390- سوره فرقان آيه 27
391- مجمع البيان ، ج 7، ص 166
392- الغدير، ج 1، ص 83
393- سوره آل عمران آيه 140 و 141
394- سوره آل عمران ، آيه 152
395- سوره آل عمران آيه 153
396- سوره آل عمران ، آيه 155
397- سوره آل عمران آيه 165
398- مجمع البيان ج 2 ص ذيل آيه عمران آيه 172
399- مغازى واقدى ، ج 1 ص 338
400- دثنه با ثاءبر وزن اجنه
401- بددكشرف : متفرقين .
402- اعلام الورى ، ص 87 سيره ابن هشام ، ص 178
403- سوره آل عمران آيه 169
404- يعنى : بازى كننده با نيزه ها
405- به قولى چهل نفر بودند
406- چون جريان در ماه صفر بود، پسسال سوم بوده است نه چهارم
407- ايضا آن را در اعلام الورى ، ص 78،نقل كرده و مجلسى در بحارالانوار، ج 20، ص 147 از مجمع البياننقل كرده است .
408- بحارالانوار، ج 20، ص 164؛ مغازى واقدى ج 1، ص 363
409- سورهبقره ، آيه 146؛ و با اندكى تفاوت و در سوره انعام ، آيه 20
410- سوره اعراف آيه 158
411- ر.ش بحارالانوار ج 2 ص 157 - 173، مجع البيان تفسير سوره حشر؛ اعلامالاورى ، ص 8، تاريخ يعقوبى ، ج 2 ص 29، مغازى واقدى ، ج 1 ص 363، به بعد،سيره ابن هشام ، ج 3 ص 199 به بعد.
412- تاريخ يعقوبى ، ج 2 ص 29، نامهاى آن دو متفاوتنقل شده است
413- سوره حشر آيه 2
414- سوره حشر، آيه 5
415- سوره حشر آيه 11
416- سوره حشر آيه 6
417- تهذيب ،ج 4 ص 133، حديث 371
418- مجمع البيان ، سوره حشر، آيه 9
419- بحارالانوار، ج 20 ص 80؛ تفسير برهان ، ج 4 ص 313
420- بحارالانوار، ج 19، ص 113
421- مغازى واقدى ج 1، ص 378 - 389، غزوه بنى النضير
422- راجع به تعيين محلهاى اين اراضى چيزى در مراصد الاطلاع جاهاى ديگر بهدست نيامد، ولى معلوم است كه آنها قطعاتى مخصوص از زمينها بوده اند، با وجود اينهافقط، فدك را علم كرده اند، چنان كه در جريان خيبر خواهد آمد، معلوم مى شود بهده ها نفر امثال فدك داده شده است
423- ارشاد مفيد، ص 42
424- بحارالانوار، ج 20 ص 173
425- اين كار قبل از واگذارى فدك به فاطه عليهاالسلام بود و يا بعداز واگذارى از عايدات آن مصرف مى كرد
426- آن حضرت راضى خيبر را به نصفعايدات آن ، در اختيار يهود گذاشته بود كه در سه راه مصرف مى شد.
427- مغازى واقدى ، ج 1 ص 377
428- مخيريق از اخبار يهود بود كه اسلام آورد و در احد شهيد شدواموال خويش را به حضرت وصيت نمود رحمة الله عليه
429- سوره حشر، آيه 7
430- كافى ، ج 7 ص 47، كتاب الوصايا باب صدقات النبى
431- تاريخ يعقوبى ، ج 2، ص 30
432- سيره ابن هشام ج 3، ص 200
433- بحارالانوار، ج 2، ص 127
434- كافى ، ج 6، ص 395، باب ان الخمر لمتزل محرمة
435- سوره نحل ، آيه 67
436- يعنى منع صريح نشده بودند.
437- معاذبن جبل نزد حضرت آمده گفتند: نظرتان درباره خمر وقمار بفرماييد يكىعقل را مى برد و ديگرى مال را، آيه در جواب آنهانازل گرديد.
438- سوره بقره ، آيه 219
439- سوره نساء آيه 43
440- سوره مائده ، آيه 90
441- صحيح مسلم ، ج 2، ص 189، كاب الاشربة
442- كافى ، ج 6، ص 396
443- كافى ، ج 6، ص 398
444- كافى ، ج 7، ص 214، هشتاد ضربه در سنن ترمذى نيزنقل شده است .
445- كافى ، ج 7 ص 218
446- كافى ج 7 ص 219
447- كامل ابن اثير، ج 2 ص 119
448- اعلام الورى ، ص 89، بحارالانوار، ج 20، ص 176
449- سوره نساء آيه 102
450- كافى ، ج 3، ص 454
451- بحار، 43، ص 240، شبير بفتحاول و باء مشدد است .
452- بحارالانوار، ج 43، ص 240
453- بحارالانوار، ج 2 ص 183
454- مجمع البيان ذيل آيه 41 از سوره مائده
455- كافى ، ج 7، ص 177
456- جواهر الكلام ، ج 41 ص 280
457- بحارالانوار، ج 21، ص 266
458- بحارالانوار، ج 20، ص 184
459- سوره مائده آيه 44
460- سوره نساء، آيه 106
461- خلاف ، ج 3، ص 201
462- كافى ، ج 7، ص 227
463- تاريخ يعقوبى ، ج 2، ص 6
464- بحارالانوار، ج 2 ص 185
465- امالى صدوق ، 258، مجلس 15، حديث 14
466- بحارالانوار، ج 6، ص 241
467- روضة الواعظين ، مجلس 93، و نيز نگاه كنيد به كافى ج 3، ص 235 كتابالجنائز باب المسئلة فى القبر
468- يعنى (داناترند به آنچه در خانه است ) منظور اين است كهاهل بيت عليهم السلام به احكام دين داناترند
469- كافى ، ج 3، ص 463، باب صلوة الكسوف
470- كافى ، ج 3، ص باب غسلالطفال
471- كافى ، ج 3، ص 464 باب صلوة الكسوف
472- وسائل الشيعه ، ج 5، ص 145، باب وجوب الصلوة للزلزلة
473- مغازى واقدى ،، ج 1، ص 404
474- مغازى واقدى ج 2، ص 440
475- رجوع شود به بحارالانوار، ج 20 ص 295؛ اعلام الورى ، ص 94، تاريخكامل ، ج 2 ص 131
476- سوره منافقون ، آيه 5
477- مجمع البيان سوره منافقون ، مرحوم مجلسى ، در بحارالانوار، ج 20 ص 281به بعد آن را از مجمع و تفسير قمى نقل كرده است
478- سوره نور ايه 11
479- سوره نور آيه 15
480- مغازى واقدى ، ج 2 ص 431
481- سوره نور، آيه 11
482- سوره احزاب آيه 33
483- مقاتل الطالبين ، ص 43
484- صحيح بخارى ، ج 4 ص 100 كتاب الجهاد، باب ما جاءفى بيوت ازواجالنبى ، رجوع شود به مراجعه 74 از المراجعات .
485- رجوع شود به مقدمه تفسير احسن الحديث
486- سوره نور آيه 2
487- سوره نور، آيه 4
488- سوره نور آيات 6 -9
489- سوره نور، آيات 27، 28
490- سوره نور آيه 29
491- سوره نور آيه 30
492- سوره نور آيه 31
493- سوره نور آيه 58
494- سوره نور، آيه 60
495- سوره نور، آيه 61
496- سوره نور آيه 62
497- سوره احزاب آيه 4
498- سوره احزاب آيه 37
499- مغازى واقدى ، ج 2 ص 445؛ وفاء الوفاء، ج 2 ص 370، گويد:مذاذ نام قلعه بنى حرام بود و در ص 310 گويد: راتج كوهى است در جنب كوهبنى عبيد.
