آغاز : «الحمدللّه ربّ العالمين... فانه لمّا بعد العهد عن زمان الأئمّة

(عليه السلام)

خفى امارات الفقه و الأدلة على ما كان المقرر عند الفقهاء».

انجام : «مع انّ تهذيب الاخلاق من اوجب الأشياء، كما لايخفى، و اللّه هو الهادى الى طريقه، و لا يحصل الهداية الاّ بارشاده و توفيقه».

نستعليق، چهارم شعبان، 1252، عناوين نانوشته، جلد تيماج مشكى بدون مقوّا، روى برگ آغازين چند مهر بيضوى: «عبده الراجى رجبعلى» و مهر ديگرى ناخوانا ديده مى‌شود.

60 گ، 17 س، 15×21 سم.

ذريعه 16/330. آقانجفى 2/60.

اخلاق محسنى

(اخلاق ـ فارسى)

از : مولى حسين بن على كاشفى بيهقى (910)

در اخلاق و آداب و «دستورالعمل اولاد سلاطين، و ابناء خواقين» مترتب بر چهل باب و در هر باب صفتى از صفات بيان شده و روايات و حكايات مناسب آورده شده است. مؤلف اين كتاب را به نام شاه سلطان حسين ميرزا بن بايقرا خراسانى و فرزندش محسن ميرزا به نگارش درآورده و به سال 907 به پايان برده‌است.

آغاز : «حضرت پادشاه على الاطلاق عزّت كلمته، و جلّت عظمته منشور دولت سلطان المرسلين و متمم اخلاق المحسنين محمّد النبى

(صلى الله عليه وآله وسلم)

».

انجام :

«با خامه گفتم اى كه ز سر ساختى قدم ----- وز مقدم تو چشم سخن يافت روشنى

اخلاق محسنى به تمامى نوشته شد ----- تاريخ هم نويس ز اخلاق محسنى».

نستعليق، زين العابدين حسينى بن ميرزا عبدالحسين، چهارشنبه ششم شوّال، سال 1221، جلد تيماج قهوه‌يى سير، روغنى، ضربى‌صفحات‌كتاب مجدول‌بمشگى و طلا وشنگرف.

172 گ، 14 س، 5/12×5/21 سم.

ذريعه 1/377.

رياض المسائل فى تحقيق الاحكام بالدلائل

(فقه ـ عربى)

از : ميرسيد على بن محمّد على طباطبائى (1231)

به شماره (42) مراجعه شود.

نسخه حاضر قسمتى از كتاب طهارت تا اوائل غسل، و قسمتى از ارث كه پس از 8 برگ پراكنده اول ارث آغاز مى‌شود.

نسخ نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد. جلد گالينكور مشگى، عطف تيماج، عناوين و نشانها شنگرف.

پيوست كتاب، منظومه صرف و نحو: «العلوى» از سيد قطب‌الدّين محمد حسينى ذهبى شيرازى (1103) و ارجوزة فى شرح حديث اميرالمؤمنين

(عليه السلام)

: انّ فساد العامّة من الخاصّة و الخاصة خمسة اقسام العلماء و الزّهّاد و التّجـّار والغزاة والحكّام، از همو، چاپ سنگى در سال 1306 (زمان مظفرالدّين شاه) به دستور ميرزا جلال‌الدّين محمد الحسينى شريفى ذهبى شيرازى معروف به مجدالاشراف، صحافى شده است.

54 گ، 22 س، 15×5/21 سم.

مجموعه

1ـ حاشية معالم الأصول (1 پ ـ 76 ر)

(اصول ـ عربى)

از : خليفه سلطان سيد حسين بن محمد مرعشى آملى (1064)

حاشيه متوسطى است بر كتاب معالم الأصول شيخ حسن عاملى (1011) به عنوان «قوله، اقول»

آغاز : «الحمدللّه ربّ العالمين... فيقول العبد الغريق فى بحر العصيان المشرّف بالانتساب الى سيدى شباب اهل الجنان الحسين المدعوّ بخليفه سلطان».

انجام اصل: «فاحتمال التقيه فى احدهما دون الآخر يوجب الترجيح، فما ذكره ساقط».

انجام نسخه: «ثبت بدليلين العقل و السمع و هو اشد مخالفة لأنه نسخ للاقوى بالاضعف».

