اسلام برترين نظام اقتصادي

به هرحال, نظام مالي اسلام برترين نظام اقتصادي است كه جهان بشريت از آغاز حيات تا انقراض خويش آن‏را شناخته يا خواهد شناخت, زيرا با دستورها و قانون‏هاي عادلانة خود, مي‏تواند همة مردم را بي‏نياز گرداند, و رفاه و آسايش زندگي آنان فراهم كند؛ ليكن به شرط آن‏كه به طور كامل مقررات آن إجرا شود, امّا چنانچه بخشي از آن را گرفته و قسمي ديگر ترك شود؛ نتيجه‏‏اي جُز فساد و ناخشنودي خداي متعال و زشت نشان دادن چهرة اسلام چيزي در پي نخواهد داشت. كه اين خود گناه نابخشودني است. به عنوان مثال اسلام گرفتن اموال مردم را هر چند كم, و زير هر عنوان, به طور مطلق حرام مي‏شمارد, لذا اموري مانند ربا, رشوه, گُمرك, ماليات, مصادرة اموال, تعرفه‏هاي ساختمان, بازرگاني, شغل, صنعتگري, شركت و مانند آن در نظام اقتصادي اسلام وجود ندارد. و ماليات‏هاي اسلامي در خمس, زكات, جزيه و خراج محدود مي‏شود.

شخصي خدمت امام صادق علیه السلام رسيده دربارة زكات و أموالي كه زكات به آنها تعلق مي‏گيرد پرسيد و عرض كرد: در شهرهاي ما برنج هست. آيا بر من واجب است زكاتِ برنج را بپردازم؟ حضرت او را از اين كار نهي كرد و فرمود: من به تو مي‏گويم رسول خدا زكات را بر نُه چيز واجب فرمود و تو مي‏گويي در شهرهاي ما برنج هست؛ پس بنا به فرمايش حضرت زكات به برنج تعلق نمي‏گيرد, و هم‏چنان‏كه از فقهاي بزرگ ما نقل شده, و اين‏جانب نيز از مرحوم پدرم شنيدم1, به كساني كه مي‏خواستند بيش از حقوق شرعي كه بر گردنشان بود بپردازند2, اظهار مي‏داشتند من نمي‏خواهم حتّي يك ريال از حقوقِ شرعي نزد شما باقي بماند و همين‏طور مايل نيستم حتّي يك ريال اضافه بر آن دريافت نمايم.

و در حديث آمده است؛ «خداوند براي بندگانِ فقيرِ خود, حقِّ مشخصي را در اموال ثروتمندان قرار داده است.» لذا؛ فقيه يا غير فقيه حق ندارد چيزي از اموال فقيران را در أموال ثروتمندان قرار دهد و بر عكس. مگر آنچه كه خداوند واجب فرموده و رسول خدا بيان نموده است.

رسول خدا مي‏فرمايد: ( انّما أمرت أن آخذ من أغنيائكم و أضع في فقرائكم). « من امر شده‏ام مال را از ثروتمندان بستانم و در راه فقيران  شما مصرف كنم.

آري, اين شيوة مسلمانان در گذشته بود. امّا در اين روزگار همان‏گونه كه بر همگان روشن است وضع كاملاً متفاوت شده است.

1. مرحوم حضرت آية الله العظمي حاج سيد مهدي شيرازي كه يكي از مراجع تقليد زمان خويش بود.

2. اين عمل را بعضي بنا بر احتياط, انجام مي‏دادند.