انجام : «قالوا: اذا روينا فى الحلال و الحرام شددنا، و اذا روينا فى الفضائل و نحوها تساهلنا».

7ـ كشف الصلصله عن وصف الزلزله (72 ر ـ 87 پ)

(حديث ـ عربى)

از : جلال‌الدّين عبدالرحمن بن ابى‌بكر سيوطى

زمين لرزه چرا و براى چيست؟ از حديث و گفته‌هاى بزرگان گرد آورده و ديدهاى خود را نيز افزوده است.

آغاز : «الحمدللّه و الشكر له والصلواة والسلام على خير نبى ارسله هذه فوائد مفصلة».

انجام : «ثمّ ترجف المدينه ثلاث رجفات فلايبقى منافق و لا منافقة و لا فاسق و لا فاسقة الاّ خرج اليه فتخلص المدينة فهذا يوم الخلاص».

‌

8ـ معياد الأذكار فى بيان ذكر الخفى والجهر (87 پ ـ 105 پ)

(عرفان ـ عربى)

از : جلال‌الدّين محمد بن عبيداللّه (؟)

رساله مختصريست در كيفيت ذكر گفتن در سه باب و يك خاتمه. در آخر يك صفحه فارسى آمده است.

آغاز : «الحمدلمن هو المذكور بالأفئده والأفواه، والصّلواة والسّلام على رسوله الذى رفع ذكره واصطفاه و على آله».

انجام افتاده: «صواب چنين مى‌نمايد كه بر وفق حديث فضل الدعاء لا اله الاّ اللّه دست بردارند».

همه مجموعه نسخ يك كاتب كه نام وى و تاريخ كتابت نيامده، عناوين ونشانها شنگرف، جلد شميز فرسوده، موريانه به كتاب آسيب جبران ناپذيرى رسانده است سه عدد مهر مستطيل «فخرالاسلام خان 1188» و «صمصام الملك» و «حيات النساء بنت رفاهت طلبخان 1183» بر روى برگ اول ديده مى‌شود.

105 گ، 25 س، 14×23 سم.

كشف الظنون 2/2007 و 1115 و 1056 و 1491 و 1952 و 1/632. معجم المطبوعات 1/1085.

طريق النجاة

(عرفان ـ عربى)

از : حاج كريم خان بن ابراهيم كرمانى (1288)

چون مؤلف كتابهاى فراوانى در علم حقيقت و شريعت نوشته بود بر آن شد كه كتاب جامعى در علم طريقت: (عرفان) بنگارد، اين كتاب را كه داراى مباحث گسترده‌ايست در موضوع نفس در سه جزء نگات. بيشترين مطالب درباره حديث كميل بن زياد و حديث اعرابى در ارتباط با نفس مى‌باشد.

كتاب به حسب ترتيب مؤلف بنا بود در يك مقدمه و هفت باب و يك خاتمه باشد، ولى تا مقدارى از باب ششم بيش تأليف نشده است. فهرست مختصرمطالب بدين قرار است. مقدمه در تكون نفس و شناخت آن در پانزده فصل.

باب اول: در ذكر داراى چهار مقصد.

باب دوّم: در فكر داراى يك مقدمه و سه مقصد و چهارده فصل.

باب سوم: در علم داراى يك مقدمه و نه مطلب.

باب چهارم: در حلم.

باب پنجم: در بيدارى

باب ششم: در پاكى. نسخه حاضر جلد اوّل مى‌باشد كه مقدّمه و بخشى از باب اوّل را دارد.

آغاز : «الحمدللّه الرّحمن الّذى علّم القرآن، خلق الأنسان، علّمه البيان، والصّلواة والسّلام على سيّد الانس والجانّ».

انجام : «و لتفصيل هذالمطلب مقام آخر. و لما كثر حجم الكتاب رأينا ان نختم هذا لمجلد هنا... انّه غفور رحيم».

جلد اول روز دوشنبه 27 ذيقعده سال 1273 به پايان رسيده است.

