824 29-  افضل الكنوز حرّ يدّخر. 2 401 برترين گنجها آزاد مردىاست كه (در اثر احسان دوست شما شده و) اندوخته و ذخيره‏اى (براى شما) باشد.

1825 30-  انّ المؤمنين محسنون. 2 540 به راستى كه مؤمناننيكوكارانند (يعنى) يكى از نشانه‏هاى ايمان نيكوكارى است).

1826 31-  احقّ النّاس بالاحسان من احسن اللَّه إليه و بسط بالقدرةيديه.

2 484 شايسته‏ترين مردم به احسان كردن (به ديگران) كسى است كه خداىتعالى به او احسان كرده و دستهاى او را به توانايى گشوده (و او را در مال و ثروتتوسعه داده است).

1827 32-  انّ احسانك الى من كادك من الاضداد و الحسّاد لأغيظعليهم من مواقع اساءتك منهم، و هو داع إلى صلاحهم. 2 605 به راستى كه نيكى كردن واحسان تو به كسانى كه با تو نيرنگ زنند و نسبت به تو حسد ورزند، بيشتر آنان راخشمگين كند از مشاهده كارهاى بدى كه در برابر عمل خود از تو ببينند، و از اينگذشته احسان تو ايشان را به صلاح نيز دعوت كند.

(و سبب اصلاح آنان گردد).

1828 33-  انا مخيّر فى الاحسان الى من لم احسن اليه، و مرتهنباتمام الإحسان إلى من احسنت اليه، لأنّي إذا أتممته فقد حفظته، و إذا قطعته، فقدأضعته، و اذا اضعته فلم فعلته. 3 40 من در احسان كردن به كسى كه به او

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 260

احسان نكرده‏ام مخيّرم (و آزادم) اما نسبت به كسى كه به اواحسان كرده‏ام (در ادامه آن) در گرو آن هستم كه احسان به او را به اتمام رسانم،زيرا اگر به اتمام رساندم، آن را نگهدارى نموده‏ام، و اگر احسان را قطع كنم آن راضايع و تباه ساخته‏ام، و اگر تباه كنم پس چرا (از آغاز) انجام دادم  1829 34- انّك ان احسنت فنفسك تكرم و اليها تحسن. 3 56 به راستى كه تو اگر احسان كنى نفسخود را گرامى داشته‏اى و در حقيقت به نفس خود احسان كرده‏اى.

1830 35-  آفة القدرة منع الاحسان. 3 109 آفت (رسيدن به) قدرتاحسان نكردن و منع آن است.

1831 36-  إذا أردت أن تعظم محاسنك عند النّاس فلا تعظم في عينك. 3160 هر گاه بخواهى نيكيهاى تو نزد مردم بزرگ باشد، بايد آنها در چشم تو بزرگنباشد.

1832 37-  بالاحسان يستعبد الانسان.

3 199 به وسيله احسان به بردگى در آيد انسان.

1833 38-  بالاحسان تملك القلوب.

3 228 با احسان دلها به اختيار در آيد.

1834 39-  بالاحسان يملك الأحرار.

3 236 با احسان، آزادگان در اختيار در آيند.

1835 40-  بالاحسان و تغمّد الذّنوب بالغفران يعظم المجد. 3 237 بهوسيله احسان و به وسيله پوشاندن گناهان با گذشت از گنهكار، عظمت و مجد بزرگ گردد.

1836 41-  بالاحسان تسترقّ الرّقاب.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 261

3 239به وسيله احسان، مردمان به بردگى در آيند.

1837 42-  جحود الاحسان يحدو على قبح الامتنان. 3 376 انكار كردناحسان، انسان را بر زشتى منّت گذاردن مى‏خواند.  1838 43-  جحود الاحسان يوجبالحرمان. 3 376 انكار كردن احسان، موجب حرمان و بى‏بهره ماندن از آن شود.  183944-  خير العباد من اذا أحسن استبشر و اذا أساء استغفر. 3 433 بهترين بندگان كسىاست كه هر گاه كار نيكى بكند شادمان گردد، و چون كار بدى انجام دهد آمرزشخواهىكند.

1840 45-  رأس الاحسان الاحسان الى المؤمنين. 4 48 اساس احسان،احسان كردن به مؤمنان است.

1841 46-  رأس الإيمان الاحسان الى النّاس. 4 52 اساس ايمان احسانكردن به مردمان است.

1842 47-  زكاة الظّفر الاحسان. 4 105 زكات پيروزى، احسان و نيكوكارى است.

