11 و از حضرت صادق عليه السلام حديث شده است (كه در زمره دعاهاى بامداد ذكرفرموده اند) ((الحمد للّه الذى اصبحنا و الملك له ، و اصبحت عبدك و ابن عبدك و ابن امتكفى قبضتك اللهم ارزقنى من فضلك رزقا من حيث اءحتسب و اءحفظنى من حيث اءحتفظ و من حيث لااءحتفظ اللهم ارزقنى من فضلك و لا تجعل لى حاجة الى احد من خلقك اللهم البسنىالعافية و ارزقنى عليها الشكر يا واحد يا احد يا صمد يا اللّه لذى لم يلد و لم يولد ولم يكن له كفوا اءحد، يا اللّه يا رحمن يا رحيم يا مالك الملك و رب الارباب و سيدالسادات و يا اللّه (يا) لا اله الا انت اشفنى بشفائك منكل داء و سقم فانى عبدك و ابن عبدك اتقب فى قبضتك )).

12- محمد بن على در حديثى مرفوع از اميرالمؤ منين عليه السلام حديث كند كه شيوه آنحضرت چنين بود كه (هنگام بامداد) مى گفته : ((اللهم انى و هذا النهار خلقان من خلقك ،اللهم لا تبتلنى به ولا تبتله بى ، اللهم و لاتره منى جراءة على معاصيك و لا ركوبالمحارمك ، اللهم اصرف عنى الازل و اللاواء و البوى و سوء القضاء و شماتة الاعداء ومنظر السوء فى نفسى و مالى )).
و فرمود: و بنده اى نباشد كه چون شب كند و يا بامداد كند و سه بار بگويد: ((رضيتباللّه ربا و بالاسلام دينا و به محمد (ص ) نبيا و بالقرآن بلاغا و به على اماما)) جزاينكه بر خداى عزيز جبار ثابت است كه روز قيامت او را خشنود سازد.
و گويد: كه اميرالمؤ منين عليه السلام چون شب مى كرد مى فرمود: ((اصبحنا للّهشاكرين و امسينا للّه حامدين فلك الحمد كما امسينا لك مسلمين سالمين )).
گويد: و چون بامداد كرد فرمود: ((امسينا للّه شاكرين و اءصبحنا للّه حامدين و الحمدللّه كما اصبحنا لك مسلمين سالمين )).

13 حضرت صادق (ع ) فرمود: پدرم چون بامداد مى كرد مى خواند (دعائيرا كه ترجمهاش چنين است :) ((بسم اللّه و باللّه و فى سبيل اللّه و على ملةرسول الله ، بار خدايا خودم را بتو سپردم و كارم را بتو واگذاردم و بتوتوكل كردم اى پروردگار جهانيان ، بار خدايا در پناه ايمان مرا از پيش رو و از پشت سرو از راست و چپ و از بالاى سر و از پائين پايم نگهدار، معبودى جز تو نيست ، از توگذشت و عافيت از هر بدى و شرى در دنيا و آخرت خواهم ، بار خدايا اى پروردگارمشعرالحرام ، و اى پروردگار شهر حرام (يعنى مكه ) و اى خداىحل حرم ، محمد و خاندانش را از من سلام برسان ، بار خدايا به زره نگهدارنده تو (كنايهاز حفظ و حراست و يا جامه تقوى است ) و بجامعيت تو (همه صفات كماليه را) پناه برم ازاينكه مرا بوسيله غرق شدن ، يا سوختن يا بقصاص يا دست بسته در دست دشمن يا بزهرخوردن ، يا افتادن در چاه ، يا طعمه شدن درندگان ، يا مرگ ناگهانى يا بهر يك ازمردنهاى بد مرا ميرانى ، ولى مرا در بستر خود در فرمانبردارى از خودت و رسولت (ص) در حاليكه در راه ثواب باشم و بخطا نرفته باشم بميران ، يا در صف مجاهدان كه دركتاب خود آنان را توصيف كرده اى كه ((گوئيا ايشانند ساختمانى ريخته شده )) (سورهصف آيه 4) پناه دهم خودم و فرزندانم و آنچه پروردگار بمن روزى كرده بهقل اعوذ برب فلق تا آخر سوره مى خواند و دنبالش مى فرمود: سپاس از آن خداستبشماره آنچه آفريده ، و سپاس از آن خدا است بمانند آنچه آفريده ، و سپاس از ان خدااست بكشش كلماتش ، و سپاس از آن خدا است بوزن عرش او، و سپاس از آن خدا است تاخودش خشنود گردد و لا اله الا اللّه لحكيم و الكريم ، و لا اله الا اللّه لعلى العظيم ،اللهم انى اعوذ بك من درك الشقاء و من شماتة الاعداء و اعوذ بك من الفقر و الوقر، و اعوذبك من سوء المنظر فى الاهل و المال و الولد)) و ده بار نيز بر محمد وآل محمد صلوات مى فرستاد.