نسخ، محمد مهدى شريف بن محمد شفيع كرمانى، 29 جمادى الأول سال 1276، جلد تيماج نيلى ضربى، ترنجدار، عناوين و نشانها شنگرف مالكيت محمد باقر بن ابراهيم با دو عدد مهر كوچك دايره‌يى «باقر بن ابراهيم» در 1276 و مالكيت ابوالحسن بن محمد حسين يزدى بر روى برگ اوّل ديده مى‌شود.

284 گ، 15 س، 5/14×5/21 سم.

ذريعه 15/170. آقانجفى 3/29.

* * *

طريق النجاة

(عرفان ـ عربى)

از : حاج كريم خان بن ابراهيم كرمانى (1288)

بشماره (170) مراجعه كنيد.

نسخه حاضر جلد دوّم و از قرائت قرآن تا مسئله سوّم مجادلة مى‌باشد، و 25 جمادى الاول بسال 1276 پايان يافته است.

آغاز : «الحمدللّه ربّ العالمين... انّ هذا هو المجلد الثانى من كتاب طريق النّجاة فى علم الطريقه».

انجام : «و فيما ذكرناه كفاية، حذرا عن الكلال. و لمّا وصل الكلام الى هنا رأيت ان اقطع التحرير لهذا المجلد لما طال بى المقال...».

نسخ، روز يكشنبه 17 شعبان، سال 1276، جلد تيماج نارنجى روغنى، ترنجدار. عناوين و نشانها شنگرف، داراى فهرست مفصل در آغاز. مالكيت محمد باقر بن ابراهيم و مهر دايره‌يى كوچك «باقر بن ابراهيم» و مالكيت ابوالحسن بن محمد حسينيان بر روى برگ اول ديده مى‌شود.

303 گ، 18 س، 5/14×5/22 سم.

المختصر النافع

(فقه ـ عربى)

از : محقق حلى، جعفر بن حسن بن يحيى بن سعيد (676)

كتاب فتوائى مختصريست كه گاهى اشاره به بعضى ادله مى‌كند ودر (44) كتاب آمده است. گويند: اين كتاب مختصر «شرايع الاسلام» خود محقق است. نسخه حاضر از اول طهارت تا پايان ديات را دارد.

آغاز : «الحمدللّه الّذى صغرت فى عظمته عبادة العابدين».

آغاز نسخه : «بسمله، كتاب الطّهارة، و اركانه اربعة، الاول فى المياه، و النظر فى المطلق و المضاف و الأسئار».

انجام نسخه : «لايعقل العاقله بهيمة و لا اتلاف مال، و يختص ضمانها بالجناية على الآدمى حسب».

نسخ، جلد تيماج زرشكى، عناوين و نشانها شنگرف، حاشيه‌نويسى دارد، برخى برگها وصالى و برخى ديگر نونويسى شده، مالكيت و مهر بيضوى «عبده ابوالقاسم الحسينى» بر رو و پشت برگ اوّل ديده مى‌شود.

222 گ، 10 س، 15×21 سم.

ذريعه 20/213. آقا نجفى 2/112.

جنّات الخلود

(تاريخ ـ فارسى)

از : محمد رضا ابن محمد مؤمن امامى خاتون آبادى معروف به مدرس (ق 12)

در شرح اسماء حسنى الهى و شناخت پيامبران بزرگ

(عليهم السلام)

و تاريخ چهارده معصوم

(عليهم السلام)

و پادشاهان و خلفاى اموى و عباسى و توضيح ملتها واديان، عرض و طول برخى از شهرها، جهة قبله، آداب سفر، جهش اعضاء و فوائد بسيارى ديگر، هر يك در جدولى جداگانه به سبكى زيبا و جالب. مؤلف پس از آنكه جلد اول تفسير خود «خزائن الانوار» را نوشت و به شاه سلطان حسين صفوى تقديم كرد و مورد تحسين واقع شد، به اشاره بعضى از خاصان شاه اين كتاب را در مدت پانزده ماه كه از اواخر 1125 ـ مطابق اسم «جنات الخلود» (يكى ازنونها حساب مى‌شود) ـ شروع و اوائل 1127 ـ مطابق اسم «باغ عدن» به پايان رسانده به شاه تقديم نمود.

آغاز : «الحمدللّه الحكيم المعبود المتفّرد بالأزليه و الأبود، المتعزّز بالكرم و الجود».