1843 48-  زينة الاسلام اعمال الاحسان. 4 117 زيور اسلام، انجامدادن نيكو كارى است.

1844 49-  سبب المحبّة الاحسان. 4 121 وسيله و ابزار محبّت احساناست.

1845 50-  صاحب الاخوان بالاحسان و تغمّد ذنوبهم بالغفران. 4 204با برادران ايمانى با احسان مصاحبت كن و گناهان و خطا كارهايشان را با گذشت وآمرزش بپوشان.

1846 51-  صنائع الاحسان من فضائل‏

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 262

الانسان. 4 204 نيكوكاريها از فضائل و برتريهاى انسان است.

1847 52-  ضادّوا الاساءة بالاحسان.

4 232 كار بد را با احسان پاسخ دهيد.

1848 53-  طوبى لمن أحسن الى العباد و تزوّد للمعاد. 4 241 خوشا بهحال كسى كه به بندگان خدا احسان كند، و براى معاد خود توشه برگيرد.

1849 54-  ظلم الاحسان وضعه فى غير موضعه. 4 280 ستمكارى و ظلم بهاحسان است كه آن را در غير جايگاه آن بنهند.  1850 55-  عليك بالاحسان فانّه افضلزراعة و أربح بضاعة. 4 290 بر تو باد به احسان كه برترين كشت و كار، و سودمندترينسرمايه است.

1851 56-  عليكم بالاحسان الى العباد و العدل فى البلاد تأمنوا عندقيام الأشهاد. 4 305 بر شما باد به احسان و نيكو كارى به بندگان خدا، و دادگسترىدر ميان شهرها، تا هنگام قيام و بر پا ايستادن شاهدان (در روز قيامت) ايمن باشيد.

1852 57-  عليكم بصنائع الاحسان و حسن البرّ بذوى الرّحم و الجيرانفإنّهما يزيدان فى الأعمار و يعمران الدّيار. 4 306 بر شما باد به نيكو كارى وخوشرفتارى و احسان به خويشان و همسايگان كه اين هر دو، عمرها را طولانى و شهرها راآباد گرداند.

1853 58-  عند تواتر البرّ و الاحسان يتعبّد الحرّ. 4 324 در هنگامپى در پى آمدن احسان و نيكى است كه آزادگان به بردگى در آيند.

1854 59-  عادة الاحسان مادّة الامكان.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 263

4 330 خو گرفتن به نيكو كارى، مايه و اساس توانايى انجام كارهاست.

1855 60-  عادة الاغمار قطع موادّ الاحسان. 4 331 خوى نادانان خامو بى‏تجربه، بريدن و قطع مادّه‏هاى احسان و نيكو كارى است.

1856 61-  عجبت لمن يشترى العبيد بماله فيعتقهم كيف لا يشترىالأحرار باحسانه فيسترقّهم. 4 343 در شگفتم از كسى كه برده‏ها را با مال خودمى‏خرد و آزاد مى‏كند، چگونه است كه آزادگان را با احسان خود نمى‏خرد تا برده خويشگرداند.

1857 62-  عنوان النّبل الاحسان الى النّاس. 4 360 سر آغاز زيركى ونجابت، احسان به مردم است.

1858 63-  فضيلة الانسان بذل الاحسان.

4 422 فضيلت و برترى انسان، بخشش و احسان است.

1859 64-  قدّم احسانك تغنم. 4 503 احسان خود را (براى فرداى قيامت)از پيش فرست تا غنيمت يابى.

1860 65-  كلّ محسن مستأنس. 4 527 هر شخص نيكوكارى، انس و آرامشبرقرار كند (و ديگران را به خود مأنوس كند).

1861 66-  كم من انسان استعبده احسان.

4 547 چه بسا انسانها كه احسانى او را به بردگى در آورده است.

1862 67-  كافل دوام الغنى و الامكان اتباع الاحسان الاحسان. 4 633ضامن دوام و بر جا ماندن توانگرى و توانمندى، احسان پى در پى است.

1863 68-  من وثق باحسانك اشفق على سلطانك. 5 218 كسى كه به احسانتو اعتماد داشته باشد بيمناك باشد بر سلطنت تو (و در صدد استحكام آن بر آيد).

1864 69-  من أيقن بالجزاء أحسن.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 264

5 210 كسى كه به روز جزا يقين داشته باشد احسان و نيكو كارى كند(نه ظلم و بيدادگرى).

