 |  |  |
[221]
اَعُوذُ بِرَبِّ النّاس» را بخواند.
سپس آنچه از نعمتهاى پروردگار به ياد داشته باشد يك يك ذكر كرده و حمد الهى نمايد. مخصوصاً به خاطر نعمت خانواده و اموال كه خداوند بزرگ به او مرحمت نموده حمد بنمايد و بگويد:
«اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى نَعْمآئِكَ الَّتِي لاتُحصى بِعَدَد و لاتُكافى بِعَمَل.»
و به آياتى از قرآن كه در آنها ذكر حمد شده است خدا را حمد نمايد، و به آياتى كه در آنها ذكر تسبيح شده است خدا را تسبيح نمايد، و به آياتى كه در آنها ذكر تكبير شده است خدا را تكبير نمايد، و به آياتى كه در آنها ذكر تهليل شده است خدا را تهليل نمايد، و بر محمّد و آل محمّد(عليهم السلام) زياد صلوات بفرستد و به هر اسمى از اسماء اللّه كه در قرآن موجود است خدا را بخواند و به آنچه از أسماء الهى كه در
ياد دارد خدا را ذكر كند، و به اسماء الهى كه در آخر سوره حشر موجود است خدا را بخواند; و آنها عبارتند از:
«اللّه، عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ، الرَّحْمنُ الرَّحيمِ، اَلْمَلِكُ، القُدُّوسُ، السَّلام، اَلْمؤمِنُ المُهَيْمِنُ، العَزيزُ الْجَبّارُ، اَلْمُتَكَبِّرُ، الْخالِقُ الْبارِىءُ، الْمُصَوِّرُ.»
و اين دعا را بخواند: «أَسْأَلُكَ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ بِكُلِّ اسْم هُوَ لَكَ وَ أَسْأَلُكَ بِقُوَّتِكَ وَ عِزَّتِكَ وَ جَمِيعِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُكَ وَ بَاَرْكانِكَ كُلِّهَا وَ بِحَقِّ رَسُولِكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ بِاسْمِكَ الاَْكْبَرِ الاَْكْبَرِ وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الَّذِي مَنْ دَعاكَ بِهِ كانَ حَقّاً عَلَيْكَ اَنْ لا تُخَيْبَهُ و بِاسْمِكَ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الَّذِى مَنْ دَعاكَ به كانَ حَقّاً عَلَيْكَ اَنْ لاتَرُدَّهُ وَ اَنْ تُعْطِيَهُ ما سَأَلَ وَ اَنْ تَغْفِرَ لِي جَمِيعَ ذُنُوبِي فِي جَمِيعِ عِلْمِكَ فِىَّ.»
و هر حاجت كه دارد از خداوند بخواهد و از خداوند متعال طلب كند توفيق حج را در سال آينده و هر سال.
و هفتاد مرتبه بگويد: «أَسْئَلُكَ الْجَنَّةَ» و هفتاد مرتبه «أسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبّي وَ أتُوبُ إلَيْهِ» بگويد.
سپس اين دعا را بخواند:
«اَللّهُمَّ فُكَّني مِنَ النّارِ وَ أوْسِعْ عَلىَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلالِ الطَيِّبِ وَ ادْرَأ عَنِّى شَرَّ فَسَقَةِ الجِنَّ وَ الإنْسِ وَ شَرَّ فَسِقَةِ العَرَبِ وَ الْعَجَمِ.»
