21 از حضرت صادق (ع ) (حديث شده كه اين دعا را مى خواند كه ترجمه اش چنين است ):بار خدايا از آن تو است سپاس ، تو را سپاس گويم و از تو يارى خواهم و توپروردگار منى و من بنده توام ، بامداد كردم بعهد و وعده تو و ايمان بوعده ات دارم و تاآنجا كه بتوانم بعهدت وفا كنم ، و لا حول و لا قوة الا باللّه وحده لا شريك له ، وگواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است ، بامداد كردم بر فطرت اسلام و كلمه اخلاصو بر ملت ابراهيم و دين محمد، و انشاء اللّه بهمين عقيده زنده باشم و بميرم ، بار خداياتا هر چه مرا زنده دارى بدان زنده بدار، و چون مرا بميرانى بهمين بميران ، و آنگاه كهمرا برانگيزى بهمين برانگيزانم ، و من بدان وسيله خشنودى تو و پيروى تو را مىجويم ، تو را پشتيبان خود ساخته و كارم را بتو واگذاردم ،آل محمد پيشوايان منند و پيشوايانى جز آنها ندارم ، بآنها اقتداء كنم و آنان را دوست وسرپرست خود دانم ، و از ايشان پيروى كنم ، بار خدايا آنانرا اولياء (دوستان وسرپرستان ) من در دنيا و آخرت قرار ده ، و مرا چنان كن كه دوستانشان را دوست ، ودشمنانشان را دشمن گيرم در دنيا و آخرت و مرا با پدرانم بصالحين ملحق ساز.
توضيح اين دعا چنانچه از جملات آن معلوم است از دعاهاى صبح است و مرحوم فيض (ره )نيز آنرا در وافى در دعاهاى صبح ذكر كرده است .

22 صفوان از شخصى نقل مى كند كه او گويد بامام صادق عليه السلام عرضكردم :بمن دعائى بياموز كه هر گاه صبح كردم و هر گاه شام نمودم آنرا بگويم ، گويد:فرمود: بگو:
((الحمدلله الذى يفعل ما يشاء و لا يفعل ما يشاء غيره ، الحمدلله كما يحب اللّه بحمدالحمدكما هو اهله ، اللهم ادخلنى فى كل خير ادخلت فيه محمدا وآل محمد، و اخرجنى من كل سوء اخرجت منه محمدا وآل محمد و صلى اللّه على محمد و آل محمد)).

23 حضرت صادق (ع ) فرمود: هر چه را واگذارى اين دعا را وا مگذار كه در هر صبح وشام بخوانى (و ترجمه آن دعا اينست :): ((بار خدايا بامداد كردم و در اين بامداد و در اينروز از تو آمرزش خواهم براى هركس كه شايسته رحمت تو است ، و از آنانكه شايستهدورى از رحمت تو هستند بيزارى جويم ، در اين روز و در اين بامداد از آنانكه در ميان آنهاهستيم از مشركان و از آنچه مى پرستند، اينان مردمان بد و تبهكارى هستند، بار خدايا آنچهدر اين بامداد و در اين روز از آسمان بر زمين فرود آورى بركتى بر دوستانت و عذابىبر دشمنانت ساز، بار خدايا دوست دار هر كه دوستت دارد دشمن دار هر كه با تو دشمنىكند، بار خدايا مرا و پدر و مادر مرا بيآمرز و بآنان ترحم كن چنانچه در كودكى مراپروريدند بار خدايا مؤ منين و مؤ منات و مسلمين و مسلمات را از زنده و مرده شان بيامرز،بار خدايا تو بسر انجام و جايگاه ايشان دانايى ، بار خدايا پيشواى مسلمانان را بپناهايمان محافظت كن ، و او را يارى كن يارى پيروزى بخشى ، و بفتح آسانى او را فاتحفرما، و براى او و براى ما سلطنت پيروزمندانه اى مقرر ساز، بار خدايا فلان و فلان وگروههاى پراكنده اى كه با رسول تو و زعما و پيشوايان پس از او و پيروانشانمخالفت كردند از رحمت خود دور ساز، و فزونىفضل تو را خواستارم ، و اعتراف بدانچه از نزدت آمده و تسليم در برابر دستورت ، ونگهدارى بر آنچه امر فرمودى خواهانم ، و در برابر آنها جايگزينى نجويم و ببهاىاندك نفروشم ، بار خدايا مرا در زمره آنان كه هدايت فرموده اى هدايت فرما، و از شر آنچهمقدر كرده اى نگهدارى كن ، تو حكمى كنى و بر تو حكومتى نيست ، هر كه تو را دوستبدارد خوار نگردد برتر و بلند مقامى ، منزهى اى پروردگار خانه كعبه ، دعاى مرابپذير، و آنچه بدان درگاهت تقرب جويم از نيكى آن را براى من چند برابر كن ، ورحمتى از سوى خود با پاداش بزرگى بما بده ، پروردگارا چه نيكو آزمايشم كردى وچه عطاى بزرگى بمن دادى ، و چه عافيت طولانى بمن كرامت كردى و چه بسيار بر من (ازگناهان ) پوشاندى ، پس از آن تو است ، سپاس بسيار و پاك و با بركت باندازه آنچهآسمانها و زمين بگيرد، و پر از آنچه خداى من خواهد، هر آنمقدار كه دوست دارد و خشنود شودو چنانچه شايسته ذات اوست كه صاحب جلالت و كرامت است .

24 حماد بن عثمان گويد: شنيدم از حضرت صادق (ع ) مى فرمود: هر كه هنگامى كه نمازصبح را مى خواند صد بار بگويد: ((ماشاءاللّه كان لاحول و لا قوة الا باللّه لعلى العظيم )) در آنروز چيزى كه او را ناخوش آيد نبيند.

