[ حرفی نيست ] ، ولی آيا اين تزكيه نفس ، راهی به سوی معرفت حق است يا راه معرفت فقط دليل و برهان و استدلال ، يعنی همان راه حكما و فلاسفه است ؟ تا اين اندازه هم بدون شك مورد تأييد اسلام است . رسول اكرم ( ص ) جملهای دارد كه آن جمله را ، هم شيعه و هم اهل تسنن روايت كردهاند و از مسلمات است . میفرمايد : « من اخلص لله اربعين صباحا جرت ينابيع الحكمة من قلبه علی لسانه » ( 1 ) هر كس چهل شبانه روز ، خود را برای خدا خالص كند ، يعنی چهل شبانه روز هيچ انگيزهای در وجود او جز رضای حق حاكم نباشد ، حرف بزند برای رضای خدا ، سكوت كند برای رضای خدا ، نگاه كند و نگاهش را ببندد برای خدا ، غذا بخورد برای خدا ، بخوابد و بيدار شود برای خدا ، يعنی آنچنان برنامهاش را تنظيم كند و آنچنان روح خود را اصلاح كند كه اساسا جز برای خدا برای چيز ديگری كار نكند ، يعنی بشود ابراهيم خليل الله : " « ان صلوتی و نسكی و محيای و مماتی لله رب العالمين »" ( 2 ) . نمازم ، عبادتم و بلكه زندگی و مردنم ، لله و برای اوست ، [ آری ] پيغمبر فرمود اگر كسی موفق شود چهل شبانه روز هوی و هوس را به كلی مرخص كند و در اين چهل شبانه روز جز برای خدا ، كاری نكند و جز برای او زنده نباشد ، چشمههای معرفت و حكمت از درونش میجوشد و بر زبانش جاری میشود . پس معلوم میشود كه اسلام ، علمی را كه به آن " علم پاورقی : |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir