اوامر و نواهيِ اسلام

اسلام مسلمانان را به عفّت  و پاكدامني سفارش مي‏كند. چيزي كه موجب پاكي و خوشبختي خانواده و نيز استحكام پيوندها و روابط و همچنين استواري بنيان و كيان آن مي‏گردد, و در مقابل, از بي‏بند و باري و افسار گسيختگي و فساد و هرزگي باز مي ‏دارد تا از اين طريق, پاكي و قداست جامعه بشري حفظ شده و پيوند و روابطِ آن استوار گردد و عفت و امنيتِ آن تأمين گردد, و بر اساس اين دو محور است كه امنيتِ خانواده حفظ و جامعه سالم مي‏ ماند.

در گذشته مسلمانان, به اوامر اسلام گردن نهاده, خود را به زينتِ عفت و پاكدامني و صلاح آراسته و از نواهي اسلام اجتناب مي‏ كردند. از زنا و لواط دوري مي‏ گزيدند و مصداق اين آيه  شريفه بودند كه مي‏ فرمايد: ( و الذين هم لفروجهم حافظون إلّا علي أزواجهم أو ما ملكت أيمانهم فإنهم غير ملومين)1.

در حالي‏كه امروزه در بيشتر شهرها و كشورهاي اسلامي روسپي خانه‏هاي عمومي, و مراكزِ فساد و فحشاء آشكارا فعاليت مي‏ كنند تا جايي‏كه بعضي گزارش‏هاي رسمي حاكي از آن است كه حكومتِ يكي از كشورها در همة استان‏ها روسپي‏خانه ‏هايي را به راه انداخته است. هم‏چنان‏كه لواط, نزد برخي دولت‏هاي حاكم بر كشورهاي اسلامي امري عادي تلقي مي‏شود. تا جايي‏كه حكومتِ يكي از كشورهاي اسلامي, انحرافِ جنسي را همچون ازدواج دانسته و با بي‏شرمي تمام, هُتلي را براي ازدواج رسميِ مردان با يكديگر اختصاص داده است. و از طريق اين تسهيلاتِ شيطانيِ فريبنده, انحراف جنسي را ترويج, و ازدواج مرد با مرد را مورد تشويق قرار مي‏دهند. و مردم را نسبت به ازدواجي كه خداي سبحان آنرا دژي براي مردن و زنِ قرار داده تا جسمشان سلامت, فكرشان آسوده و نسل‏شان سالم بماند؛ بي‏رغبت مي‏كند. از اين گذشته, اين حكومت و ديگر حكومت ‏هاي كشورهاي اسلامي به همة اينها بسنده نكرده, بلكه از طريقِ قوانينِ خود كه هيچ اصل و ريشة الاهي ندارد در مقابل سنّت ازدواج مي‏ ايستند و مانع ازدواج شرعي مي ‏شوند تا جائي‏كه پسر و دخترِ جوانِ مسلمان ديگر قادر به ازدواج نيستند. در گزارشي مي‏ خواندم: كه تنها, در يك كشور اسلامي ده ميليون پسر و دختر جوان كه به سن ازدواج رسيده‏اند, اِمكان ازدواج برايشان فراهم نيست. هم‏چنان‏ كه در گزارشي مربوط به كشوري ديگر آمده است: كه در آن بيش از پانزده ميليون پسر و دختر جوان هستند كه اِمكان ازدواج ندارند.

1. و آنان كه دامان خود را حفظ مي‏كنند. و تنها با همسران و كنيزان خود در مي‏آميزند كه در اين صورت نكوهشي بر ايشان نيست. سوره مؤمنون, آية 5 و 6..