كه يكی از متون اصلی ادبيات عربی در علم معانی و بيان و بديع است ، ازاوست . و همچنين اشخاص ديگر . مثلا مرحوم مجلسی رضوان الله عليه ، ازعلمای بزرگ شيعه است كه در عين حال يك واعظ و خطيب بوده است .در گذشته در ميان علمای اسلام مقام خطيب و مبلغ و واعظ ، مقام كسی كهاسلام را معرفی میكرد ، همپايه مقام مرجعيت تقليد بود ، يعنی همين طور كهامروز اگر كسی ادعا كند كه من رساله نوشتهام و مرجع تقليدم ، محال استكه شما قبول بكنيد ، و میپرسيد خوب آقا كجا و پيش كدام مجتهد درسخوانده ؟ و اين آقا سنش هنوز مثلا چهل سال بيشتر نيست ، در گذشته درمورد يك مبلغ نيز اينچنين دقيق بودند . در سن چهل سالگی ادعا میكند كهمن مرجع تقليد هستم ، ديگر نمیداند كه نه آقا ، درس خواندن خيلی لازماست ، چهل ، پنجاه سال درس خواندن لازم است تا كسی به اين پايه برسد كهبتوان او را مجتهد ، فقيه ، مفتی و شايسته برای استنباط و استخراج احكامفقهی و شرعی دانست . مثلا اگر میگويند مرحوم آيت الله بروجردی ، شمااجمالا و بطور سربسته میدانيد كه اين مرد چندين سال زحمت كشيده است ، تانزديك سی سالگی در اصفهان بوده ، در اين شهر اساتيد بزرگی ديده ، فقه واصول و فلسفه و منطق را تحصيل كرده است . در حالی كه در اصفهان يكاستاد محقق و مجتهد بوده و به مقام اجتهاد رسيده است ، به نجف میرود ودر حوزه درس مرحوم آيت الله آخوند |