غارت خيمه‏ها

پس از شهادت حسين بن على‏«ع‏»،سپاه عمر سعد به خيمه‏هاى اهل بيت‏حمله كردندو به غارت پرداختند.زنان و كودكان در صحرا پراكنده شدند،گريان و داغدار و صيحه زنان‏و استغاثه كنان.پس از آن خيمه‏ها را آتش زدند.مقنعه از سر زنان كشيدند،انگشتر ازانگشتها بيرون آوردند و گوشواره از گوشها و خلخال از پاها. ⁽¹⁾ حتى فاطمه دختر امام‏حسين‏«ع‏»نقل كرده كه به خيمه ما ريختند و من دخترى كوچك بودم،با گريه خلخال ازپايم در مى‏آوردند. گفتم:اى دشمن خدا چرا گريه مى‏كنى؟گفت:براى اينكه دختر پيامبررا غارت مى‏كنم.گفتم:غارت مكن.گفت:مى‏ترسم ديگرى بيايد و اينها را درآورد! ⁽²⁾

غاضريه

نام سرزمين كربلا،روستايى از نواحى كوفه نزديك كربلا.منسوب به غاضره از طايفه‏بنى اسد.اين روستا پس از انتقال بنى اسد به عراق در صدر اسلام،پديد آمد. ⁽³⁾ امام باقر«ع‏»

فرمود:«الغاضرية هى البقعة التى كلم الله فيها موسى بن عمران و ناجى نوحا فيها و هى اكرم‏ارض الله عليه و لو لا ذلك ما استودع الله فيها اولياءه و ابناء نبيه،فزوروا قبورنابالغاضرية.» ⁽⁴⁾ غاضريه،همان بقعه‏اى است كه خداوند در آن با موساى كليم هم سخن شدو با نوح مناجات كرد و آن گراميترين سرزمين نزد خداست و اگر چنان نبود،خداوند اولياءخويش و فرزندان پيامبرش را در آن به وديعت نمى‏نهاد.پس قبور ما را در غاضريه‏زيارت كنيد.روايت است كه امام حسين‏«ع‏»آن نواحى را كه قبرش در آنجاست،از اهل‏نينوا و غاضريه به شصت هزار درهم خريد و آن را بر اهالى همانجا صدقه داد و بخشيد وبا آنان شرط كرد كه مردم را به محل قبر او راهنمايى كنند و زائران قبرش را سه روزضيافت و پذيرايى كنند. ⁽⁵⁾ وقتى حسين‏«ع‏»به كربلا مى‏آمد،چون نام سرزمين را پرسيد،ازجمله نامها غاضريه بود و تصميم گرفت آنجا فرودآيد.

غريب كوفه مسلم بن عقيل

غسل زيارت

از جمله آداب زيارت سيد الشهدا«ع‏»،غسل زيارت است،بويژه از آب فرات كه سبب‏آمرزشگناهان است.امام صادق‏«ع‏»فرمود:«من اغتسل بماء الفرات و زار قبر الحسين‏«ع‏»

كان كيوم ولدته امه صفرا من الذنوب...» ⁽⁶⁾ هر كه با آب فرات غسل كند و قبر حسين‏«ع‏»رازيارت كند،مثل روزى كه از مادرمتولد شده،از گناهان پاك مى‏شود.

غلام ترك اسلم تركى

غلام سياه جون

غل و زنجير

غل،طوق آهنى و بند است،كه در فارسى غل(مخفف)گويند،بند گردن و بند دست،طوقى آهنى يا دوالى است كه در گردن يا دست قرار دهند.«غل جامعه‏»نوعى غل كه‏دستها را به گردن بندد،بندى كه دستها را به گردن جمع مى‏كند،(هو القيد الذى يجمع اليمين‏و العنق). ⁽⁷⁾ غل جامعه،طوقى آهنين و سنگين كه در دوران ساسانى به كار مى‏رفت و توسطپدر عمرسعد در نبرد با ايرانيان به غنيمت گرفته شده بود.در دوران اسارت اهل بيت‏«ع‏»

دستهاى امام سجاد«ع‏»با زنجير به گردنش بسته شده بود.از جمله كسانى كه اسراى‏اهل بيت را در كوفه در محله كناسه ديده و امام سجاد«ع‏»را سوار بر شتر بى‏روپوش‏مشاهده كرده كه از گردن او در اثر غل جامعه خون مى‏آمده،«مسلم جصاص‏»بوده كه درآن ايام به تعمير و سفيدكارى قصر دار الاماره مشغول بوده است.

غمره

نام يكى از منازل راه مكه به عراق،كه امام حسين‏«ع‏»در مسير خويش از آنجا هم‏گذشت. آبشخورى بوده است.معناى اصلى آن جاى انبوه مردم و محل فراهم آمدن اشياءاست،سختىو شدت،بسيارى،آب بسيار،گرداب. ⁽⁸⁾

غيلان بن عبد الرحمن

نام او در زيارت رجبيه،جزو شهداى كربلا آمده است. ⁽⁹⁾

پى‏نوشتها

1-مقتل الحسين،مقرم،ص 385.

2-عبرات المصطفين،ج 2،ص 139.

3-موسوعة العتبات المقدسه،ج 8،ص 31.

4-بحار الانوار،ج 98،ص 109،ج 101،ص 108.

5-مجمع البحرين،واژه كربلا.

6-بحار الانوار،ج 98،ص 143.

7-لغت نامه،دهخدا.

8 -همان.

9-انصار الحسين،ص 103.