500- سوره ابراهيم ، آيه 36
501- اختصاص مفيد، ص 85 تحفة الاحباب (سعدالخير)
502- مجمع البيان ، سوره احزاب ؛ سيره ابن هشام ، ج 3 ص 230 بحارالانوار، ج20 ص 241 آن را از خصال و امالى صدوق نقل كرده است
503- سوره بقره ، آيه 187؛ بحارالانوار ج 2 ص 241
504- سوره حج آيه 78
505- سوره بقره ، آيه 106
506- مجمع البيان ، ص 296، از تفسير برهان
507- سوره نور، آهى 2
508- مغازى واقدى ، ج 2 ص 453 - 454؛ ولى حلبى در سيره ، ج 2 ص 636، ازنودى پانزده روز نقل كرده است
509- اين جريانها نوعا از تفسير مجمع البيان سوره احزاب ترجمه ميشود
510- سوره احزاب آيات 10 و 11
511- سوره احزاب آيات 12 و 13
512- سيره حلبى ، ج 2 ص 637؛ مسند احمد، ج 1 ص 271، بفديه اشاره رفتهاست
513- مجمع البيان سوره احزاب
514- مغازى واقدى ، ج 2 ص 470 طبع اكسفورد
515- قالرسول الله صلى الله عليه و آله لمبارزة على بن ابيطالب عليه السلام لعمروبن عبدوديوم الخندق افضل من اعمال امتى الى يوم القيامة مستدرك حاكم ، ج 3، ص 32
516- سوره احزاب آيه 9
517- سوره بقره آيه 146
518- بحارالانوار، ج 20، ص 275، تفسير قمىذيل آيه 102 از سوره توبه ؛ مغازى واقدى ، ج 2 ص 507 - 509
519- تفسير قمى ، ذيل ايه 102، سوره توبه
520- مغازى واقدى ، ج 2 ص 510
521- بنى قريظه ، بدون قيد و شرط تسليم شده بودند احتياج به اجازه آنهانبود، لذا واقدى آن را نقل نكرده است
522- ترجمه آزاد قول ، ابن حواس را آورده ايم
523- تفسير قمى ، سوره احزاب آيات 26 و 27
524- مجمع البيان ، سوره احزاب
525- سوره احزاب آيه 26 و 27
526- سوره مائده آيه 33
527- مغازى واقدى ، ج 2 ص 503
528- مغازى واقدى ، ج 2 ص 512
529- مجمع البيان ، ج 8، ص 352 سوره احزاب
530- اسبابالنزول ، ص 88، ذيل آيه 43، از سوره نساء
531- تاريخ يعقوبى ، ج 2 ص 6
532- بحارالانوار، ج 20 ص 229، كامل ، ج 2، ص 43؛ وفاءالوفاء، ج 1 ص310
533- غيث : باران ، حى : باران ، جد: باران عمومى ، طبق : همه گير، غدق : باراندرشت دانه ، مريع : عمومى ، وابل : باران تند،مسبل : باران ، مجلجل : ابر پرباران و با رعد، درر: ابر با ريزش ، رائث : بطى ء،بلاغ : كافى ، سكن : قوت و خوراك ، باد: آنكه در باديه و صحراست
534- بحارالانوار، ج 20 ص 299؛ الغدير، ج 2 ص 4، به طور اختصار
535- در سيره ابن هشام ، ص 291 - 299 آمده است
536- سوره مائده ، آيه 33
537- در مراصد الاطلاع گويد: عرينه محلى است كه در آن رستاست گويا در نواحىشام باشد
538- مجمع البيان ، سوره مائده ، آيه 33
539- مغازى واقدى ، ج 2 ص 568
540- بحارالانوار ج 20، ص 304
541- معازى واقدى ، ج 2، ص 562
542- مجمع البيان ، سوره مجادله ،
543- سوره مجادله ، آيات 4 - 1
544- حديبيه روستايى است در نزديكى مكه كه پيمان صلح در آنجا بسته شد.
545- چنانكه در مجمع البيان نقل شده است
546- تفسير على بن ابراهيم قمى از امام صادق صلوات الله عليه
547- سوره فتح آيه 18
548- تفسير مجمع البيان ، ج 9ص 117 - 118، سوره فتح
549- اعلام الورى ، ص 97
550- كراع الغميم محلى است مابين مكه و مدينه نزديك عسفان
551- سوره فتح ، آيات 7 - 1
552- مجمع البيان ، سوره فتح
553- سوره عنكبوت آيه 48
554- بحارالانوار، ج 16 ص 135
555- سيرالائمه ، سيد محسن ايمن ، ج 2 ص 201
556- مجمع البيان ، ج 9ص 273، سوره ممتحنه
557- سوره حج ، آيه 25
558- سوره آل عمران ، آيه 97
559- سيره حلبيه ، ج 3، ص 291
560- سيره حلبيه ، ج 3، ص 291
561- مكاتيب الرسول ، ج 1، ص 93
562- بحارالانوار ج 20 ص 398، به بعد، سيره حلبيه ، ج 3، ص 290
563- سيره حلبيه ، ج 3، ص 293
564- به توضيح ذيل درباره اين دو جمله توجه فرماييد
565- به توضيحذيل درباره اين دو جمله توجه فرماييد
566- سيره حلبيه ، ج 3، ص 293
567- اصحمه بر وزن اربعه
568- سيره حلبيه ، ج 3، ص 293؛ اعلام الورى ، ص 46، بحارالانوار، ج 20 ص392
569- مكاتيب الرسول ، ج 1، ص 130
570- مكاتيب الرسول ، ج ص 130
571- به نقل مكاتيب الرسول در سيره ذينى دحلان من محمدرسول الله آمده گرچه در كتب ديگر من محمدبن عبدالله است
572- سيره حلبيه ج 3، ص 295
573- سيره حلبيه ، ج 3 ص 295 به بعد؛ مكاتيبالرسول ، ص 97 به بعد
574- بحارالانوار ج 20، ص 386، سيره حلبيه ، ج 3، ص 287؛ صحيح مسلم ، ج2 ص 91
575- سيره حلبيه ، ج 3، ص 284 ببعد
576- اسدالغابه ، ج 3 ص 41، در كلمه ضغاطر
577- سيره حلبيه ، ج 3، ص 303
578- سيره حلبيه ، ج 3، ص 303 و 304
579- سيره حلبيه ، ج 3، ص 303 و 304
580- سيره حلبيه ، ج 3، ص 304 و 305؛ مكاتيبالرسول ، ج 1، ص 134
581- تاريخ نامه 11 / 10 / 67 / شمسى است
582- تاريخ يعقوبى ج 2 ص 34
583- سيره ابن هشام ، ج 3، ص 344، - 352،كامل ابن اثير، ج 2 ص 148 - 150، بعضى كتيبه با ثاء خوانده اند.
584- مغازى واقدى ، ج 2 ص 637
585- مجمع البيان ، سوره فتح ، آيات 81 - 20.
586- بحارالانوار، ج 21 ص 665
587- سيره ابن الحاق ، ج 3، ص 346
588- مغازى واقدى ، ج 2 ص 646
589- مغازى واقدى ، ج 2 ص 647
590- سيره ابن هشام ، ج 3، ص 352
591- اعلام الورى ص 99
592- ارشاد مفيد، ص 58
593- بحارالانوار، ج 21، ص 22
594- رجوع شود به : اعلام الورى ، ص 99ارشاد مفيد، ص 57، تاريخ يعقوبى ،ج 2، ص 34؛ صحيح بخارى ، ج 5؛ ص 171، باب غزوه خيبر؛ صحيح مسلم ، ج 2 ص361؛ باب من فضائل على بن ابيطالب ،؛ سنن بيهقى ، ج 6 ص 362، باب ماجاء فىعقدالالوية ، و ج 9 ص 131، باب المبارزة .