9- نزديك غروب آفتاب بگويد:
«اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِكَ مِنَ الْفَقْرِ وَ مِنْ تَشَتُّتِ الاُْمُورِ وَ مِنْ شَرِّ ما يُحْدِثُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ اَمْسى ظُلْمى مُسْتَجيراً بِعَفْوِكَ وَ اَمْسى خَوْفى مُسْتَجيراً بِاَمانِكَ وَ اَمْسى ذُلّى مُسْتَجيراً بِعِزَّتِكَ وَ اَمْسى وَجْهي الْفانى مُسْتَجيراً بِوَجْهِكَ الْباقى يا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ وَ يا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطى جَلِّلْنى بِرَحْمَتِكَ وَ اَلْبِسْنى عافِيَتَكَ وَ اصْرِفْ عَنّي شَرَّ جَميعِ خَلْقِكَ»
توجّه به اين نكته لازم است كه دعاهاى وارده در اين
روز شريف بسيار است و هر قدر ممكن باشد خواندن دعا مناسب است، و بسيار خوب است كه در اين روز دعاى صحيفه كامله و دعاى حضرت سيّد الشّهداء و حضرت زين العابدين(عليهما السلام) خوانده شود و بعد از غروب آفتاب بگويد:
«اَللّهُمَّ لاتَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ هذَا الْمَوْقِفِ، وَ ارْزُقْنيهِ مِنْ قابِل اَبَداً ما اَبْقَيْتَنِي، وَ اقْلِبْنِي الْيَوْمَ مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجاباً لِي، مَرْحُوماً مَغْفُوراً لِي، بِاَفْضَلِ ما يَنْقَلِبُ بِهِ الْيَوْمَ اَحَدٌ مِنْ وَفْدِكَ، وَ حُجّاجِ بَيْتِكَ الْحَرامِ، وَ اجْعَلْنِى الْيَوْمَ مِنْ اَكْرَمِ وَفْدِكَ عَلَيْكَ، وَ اَعْطِنِي اَفْضَلَ ما اَعْطَيْتَ اَحَداً مِنْهُمْ مِنَ الْخَيْرِ وَ الْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوانِ وَ الْمَغْفِرَةِ، وَ بارِكْ لِي فِيما اَرْجِعُ اِلَيهِ مِنْ اَهْل اَوْ مال أوْ قَلِيل اَوْ كَثِير، وَ بارِكْ لَهُمْ فِىَّ.» و بسيار بگويد: «اللّهُمَّ اَعْتِقْني مِنَ النَّار.»
مستحبّات وقوف به مشعر
مستحبّ است با تن و دلى آرام از عرفات به سوى مزدلفه حركت كند و استغفار نمايد، و همين كه از طرف دست راست به تلّ سرخ رسيد بگويد: «اللّهُمَّ ارحَمْ تَوَقُّفي وَ زِد في عَمَلي وَ سَلِّمْ لي ديني وَ تَقَبَّلْ مَناسكي.»
و در راه رفتن عجله ننمايد و كسى را آزار ندهد و مستحبّ است نماز مغرب و عشا را تا مزدلفه به تأخير اندازد، اگرچه ثلث شب نيز بگذرد. و ميان هر دو نماز به يك أذان و دو اقامه جمع كند، و نوافل مغرب را بعد از نماز عشا به جا آورد، ولى باتوجّه به اين كه گاه رسيدن به مشعر در زمان ما به تأخير مى افتد بهتر است در شرايط فعلى نماز مغرب و عشاء را در عرفات بخواند و حركت كند. و مستحبّ است كه آن شب را هر مقدار كه ممكن باشد به عبادت الهى به سر برد و اين دعا را بخواند:
«اَللّهُمَّ هذِهِ جُمَعُ، اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ اَنْ تَجْمَعَ لى فيها جَوامِعَ
الْخَيْرِ اَللّهُمَّ لاتُؤْيِسْنى مِنَ الْخَيْرِ الَّذى سَئَلْتُكَ اَنْ تَجْمَعَهُ لى فى قَلْبى وَ اَطْلُبُ مِنْكَ اَنْ تُعَرِّفَنى ما عَرَّفْتَ اَوْلِيآئَكَ فى مَنْزِلى هذا وَ اَنْ تَقِيَنى جَوامِعَ الشَّرِّ.»
و مستحبّ است بعد از نماز صبح با طهارت حمد و ثناى الهى را به جا آورد، و هر اندازه ممكن باشد از نعمتهاى حضرت حق ذكر كند و بر محمّد و آل محمّد صلوات بفرستد آن گاه دعاء نمايد، و بعضى آن را واجب مى دانند و اين دعا را نيز بخواند:
«اَللّهُمَّ رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ فُكَّ رَقَبتى مِنَ النّارِ وَ اَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلالِ وَ ادْرَأ عَنّى شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الاِنْسِ اَللّهُمَّ اَنْتَ خَيْرُ مَطْلُوب اِلَيْهِ وَ خَيْرُ مَدْعُوٍّ وَ خَيْرُ مَسْئُول وَ لِكُلِّ وافِد جائِزَةٌ فَاجْعَلْ جائِزَتى فى مَوْطِنى هذا اَنْ تُقيلَنى عَثْرَتى وَ تَقَبَّلْ مَعْذِرَتى وَ اَنْ تَجاوَزَ عَنْ خَطيئَتى ثُمَّ اجْعَلِ التَّقْوى مِنَ الدُّنْيا زادي.»
