4. بايد به قم بيايى ، به بارگاه من ! 
چهاردهم شعبان سال 1415 هجرى قمرى است نيمه شعبان . روز عيد است و عاشقانبه طواف آمده اند. مردى است از مشهد مقدس . اميرمحمد كوهى نام دارد وبسان ديگر عاشقان مشتاق ، به زيارت دوست آمده است : حضرت معصومه عليهاالسلام ،دخت امام موسى كاظم عليه السلام .
سه سال است كه به بيمارى فلج گرفتار آمده و زمينگير شده است . كارمند امور اقتصادو دارايى است و تمام داراييش را خرج بيمارى خويش نموده است . بارها در بيمارستانهاىمشهد مقدس و تهران بسترى شده ، دهها پزشك به بالينش آمده ، ليكن از شفابخشى اش ‍ناتوان بوده اند.
سى تى اسكن ، نوار، دوا و قرص ، مؤ ثر نشده است . بارگاه امام رضا عليه السلام را انتخاب كرده و از وى استمداد كرده است ، ليك امام صابر عليه السلام ،به پاس ‍ مصلحت بلكه خفى و پنهان ، صبر پيشه نموده و او شكايت خويش را به محضرحضرت معصومه عليهاالسلام برده است :
زائر حرمش هستم ، با هشت سر عائله . خيانت نكرده ام و درستكار بوده ام ؛ چرا شفا نمىدهد؟!
او، كه حضرت فاطمه معصومه عليهاالسلام را در خانه اش به خواب ديده ، مى گويد:
گفتم : بى بى پولندارم ، خجالت مى كشم .
تو كه به خانه ام آمده اى ، ميهمان منى ، شفابخش و آنگاه برو.
فرمود: بايد به قم بيايى به بارگاه من .
دست خالى است . تمام داراييش را از كف داده ، هيچ ندارد. فرزندش چهار جعبه نوشابه اىكه در خانه بوده مى فروشد به دو هزار تومان و پدر را راهى قم مى كند.
اينك در بارگاه ملكوتى حضرت معصومه عليهاالسلام است ؛ بارگاه نور، دار سرور،ميعادگاه عاشقان و دلباختگان .
خواب فرا مى گيردش . حضرت معصومه عليهاالسلام به خوابش ، با چادرى سياه وروبندى سبز.
پياله چاى در دست دارد، مى دهدش تا بخورد و مى فرمايد:
تو هيچ بيمارى يى ندارى !
از خواب بيدار مى شود. خودش را به طرف ضريح مى كشد. او شفا يافته است .اطرافيان خبردار مى شوند. او ناباور است ، به پاهايش نگاه مى كند. او راه مى رود. اميرمحمدى عيدى اش را گرفته ؛ عيدى نيمه شعبان .
5. گر با دلى سوخته قدم بنهى ، حاجت روا مى گردى ! 
در آستانه سال 1375 هجرى شمسى ، كه مقارن بااول ذيعقده 1416 هجرى قمرى برابر با سالروز ولادت حضرت فاطمه معصومهعليهاالسلام مى باشد، كريمه اهل بيت نور اميد دردل زائرين با صفاى خود تابانيد و براى زائر دلخسته و دلشكسته خود كه دختركى 11ساله از اهالى مازندران بود از خداى متعال طلب شفا نمود.
زائرى در نهايت پاكدلى و خلوص كه مدتها درحال گلودرد و حالت تهوع به سر مى برد و نهايتا مبتلا به فلج در ناحيه پاى راستگرديده بود پس از معالجات مكرر نزد اطباى متعدد ماءيوس گرديد و در حاليكه در هالهاى از غم فرو رفته و به آينده تاريك خود فكر مى كند به زيارت اين بانوى مكرمهدعوت مى شود.
در شب جمعه 3/12/1374 به همراه خانواده خود به حرم مطهر مشرف مى شوند و درحاليكه مادر مهربان و دلسوخته او از سرشب تا به صبح در كنار فرزند دردمند خودبيدار مى ماند و با خداى بزرگ راز و نياز مى نمايد و حضرت فاطمه معصومهعليهاالسلام دخت گرامى امام هفتم موسى بن جعفر عليه السلام را به شفاعت مى خواندنزديك صبح مشاهده مى كند بيمار او كه مدتها توان ايستادن و حركت نداشت از خواببرخاسته و روى پا مى ايستد! مادر با تعجب ازحال او مى پرسد و او را راه مى برد و متوجه مى شود كه سلامت فرزندش بازگشته ومورد لطف و كرامت كريمه اهل بيت عليهم السلام قرار گرفته است . پس از دو روز از اينواقعه كه سلامتى اين طفل تحقيق و تثبيت شد در دفتر كرامات حضرت فاطمه معصومهعليهاالسلام ثبت گرديد.
آرى اينجاست كه جايگاه بلند لطف و مهربانى خداوند است . اينجاست كه چنانچه بااخلاص و دلى سوخته قدم بنهى بنا بر مصلحت الهى حاجت روا مى گردى و اين نمونه اىاز هزاران عنايتى است كه از جانب خدا و از آستين محدثهآل طه ، مريم آل رسول ، كريمه اهل بيت فاطمه معصومه عليهاالسلام صادر گرديده ، اميدكه اين عنايات خاصه شامل حال كليه زائرين مخلص و با صفاى اين بارگاه نورانىقرار گيرد.⁽³⁶⁸⁾
شعر صغير اصفهانى كه بر در حرم مطهركريمهاهل بيت عليهم السلام نوشته شده است