نباشيد . آيا اين عجيب نيست كه در ميان دو آيه ، كه هر دو دعوت به اتحاد و پرهيز از تفرق است ، اين آيه میآيد : « و لتكن منكم امه يدعون الی الخير و يامرون بالمعروف و ينهون عن المنكر و اولئك هم المفلحون . اين كانه درست میرساند كه قرآن در ميان خيرها ، حسن تفاهم و وحدت و اتفاق ميان مسلمين را خيری كه مادر و مبدا همه خيرهاست ، میداند ، و در ميان منكرات و زشتيها و پليديها ، آنكه را از همه پليدتر و زشتتر و بدتر میداند اختلاف و تفرق است ، به هر نام و عنوانی . آيه ديگر میفرمايد : « كنتم خير امه اخرجت للناس »، مسلمانان ! شما بهترين امتی هستيد كه به نفع بشريت ظهور كردهايد . يعنی ملتی بهتر از شما به نفع بشريت ظهور نكرده است . چرا ؟ به موجب چه خاصيتی ؟ « تامرون بالمعروف و تنهون عن المنكر »(1) ، به دليل اين كه شما آمر به معروف و ناهی از منكر هستيد . از همينجا به قول منطقيين به عكس نقيض بايد بفهميم : پس ما ، امت اسلام و بهترين امتها برای بشر نيستيم ، چون ما آمر به معروف و ناهی از منكر نيستيم . در نتيجه نمیتوانيم ادعای شرف و بزرگی بكنيم ، نمیتوانيم افتخاری داشته باشيم . اسلام ما اسلام واقعی نيست . اگر بخواهيم در موضوع اهميت و عظمت اين اصل از نظر قرآن ، سنت ، حديث و آنچه كه در اين زمينه وارد شده است بحث كنيم ، روايت بسيار است و نشان میدهد كه اسلام تا چه اندازه به پاورقی : |