جزرى در نهايه گفته است : صلوة در لغت بمعناى دعا است ، و عبادت مخصوصه راكه شامل دعا است صلوة گفته اند، و برخى گفته اند: صلوة در لغت بمعناى تعظيم است ،و عبادت مخصوصه را هم صلوة گفته اند چون در آن تعظيم خداوند است تا آنكه گويد: واما اينكه گوئيم ((اللهم صلى على محمد)) معنايش اينست كه خدايا او را بزرگوار كن دردنيا بوسيله بلند كردن نام او و آشكار كردن دعوت و نگهدارى شريعتش ، و در آخرتبقبول كردن شفاعت او درباره امتش و دو چندان كردن اجر و پاداشش .
فيض (ره ) در وافى گويد: معناى صلوة بر پيغمبرش (ص ) اضافه انواع كرامات ولطائف نعمتها است بر او، و اما صلوات ما و فرشتگان بر او پس آن درخواست آن كرامت واضافه آن بر او است .
و مجلسى (ره ) گويد: مشهور آنست كه صلوة از خداى سبحان رحمت است و از فرشتگاناستغفار (و طلب آمرزش ) و از بندگان دعا است . و در معناى((آل )) گفته است : آل پيغمبر (ص ) نزد شيعه اماميه عترت طاهره و خاندان معصوم اوهستند، و اينكه شهيد ثانى (ره ) آنرا مخصوص باءميرالمؤ منين و فاطمه و حسن و حسينعليهم السلام كرده است وجهى و دليلى ندارد، و اما نزد عامه در اين باره اختلاف بسيارىاست پس برخى گفته اند: آل پيغمبر (ص ) تمامى امت او هستند و برخى گفته اند: عشيرهاويند، و برخى گفته اند هر كه از بنى هاشم و بنى عبدالمطلب كه گرفتن زكاة برآنها حرام است آل پيغمبرند، سپس وجوهى براى اينكه دعا بدون صلوات محجوبست ذكرفرموده است .