البته بزرگواران ، بزرگان هم هستند اما همه بزرگان بزرگوار نيستند . همه بزرگواران بزرگند . اين است كه وقتی ما در مقابل اين بزرگواران میايستيم همهاش از بزرگواريشان میگوئيم نه از بزرگی منهای بزرگواری : « اشهد انك قد اقمت الصلوش و آتيت الزكاش و امرت بالمعروف و نهيت عن المنكر » (2) . ما اگر در مقابل نادرشاه بخواهيم بايستيم چه بايد بگوئيم ؟ بايد از بزرگيش بگوئيم بايد بگوئيم : ما گواهی میدهيم كه تو رفتی هند را غارت كردی والماس نور برايمان آوردی ، دريای نور برايمان آوردی ، كوه نور را برايمان آوردی اما به حسين میگوئيم كه ما شهادت میدهيم كه تو زكات دادی نه ثروت جمع كردی وآوردی . تو امر به معروف كردی نهی از منكر كردی ، تو نماز را كه اساس پيوند بنده با خداست زنده كردی ، تو در راه خدا كوشيدی نه در راه شكم خودت ، نه در راه جاه طلبی خودت . تو يك جاه طلبی بزرگ نبودی ، تو يك انتقام بزرگ نبودی ، تو يك كينه توزی بزرگ نبودی ، تو يك ثروت طلب بزرگ نبودی تو يك مجاهد فی سبيل الله بزرگ بودی . تو كسی بودی كه خود فردی و حيوانی را فراموش كردی و آن خودی را كه ترا به خدايت پيوند میدهد زنده كردی . « اشهد انك جاهدت فی الله حق جهاده » (3) ما گواهی میدهيم كه تو كوشيدی ، پاورقی : |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir