امر به معروف و نهي از منكر
يكي ديگر از سفارشات اسلام به مسلمانان نيكي با يكديگر و پرهيزگاري, و همديگر را به حق و شكيبايي سفارش كردن است, چيزي كه عامل مصونيّتِ جامعه است, همچنانكه به مسلمانان گوشزد مينمايد كه به نيكيها روآوردند و از زشتيها دوري گزيند. كه اين نيز باعثِ ولايت و سرپرستيِ جامعه است, و به سبب اين دو اصل: مصونيت و سرپرستي جامعه است كه جامعه بشري دچار انحراف نميشود, و از سلطة گردنـكشان و خودكامهگان در امان ميماند. خداوند متعال در اين آيات: (وتعاونوا علي البرّ و التقوي)1 (و العصر ان الانسان لفي خسر إلاّ الذيـن آمنوا و عملوا الصالحـات و تواصـوا بالحق و تواصـوا بالصّبر)2 (ولتكن منكم امة يدعون الي الخير و يأمرون بالمعروف و ينهون عن المنكر و اولئك هم المفلحون)1. به همين مسايل اشاره فرموده است.البته, شايان ذكر است هر چند ظاهر آية (ولتكن منكم امة ...)2 به گروه ويژهاي از مؤمنان اختصاص دارد, امّا برخي فقها فرمودهاند كه, معنا و مفهوم آيه شامل همگان ميشود3, لذا بر همگان است كه به كارهاي شايسته و دوري از زشتيها امر كنند, زيرا خداوند در آخرِ اين آية كريمه ميفرمايد: (... و اولئك هم المفلحون). يعني, كسي كه امر به معروف و نهـي از منكر نكند؛ رستگار نخواهد بود, پـس كلمة (مِنْ) در آيه شريفة (ولتكن منكم ...)بنا به قول اديبان و ادبيات و به قرينة (و اولئك هم المفلحون) به معناي (بعض) نيست.
1. و در نيكوكاري و پرهيزكاري با يكديگر همكاري كنيد. سوره مائده, آية 2.
2. سوگند به عصرِ غلبة حق بر باطل, كه واقعاً انسان دستخوش زيان است؛ مگر كساني كه گرويده و كارهاي شايسته كرده و همديگر را به حق سفارش و به شكيبايي توصيه كردهاند. سوره عصر, آية 1 . 3.
2. و بايد از ميان شما, گروهي باشند ....
3. مشهور فقها امربه معروف و نهي از منكر را واجب كفايي ميدانند.