نساء آيه 153 چنين می‏فرمايد :
« يسلك اهل الكتاب أن تنزل عليهم كتابا من السماء ».
پيروان كتاب آسمانی ، از تو می‏خواهند كه از آسمان نامه‏ای بر آنها فرود
آوری .
در اين آيه اين كلمه دو نوبت ذكر شده است : يك نوبت با كلمه اهل و
يك نوبت تنها . آنجا كه كلمه اهل به اين كلمه اضافه شده است مقصود
كتاب آسمانی است ، و آنجا كه تنها ذكر شده يك نامه ساده است .
بعلاوه ، جمله " « و لا تخطه بيمينك »" خود قرينه است كه مقصود اين‏
است : " تو نه می‏خواندی و نه می‏نوشتی ، و اگر خواندن و نوشتن می‏دانستی‏
تو را متهم می‏كردند كه از جای ديگر گرفته و نوشته‏ای اما چون تو نه خواندن‏
می‏دانستی و نه نوشتن ، پس جايی برای اين تهمت نيست " .
اما اگر مقصود اين باشد كه تو كتابهای مقدس را چون به زبان ديگر است‏
نخوانده‏ای ، معنی آيه اين خواهد بود : " تو قبلا به زبانهای ديگر
نمی‏خواندی و به آن زبانها نمی‏نوشتی " و البته معنی درستی نيست ، زيرا
تنها خواندن آن كتابها با آن زبانها كافی بود برای تهمت . لازم نبود كه‏
حتما با آن زبانها بتواند بنويسد ، همين قدر كه با آن زبانها می‏خواند ،
ولو با زبان خودش می‏نوشت ، كافی بود كه مورد تهمت قرار گيرد .
آری ، در اينجا نكته‏ای هست كه ممكن است مؤيد نظر آقای دكتر سيد
عبداللطيف باشد ، هر چند خود وی متذكر اين نكته نشده است ، هيچيك از
مفسران نيز به آن توجه نكرده‏اند .

38