بدن زن جز چهره و دو دست " عورت " است . ممكن است اين تعبير در نظر بعضیها زننده جلوه كند روی اين جهت كه بگويند : " عورت " يعنی يك چيز زشت و مستقبح . آيا از نظر فقه اسلامی بدن زن جز چهره و دو دست يك چيز زشت و مستقبح است ؟ ! پاسخ اينست كه كلمه " عورت " به معنی يك چيز زشت و قبيح نيست . لهذا به هر امر زشت و قبيحی " عورت " گفته نمیشود و متقابلا كلمه " عورت " در مواردی به كار برده میشود كه هيچگونه مفهوم قبح و زشتی ندارد . مثلا در قرآن كريم ، در داستان غزوه احزاب كه اشاره به بهانه جوئی برخی ضعيف الايمانها میكند میفرمايد : " « و يستأذن فريق منهم النبی و يقولون ان بيوتنا عوره و ما هی بعوره ان يريدون الا فرارا » " ( 1 ) يعنی يك دسته از آنان از پيغمبر اجازه مراجعت میخواهند و میگويند خانههامان بی حفاظ است ، حصار كافی ندارد و حال آنكه خانههايشان بی حفاظ نيست ، جز فرار قصدی ندارند . در اينجا كلمه " عورت " در مورد خانه به اعتبار بی حفاظ بودن آن به كار رفته است و بديهی است كه هيچگونه مفهوم قبح و زشتی در اينجا وجود ندارد . در آيه 59 سوره نور كه قبلا تفسير شد ، سه وقت خلوت : قبل از نماز صبح ، نيمروز ، بعد از عشاء ، به اعتبار اينكه افراد در اينوقت لباسها را از تن بيرون میآورند و حفاظی ندارند به نام " سه عورت " خوانده شده است . پاورقی : |