انجام : «و تغيير در وضع و اسلوبش باين قسم كه هست ندهند، و روح مرا در قالب و قالب مرا در قبر معذّب نسازند...».

شكسته نستعليق، 1258، داراى سرلوحه زيبا، صفحات مجدول بمشكى و طلا، عناوين بشنگرف و لاجورد. جلد تيماج مشكى.

35 گ، 40 ـ 36 س، 29×41 سم.

ذريعه 5/150. ريحانه 5/268.

اسرار الصّلوة

(فقه ـ فارسى)

از : محمد صالح بن محمد صادق واعظ (ق 12)

ترجمه نسبتاً روان و ساده‌ايست از رساله: «التنبيهات العليّه فى وظائف الصّلواة القلبيه» شهيد دوم: زين‌الدّين بن على عاملى (966).

آغاز افتاده: «انوار رحمت از جناب پروردگار عالميان، و داناى آشكار و نهان بهم رساند، و بعمل قليل مستوجب ثواب جزيل گردد».

انجام : «زيرا كه اينها همه از لطف او و به توفيق او، و از براى رضاى اوست و هو حسبنا و نعم الوكيل».

نستعليق، احمد بن محمد رضائى (ظ) 11 ذيحجه 1288 (ظ) جلد تيماج قهوه‌يى سير، ترنجدار.

104 گ، 17 س، 13×5/21 سم.

فهرست كتابهاى فارسى مشار 1/291.

‌

* * *

مفاتيح الشرايع

(فقه ـ عربى)

از : ملا محسن بن مرتضى فيض كاشانى (1091)

بشماره (50) مراجعه شود. نسخه حاضر جلد اول مى‌باشد.

نسخ، محمد طاهر ابن محمد شريف ملقب به آقابابا، در كرمان، دهه آخر ربيع‌الاول سال 1227، جلد تيماج قهوه‌يى داراى ترنج، عناوين ونشان شنگرف، حاشيه‌نويسى دارد وقفنامه و مهربيضوى «عبده الراجى محمد طاهر بن محمد» روى برگ اوّل ديده مشود. پس از كتاب اشعار حميرى «لام عمر باللّوامربع» آمده است.

190 گ، 18 س، 14×20 سم.

مفاتيح الشرايع

(فقه ـ عربى)

از : ملامحسن بن مرتضى فيض كاشانى (1091)

بشماره (50) مراجعه شود. نسخه حاضر شامل هر دو جلد مى‌باشد.

آغاز جلد دوّم: «فن العادات والمعاملات من كتاب مفاتيح الشرايع، و فيه كتب».

انجام جلد دوم: «هذا آخر المفاتيح و وقع الفراغ من تأليفه عام اثنين و اربعين و الف، و اتفق لتاريخه عدد حروف تاريخه مرفوعة...».

نسخ، عبدالخالق بن محمود درويش دماوندى جلد اول در اواخر دهه آخر ربيع‌الاول، 1095، جلد دوم 11 رمضان 1086، عناوين ونشان شنگرف، بعضاً حاشيه‌نويسى دارد. داراى بلاغ و با نسخه‌اى كه بر مصنف خوانده شده مقابله گرديده است. جلد: تيماج قهوه‌يى‌ترنجدار.

414 گ، سطور مختلف، 5/12×5/20 سم.

ديوان ناصر خسرو

(ادب ـ فارسى)

از : ناصر بن خسرو قباديانى علوى متخلص به حجت (481)

در حدود هشتهزار (8000) بيت شامل قصائد و غزليات و چند رباعى كه با نظم الفبا آخر ابيات آمده است.

آغاز :

«خداوندى كه در وحدت قديم است از همه اشيا ----- نه اندر وحدتش كثرت نه محدث را از وانها

چه گوئى از چه او عالم پديد آورد از اول ----- كه نه مادت بدو صورت نه بالا بود و نه پهنا».

انجام :

«آنچه نخواهى كه ندرويش مكار ----- آنچه نخواهى كه بشويش مگوى».