1865 70-  من أيقن أحسن. 5 134 كسى كه يقين (به پاداش الهى و روزجزا) داشته باشد احسان كند.

1866 71-  من أحسن اكتسب حسن الثّناء. 5 280 كسى كه احسان كندستايش و ثناى مردم را به دست آورد.

1867 72-  من قطع معهود احسانه قطع اللَّه موجود امكانه. 5 234 كسىكه احسان معهودى را كه خود را بدان عادت داده قطع كند، خداوند توانمندى موجود اورا (بر احسان كردن) قطع كند.

1868 73-  من كتم الاحسان عوقب بالحرمان. 5 275 كسى كه احسان(ديگران) را كتمان كند (و بپوشاند) به حرمان (و محروميّت از احسان) كيفر شود.

1869 74-  من منع الاحسان سلب الامكان. 5 275 كسى كه جلوگيرى كنداز احسان (و به مردم نيكى نكند) امكان و توانايى (احسان) از او گرفته شود.

1870 75-  لن يسترقّ الانسان حتّى يغمره الاحسان. 5 64 هيچگاهانسان به بندگى در نيايد تا آن گاه كه احسان او را فرا گيرد.

1871 76-  لم يدرك المجد من عداه الحمد. 5 93 به مجد و عظمت نرسدكسى كه ستايش مردم از او گذشته (و به سوى ديگران رفته) است.  1872 77-  لو رأيتمالاحسان شخصا لرأيتموه شكلا جميلا يفوق العالمين.

5 119 اگر احسان به صورت شخصى‏

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 265

در مى‏آمد (و مجسم مى‏شد) او را به شكلى زيبا مشاهده مى‏كرديدكه زيبايى‏اش بر همه جهانيان فائق و برتر بود.

1873 78-  من كثر احسانه احبّه اخوانه.

5 301 كسى كه احسانش بسيار شد برادران ايمانى‏اش او را دوست دارند.

1874 79-  من كثر احسانه كثر خدمه و أعوانه. 5 332 كسى كه احسانشبسيار شد خدمتكاران و كمك كارانش بسيار شوند.

1875 80-  من أحسن الى النّاس استدام منهم المحبّة. 5 354 كسى كهبه مردم احسان كند محبت و دوستى آنها نسبت به او پاينده خواهد بود.

1876 81-  من قضى ما أسلف من الاحسان فهو كامل الحرّية. 5 355 كسىكه احسان گذشته‏اى كه به او شده قضا كند (يعنى تلافى كند) آزادگى‏اش كامل است.

1877 82-  من احسن الى رعيّته نشر اللَّه عليه جناح رحمته و أدخلهفى مغفرته. 5 355 كسى كه به رعيّت خود احسان كند خداى تعالى بال رحمت خود بر اوبگشايد، و او را در مغفرت و آمرزش خويش در آورد.

1878 83-  من أحسن الى النّاس حسنت عواقبه و سهلت له طرقه. 5 377كسى كه به مردم احسان كند سرانجام كارهايش نيكو شود و راههاى آن برايش آسان گردد.

1879 84-  من أحسن الى من أساء اليه فقد اخذ بجوامع الفضل. 5 394كسى كه احسان كند به آنكه به او بدى كرده، همه فضائل را برگرفته است.

1880 85-  من اتبع الاحسان بالاحسان و احتمل جنايات الاخوان والجيران فقد أكمل البرّ. 5 449 كسى كه احسان پى در پى كند، و جنايتهاى برادران وهمسايگان را تحمل كند به راستى كه نيكى را به كمال رسانده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 266

1881 86-  من احسن الكرم الاحسان الى المسى‏ء. 6 18 از بهترينبزرگواريها، احسان به كسى است كه به انسان بدى كرده است.

1882 87-  من افضل الاحسان الاحسان الى الابرار. 6 45 از برتريناحسانها احسان به نيكان است.

1883 88-  ما استرقّت الاعناق بمثل الاحسان. 6 59 گردنها در برابرچيزى همچون احسان فروتن و تسليم نشده است.

1884 89-  مع الاحسان تكون الرّفعة.

6 122 رفعت و بلندى مقام با احسان است.

1885 90-  ما توسّل احد الىّ بوسيلة اجلّ عندى من يد سبقت منّىاليه لاربيّها عنده باتباعها أختها، فانّ منع الأواخر يقطع شكر الأوائل. 6 100 هيچكس نزد من به وسيله‏اى متوسّل نشده كه بزرگتر باشد از توسّل جستن به نعمتى كه پيشىگرفته از من به سوى او، تا بر آن بيفزايم و همتاى آن را به دنبال آن بياورم، زيراجلوگيرى كردن از دنباله‏ها قطع كند سپاس آغازين‏ها را.  1886 91-  ما استعبدالكرام بمثل الإكرام. 6 113 چيزى همانند احسان، مردمان گرامى و والا مقام را به بردگىدر نياورد.