و مستحبّ است سنگ ريزه هائى را كه در منى رمى خواهد نمود از مشعر بردارد و مجموع آنها هفتاد سنگ
است (و چون بعضى از سنگها ممكن است اصابت نكند بيشتر بردارد) و مستحبّ است وقتى كه از مشعر به سوى منى مى رود و به وادى «مُحَسَّر» مى رسد مقدار صد قدم تند برود و بگويد: «اَللّهُمَّ سَلِّمْ لي عَهْدى وَ اقْبِلْ تَوْبَتي وَ أجِبْ دَعْوَتي وَ اخْلُفْني فيمَنْ تَرَكْتُ بَعْدي»
* * *
مستحبّات رمى جمرات
در رمى جمرات چند چيز مستحبّ است:
1- با وضو بودن در حال رمى.
2- هنگامى كه سنگها را در دست گرفته اين دعا را بخواند: «اللّهُمَّ هذِهِ حَصَيَاتي فَاَحْصِهِنَّ لي وَ ارفَعْهُنَّ في عَمَلِي.»
3- با هر سنگى كه مى اندازد تكبير بگويد.
4- هر سنگى را كه بيندازد اين دعا را بخواند:
«اَللّهُ اَكْبَرُ، اَللّهُمَّ ادْحَرْ عَنِّي الشَّيْطانَ، اَللّهُمَّ تَصْدِيقاً بِكِتابِكَ وَ عَلى سُنَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّد صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ لِي حَجّاً مَبْرُوراً، وَ عَمَلاً مقْبُولاً، وَ سَعْياً مَشْكُوراً، وَ ذَنْباً مَغْفُوراً.»
5- اگر مى تواند ميان او و جمره در جمره عقبه ده يا پانزده ذراع فاصله باشد و در جمره اولى و وسطى كناره جمره بايستد.
6- جمره عقبه را رو به جمره و پشت به قبله رمى نمايد و جمره اولى و وسطى را رو به قبله ايستاده رمى نمايد.
7- پس از برگشتن به جاى خود در منى اين دعا را بخواند:
«اللّهُمَّ بِكَ وَثِقْتُ، وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، فَنِعْمَ الرَّبُّ، وَ نِعْمَ الْمَوْلى، وَ نِعْمَ النَّصيرُ.»
* * *
مستحبّات قربانى
مستحبّات قربانى چند چيز است:
1- در صورت تمكّن قربانى شتر باشد، و در صورت نبودن آن گاو، و در صورت نبودن آن گوسفند باشد.
2- قربانى فربه باشد.
3- در صورت شتر يا گاو بودن، از جنس ماده و در صورت گوسفند يا بز بودن، از جنس نر باشد.
4- شترى كه مى خواهند آن را نحر كنند ايستاده و از سر دستها تا زانوى آن را ببندند و شخص از جانب راست او بايستد، و كارد يا نيزه يا خنجر به گودال گردن او فرو برد، و در وقت ذبح يا نحر اين دعا را بخواند:
«وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذي فَطَرَ السَّماواتِ وَ الاَْرْضَ حَنِيفاً مُسْلِماً وَ ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ، اِنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْياىَ وَ مَماتِي لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ، لاشَرِيكَ لَهُ وَ بِذلِكَ اُمِرْتُ وَ اَنَا مِنَ الْمُسْلِميِنَ، اَللّهُمَّ مِنْكَ وَ لَكَ، بِسْمِ اللّهِ وَ بِاللّهِ وَ اللّهُ اَكْبَرُ، اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّي.»
5- اگر مى تواند خودش قربانى را بكشد و اگر نتواند دست خود را بالاى دست كشنده بگذارد.
مستحبّات حلق
در حلق چند چيز مستحبّ است:
1- از طرف راست پيش سر ابتداء كند و اين دعا را بخواند:
«اللّهُمَّ أعْطِني بِكُلِّ شَعْرَة نُوراً يَومَ الْقِيامَةِ.»
2- آنكه موى سر خود را در منى در خيمه خود دفن نمايد و بهتر اين است كه بعد از حلق از اطراف ريش و شارب خود گرفته و همچنين ناخنها را بگيرد.