595- بحارالانوار، ج 21، ص 10، بهنقل از امالى طوسى
596- سيره ابن هشام ، ج 3، ص 357، بنابرنقل واقدى ، ج 2، ص 700
597- الاصابه ، ج 7، ص 199
598- مستدرك ، ج 3، ص 506
599- صحيح مسلم ، ج 2، باب فضائل ابوهريره
600- صحيح بخارى ، كتاب اصعمه ، باب 31
601- صحيح بخارى ، كتاب رقاق
602- كتاب اعتصام ، باب 17
603- سفينة البحار، ج 2، ص 713، ذيل هرر
604- رجوع كنيد به عقدالفريد ابن عبدربه ، ج 1، ص 14
605- صحيح ، ج 1، ص 34، باب من لقى الله بالايمان
606- بحارالانوار ج 21، ص 42
607- بحارالانوار، ج 17، ص 107
608- اعلام الورى ، ص 101
609- بحارالانوار، ج 21، ص 24، از تهذيب شيخ
610- مغازى واقدى ، ج 2، ص 706
611- سوره حشر آيه 6
612- سوره اسراء، آيه 16
613- اعلام الورى ، ص 100
614- نامه 45، نهج البلاغه
615- اسدالغابه ، ج 4، ص 175
616- اسدالغابه ، ج 1، ص 46
617- سنن بيهقى ، ج 6، ص 145
618- شرح ابن ابى الحديد، جزء 16،ذيل نامه 45
619- اين اشعار مختلف نقل شده مانقل اعلام الورى را انتخاب كرديم
620- سوره بقره ، آيه 158
621- رجوع شود به اعلام الورى ، ص 102؛ بحارالانوار، ج 21، ص 46؛ مغازىواقدى ، ج 2 ص 731 به بعد؛ سيره ابن هشام ، ج 4، ص 12 - 14،؛ مجمع البيان ،ذيل آيه 27 از سوره فتح
622- سوره فتح ، آيه 27
623- بحارالانوار، ج 21، ص 47
624- سوره اسراء، آيه 44
625- طالبان تفصيل به مجمع البيان و بحارالانوار، ج 17، ص 69، به بعد وكتب اهل سنت رجوع كنند.
626- مغازى واقدى ، ج 2، ص 755
627- بحارالانوار، ج 21، ص 50
628- اعلام الورى ، ص 102
629- بحارالانوار ج 21، ص 59
630- واقدى ، ج 2، ص 757
631- واقدى ج 2، ص 258، مرحوم مجلسى نيز آن را در بحارالانور، ج 21، ص60، از واقدى نقل كرده است .
632- رجوع شود به بحارالانوار ج 21، ص 50 به بعد؛ مغازى واقدى ، ج 2، ص755 به بعد؛ سيره ابن هشام ج 4 ص 15 به بعد
633- سيره ابن هشام ، ج 4، ص 30
634- محاسن برقى ، ج 2، ص 420
635- بحارالانوار، ج 21، ص 55
636- محاسن برقى ، ج 2، ص 419
637- رجوع شود به بحارالانوار، ج 21، ص 53، مغازى واقدى ج 2، ص 762 وكتب ديگر
638- روضه كافى ، ص 376، حديث 565
639- ارشاد مفيد، ص 52
640- رجوع شود به اعلام الورى ، ص 105؛ بحارالانوار، ج 21 ص 101
641- اعلام الورى ، ص 105
642- در گذشته خوانده ايم كه افطار روزه در جنگ بدر بوده استبنابراين شايد منظور از اين روزه گرفتن ، اتمام روزه روز جمعه بوده كه حضرت بعداز ظهر خارج شد.