25 حضرت صادق (ع ) فرمود: هركس پشت نماز صبح و نماز مغرب هفتاد بار بگويد:
((بسم اللّه لرحمن الرحيم ، لا حول و لا قوة الا باللّه لعلى العظيم )) خداىعزوجل از او هفتاد نوع از انواع بلا را دور كند كه آسانترين آنها بادهاى بد (چون عفونتاعضا كه بوى بد دهد) و پيسى و ديوانگى است ، و اگر شقى باشد از شقاوت بيرونآيد و (نامش ) در (طومار) سعادتمندان نوشته شود.

26 و در روايت سعدان از ابى بصير مانند همين حديث رسيده جز اينكه در اين حديثفرمايد: آسانترين آن بلاها ديوانگى و خوره و پيسى است و اگر شقى باشد من اميدوارمكه خداى عزوجل او را بسعادت برگرداند.

27 و از حضرت ابى الحسن (موسى بن جعفر يا فرزندش حضرت رضا عليهما السلام )مانند اين حديث روايت شده ، جز اينكه آنحضرت فرموده است : (هر كه ) اين ذكر را سه بارچون بامداد كند بگويد، و سه بار چون شام كند، نه از شيطان بترسد و نه از سلطان ،و نه از پيسى و نه از خوره ، و نفرموده هفت بار و حضرت ابوالحسن عليه السلام فرمودهاست : و من آنرا صد بار مى گويم .

28 حضرت صادق (ع ) فرمود: چون نماز صبح و مغرب را خواندى هفت بار بگو: ((بسماللّه لرحمن الرحيم : لا حول و لا قوة الا باللّه لعلى العظيم )) زيرا همانا هركس آنرابگويد ديوانگى و خوره و پيسى و هفتاد نوع (ديگر) از انواع بلا باو نرسد.

29 و حضرت ابوالحسن (حضرت كاظم و يا حضرت رضا عليهما السلام ) فرمود: چوننماز مغرب را خواندى پايت را نكش و با كسى سخن مگو تا صدبار بگوئى : ((بسماللّه لرحمن الرحيم ، لا حول و لا قوة الا باللّه العلى العظيم )) و صد بار هم پس از نمازصبح بگو، پس هر كه آنرا گويد خداوند از او صد نوع از انواع بلا دفع كند كه از آنانواع است : پيسى و خوره و (بلائى كه از) شيطان و سلطان (رسد).

30 عبداللّه بن ابراهيم جعفرى گويد: از حضرت ابوالحسن عليه السلام شنيدم كه مىفرمود: چون شام كنى و ببينى كه خورشيد در نهان شدن و پشت كردن است پس بگو:((بسم اللّه لرحمن الرحيم الحمدلله الذى لم يتخذ ولدا و لم يكن له شريك فى الملكالحمدلله الذى يصف و لا يوصف و يعلم و لا يعلم يعلم خائنة الاعين و ما تخفى الصدوراعوذ بوجه اللّه لكريم و باسم اللّه لعظيم من شر ما ذرا و ما برا و من شر ما تحتالثرى و من شر ما ظهر و ما بطن و من شر ما كان فىالليل و النهار، و من شر اءبى مرة (كنيه شيطانست ) و ما ولد و من شر الرسيس و من شر وصفت و ما لم اءصف فالحمدلله رب العالمين )) آنحضرت عليه السلام يادآور شد كه ايندعا سبب امان است از (حيوانات ) درنده و از شيطان رجيم و ذريه اش .
فرمود: كه اميرالمؤ منين عليه السلام چون صبح مى كرد سه بار مى فرمود: ((سبحاناللّه لملك القدوس )) (سپس ‍ مى فرمود:): ((اللهم انى اعوذ بك منزوال نعمتك و من تحويل عافيتك و من فجاءة نعمتك و من درك الشقاء و من شر ما سبق فىالكتاب ، اللهم انى اسئلك بعزة ملكك و شدة قوتك و بعظيم سلطانك و بقدرتك على خلقك)).

31 حضرت صادق عليه السلام فرمود: همانا دعا پيش از آفتاب زدن پيش از غروب آنسنت (و روشى ) است واجب (و ثابت ) هنگام سپيده دم و هنگام مغرب ده بار مى گويى : ((لااله الا اللّه وحده لا شريك له له الملك و له الحمد يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حى لايموت بيده الخير و هو على كل شى ء قدير)) و مى گويى ده بار: ((اعوذ باللّه لسميعو العليم من همزات الشياطين و اعوذ بك رب ان يحضرون ، ان اللّه هو السميع العليم ))پيش از آفتاب زدن و پيش از غروب ، و اگر فراموش كردى آنرا قضا مى كنى چنانچهنماز را قضا مى كنى هرگاه فراموش ‍ كنى .

32 محمد بن مروان از حضرت صادق (ع ) حديث كند كه فرمود: بگو: ((استعيذ باللّه منالشيطان الرجيم و اعوذ باللّه ن يحضرون ، ان اللّه هو السميع العيم )) و بگو: ((لاالهالا اللّه وحده لا شريك له يحيى و يميت و هو علىكل شى ء و قدير)) گويد: مردى بآنحضرت عرض كرد: (گفتن ) آن فرض شده و محدوداست ؟ فرمود: آرى فرض شده و محدود است ، پيش از آفتاب زدن ده بار و پيش از غروبنيز ده بار مى گوئى و اگر چيزى از آن از تو فوت شد از شب با از روز آن را قضا كن.