است ، هر كسی هر چه بخواهد بايد از مجرای همان نظام و همان سنتها و قانونها بخواهد . ريشه دوم اين اشتباه عدم توجه به مقام و موقع انسان به عنوان يك موجود مسؤول و تلاشگر برای بهتر كردن زندگی خود و مبارزه با عوامل طبيعت از يك طرف ، و مبارزه با عوامل سوء اجتماعی و بدكرداريها و ستمگريهای افراد انسان از طرف ديگر است . اگر در جامعه های برخی نابرابريهاست ، اگر برخی منعماند و كشتی كشتی نعمت را در اختيار دارند و برخی مفلس و با دريا دريا محنت دست به گريباناند ، اين قضای الهی نيست كه مسؤول آن است ، بلكه اين انسان آزاد مختار و مسؤول است كه مسؤول اين نابرابريهاست . |