643- دهان بند، پارچه اى كه صورت را تا زير چشم ها مى پوشاند
644- نام او در اعلام الورى عبدالله بنحنظل و در قرب الاسناد عبدالله بن خطل است
645- منسوب به غالب بن قهر، يكى از اجدادرسول الله ، ظاهرا درجاهليت قريش را گاهى به اين كتيبه مى خوانده اند
646- رجوع شود به تفسير مجمع البيان سوره نصر؛ اعلام الورى ، صو 106 بهبعد؛ بحارالانوار ج 21، ص 100 به بعد
647- بحارالانوار، ج 21، ص 132
648- مجمع البيان ، تفسير سوره نصر
649- اعلام الورى ، ص 111
650- اعلام الورى ، ص 112؛ بحارالانوار، ج 21، ص 133
651- رجوع شود به كتاب الاصنام ، كلبى ، ص 17 - 27؛ بحارالانوار ج 21 ص145؛ مغازى واقدى ، ج 3 ص 873؛ قاموس قرآن كلمه عزى
652- سوره نجم ، آيه 19 - 23
653- رجوع شود به بحارالانوار ج 21، ص 145؛ قاموس قرآن (سواع )، الاصنامابن كلبى ، ص 58
654- رجوع شود به قاموس قرآن باب ميم
655- بحارالانوار، ج 21، ص 145
656- سوره توبه آيات 25 و 26
657- در مراصد الاطلاع گويد: جعرانه به كسر جيم و تشديد راء و سكون آن هر دوصحيح اند
658- رجوع شود به بحارالانوار، ج 21، ص 146 به بعد؛ اعلام الورى ، ص113 به بعد؛ ارشاد مفيد، ص 64 وقعة حنين ؛ مغازى واقدى ، ج 3، ص 885 به بعد
659- واقدى ، ج 3، ص 922
660- درباره دبابه در جنگ خيبر توضيح داده ايم ، و نيز در جنگ زبون كردن خصمبه هر وجه جايز است حتى با قطع اشجار و القاء سم در آنها
661- اعلام الورى ، ص 116 به بعد
662- اعلام الورى ، ص 118
663- اعلام الورى ، ص 119؛ مغازى ، واقدى ، ج 3 ص 956 به بعد
664- اعلام الورى ، ص 121؛ مغازى واقدى ، ج 3، ص 948
665- سفينة البحار، باب ثاء
666- حظيره : محوطه اى كه براى خشك كردن خرما و يا حفظ چارپايان از باد وباران درست مى كنند
667- مغازى واقدى ج 3 ص 953 به بعد
668- در مكاتيب الرسول ، ص 142 از طبقات ابن سعدنقل كرده : آن حضرت در سال هشتم در وقت برگشتن از جعرانه به بحرين نامه نوشت
669- مكاتيب الرسول ، ج 1 ص 141
670- فتوح البلدان ، ص 89
671- بحارالانوار، ج 21 ص 45؛ كامل ، ج 2 ص 186
672- مغازى واقدى ج 3 ص 973
673- مغازى واقدى ، ج 3 ص 980 مجمع البيان ، سوره حجرات
674- مغازى واقدى ، ج 3 ص 948
675- سيره حلبى ، ج 3 ص 223؛ مغازى واقدى ج 3، ص 984 به بعد
676- تحفة الاحباب ، ص 211
677- مراصد الاطلاع ، ج 1 ص 253
678- مغازى واقدى ، ج 3 ص 1002؛ مجمع البيان ، ج 5، ص 60
679- سوره توبه آيه 81
680- سوره توبه آيه 54
681- سوره توبه آيه 92 - 91
682- مغازى واقدى ، ج 3 ص 995
683- ارشاد مفيد، ص 79، 81؛ اعلام الورى ، ص 123
684- تاريخ كامل ، ج 2 ص 191؛ بحارالانوار، ج 21، ص 215، از تفسير قمى ،
685- بحارالانوار، ج 21 ص 249، از المنتقى
686- بحارالانوار، ج 21، ص 250، از المنتقى
687- بحارالانوار ج 21، ص 250 از المنتقى
688- مغازى واقدى ، ج 3 ص 1019
689- مغازى واقدى ،ج 3 ص 1021 ظاهرا منظور خواستن بهشت است واقدى با آن كهعطيه ها را پنج تا گفته ولى چهار تا را نقل كرده است