14 حضرت باقر (ع ) فرمود: هيچ بنده اى نيست كه چون بامداد كند پيش از آفتاب زدنبگويد: ((اللّه كبر اللّه كبر كبيرا و سبحان اللّه بكرة و اصيلا و الحمدللّه رب العالمينكثيرا، لا شريك له و صلى اللّه على محمد و آله )) جز اينكه فرشته اى آنها را دريابد ودر درون بال خود نهد و بآسمان دنيا بالا برد، پس فرشتگان بدو گويند: خدا رحمت كندآنكس ‍ كه اين كلمات را گفته و او را بيامرزد، و بهر آسمانى كه بالا رودباهل آن آسمان مانند همان حرف را بزند، و آنها نيز گويند: خدا رحمت كند كسى را كه اينكلمات را گفته و او را بيامرزد تا بحاملين عرش رسد پس بدانها گويد: با من كلماتىاست كه يكى از مؤ منين بدان تكلم كرده و آنها چنين و چنانند، پس آنها گويند: خدا رحمت كنداين بنده را و او را بيامرزد، آنها را ببر نزد نگهبانان گنجهاى گفتار مؤ منان ، زيرا اينهاگنجينه هاى كلماتند تا آنها را در دفتر گنجنها بنويسند.

15 حضرت صادق (ع ) فرمود: چون صبح كردى بگو: ((اللهم انى اعوذ بك من شر ماخلقت و ما ذراءت و براءت فى بلادك و عبادك ، اللهم انى اسئلك بجلالك و جمالك و حملكو كرمك كذا و كذا)) (و بجاى كذا و كذا حاجات خود را بگويد).

16 حضرت صادق (ع ) فرمود: على عليه السلام چنين بود كه هرگاه صبح مى كرد سهبار مى فرمود: ((سبحان اللّه لملك القدوس )) (سپس مى فرمود:) ((اللهم انى اعوذ بكمن زوال نعمتك و من تحويل عافيتك و من فجاءة نقمتك ، و من درك الشقاء و من شر ما سبق فىاليل ، اللهم انى اسئلك بعزة ملكك ، و شدة قوتك و بعظيم سلطانك و بقدرتك فى خلقك)) (پس فرمود: اگر حاجتى داشتى اينرا بگو) سپس حاجت خود را بخواه .

17 علاء بن كامل گويد: شنيدم از حضرت صادق (ع ) كه مى فرمود: (در تفسير اين آيهشريفه ) ((و ياد كن پروردگار خويش را در درون خود بزارى و ترس با صداى آهسته)) (سوره اعراف آيه 205) (مقصود) هنگام شب است (كه بگوئى :) ((لا اله الا اللّه وحده لاشريك له ، له الملك و له الحمد يحيى و يميت و يميت و يحيى و هوكل على شى ء قدير)) (علاء بن كامل ) گويد: گفتم (جمله ) ((بيده الخير)) (در اين ذكرنبود چطور است من در آن بيفزايم ؟) فرمود: درست است كه خير بدست خدا است ، ولى چنانكه گفتم بگو (و كم و زياد در آن نكن ) و آن را ده بار بگو، و نيز هنگام آفتاب زدن وهنگام غروب آن ده بار بگو: ((اعوذ باللّه لسميع و العليم )).

18 حضرت صادق (ع ) فرمود: پس از بامداد مى گويى : ((الحمدلله رب الصباحالحمدلله خالق الاصباح )) سه بار (و پس از آن مى گويى ): ((اللهم افتح لى بابالامر الذى فيه اليسر و العافية اللهم هيى ء له سبيله و بصرنى مخرجه اللهم ان كنتقضيت لاحد من خلقك على مقدرة بالشر فخذه من بين يديه و من خلفه و عن يمينه و عن شمالهو من تحت قديمه و من فوق راءس و اكفنيه بما شئت و من حيث شئت و كيف شئت )).

19 و نيز آنحضرت عليه السلام فرمود: هر كه چون صبح كند بگويد: ((اللهم انىاصبحت فى ذمتك و جوارك ، اللهم انى استودعك دينى و نفسى و دنياى و آخرتى و اهلى ومالى و اعوذ بك يا عظيم من شر خلقك جميعا و اعوذ بك من شر ما يلبس به ابليس و جنوده)) فرمود: چون اين كلام را بگويد چيزى در آنروز بوى زيان نرساند، و چون شب كند وآنرا بگويد در آنشب چيزى باو زيان نرساند ان شاءاللّه تعالى .

20 حضرت صادق (ع ) فرمود: چون نماز مغرب و عصر را خواندى پس هفت بار بگو:
((بسم اللّه لرحمن الرحيم لا حول و لا قوة الا باللّه لعلى العظيم )) زيرا هر كه آنرابگويد خوره و پيسى و ديوانگى باو نرسد، و هفتاد نوع از بلا (باو نرسد).
فرمود: و چون صبح و شام كردى مى گويى : ((الحمد لرب الصباح ، الحمد لفالقالاصباح )) دو مرتبه (سپس ‍ مى گويى :) ((الحمدلله الذى اذهبالليل بقدرته و جاء بالنهار برحمته و نحن فى عافية )) و مى خوانى آية الكرسى وآخر سوره حشر و ده آيه از سوره صافات با (اين آيات ) ((سبحان ربك رب الغرة عمايصفون ، و سلام على المرسلين و الحمدلله رب العالمين )) با (اين آيات و دعا)((فسبحان اللّه حين تمسون و حين تصبحون ، و له الحمد فى السماوات و الارض و عشيا وحين تظهرون ، يخرج الحى من الميت و يخرج الميت من الحى و يحيى الارض بعد موتها وكذلك تخرجون ، سبوح قدوس رب الملائكة و الروح ، سبقت رحمتك غضبك ، لا اله الا انتسبحانك انى عمك سوءا و ظلمت نفسى فاغفرلى و ارحمنى و تب على انك انت التواب الرحيم)).