مستحبّات طواف حج و نماز آن و سعى
آنچه كه از مستحبّات در طواف عمره و نماز آن و سعى ذكر شد اينجا نيز جارى است، و مستحبّ است شخصى كه براى طواف حج مى آيد در روز عيد قربان بيايد و بر در مسجد بايستد و اين دعا را بخواند:
«اَللّهُمَّ أَعِنِّي عَلى نُسُكِكَ، وَ سَلِّمْنِي لَهُ وَسَلِّمْهُ لِي، أَسْأَلُكَ مَسْأَلَةَ الْعَلِيلِ الذَّلِيلِ الْمُعْتَرِفِ بِذَنْبِهِ، أَنْ تَغْفِرَلِي ذُنُوبي، وَ أَنْ تُرْجِعَنِي بِحاجَتِي، اَللّهُمَّ إنِّي عَبْدُكَ، وَالْبَلَدُ بَلَدُكَ، وَالْبَيْتُ بَيْتُكَ، جِئْتُ أَطْلُبُ رَحْمَتَكَ، وَ أَؤُمُّ طاعَتَكَ، مُتَّبِعاً لاَِمْرِكَ، راضِياً بِقَدَرَكَ، أَسْأَلُكَ مَسْأَلَةَ الْمُضْطَرِّ اِلَيْكَ، اَلْمُطِيعِ لاَِمْرِكَ، اَلْمُشْفِقِ مِنْ عَذابِكَ، اَلْخائِفِ لِعُقُوبَتِكَ، أَنْ تُبَلِّغَنِي عَفْوَكَ، وَ تُجِيرَنِي مِنَ النّارِ بِرَحْمَتِك.»
سپس اگر ممكن است نزد حجرالأسود بيايد و استلام و بوسه نمايد، و اگر بوسيدن ممكن نشد دست بر حجر ماليده و دست خود را ببوسد، و اگر آن هم ممكن نشد مقابل حجر ايستاده و تكبير بگويد و بعد آنچه در طواف عمره به جا آورده بود به جا آورد.
مستحبّات منى
براى حاجى مستحبّ است كه روز يازدهم و دوازدهم و سيزدهم را در منى بماند، و حتّى براى طواف مستحب از منى بيرون نرود، و تكبير گفتن در منى بعد از پانزده نماز، و
در غير منى بعد از ده نماز، كه اوّل آنها نماز ظهر روز عيد است، مستحب مى باشد و بعضى آن را واجب دانسته اند، و اولى در كيفيّت تكبير اين است كه بگويد:
«اَللّهُ اَكْبَرُ اَللّهُ أَكْبَرُ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَ اللّهُ اَكْبَرُ، اَللّهُ اَكْبَرُ وَلِلّهِ الْحَمْدُ، اَللّهُ اَكْبَرُ عَلى ما هَدانا، اَللّهُ اَكْبَرُ عَلى ما رَزَقَنا مِنْ بَهيمَةِ اْلأَنْعامِ، وَ الْحَمْدُ لِلّهِ عَلى ما أبْلانا.»
و مستحبّ است مادامى كه در منى اقامت دارد نمازهاى واجب و مستحب را اگر ممكن است در مسجد خيف به جا آورد، و در حديث است كه صد ركعت نماز در مسجد خيف با عبادت هفتاد سال برابر است، و هر كس در آنجا صد مرتبه «سُبْحانَ اللّه» بگويد ثواب آن برابر با ثواب بنده آزاد كردن است، و هر كسى در آنجا صد مرتبه «لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ» بگويد ثواب آن برابر است با ثواب كسى كه احياء نفس كرده باشد و هر كس در آنجا صد مرتبه «اَلْحَمْدُ لِلّهْ» بگويد ثواب آن برابر است با ثواب كسى كه احياء نفس كرده باشد و هر كس در آنجا صد مرتبه «اَلْحَمْدُ لِلّهْ» بگويد، ثواب آن برابر است با ثواب خراج عراقين كه در راه خدا صدقه دهد.
مستحبّات ديگر مكّه معظّمه
آداب و مستحبّات ديگر در مكّه معظّمه از اين قرار است:
1- زياد ذكر نمودن خدا و خواندن قرآن.
2- ختم نمودن يك قرآن.
3- خوردن از آب زمزم و بعد از خوردن اين دعا را بخواند:
«اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ عِلْماً نَافِعاً وَ رِزقاً واسِعاً وَ شِفاءً مِنْ كُلِّ داء وَ سُقْم».
و نيز بگويد:
«بسم اللّهِ وَ باللّهِ وَ الشُّكرُ لِلّهِ»
4- نظر نمودن به كعبه.
5- هرگاه مزاحم طواف كنندگان واجب نشود در هر شبانه روز ده مرتبه طواف نمايد، در اوّل شب سه طواف، و در آخر شب سه طواف، و پس از دخول صبح دو طواف، و
بعد از ظهر دو طواف.