690- بحارالانوار ج 21 ص 247 ؛ مغازى واقدى ص 1042
691- سوره توبه آيه 64
692- بحارالانوار ج 21 ص 196 ؛ مغازى واقدى ج 3 ص 1044
693- سوره توبه آيه 118
694- مصباح الحرمين ، ص 347
695- سوره توبه آيه 107 - 108
696- مجمع البيان ، سوره توبه آيه 107
697- سوره توبه آيه 84
698- سوره احزاب آيه 28
699- بحارالانوار ج 21، ص 366
700- جواهرالكلام ج 41 ص 280
701- بحارالانوار ج 21، ص 367
702- عبارت عربى تا حدى مشوش است ؛ولى منظور از ترجمه فوق مى باشد
703- بحارالانوار ج 21، ص 368 و 369
704- بحارالانوار ج 21، ص 368 و 369
705- ارشاد مفيد، به نقل بحارالانوار، ج 21 ص 275
706- سوره توبه آيه 1-2
707- سوره آل عمران ، آيه 64
708- بحارالانوار، ج 21، ص 286، به بعد، به طور اختصار
709- تفسير قمى ، سوره آل عمران
710- سوره آل عمران ، آيات 59 - 61؛بحارالانوار ج 21، ص 337
711- تفسير على بن ابراهيم ، سوره ال عمران
712- مجمع البيان ، سوره آل عمران
713- تاريخ يعقوبى ، ج 2، ص 54
714- سيره ، ج 4، ص 205
715- تاريخ يعقوبى ج 2، ص 51
716- بحارالانوار، ج 21 ص 363، بهنقل از ارشاد مفيد
717- تاريخ كامل ، ج 2، ص 205
718- بحارالانوار ج 21، ص 373، ازكامل ابن اثير
719- بحارالانوار، ج 21، ص 409، از المنتقى
720- تحف العقول ، ص 36
721- ترديد از راوى است
722- سوره بقره آيه 185
723- او عمربن الخطاب بود كه هرگز به آن حكم ايمان نياورد و در زمان خلافتخود گفت : حج تمتع و متعه زنان در زمان رسول خدا صلى الله عليه وآلهحلال بود من آن دو را تحريم مى كنم
724- سوره بقره آيه 196
725- سوره بقره ، آيه 199
726- كافى ، ج 4، ص 245 - 248، باب حج النبى صلى الله عليه وآله ؛مجلسىنيز آن را در ج 21، ص 390 - 393 از كافىنقل كرده است
727- عبارت عربى چنين است : ان النساء عوان بينكم ...
728- ناگفته نماند به چند محل از كتب شيعه واهل سنت مراجعه شد در اين جا فقط كتاب اللهنقل شده نه اهل بيت عليهم السلام
729- خصال صدوق ، ص 486، ابواب الاثنى عشر، حديث 62؛مجلسى دربحارالانوار، ج 21 ص 381 از خصال نقل كرده است .
730- ارشاد مفيد، ص 82 - 83
731- سوره مائده آيه 67
732- سوره مائده آيه 3
733- براى مزيد توضيح به الغدير، ج 1، ص 214 - 238 رجوع فرماييد
734- بحارالانوار، ج 21، ص 407
735- اصحاب صحيفه : در اصطلاح علمرجال به چهارده تن از اصحاب عقبه و بيست تن از ديگر اصحاب گفته مى شود كهصحيفه اى در منع خلافت على عليه السلام نوشتند و بر سر آن موضوع با يكديگرپيمان بستند.
736- سيره حلبى ، ج 3 ص 228
737- ارشاد مفيد، ص 85
738- ارشاد مفيد، ص 85 - 89
739- روضة الواعظين ، ص 92
740- انوار البهيه ، ص 11
741- بحارالانوار، ج 2، ص 505
742- از عجايب روزگار آن بود كه ابوعبيدة گور كن بعد ازرسول خدا صلى الله عليه وآله از كارگردانان معركه خلافت بود، و عمربن الخطاب بهوقت مردن مى گفت : اى كاش ابوعبيده زنده بود و خليفه مى كرديم ، اف بر تو اىروزگار
743- بنابرآن كه سال هجرى را از اول محرم بگيريم .
744- ارشاد مفيد، ص 88 - 90