نقل میكنيم ولی با اينكه عقل حكم میكند كه از مشاهده چنين دور نمائی برخود بلرزيم ، چون جزئی از وجودمان از آن لذت ميبرد و شكافی عميق روح مارا بدو قسمت سالم و ناسالم تقسيم میكند ، برای جلوگيری از بدبختی تصميمقاطعی نمیگيريم " . چه تصميمی ؟ مگر بشر قادر است چنين تصميمی بگيرد ؟ هم او میگويد : " دوره بوجود آمدن انسان نسبت بدوره تاريخی طولانی ،ولی نسبت بدورههای زمين شناسی كوتاه است . تصور میكنند انسان يكميليون سال است كه بوجود آمده ، اشخاصی هستند و از آن جمله اينشتاين كهبزعم آنها بسيار محتمل است كه انسان دوره حيات خود را طی كرده باشد ودر ظرف سنين معدودی موفق شود با مهارت شگرف علمی خود ، خويشتن رانابود كند " . انصافا اگر بر اساس علل مادی و ظاهری قضاوت كنيم اين بدبينیها بسياربجا است . فقط يك ايمان معنوی ، ايمان به " امدادهای غيبی " و اينكهجهان را صاحبی باشد خدانام لازم است كه اين بدبينیها را زايل و تبديل بهخوشبينی كند و بگويد بر عكس ، سعادت بشريت ، رفاه و كمال بشريت ،زندگی انسانی و زندگی مقرون به عدل و آزادی و امن و خوشی بشر ، در آيندهاست و انتظار بشر را میكشد . اگر اين بدبينی را بپذيريم واقعا مسأله صورت عجيب و مضحكی بخودمیگيرد ، مثل بشر مثل طفلی میشود كه در اولين لحظهای كه قادر میشود چاقوبدست |