1887 92-  نعم زاد المعاد الاحسان الى العباد. 6 161 نيكو توشه‏اىاست براى معاد، احسان به بندگان خدا.

1888 93-  لا يكن المحسن و المسى‏ء عندك سواء فانّ ذلك يزهّدالمحسن فى الاحسان و يتابع المسى‏ء الى الاساءة. 6 319

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 267

نبايد نيكو كار و بدكار نزد تو يكسان باشند، كه اين كار سببمى‏شود تا نيكو كار در احسان خود بى‏رغبت شود، و بد كار در عمل بد خود شتاب بگيرد.

1889 94-  لا يكوننّ اخوك على الاساءة اليك اقوى منك على الاحساناليه. 6 316 حتما نبايد برادرت در مورد بدى كردن بر تو نيرومندتر باشد از تو درمورد احسان به او.  1890 95-  لا منقبة افضل من الاحسان.

6 384 منقبتى (و چيزى كه مايه فخر و مباهات باشد) بهتر از احساننيست.

1891 96-  لا فضيلة اجلّ من الاحسان.

6 379 برترى و فضيلتى بزرگتر از احسان نيست.

1892 97-  لا تذمّ أبدا عواقب الإحسان.

6 392 هيچ گاه پى آمدهاى احسان و نيكى مورد نكوهش قرار نگيرد.

1893 98-  لا يحوز الغفران الّا من قابل الاساءة بالاحسان. 6 398غفران و مغفرت الهى را به دست نياورد جز آن كس كه بدى را به احسان پاداش دهد (و بهجاى بدى احسان كند).  1894 99-  يستدلّ على المحسنين بما يجرى لهم على ألسنالاخيار و حسن الأفعال و جميل السّيرة. 6 450 رهنمون گردد به افراد نيكوكار، آنچهكه بر زبان نيكان در باره آنان جارى شود، و نيز به كارهاى نيك و سيره و روش زيبا.

1895 100-  النّاس أبناء ما يحسنون. 1 309

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 268

مردمان فرزند كارهاى نيكى هستند كه انجام دهند.

باب الحظ (بهره، بخت)

1896 1-  الحظّ يسعى الى من لا يخطبه. 1 370 بهره مى‏شتابد به سوىكسى كه از او خواستگارى نكرده (و به دنبال آن نرفته است).

1897 2-  الحظّ للانسان فى الاذن لنفسه و فى اللّسان لغيره. 2 38بهره انسان، آنچه از راه گوش است براى خود او است، و آنچه در زبان است براى ديگراناست. 

باب الحفظ (نگهدارى)

1898 1-  حفظ ما فى يدك خير لك من طلب ما فى يد غيرك. 3 411 نگهداشتن آنچه در دست تو است (و قناعت كردن بدان، كه محتاج در خواست از ديگران نشوى)بهتر است براى تو از درخواست چيزى كه در دست ديگران است.

1899 2-  عليك بحفظ كلّ امر لا تعذر باضاعته. 4 290 بر تو باد بهنگهدارى كردن هر چيزى كه با از بين رفتن آن تو را معذور ندارند.

1900 3-  هلك من لم يحرز امره. 6 194 نابود گشت هر كس كه كار خودرا نگهدارى نكرد.

باب الحقد (كينه توزى)

1901 1-  الحقد يذرى. 1 17 كينه، نابود مى‏كند.

1 1901 2-  الحقد مثار الغضب. 1 142 كينه، سبب بر انگيختن خشم است.

1902 3-  الحقد الأم العيوب. 1 239 كينه، پست‏ترين عيبهاست.

1903 4-  الحقود لا راحة له. 1 250 آدم كينه توز راحتى و آسايشندارد.

1904 5-  الحقد خلق دنىّ و مرض مردى. 1 388 كينه، خويى پست است، وبيمارى نابود كننده‏اى است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 269

1905 6-  الحقد داء دوىّ و مرض موبى.

1 388 كينه، دردى است سخت و دردناك، و بيمارى وبادارى است.  19067-  الدّنيا اصغر و أحقر و أنزر من أن تطاع فيها الأحقاد. 2 52 دنيا كوچكتر وحقيرتر و كمتر از آن است كه از كينه‏ها پيروى شود (و آدمى به دنبال كينه توزىبرود).