2ـ آئينه جهان نماى و طلسم گنج گشاى (77 پ ـ 159 پ)

(اخلاق ـ فارسى)

از : ابوسعيد بن مجتبى يمانى (ابوسعيد محيى يمنى)؟

در حقيقت انسان و حالات و خوشبختى و عجايب آفرينش اعضاء و جوارح وى، حكومت روح در تن و تأثير او، به نثر آميخته به نظم و آوردن حكايات مناسب و تمثيلهاى شيرين، در يازده باب كه به نام صدر اعظم فخرالاسلام احمد خالدى نگاشته است.

آغاز : «الحمدللّه الذى تعزّز عن وصف الواصفين، وتعالى عن مدرك العارفين و تقدّس عن تصور الغافلين، كو زبانى كه بدان شرح جمالش گويم * يا كجا نطق كه تا وصف كمالش گويم».

انجام :

«خود از دل باز مى‌گويد بهر دم ----- كه اى اغيار بين آخر مرا بين

ز پندار و جود غير تا كى؟ ----- همه مائيم و ماها را بما بين».

كتاب اول نسخ، طيب بن ابراهيم فارسيانى، چهارشنبه دهم ربيع‌الاول سال 1269 در مدرسه صالحيه. كتاب دوم نستعليق على بن اللّه ويردى مشهور به بابا سهراب ساكن شال رامند جزء بلوك دارالسلطنة قزوين، 17 جمادى الثانى سال 1240 عناوين شنگرف، جلد تيماج قهوه‌يى بدون مقوا، پشت برگ اول مهر بيضوى: عبده المتوكل على اللّه طيّب ديده مى‌شود

159 گ، 14 س، 15×21 سم.

ذريعه 6/206 و آقا نجفى 2/236 (حاشيه)

ذريعة 1/51 وگنج بخش 2/450 (آئينه جهان نماى).

لسان الذاكرين

(تاريخ ـ فارسى)

از : ميرزا محمد هادى بن ابوالحسن شريف نائينى (ق 13)

در فضائل و مناقب امامان معصوم

(عليهم السلام)

و مصائب و شهادت آن بزرگواران به ويژه واقعه كربلا مشتمل بر يك مقدمه و چهار باب و يك خاتمه و هر يك داراى مجالسى از براى سخن رانان و اهل منبر با اشعار بسيارى از مؤلف در موضوعات مناسب، در دو جلد. اين كتاب بنام «فتحعلى شاه قاجار و به اهتمام حاج قاسم روضه خوان كه شب پايان كتاب يعنى 1242 عمرش به پايان آمد، نگاش يافته است،نسخه حاضر جلد اول مى‌باشد.

آغاز اصل: «نحمدك يا من قربه الجنّة التى وعد المتقون... تشنگان فرات قربش از بيابان محبت به پايان محنت رسيدند».

آغاز نسخه افتاده: «باب اول در بيان آيات و احاديثى كه در شأن آن حضرت نازل شده»

انجام نسخه: «حيرانم كه آن ناكسان كه آب بر روى آن حضرت بستند چگونه تمنّاى زلال مرحمت الهى و آشاميدن آن جام ... دارند».

نستعليق، نام كاتب ندارد، چهارم محرم، 125 ؟، جلد تيماج قهوه‌يى روغنى، ضربى، ترنجدار. عناوين شنگرف.

254 گ، 19 س، 14×21 سم.

ذريعه 18/304، آقانجفى 11/33.

شرح تجريد الكلام (الجديد)

(كلام ـ عربى)

از : علاءالدّين على بن محمد قوشچى (879)

شرح مزجى مفصلى است بر كتاب: «تجريد الكلام» خواجه نصيرالدّين طوسى (672) كه به نام ابوسعيد گوركان (873) نوشته شده است. مؤلف در اين شرح نظر به گفته‌هاى شمس‌الدّين محمد اصفهانى و سيد شريف گرگانى دارد، و در بسيارى از مباحث سعى مى‌كند كه گفته مؤلفو نظرهاى شيعه را رد كند. نسخه حاضر المقصد الثالث فى اثبات الصانع تعالى است تا آخر كتاب. مبحث جواهر و اعراض را در آغاز جوانى و پس از سالها امور عامه و بعد از آن الهيّات را نگاشته است.

