در معرض و كانون خطر قرار دادند . يعنی خودشان آمدند . اما از كانون خطراينها ، يك نفر هم به آن مامن نرفت . اگر حسين بن علی قبلا آن غربالها واعلام خطرها را نكرده بود ، از اين حادثهها خيلی پيش میآمد . يك وقتمیديدی نيمی از جمعيت رفتند و بعد هم العياذ بالله عليه حسين بن علیعليه السلام تبليغ میكردند . چون آن كسی كه میرود ، نمیگويد من ضعيفالايمانم ، من میترسيدم ، بلكه برای خود توجيهی درست میكند ، دروغیمیسازد و ادعا میكند كه ما اگر تشخيص میداديم راه حق همين است ، رضایخدا در اين است ، اين كار را میكرديم ، خير ، ما تشخيص داديم كه حق بااين طرف است . قهرا برای خود منطق هم میسازد . ولی چنين چيزی نشد ، واين يكی از بزرگترين افتخارات حسين بن علی و مكتب حسينی است . يكی ازبزرگترين سردارهای آنها را به سوی خود آوردند ، كسی كه اساسا نامزد اميریبود : " حربن يزيد رياحی " . او آدم كوچكی نبود . اگر حساب میكردندبعد از عمر سعد شخصيت دوم در اين لشكر كيست ، غير از حربن يزيد رياحیكسی نبود . مرد بسيار با شخصيتی بود . به علاوه اولين كسی بود كه با هزارسوار مامور اين كار شده بود . ولی نيرو و جاذبه و ايمان و عمل ، امر بهمعروف عملی حسين بن علی عليه السلام حربن يزيد را كه روز اول شمشير بهروی امام كشيده بود ، وادار به تسليم كرد . توبه كرد ، جزء التائبون شد .« التائبون العابدون الحامدون السائحون الراكعون الساجدون الامرونبالمعروف و الناهون عن المنكر ». مردی كه معروف بود به دليری و دلاوری ، و بهترين |