6- هنگام توقّف در مكّه به عدد روزهاى سال طواف نمايد و اگر اين مقدار نشد پنجاه و دو مرتبه، و اگر آن هم ممكن نشد هر مقدارى كه بتواند.
7- شخص صروره، يعنى كسى كه اوّلين بار حج به جا مى آورد، در صورت امكان داخل خانه كعبه شود و مستحبّ است قبل از دخول غسل كند و در وقت داخل شدن بگويد:
«اللّهُمَّ إنَّكَ قُلتَ وَ مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً فآمنِّي مِنْ عَذابِ النّارِ.»
سپس دو ركعت نماز گزارده در ركعت اوّل بعد از حمد سوره «حم سجده» و در ركعت دوم بعد از حمد پنجاه و پنج آيه از ساير جاهاى قرآن، بين دو ستون بر سنگ قرمز بخواند.
8- دو ركعت نماز خواندن در هر يك از چهار زاويه كعبه و بعد از نماز اين دعا را بخواند:
«اللَّهُمَّ مَنْ تَهيَّأَ أوْ تَعبَّأَ أوْ أعَدَّ أوِ اسْتَعَدَّ لِوِفادَة إلى مَخلُوق رَجاءَ رِفدِهِ وَ جائِزِتهِ وَ نَوافِلِه وَ فَواضِلِه فَإلَيكَ يا سيِّدي تَهْيِئَتي وَ تعبِيَتي وَ إعْدادي وَ اسْتِعْدادي رَجاءَ رِفدِكَ وَ نَوافِلِكَ وَ جائِزتِكَ فَلا تُخَيِّبِ اليَومَ رَجائي يا مَنْ لا يَخيبُ عَلَيهِ سائِلٌ وَ لا يَنْقُصُهُ نائِلٌ فإنّي لَمْ آتِكَ اليَومَ بِعَمَل صالِح قَدَّمْتُهُ وَ لا شَفاعَةِ مَخلُوق رَجُوتُهُ وَ لكنّي أتَيتُكَ مُقِرّاً بالظُّلمِ وَ الإساءَةِ عَلى نَفسي فإنَّهُ لا حُجَّةَ لي وَ لا عُذْرَ فَأسْألُكَ يَا مَنْ هُوَ كذلِكَ أنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَ آلهِ وَ تُعطينَي مَسْأَلَتي وَ تَقْلِبَني بِرَغْبَتي وَ لا تَرُدَّني مَجْبُوهاً مَمْنوُعاً وَ لا خائِباً يا عَظيمُ يا عَظيمُ يا عَظيمُ، أرْجوكَ لِلعَظيمِ أسألُكَ يا عظيمُ أنْ تَغفِرَ لي الذَّنبَ العَظيمَ لا إلهَ إلاّ أنتَ.»
و مستحبّ است هنگام خروج از كعبه سه مرتبه «اللّهُ اكبَرُ» بگويد.
سپس بگويد:
«اَللّهُمَّ لا تُجْهِدْ بَلاءَنا رَبَّنا وَ لا تُشمِتْ بِنا أعْداءَنا فَإِنَّكَ أنْتَ الضَّارُّ النّافِعُ.»
بعداً پائين آمده و پله ها را دست چپ قرار داده كعبه را استقبال نمايد و نزد پله ها دو ركعت نماز بخواند. (البتّه در شرايط فعلى انجام اين مستحبّات غالباً ممكن نيست.)
طواف وداع
كسى كه مى خواهد از مكّه بيرون رود مستحبّ است طواف وداع نمايد، و در هر شوطى حجرالأسود و ركن يمانى را در صورت امكان استلام نمايد و چون به مستجار رسد مستحبّاتى كه قبلاً براى آن مكان ذكر شد به جا آورد و آنچه خواهد دعا نمايد، بعداً حجرالأسود را استلام نموده و حمد و ثناى الهى نمايد و صلوات بر پيغمبر و آل او بفرستد و اين دعاء را بخواند:
«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ أَمينِكَ وَ حَبيبِكَ وَ نَجِيِّكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، أَللّهُمَّ كَما بَلَّغَ رِسالاتِكَ وَ جاهَدَ في سَبيلِكَ وَ صَدَعَ بِأَمْرِكَ وَ أُوذِىَ في جَنْبِكَ وَ عَبَدَكَ حَتّى أَتاهُ اليَقينُ، أللّهُمَّ اقْلِبْني مُفلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجاباً بِأَفْضَلِ مايَرْجِعُ
بِهِ اَحَدٌ مِنْ وَفْدِكَ مِنَ المَغْفِرَةِ وَ الْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوانِ وَ الْعافِيَةِ.»