آغاز اصل: «خيرالكلام حمداللّه الملك العلاّم، بما ابدع العالم على احسن وجه و نظام».

آغاز نسخه افتاده: «وجود الشى لكان قادرا على عدمه، لأن نسبة القدرة على الطرفين على السّواء لكنّ اللازم باطل».

انجام : «و اذا ظن كلّ طائفة انّه لم يقم به الآخر اثم الكلّ بتركه، و هذا آخر ما اشير هنا (كذا، ظ تيسر لنا) من شرح تجريدالكلام».

نسخ، سلام بن ربيع، عصر جمعه 12 رمضان سال 106 جلد مقوّا عطف و گوشه‌ها تيماج قهوه‌يى سير. پيش از كتاب كتابهاى چاپى ذيل پيوست است.

1ـ اسلام و نظام يا كليد سعادت از ابو تراب هدائى

2ـ بيت الاحزان فى ذكر احوال سيدة نساءالعالمين از حاج شيخ عباس قمى.

3ـ الفوائد الدريه «ترجمه سرّالقدر والحكمة العرشيه بوعلى سينا) از ضياءالدّين درّى.

4ـ محو الموهوم از شريعت سنگلجى با مقدمه شاگرد وى: حسينقلى مستعان. فقط كتاب دوم چاپ سنگى است.

89 گ، 19 س، 14×5/20 سم.

ذريعة 3/354. آقا نجفى 3/51.

مجموعه

1ـ صيغ العقود والايقاعات (1 پ ـ 7 پ)

(فقه ـ عربى)

از : ملامحمد جعفر بن سيف‌الدّين شريعتمدار استرابادى (1263)

الفاطى كه بايد هنگام اجراء انواع عقود و ايقاعات خوانده شود با تعريف فقهى آن دو و مختصرى از احكام آنها را، مؤلف در اين رساله گرد آورده است.

آغاز : «الحمدللّه على نواله والصلواة والسلام على رسوله و آله اما بعد فهده رسالة من العبد ... ليحصل التمكن من الاتيان بها على الوجه المعتبر».

انجام : «او انت قد اقمت بالحجّة او دعواك ثابتة شرعا كما افيد...».

‌

2ـ صيغ عقد النكاح و الطلاق (7 پ ـ 8 ر)

(فقه ـ عربى)

از : ملا محمد جعفر بن سيف‌الدّين شريعتمدار استرابادى

مختصريست در چگونگى خواندن صيغه‌هاى نكاح و طلاق، از گفته‌هاى علماى گذشته استفاده كرده و براى يكى از دوستان نوشته، نسخه حاضر از ميان افتاده دارد، فقط قسمتى از آغاز و انجام است.

آغاز : «الحمدللّه ربّ العالمين... هذه رسالة فى بيان صيغ عقد النكاح والطلاق جمعتها على وجه بلغنا من علمائنا و مشايخنا».

انجام : «و نتزوّج الحور العين متنعمين نعيما سرمدا بحقّ اشرف الانبياء و المرسلين محمد و آله عليهم الف الف الف صلوة و سلام».

3ـ حدود و ديات (8 ر ـ 67 ر)

(فقه ـ فارسى)

از : ملا محمد باقر بن محمد تقى مجلسى (1111).

احكام حدود و ديات و قصاص را به طور مختصر فتوائى در دو قسم كه هر قسم داراى چند باب مى‌باشد نگاشته و در پنجم جمادى الاول 1102 به پايان برده است.

آغاز : «الحمدللّه الذى شرّع الدّيات والقصاص و الحدود لرفع الفساد بين العباد و نظام عالم الوجود».

انجام : «اگر در حفظ حيوان تقصير كرده است ضامن است خواه در شب و خواه در روز، و اگر تقصير نكرده است ضامن نيست».

كتاب اول و دوم نسخ، اسماعيل خلف شاه محمد تبريزى، يكشنبه 18 ربيع الاول، 1265، كتاب سوّم سه برگ نستعليق، بقيه نسخ جمعه بعد از ظهر 26 جمادى الأول 1265.

