در صحيح بخاری باب " العلم " میگويد پيغمبر جمعی را فرستاد و بهامير آنها نامهای داد و گفت پيش از آنكه به فلان نقطه برسی نامه را بازنكن . هيچ نمیگويد كه امير آنها علی بود . و از مضمون روايت معلوم استكه كسی كه بايد نامه را باز كند خود حامل نامه بوده است نه شخص سومی كهآقای دكتر سيد عبداللطيف پنداشته است . آنچه بخاری در اينجا آورده مربوط است به داستان " بطن نخله " كه دركتب سير و تواريخ مضبوط است . سيره ابن هشام ( 1 ) تحت عنوان " سرية عبدالله بن جحش " و همچنينبحار الانوار ( 2 ) عين روايت را نقل میكند كه حامل نامه ، عبدالله بنجحش بوده است . میگويند پيغمبر به او فرمود پس از دو روز قطع مسافت ،آن را باز كن و به آنچه نوشته شده است عمل كن . عبدالله بن جحش بعد ازدو روز قطع مسافت نامه را باز كرد و فرمان رسول خدا را اجرا كرد .مغازی واقدی تصريح میكند كه نويسنده نامه ابی بن كعب بوده است نه خودپيغمبر اكرم . میگويد : " عبدالله بن جحش گفت يك شب بعد از نماز عشاء ، پيغمبر به منفرمود صبح زود آماده و مسلح بيا كه مأموريتی داری . پس از نماز صبح كهجمعيت در مسجد با پيغمبر خواندند ، من قبل از پيغمبر آماده و مسلح درخانهاش ايستاده بودم . عده ديگری نيز مانند من آمده بودند . پيغمبر ابیبن كعب را احضار پاورقی : . 1 ج / 1 ص . 601 . 2 ج 6 ، باب 38 ( چاپ قديم سربی تهران ) ، ص . 575 |