و مستحبّ است وقت بيرون آمدن، از مقابل ركن شامى بيرون رود و از خداوند متعال توفيق مراجعت بطلبد و وقت بيرون رفتن معادل يك درهم خرما خريده و آن را به فقرا صدقه دهد.
زيارت رسول اكرم(صلى الله عليه وآله) بعد از حج
از جمله امور مستحبّه كه بسيار مؤكّد است اين است كه شخص هنگام برگشتن، به مدينه طيّبه برگردد تا آن كه به زيارت حضرت رسول اللّه(صلى الله عليه وآله) و حضرت صديقه طاهره(عليها السلام)و ائمّه بقيع(عليهم السلام) مشرّف شود.
زيارت حضرت رسول اكرم(صلى الله عليه وآله)
«السَّلامُ عَلى رَسولِ اللّه صَلّى اللّهُ عليهِ وَ آلِه. السَّلامُ عَلَيْكَ يا حَبيبَ اللّهِ. السَّلامُ عَلَيْكَ يا صفوَةَ اللّهِ. السَّلامُ عَلَيْكَ يا أمينَ اللّهِ. أشْهَدُ أنَّكَ قَدْ نَصَحْتَ لاُِمَّتِكَ وَ جاهَدْتَ في سَبيلِ اللّهِ وَ عبَدتَهُ حَتّي أتاكَ الْيَقينُ فَجَزاكَ اللّهِ أفضَلَ ما جَزى نبيّاً عَنْ اُمَّتِهِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد أفضَلَ ما صَلَّيتَ عَلى إبراهيمَ وَ آلِ إبراهيمَ إنَّكَ حَميدٌ مَجيدُ.»
زيارت حضرت صدّيقه(عليها السلام)
«يا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللّهُ الَّذي خَلَقَكِ قَبْلَ أنْ يَخلُقَكِ فَوَجَدَكِ لِماَ امتَحَنَكِ صابِرَةً، وَ زَعَمْنا أَنّا لَكِ أولِيآءُ وَ مُصَدِّقُونَ وَ صابِرُونَ لِكُلِّ ما أتانا بِهِ أبُوكِ وَ أتانا بِهِ وَصِيُّهُ، فَإنّا نَسْأَلُكِ إنْ كُنّا صَدَّقْناكِ إِلاّ أَلْحَقْتِنا بِتَصْديقِنا لَهُما لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنا بِاَنّا قَدْ طَهُرْنا بِوِلايَتِكِ.»
زيارت جامعه كه هر يك از ائمّه(عليهم السلام) را
مى توان با آن زيارت نمود
«اَلسَّلامُ عَلى أَوْلِيآءِ اللّهِ وَ أَصْفِيآئِهِ، اَلسَّلامُ عَلى أُمَنآءِ اللّهِ وَ أَحبّآئِهِ، اَلسَّلامُ عَلى أنْصارِ اللّهِ و خُلَفآئِهِ، السَّلامُ عَلى مَحالِّ مَعْرِفةِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلى مَساكِنِ ذِكرِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلى مُظْهِري أَمْرِ اللّهِ وَ نَهْيِهِ، اَلسَّلامُ عَلى الدُّعاةِ إِلَى اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَى المُسْتَقَرِّينَ في مَرْضاةِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَى الُْمخْلِصينَ في طاعَةِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَى الاَْدِلاّءِ عَلَى اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَى الَّذينَ مَنْ والاهُمْ فَقَدْ والَى اللّه وَ مَنْ عاداهُمْ فَقَدْ عادَى اللّهَ، وَ مَنْ عَرَفَهُمْ فَقَدْ عَرَفَ اللّهَ وَ مَنْ جَهِلَهُمْ فَقَدْ جَهِلَ اللّهَ، وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِهِمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللّهِ وَ مَنْ تَخَلّى مِنْهُمْ فَقَدْ تَخَلّى مِنَ اللّهِ، أُشْهِدُ اللّهَ أنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَـمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ، مُؤمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَ عَلانِيَتِكُمْ، مُفَوِّضٌ في ذلِكَ كُلِّهِ إلَيْكُمْ، لَعَنَ اللّهُ عَدُوَّ آلِ مُحَمَّد مِنَ الْجِنِّ وَ
| | |