پيـش از كتـابهـا كتـاب: «نـجم الهدايـه كبير : جامع محمدى» از ملاّ محمد جعفر بن سيف‌الدّين شريعتمدار استرابادى (1263) چاپ سنگى بخط نصراللّه تفريشى در سال 1262 مى‌باشد.

جلد تيماج روغنى عصرى زركوب «جديد».

67 گ، 19 س، 15×5/20 سم.

ذريعة 15/109 و آقا نجفى 4/343 (صيغ العقود) ذريعة 6/297 و آقا نجفى 2/105 (حدود و ديات).

شرح المختصر النافع (الشرح الصغير)

(فقه ـ عربى)

از : مير سيد على بن محمّد على طباطبائى (1231)

شرح مزجى استدلالى مختصرى است بر كتاب «المختصر النافع» محقق حلّى (676). و اين شرح جز شرح مفصل ديگر شارح است كه به نام «رياض المسائل» ناميده شده كه در شماره (42) گذشت بدين جهت اين شرح را «الشرح الصغير» مى‌نامند و در 6 جمادى الثانى 1204 به پايان رسانده.

آغاز : «الحمدللّه ربّ العالمين و صلى اللّه على خير خلقه محمد و آله اجمعين الطاهرين كتاب الطهارة واركانه اربعة، الاول فى المياه».

انجام نسخه: «و يستحب ان يخص بهاالقرابة، ثمّ الجيران و ترجيح اهل الفضل و المعرفة مع الإستحقاق».

نسخه حاضر از اول طهارت است تا پايان كتاب زكواة.

نسخ، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد، عناوين و نشان شنگرف جلد تيماج مشگى بى‌مقوا، فرسوده، پس از كتاب سه برگ حكايت سلطان محمود و اياز، اصمعى و جوان عاشق واشعارى چند آمده.

82 گ، سطور مختلف، 15×5/20 سم.

ذريعة 13/360. آقا نجفى 9/178.

مجموعه

1ـ حكمة لقمان، و از مجرّبات ابوعلى سينا (1 پ ـ 14 پ)

(طب سنتى ـ فارسى)

از : ؟

رساله مختصرى است در موضوع دردها و داروهاى گياهى. همه مجموعه به جنگ بيشتر شبيه است تا يك كتاب، از هر جا مطلبى بدون ذكر مأخذ آورده. نامى كه برده شد بر فراز صفحه آغازين نوشته شده است.

آغاز : «حمدى فزون از حوصله قياس، و سپاسى برون از ادراك حواس سزاوار درگاه، و شايسته پيشگاه كبريا حكيمى است».

انجام افتاده: «باب درد دل علاجش اين است بگيرد صبر سياه سه مثقال و نيم و... و در ايّام خوردن حبّ از ماست و ترشى و از سبزى پرهيز كند».

2ـ مركبات داروئى؟ (15 ر ـ 29 پ)

(طب سنتى ـ فارسى)

از : ؟

رساله‌ايست در مشروبات و ربّها و طليها و ضمادها و غيره نخست نام شراب يا ربّ و غيره را بعد مختصرى از فوائد و سپس اخلاط (طرز فراهم آوردن) آن را بيان مى‌كند. برخى از عناوين چنين است: باب پانزدهم اندر ربّ‌ها، باب شانزدهم اندر عمل پروردنيها. باب هفدهم: اندر نقيعها و مطبوخ‌ها و انواع ماء الاصول. باب هيجدهم اندر جهاء (چنين) مسهل و غيرمسهل.

باب نوزدهم: اندر داروهاى قى.

آغاز افتاده: «همه بكوبند و بريزند و در صرّه توزى بندند، و در قرابه افكنند و هفت رطل هم شراب».

انجام افتاده: «پيه بطّ پيه مرغ از هر يكى ده درم، موم سى درم روغن شيره چندانكه حاجت بود».

پس از كتاب 19 برگ داروهاى گياهى و دردها و نحوه معالجه آنها و انواع مختلف از دعاها نوشته شده است.

نستعليق، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد، عناوين كتاب دوم شنگرف. جلد تيماج مشگى فرسوده بى‌مقوّا.

31 گ، سطور مختلف. 5/15×5/19 سم.

