ميگويد ، اگر فلانی چنين كاری كرد مثلا اگر در جلسه ما شركت كرد احترامشكن اين جا يك " اگر " ذكر ميكند ، بطور مطلق نميگويد احترام كن ،ميگويد اگر چنين كرد احترام كن . تعبير اول مطلق است ، بطور مطلق گفتهاحترام كن اگر ما باشيم معنايش اين است كه چه در اين جلسه شركت بكند وچه از شركت در اين جلسه امتناع ورزد من بايد احترامش كنم اما اگر تعبيردوم را بگيريم معنايش اين است اگر باين جلسه آمد احترام كن و اگر نيامدنه . ميگويند قاعده اقتضا ميكند كه مطلق را حمل بر مقيد بكنيم يعنی بگوئيمآنجا هم كه مطلق را ذكر كرده مقصود همين مقيد بوده است . مطلق و مقيد در آيات جهاد حالا از جمله مطلق و مقيدها اين است كه در قرآن يكجا داريم مثل اينجا :« قاتلوا الذين لا يؤمنون بالله و لا باليوم الاخر ». اين مردميكه بخدا وبقيامت و بهيچ دين حقی ايمان ندارند و هيچ حرام خدا را حرام نمی شمارندبا اينها بجنگيد ولی در آيه ديگر داريم كه : « قاتلوا فی سبيل الله الذينيقاتلونكم »( بقره - آيه 190 ) با آنان كه با شما میجنگند بجنگيد . آيامقصود اين است كه در اين جا هم كه گفته بجنگيد يعنی در وقتيكه آنها درصدد جنگ با شما هستند يا نه ، در اينجا مطلق است چه بخواهند با شمابجنگند چه نخواهند بجنگند و چه تجاوزی بر شما وارد كنند چه وارد نكنند ،بجنگيد . اينجا ممكن است دو نظر بدهيم ، يك نظر اين است كه بگوئيم مقصود مطلقاست چون اهل كتاب مسلمان نيستند ما مجازيم |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir