مسلمانان و برادري اسلامي
| | | |
يكي ديگر از دستورات اسلام, برادري اسلامي است كه مسلمانان به آن پاي بند بودند. بر اين اساس يك فرد مسلمان, ديگر مسلمانان, چه مرد و چه زن را برادر و يا خواهر دينيِ خود مي دانست و خداي متعال نيز مي فرمايد: (انما المؤمنون أخوة)2.
و همچنان كه تاريخ نگاران نگارش كرده اند پيامبر نيز دو بار ميان مسلمانان پيوند برادري ايجاد كرد. يك بار در مكّه و بارِ ديگر در مدينه. رسول خدا در مدينه بين مهاجران و انصار برادري برقرار كرد. در نتيجه هر يك از مهاجران با يكي از انصار برادر شدند و اين به روشني گوياي آن است كه يكي از وظايف نظام تعدد آرا و احزاب آزاد, كه رمزِ پيشرفت و شكوفايي يك ملّت است؛ همانا حفظِ شؤونِ برادري در ميان يكايك آن ملت و نيز پاس داشتن حقوق برادري در تعاملِ آنان با يكديگر است. هم چنان كه انصار و مهاجران نيز اين شؤون و حقوق را حفظ و رعايت مي كردند. درست عكس آنچه امروزه در بينِ گروه هاي اسلامي مشاهده مي شود. اينها همديگر را ضايع مي كنند و به هيچ وجه به اصول اولية تعدّد آرا و احزاب, كه اسلام براي آنان ترسيم نموده پايبند نيستند, لذا زماني كه با يكديگر در ستيزند نميتوانند از اسلام دم زده, و يا خود را به مسلمانان نسبت دهند, چرا كه با اين سوء نيت و بد رفتاريِ خود, چيزي جز بدنامي نصيب اسلام و مسلمانان نمي كنند, در حقيقت آنان با رفتار ناپسند خود, برادري اسلامي را كه آيين اسلام بر مسلمانان واجب كرده است, زير پا گذاشته اند.
باري, مفهوم برادري اسلامي, همان رفتاري است كه انصار با برادرانِ مهاجر خويش داشتند, خانه به آنان دادند و آنها را مهمان خود نمودند, و همة نيازمندي هاي اولية زندگي را در اختيار و دسترس مهاجرين قرار دادند؛ و آنان را در كسب و كار و تجارت, كشت و زراعت, و حرفه و صنعت و غيره سهيم نمودند.
امروز كمترين حدّ پاي بندي به همبستگي اسلامي اين است كه: چنانچه مسلماني از هر نقطة جهان, به كشوري اسلامي مسافرت كرد و در آنجا ساكن شد؛ مسلمانان آن سامان با او به گونهاي رفتار و برخورد نمايند كه با همديگر رفتار و برخورد مي كنند.
2. در حقيقت مؤمنان با هم برادرند. سوره حجرات, آية 10.
| | | |