حقّ اليقين

(عقائد ـ فارسى)

از : ملامحمّد باقر بن محمد تقى مجلسى (1111)

اصول دين پنجگانه و ضروريّات دين و شماره گناهان كبيره و پاره‌يى از موضوعات اخلاقى را به طور مفصل ـ مخصوصاً بحث امامت را ـ بيان مى‌نمايد، اين كتاب از آخرين تأليفات مجلسى است، و بنام شاه سلطان حسين صفوى تأليف شده. و در تاريخ آخر شعبان 1109 به پايان رسيده است. نسخه حاضر از اوائل كتاب تا طعن هفتم از مطاعن ابى بكر را دارد.

آغاز اصل: «الحمدللّه الواحد الاحد، الفرد الصمد، العليم القدير، الذى ليس كمثله شئ».

آغاز نسخه افتاده: «خارجى و علتى بودن او در خارج واجب است، و او را واجب الوجود گويند، يا آنكه نظر به ذات او، بودن او محالست او را ممتنع الوجود گويند».

انجام اصل: «شكران را بكفران مبدل نگردانند، و گاهى بطلب غفران و دعاى خير ياد نمايند».

انجام نسخه افتاده: «طعن هفتم ... پس قدح در يكى از اين دو خليفه البته لازم مى‌آيد، و هر كه اندك شعورى دارد مى‌داند».

نسخ، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد، جلد تيماج مشكى بى‌مقوا، عناوين شنگرف.

130 گ، 22 س، 14×5/19 سم.

ذريعه 7/40. آقانجفى 3/201.

جمال الصّالحين

(اخلاق ـ فارسى)

از : ميرزا حسن بن عبدالرّزاق لاهيجى (1121)

احاديثى كه در آداب و اخلاق و سنن مى‌باشند، در يك مقدمه و دوازده باب و يك خاتمه گرد آورده است بدين ترتيب:

مقدمه: در احاديثى كه باعث رغبت به طاعت و دورى از معصيت گردد.

باب اول: در بيان فضائل عقل و علم و مكارم اخلاق و رذائل مناهى در چهارده فصل.

باب دوم: در تنظيف بدن و جامه داراى ده فصل.

باب سوّم: در فضائل نماز و دعا و قرآن پانزده فصل.

باب چهارم: در فضائل ذكر و دعا ده فصل.

باب پنجم: در آداب عادات و مجارى احوال دوازده فصل.

باب ششم: در حقوق اموال و رعايت عيال ده فصل.

باب هفتم: در فضائل روزه و اعتكاف و احكام آن ده فصل.

باب هشتم: در اعمال ماه و سال و روز و هفته دوازده فصل.

باب نهم: در تزويج و احكام آن دوازده فصل.

باب دهم: در آداب سفر و احكام آن ده فصل.

باب يازدهم: در حج و عمره و زيارت ده فصل.

باب دوازدهم: در احكام اموات ده فصل.

خاتمه: در مواعظ و نصايح و فوائد متفرقه.

تاريخ تأليف كتاب را ذريعة به سال 1121 سال در گذشت مؤلف دانسته و آقاى اشكورى: «حسينى» گويد: «تاريخ تأليف را خود مؤلف در جمله «جمال الصالحين مجموعه شد آداب ايمان را» مطابق (1073) به نظم درآورده است».

آغاز : «الحمدللّه ربّ العالمين حقّ حمده... امّا بعد چنين گويد: احوج عباداللّه الى فضل ربه حسن بن عبدالرزاق».

انجام : «هر كس يكى از اولياء ما را به كلمه‌اى اعانت كند در آن روز بى‌حساب به بهشت رود».

نسخ، قربانعلى ولد ... طالقانى، روز پنجشنبه 18 جمادى الثانى 1231، جلد گالينگور نو، سرخ، داراى سرلوحه رنگين، عنوان ونشان شنگرف صفحات اصلى مجدول مذهّب. برخى صفحات نونويسى شده است. دو صفحه پس از كتاب خاصيت و فوائد ذكرناد على

(عليه السلام)

.

520 گ، 14 س، 5/11×19 سم.

ذريعه 5/129. آقانجفى 3/213.

