20 مفضل بن عمر گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: اىمفضل از همه مردم خويشتن را بوسيله بسم اللّه لرحمن الرحيم و بسورهقل هو اللّه احد نگهدارى و محافظت كن ، آن را از سمت راستت و از سمت چپت و از پيش ‍ رويت وپشت سرت و از زير پايت بخوان (يعنى بشش جهت بخوان ) و چون بر سلطان ستمكارىوارد شدى همينكه نگاهت باو افتاد سه بار آنرا (يعنى سورهقل هو اللّه را) بخوان و با دست چپ بشمار، و از خواندن آن جدا مشو (و ادامه بده ) تا ازنزدش بيرون آئى .

21 اصبغ بن نباته از اميرالمؤ منين عليه السلام حديث كند كه فرمود: سوگند بدانكهمحمد (ص ) را بحقيقت برانگيخته و خاندانش را گرامى داشته هيچ چيزى نيست كه شما آنرابجوييد از حرز و دعاهائى كه براى محافظت از سوختن يا غرق شدن يا دزد يا گريختنچهارپائى از دست صاحبش يا گمشده اى يا بنده فرارى ، جز اينكه در قرآن است ، هر كهخواهد از من بپرسد (تا باو بگويم ) گويد: پس مردى برخاست و عرضكرد: يا اميرالمؤمنين مرا آگاه كن از آنچه براى محافظت از سوختن و غرق شدن است ؟ فرمود: اين آيات رابخوان : ((اللّه لذى نزل الكتاب و هويتولى الصالحين )) (سوره اعراف آيه 196 واول آيه اينطور است : ان وليى اللّه لذى نزل الكتاب ....) و آيه : ((و ما قدروا اللّه حققدره )) تا بگفتارش : ((سبحانه و تعالى عما يشركون )) (سوره زمر آيه 17 و تمامآيه اينطور است : ((و ما قدروا اللّه حق قدره و الارض جميعا قبضته يوم القيمة و السمواتمطويات بيمينه سبحانه و تعالى عما يشركون )) پس هر كه اين آيات را بخواند ازسوختن و غرق شدن ايمن است ، گويد: پس مردى آنرا خواند و آتش در خانه هاىهمسايگانشان درگرفت و خانه او هم وسط آن خانه ها بود و (از بركت آن آيات كه خواندهبود) آسيبى باو نرسيد، سپس مرد ديگرى برخاست و عرضكرد: يا اميرالمؤ منين حيوانىكه زير پاى من هست چموشى مى كند و من از آن ترسانم ؟ فرمود: در گوش راستش ‍ (اينآيه را) بخوان : ((و له اسلم من فى السموات و الارض طوعا و كرها و اليه ترجعون ))(سوره آل عمران آيه 83) و آنمرد اين آيه را خواند و آن حيوان براى او رام گرديد.
مرد ديگرى برخاست و عرضكرد: اى اميرمؤ منان سرزمين ما جاى درندگان است و درندگانبخانه من درآيند و تا شكار خود را نگيرند از آنجا نگذرند؟ فرمود: (اين دو آيه را)بخوان : ((لقد جاءكم رسول من انفسكم عزيز عليه ما عنتم حريص عليكم بالمؤ منين رؤوف رحيم فان تولوا فقل حسبى اللّه لا اله الا هو عليه توكلت و هو رب العرش العظيم)) (سوره توبه آيه هاى 138 و 139) پس آنمرد ايندو آيه را خواند و درندگان از اودور شدند.
سپس مرد ديگرى برخاست و عرضكرد: اى امير مؤ منان در شكم من آب زردى است (كه موجببيمارى من شده است ) آيا شفائى دارد؟ فرمود: آرى (بىپول ) و بدون صرف كردن درهمى و نه دينارى ، بنويس آية الكرسى را بر شكمت وآنرا بشوى و بياشام و آنرا در شكمت ذخيره كن(محتمل است مقصود اين باشد كه تا مقدارى از زمان روى آن چيزى مخور كه در شكمت بماند)بخواست خداى عزوجل بهبودى يابى و آنمرد انجام داد و بخواست خداوند بهبودى يافت .
سپس ديگرى برخاست و عرضكرد: يا اميرالمؤ منين از (آنچه براى پيدا كردن حيوان )گمشده (فايده دارد) مرا آگاه فرما؟ فرمود: سوره يس را در دو ركعت نماز بخوان ، وبگو: ((يا هادى الضالة رد ضالتى )) (يعنى اى راهنماى گمشده گمشده مرا بمن بازگردان ) پس آنرا انجام داد و خداى عزوجل حيوان گمشده اش را باو برگردانيد.
سپس ديگرى برخاست و عرضكرد: اى اميرمؤ منان براى بنده گريخته دستورى فرمافرمود: بخوان (اين آيه را): ((او كظلمات فى بحر لجى يغشاه موج من فوقه موج )) تاگفتارش : ((و من لم يجعل اللّه نورا فماله من نور)) (سوره نور آيه 40) و آنمرد آنراگفت و بنده فراريش بسوى او بازگشت .
سپس مرد ديگرى برخاست و عرضكرد: يا اميرالمؤ منين براى ايمنى از دزدى چيزى بفرمازيرا كه پيوسته پشت سرهم شبها از من دزدى شود؟ فرمود: چون ببستر خواب رفتى (اينآيه را بخوان ): ((قل ادعوا اللّه و ادعوا الرحمن ايا ما تدعوا)) تا گفتارش : ((و كبرهتكبيرا)) (سوره اسراء آيه 110) سپس اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود: هر كس دربيابانى خالى از سكنه شبى را بسر برد و اين آيه را بخواند ((ان ربكم اللّه لذىخلق السموات و الارض فى سئة ايام ثم استوى على العرش )) تا گفتارش : ((تباركاللّه رب العالمين )) (سوره اعراف آيه 54) فرشتگان او را محافظت كنند و شياطين از اودور شوند، گويد: پس آنمرد (يعنى مردى كه براى ايمنى از دزدى پرسش كرده بود، يامرد ديگرى ) رفت و بويرانه اى رسيد و شب را در آنجا خوابيد و اين آيات ار نخواند،پس شيطان بسراغش آمد و بينى آنمرد را گرفت ، رفيقش باو گفت : مهلتش بده ، آنمرد(از اين حرف ) از خواب پريد و آيه اى را (كه حضرت فرموده بود) خواند، پس ‍ شيطانبرفيقش گفت : خدا بينى تو را بخاك ماليد، اكنون بايد تا بصبح او را محافظت وپاسدارى كنى ، چون صبح شد نزد اميرالمؤ منين عليه السلام آمد و جريان را گفت وعرضكرد: در سخن شما شفاء و راستى يافتم ، و پس از بالا آمدن آفتاب بدانجا رفت وجاى موى شيطان را در زمين ديد.

22 سلمة بن محرز گويد: شنيدم كه حضرت صادق (ع ) مى فرمود: كسى كه سوره حمداو را بهبودى نبخشيد هيچ چيز بهبودش ندهد.

23 حضرت صادق (ع ) فرمود: هركس هنگامى كه ببستر خواب رود سورهقل يا ايها الكافرون و قل هو اللّه احد را بخواند خداىعزوجل بيزارى (و دورى ) از آتش را برايش بنويسد.

24 و نيز آنحضرت عليه السلام فرمود: از خواندن سوره ((اذا زلزلت الارضزلزالها)) خسته نشويد زيرا هركس در نمازهاى نافله خود آن سوره را بخواند هرگزخداى عزوجل او را بزمين لرزه گرفتار نكند و بدان نميرد و (نيز) ببرق زدن و آفتهاىديگر دنيا ناچار نگردد تا بميرد، و چون بميرد فرشته كريمى از جانب پروردگارشبر او فرود آيد و بالاى سرش ‍ بنشيند پس گويد: اى ملك الموت با دوست خدا مدارا كن(و جانش را بآسانى بگير) زيرا كه او بسيار مرا ياد مى كرد و اين سوره را مى خواند وآن سوره نيز بملك الموت مانند همين حرف را بگويد، و ملك الموت گويد: پروردگارمبمن فرمان داده كه گوش بفرمان و مطيع او باشم و جانش را نگيرم تا بدان دستور دهد،و چون پرده از برابر ديده اش بكنار رود منزلهاى خود را در بهشت ببيند، و جانشبآسانترين وجهى بيرون رود، سپس جان او را هفتاد هزار فرشته تا بهشت بدرقه كنند وشتابانه او را ببهشت رسانند.

1 حضرت باقر (ع ) فرمود: قرآن خوانان سه گروه اند:
يكى آنكه قرآن خواند و آنرا سرمايه كسب خود كند و پادشاهان را با آن بدو شد و بمردمبزرگى بفروشد.
و ديگر مردى است كه قرآن را بخواند و حروف آنرا نگهدارى كند ولى حدود آنرا ضايعسازد و در ساير اوقات پشت سر اندازد چنانكه شخص سواره جام آبش را پشت سرشميآويزد و مانند اين كلام در كتاب دعاء باب صلوات گذشت مراجعه شود) خداوندامثال اينهان را در قرآن خوانان زياد نكند.
و ديگرى مردى است كه قرآن خواند و داروى قرآن را بردل دردمندش نهد و براى (خواندن و بكار بستن و دقت و غور در معانيش ) شب زنده دارى كندو روش را بتشنگى بسر برد، و در هنگام نمازهايش و جاهاى آن بدان قيام كند، و از بسترخواب بخاطر آن دورى گزيند، و بخاطر اين دسته از از مردمان است كه خداى عزيز جباربلا را بگرداند، و ببركت ايشان است كه خداىعزوجل شر دشمنان را باز دارد، و بسبب آنان است كه خداىعزوجل از آسمان باران فرستد، پس بخدا سوگند اينها در ميان قرآن خوانان از كبريتاحمر كمياب ترند.

2 اصبغ بن نباته گويد: شنيدم از اميرالمؤ منين عليه السلام كه مى فرمود: قرآن درسه بخش نازل شده يك بخش آن درباره ما و دشمنان ما است ، و بخش ديگر در سنتها وامثال است ، و بخش سوم در واجبات و احكام است .

3 حضرت صادق (ع ) فرمود: قرآن بچهار بخشنازل شده ، يك چهارم حلال ، و يك چهارم حرام ، و يك چهارم سنتها، و احكام ، و يك چهارماخبار گذشتگان و آيندگان از شما است و آنچه راجع برفع اختلاف ميانه شماها است .