بسيار مفيدی داشته باشد اما قابل توصيه نيست كه به انسان بگويند تو به دست خودت برای خودت مصيبت به وجود بياور چون مصيبت و بلا يك كوره خيلی خوبی است برای اصلاح انسان . اين مسألهای كه به نام " عشق " ناميده میشود نيز چيزی است كه اگر پيش آمد ممكن است يك كسی را خراب كند ، ممكن هم هست يك كسی را آباد كند ، ولی به هر حال يك امر قابل توصيه نيست . اگر هم عرفا آن را توصيه كردهاند آنها يك ادعايی دارند ، ادعاشان اين است كه میگويند آدم كامل مثل يك آدمی است كه شنا را خوب بلد است كه اگر يك كسی را كه شنا بلد نيست در دريا هم بياندازد ، اگر ديد غرق میشود میتواند او را بگيرد و بيرون بياورد . آنها معتقدند كه يك آدم كامل اگر بر يك ناقص اشراف داشته باشد ، میتواند مراقب و مواظب او باشد و نگذارد هلاك بشود ( 1 ) . مثل آن تمرينی كه بچهها را در استخر میدهند . به بچه نمیشود توصيه كرد كه به تنهايی برو در استخر ، اما تحت مراقبت يك نفر مربی مانعی ندارد ، او مراقبش است ، اگر ديد دارد غرق میشود نجاتش میدهد . همچنين اينها معتقدند كه اين يك امری است كه اگر رخ بدهد ، در انسان وحدت و تمركز ايجاد میكند ، يعنی او را از هزاران رشته تعلق جدا میكند . يك عيب اساسی در ما اين است كه در روح ما صدها رشته به صدها شیء وابستگی دارد نه به يك شیء ، به صدها شیء از نظر روح و معنا وابسته هستيم ، مثل يك انسانی يا يك حيوانی كه با رشتههای مختلف به صد جا بسته باشد ، اگر يكی از آنها بريده شود نود و نه تای ديگر هست ، دو تا بريده شود نود و پاورقی : |