مختلف

(اخلاق ـ فارسى)

از : سلطانقلى ما فى (ق 13)

كتابى است در پند و اندرز و در حقيقت نقد از روحانيان زمان، چه كه به بهانه ريا و خوردن مال مردم و غيره حمله بى‌رحمانه‌يى به اين قشر مقدّس نموده، گويا از ابناء زمان خويش ضربه خورده، خود نيز از شيخيه مى‌باشد، كتاب ديگرى دارد بنام: «تذكرة الأيّام».

آغاز افتاده: «كه هدايت دنيا و شفاعت عقبى را به اسم مبارك آن بزرگوار رقم كرده‌اند».

انجام :

«آينه دل صاف كن از لوث زنگ ----- پاك كن قلب خود از اين بوى و رنگ

تا عيان بينى جمال يارشان ----- گرددت مكشوف سرّ كارشان».

نستعليق، بخط مؤلف، 1291، عناوين شنگرف، آخر كتاب برگهاى سفيد،جلد تيماج مشگى بى‌مقوا

154 گ، 15 س، 11×5/17 سم.

تحفه سليمانى

(تاريخ ـ فارسى)

از : ملامحمّد مسيح كاشانى مشهور بملا مسيحا (ق 11)

ترجمه تحت اللفظى نيكوئى است از كتاب: «الارشاد» شيخ مفيد: (محمد بن محمد بن نعمان بغدادى) با توضيحاتى لازم در حاشيه.

اين كتاب در دو جزء و به دستور شاه سليمان صفوى ترجمه شده، و بنا به گفته آقاى اشكورى: (حسينى) در ماه ذيحجه 1087 به پايان رسيده نسخه حاضر شامل هر دو جزء مى‌باشد.

آغاز اصل: «خطبه سرايان منبر هدايت و رهنمائى، و ثمره تعليم دانش‌آرايان كشور معرفت و شناخت ايزد بى‌همال».

آغاز نسخه: «دودمان ولايت نشان امامت، سلاله احمد مختار، يادگار حيدر كرّار».

انجام : «و قيام قيامت از براى حساب و جزا به ظهور خواهد رسيد، و اللّه تعالى اعلم است به آنچه واقع خواهد شد».

عربى نسخ معرّب، ترجمه نستعليق، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد، جلد تيماج قهوه‌يى فرسوده، عناوين و نشانها شنگرف.

240 گ، سطور مختلف، 5/21×32 سم.

ذريعه 3/442. آقانجفى 19/34.

الرّوضة البهيّة فى شرح اللّمعة الدمشقيّة

(فقه ـ عربى)

از : شهيد دوّم; زين‌الدّين بن على عاملى (966)

به شماره (4) مراجعه شود.

نسخ، سال 1241، جلد تيماج قهوه‌يى روشن، صفحات مجدل به شنگرف، عناوين و نشانها شنگرف، در حاشيه تصحيح شده بعضاً حاشيه خليفه سلطان دارد، مهر و مالكيت غلامرضا طباطبائى روى برگ اول ديده مى‌شود.

221 گ، 30 س، 20×30 سم.

الصافى فى شرح الكافى

(حديث ـ فارسى)

از : ملا خليل بن غازى قزوينى (1089)

شرح گسترده‌ايست در دوازده مجلد بر كتاب «الكافى» ثقة‌الاسلام كلينى كه پس از شرح عربى خود «الشافى فى شرح الكافى» هنگامى كه شاه عباس دوم صفوى به محله: «ديلميه» قزوين وارد شده بدان پرداخته است، اين شرح همانند اصل مدت بيست سال طول كشيده از سال 1064 تا 1084، و آن را به شاه عباس دوم تقديم نموده است.

متن روايتها را به عربى به عنوان «اصل» مى‌آورد و به فارسى به عنوان «شرح» بيان مى‌كند،و در شرح معناى لغوى و جهات ادبى و چگونگى تلفظ مفردات را توضيح مى‌دهد.

نسخه حاضر جزء اول; شرح كتاب عقل و جهل تا باب سى‌ام از كتاب توحيد مى‌باشد.

آغاز اصل: «فتح گنجينه شاهى، شرح احاديث رازداران الهى، و گشادن نعيم نامتناهى حمد بى‌شريك است تعالى شأنه».

آغاز نسخه افتاده: «اين پادشاه دين پناه باشد انشاءاللّه تعالى، و به عرض رسانيد تا عجم به شرف اسلام مشرّف شده‌اند».