1907 8-  الحقود معذّب النّفس متضاعف الهمّ. 2 91 آدم كينه توزجانش در شكنجه و عذاب، و اندوهش چند برابر است.

1908 9-  الحقد من طبائع الأشرار.

2 163 كينه توزى از خصلتهاى بدان و بدكاران است.

1909 10-  الحقد نار لا تطفئ الّا بالظّفر.

2 163 كينه آتشى است كه جز به غلبه و ظفر خاموش نشود.

1910 11-  احترسوا من سورة الجمد و الحقد و الغضب و الحسد، واعدّوا لكلّ شي‏ء من ذلك عدّة تجاهدونه بها من الكفر في العاقبة، و منع الرّذيلة وطلب الفضيلة، و صلاح الآخرة و لزوم الحلم. 2 265 خود را نگهداريد از تندى بخل وكينه و خشم و حسد، و براى مبارزه با هر يك از آنها ابزار و سلاح لازم را تهيه كنيدكه به وسيله آن ابزار با آنها بجنگيد و از آن جمله است: انديشه كردن در سر انجامكار، جلوگيرى از پستى و رذالت، طلب فضيلت، صلاح آخرت، و ملازم بودن با حلم وبردبارى.  1911 12-  الام الخلق الحقد. 2

383 پست‏ترين خويها كينه است.

1912 13-  اشدّ القلوب غلّا قلب الحقود.

2 386 سخت‏ترين دلها از نظر آلودگى و ناصافى، دل شخص كينه توز است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 270

1913 14-  انّما اللّبيب من استسلّ الأحقاد. 3 76.

به راستى عاقل و خردمند كسى است كه كينه‏ها (ى مردم) را از دلبيرون كرده باشد.

1914 15-  بئس العشير الحقود. 3 254 آدم كينه‏ور بد معاشرى است.

1915 16-  تجنّبوا تضاغن القلوب و تشاحن الصّدور، و تدابر النّفوسو تخاذل الايدى، تملكوا امركم. 3 304 از كينه توزى دلها، و دشمنى داشتن درسينه‏ها، و پشت كردن به يكديگر، و يارى ندادن و دستگيرى نكردن از همديگر، دورى واجتناب كنيد، تا زمام امور خود را به دست گيريد.

1916 17-  رأس العيوب الحقد. 4 51 اساس و سر عيبها كينه است.

1917 18-  سبب الفتن الحقد. 4 121 سبب فتنه‏ها كينه است.

1918 19-  سلاح الشّرّ الحقد. 4 129 سلاح بدى و شرّ، كينه است.1919 20-  شرّ ما سكن القلب الحقد.

4 164 بدترين چيزى كه در قلب جاى گير شود كينه است.

1920 21-  طهّروا قلوبكم من الحقد فانّه داء موبى. 4 256 دلهاتانرا از كينه پاك كنيد كه بيمارى وبا آورى است.

1921 22-  من كثرة حقده قلّ عتابه. 5 203 كسى كه كينه‏اش بسيارباشد عتاب او (و سرزنش و گله‏اش) كم است.  1922 23-  ليس لحقود اخوّة. 5 80 آدمكينه توز آخوّت و برادرى ندارد.

1923 24-  من اطّرح الحقد استراح قلبه و لبّه. 5 236 كسى كه كينهرا از درون خود به يك سو اندازد دل و قلبش آسوده و راحت شود.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 271

1924 25-  من زرع الاحن حصد المحن.

5 457 كسى كه تخم كينه (در دل) بكارد محنت و اندوه درو كند.

1925 26-  ما أنكد عيش الحقود. 6 55 چه سخت است زندگى كينه توز.

1926 27-  لا مودّة لحقود. 6 346 شخص كينه توز دوستى ندارد.

1927 28-  لا يكون الكريم حقودا. 6 368 انسان كريم و بزرگوار كينهتوز نيست.

باب الحقّ

1928 1-  الحقّ سيف قاطع. 1 146 حق، شمشيرى است برنده.

1929 2-  الحقّ افضل سبيل. 1 155 حق، بهترين راههاست.

1930 3-  الحقّ أقوى ظهير. 1 187 حق، نيرومندترين پشتيبان است. (يعنىهمان حقانيّت صاحب حق نيرومندترين پشتيبان او است).

1931 4-  الحقّ اوضح سبيل. 1 193 حق آشكارترين راههاست.

1932 5-  المغلوب بالحقّ غالب. 1 267 كسى كه به خاطر حق مغلوب شده(در حقيقت) غالب است.

1933 6-  المحارب للحقّ محروب.

1 273 كسى كه به جنگ حق برود شكست خورده است.

1934 7-  الحقّ احقّ ان يتّبع. 1 319 حق، براى پيروى شايسته‏تراست.

1935 8-  التّعاون على اقامة الحقّ امانة و ديانة. 1 350 يارى دادنو هميارى براى اقامه حق و بر پا داشتن آن، اداى امانت  و ديندارى است.

1936 9-  الحقّ سيف على اهل الباطل.

1 377 حق، شمشيرى است در برابر اهل باطل.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 272

1937 10-  الحقّ منجاة لكلّ عامل. 1 378 حق، وسيله نجاتى است براىكسى كه بدان عمل كند.

1938 11-  الحقّ ابلج، منزّه عن المحاباة و المراياة. 2 44 حق،آشكار و روشن است و از نياز داشتن به يارى دادن و انكار و جدال دور و منزّه است.

1939 12-  اعرفوا الحقّ لمن عرفه لكم صغيرا كان او كبيرا، وضيعاكان أو رفيعا. 2 265 بشناسيد حق كسى كه حق شما را مى‏شناسد، كوچك باشد يا بزرگ، ازنظر رتبه پست باشد يا بلند.

1940 13-  اصبر على مرارة الحقّ و ايّاك ان تنخدع لحلاوة الباطل. 2237 بر تلخى حق صبر كن، و بپرهيز از اين كه فريب شيرينى باطل را بخورى.

1941 14-  الزموا الحقّ تلزمكم النّجاة.

2 240 ملازم حق باشيد تا رستگارى ملازم شما گردد.

1942 15-  اركب الحقّ و ان خالف هواك و لا تبع آخرتك بدنياك. 2 181بر مركب حق سوار شو اگر چه با خواسته‏ات مخالف باشد و آخرتت را به دنيا مفروش.

1943 16-  الزم الحقّ ينزّلك منازل اهل الحقّ يوم لا يقضى الّابالحقّ. 2 196 ملازم حق باش تا تو را در منزلگاههاى طرفداران حق فرود آورد، در آنروزى كه جز به حق حكم نشود.

1944 17-  الا و انّ من لا ينفعه الحقّ يضرّه الباطل، و من لايستقم به الهدى يجرّ به الضّلال الى الرّدى. 2 332 آگاه باشيد كه به راستى هر كسكه حق سودش ندهد باطل زيانش رساند، و كسى كه هدايت او را به راه راست در نياورد،گمراهى او را به سوى هلاكت و نابودى كشاند.

1945 18-  اصدق القول ما طابق الحقّ.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص 273

2 401 راست‏ترين گفتارها آن است كه با حق مطابق باشد.

1946 19-  اعقل النّاس من ذلّ للحقّ فاعطاه من نفسه، و عزّ بالحقّفلم يهن اقامته و حسن العمل به. 2 477 خردمندترين مردم كسى است كه در برابر حقتسليم گردد، و از مقاومت خويش در برابر آن بگذرد، و به وسيله حق (و تسليم شدن دربرابر آن) عزيز گردد، و اقامه حق و بر پا داشتن آن و نيكو انجام دادن آن را سبكنشمارد.

 
 

کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.

طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir

انهار بانک احادیث انهار توضیح المسائل مراجع استفتائات مراجع رساله آموزشی مراجع درباره انهار زندگینامه تالیفات عربی تالیفات فارسی گالری تصاویر تماس با ما جمادی الثانی رجب شعبان رمضان شوال ذی القعده ذی الحجة محرم صفر ربیع الثانی ربیع الاول جمادی الاول نماز بعثت محرم اعتکاف مولود کعبه ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام امام حسن علیه السلام حضرت علی اکبر علیه السلام میلاد امام حسین علیه السلام میلاد حضرت مهدی علیه السلام حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها پاسخ به احکام شرعی مشاوره از طریق اینترنت استخاره از طریق اینترنت تماس با ما قرآن (متن، ترجمه،فضیلت، تلاوت) مفاتیح الجنان کتابخانه الکترونیکی گنجینه صوتی پیوندها طراحی سایت هاستینگ ایران، ویندوز و لینوکس دیتاسنتر فن آوا سرور اختصاصی سرور ابری اشتراک مکانی colocation