میگويم كه در مبدا دين آنها كسب معرفت اينقدر با اهميت تلقی شده"(1). گوستاو لوبون در كتاب معروف خود تمدن اسلام و عرب میگويد : " اين طور معروف است كه پيغمبر امی بوده است ، و آن مقرون به قياس هم هست ، زيرا اولا اگر از اهل علم بود ارتباط مطالب و فقرات قرآن به هم بهتر میشد ، بعلاوه آن هم قرين قياس است كه اگر پيغمبر امی نبود نمیتوانست مذهب جديدی شايع و منتشر سازد ، برای اينكه شخص امی به احتياجات اشخاص جاهل بيشتر آشناست و بهتر میتواند آنها را به راه راست بياورد . به هر حال ، پيغمبر امی باشد يا غير امی ، جای هيچ ترديدی نيست كه او آخرين درجه عقل و فراست و هوش را دارا بوده است " (2) . گوستاو لوبون به علت آشنا نبودن با مفاهيم قرآنی ، و هم به خاطر افكار مادی كه داشته است سخن ياوهای درباره ارتباط آيات قرآن و درباره عاجز بودن عالم از درك احتياجات جاهل میبافد و به قرآن و پيغمبر اهانت میكند ، در عين حال اعتراف دارد كه هيچ گونه سندی و نشانهای بر سابقه آشنايی پيغمبر اسلام با خواندن و نوشتن وجود ندارد . غرض از نقل سخن اينان استشهاد به سخنشان نيست . برای پاورقی : |