انجام افتاده: «ثم قال: يا اميرالمؤمنين اخبر عن مسيرنا الى اهل الشام، ابقضاء اللّه و قدره؟...».

نسخ، متن روايتها معرّب، عناوين و نشانها شنگرف، جلد بى‌مقوا تيماج مشگى، ضربى داراى ترنج مذهّب. قسمتى از برگهاى آخر وصالى، در حاشيه تصحيح شده و داراى بلاغ مى‌باشد.

263 گ، 24 س، 5/19×5/29 سم.

ذريعه 15/4. آقانجفى 5/265.

وسائل الشيعه

(حديث ـ عربى)

از : شيخ محمد بن حسن حرّ عاملى (1104)

بشماره (74) مراجعه شود.

اين نسخه جزء سوّم شامل كتاب زكواة، خمس، صوم، حج، مزار مى‌باشد.

نسخ، صفرعلى نجف‌آبادى اصفهانى، چهارشنبه، 21 رجب، 1252، جلد تيماج نيلى ضربى ترنجدار، يك لنگه، عناوين و نشانها شنگرف.

384 گ، 29 س، 20×30 سم.

تفسير شاهى

(فقه قرآن ـ فارسى)

از : سيد ميرابوالفتح بن مير مخدوم حسينى گرگانى (976)

آيات احكام فقهى را به ترتيب كتابهاى فقهى از احكام طهارت تا ديات، تفسير و شرح نموده با اندكى استدلال فقهى، و به شاه طهماسب صفوى تقديم كرده است.

آغاز : «فاتحه فايحه كتاب فصاحت مآب، و خطبه واضحه خطاب خطابت انتساب حمد و ثناى متكلمى است عزّ شأنه».

انجام اصل : «و از شمايم ختام مسك دماغ جان طالبان را معطّر گرداند».

انجام نسخه : «و امرءٌ فاعل فعل محذوف، و هلك مفسّر آن فعل است يعنى ان هلك امرء و قول خداى تعالى ليس له».

نستعليق، نام كاتب وتاريخ كتابت ندارد، عناوين و نشانها شنگرف، جلد قهوه‌يى ضربى، داراى لب گردان، مهر مربع «كتاب از مداخل دكاكين موقوفه حاج لطفعلى وقف شد» در چند جاى كتاب بچشم مى‌خورد، اوّل ذيقعده 1258 تاريخ وقف پشت برگ اوّل.

142 گ، سطور مختلف، 19×29 سم.

ذريعه 4/277. آقانجفى 16/243.

جلاء العيون

(تاريخ ـ فارسى)

از : ملامحمد باقر بن محمد تقى مجلسى (1111)

زندگانى چهارده معصوم

(عليهم السلام)

را از كتابها و روايتهاى معتبر در يك مقدمه در ثواب گريستن بر مصايب معصومين

(عليهم السلام)

و چهارده باب بعدد مقرّبان ربّ الأرباب به نگارش آورده باب پنجم را كه در احوالات حضرت سيّد الشّهداء

(عليه السلام)

مى‌باشد مفصل نگاشته است. و كتاب را بنام شاه سليمان صفوى تأليف كرده.

آغاز : «ستايش بى‌مثل و انباز، سزاوار خداوند بى‌نياز است كه تذكير مصايب، و استماع نوايب سربازان مسالك قرب و وصال».

انجام افتاده: «پس چون كلام حضرت امام حسن

(عليه السلام)

تمام شد نرجس خاتون از ديده من غايب شد».

نسخ، داراى سرلوحه رنگين، صفحات مجدول به مشگى و شنگرف و طلائى، عناوين و نشان شنگرف، جلد تيماج قهوه‌يى روغنى ضربى، ترنج‌دار.

389 گ، 20 س، 20×29 سم.

ذريعه 5/124. آقانجفى 20/56. كتابشناسى مجلسى 202.

حاشية المغنى

(نحو ـ عربى)

از : محمد بن ابى‌بكر دمامينى (828)

حاشيه‌ايست بر كتاب: «مغنى اللبيب» ابن هشام (762) بعنوان: «قال، اقول» كه دشواريهاى آن را توضيح داده، و كمتر به نقد پرداخته است.