شكسته نستعليق خوش، عبدالكريم گرگانى، جمادى الأول 1280، عناوين و نشان شنگرف، جلد تيماج زرشكى طلاكوب، لبه كتاب زرين، كتاب را ناسخ به دستور شاهزاده نواب: عزّالدوله عبدالصمد ميرزادر زمانى كه در شميران بوده استنساخ شده و تحويل كتابخانه وى گرديده است. مهر مربّع «عزّالدوله 1283» و بيضوى «عزّالدوله 1278 (ظ)» روى برگ اول ديده مى‌شود، برگهاى سفيد پيش و پس از كتاب وجود دارد.

288 گ، 15 س، 13×20 سم.

ذريعه 9/1155. آقانجفى 18/313.

مجموعه

1ـ گلستان

(ادب ـ فارسى)

از : شيخ مصلح‌الدّين بن عبداللّه سعدى شيرازى (691)

يكى از بلندپايه‌ترين كتابهاى ادبى فارسى است كه در هشت باب بنام سعدالدّين زنگى در سال 656 نوشته شده است. فهرست بابها چنين است:

باب اول: در سيرت پادشاهان، دوم در اخلاق درويشان، سوّم در فضيلت قناعت، چهارم در فوائد خاموشى، پنجم در عشق و جوانى، ششم در ضعف و پيرى، هفتم در تأثير تربيت هشتم در آداب صحبت.

آغاز : «منت خداى را عزّوجلّ كه طاعتش موجب قربت است، و به شكر اندرش مزيد نعمت».

انجام :

«گر نيايد بگوش رغبت كس ----- بر رسولان بلاغ باشد و بس».

2ـ بوستان (در حاشيه كتاب)

(ادب ـ فارسى)

از : شيخ مصلح‌الدّين بن عبداللّه سعدى شيرازى

يكى از متون ادبى، اخلاقى است در حدود پنجهزار بيت و در ده باب. بدينقرار: 1ـ عدل و رأى و تدبير و جهاندارى 2ـ در احسان 3ـ در عشق 4ـ تواضع 5ـ رضا 6ـ قناعت 7ـ تربيت 8ـ شكر 9ـ توبه 10ـ مناجات.

آغاز :

«بنام خداوند جان آفرين ----- حكيم سخن در زبان آفرين».

انجام :

«بضاعت نياوردم الاّ اميد ----- خدايا ز عفوم مكن نااميد».

نستعليق، نام كاتب ندارد، به سال 1229، كتاب اول در 28 جمادى الثانى روز سه‌شنبه، دوم 21 شعبان عصر روز دوشنبه، جلد گالينگور، داراى سر لوحه رنگين، فواصل و گوشه‌ها تزيينى.

131 گ، سطور مختلف، 14×5/20 سم.

ذريعة 18/220 و آقانجفى 3/7 (گلستان). ذريعه 3/55 و گنج بخش 3/1539 (بوستان).

خلاصة منهج الصّادقين

(تفسير ـ فارسى)

از : ملافتح اللّه بن شكراللّه كاشانى (988)

خلاصه و مختصرى است از كتاب «منهج‌الصادقين» خود مؤلف. در اين خلاصه، نخست ثواب قرائت و سپس تفسير مزجى ترجمه گونه آمده و جهات ادبى را نيز بعضاً بيان مى‌دارد.

نسخه حاضر جلد دوم و از اوائل سوره حجر تا آخر سوره «ص» مى‌باشد.

آغاز افتاده : «بسمله، لو ما تأتينا چرا نمى‌آرى بما بالملائكة فرشتگان را بگواهى برسالت خود ان كنت من الصادقين».

انجام : «ان هو الاّ ذكر للعالمين، اين نيست مگر يادگار جهانيان را، و لتعلمن نبأه بعد حين وبدانيد خبر آن بعد از هنگامى».

نستعليق، روز سه‌شنبه 11 شوال، عناوين و نشانها شنگرف آيات نسخ معرّب، مهر بيضوى «باقرالعلوم ص 65 و مهر بيضوى «مشير الممالك» و مالكيت وى پشت برگ اول ديده مى‌شود جلد تيماج سوخته‌يى، ترنجدار.

303 گ، 27 س، 5/21×5/32 سم.

ذريعه 7/233. آقانجفى 3/45.

‌

* * *

مجالس ؟

(تاريخ ـ فارسى)

از : ؟

مطالب متفرقه منبرى و بعضاً سست و ضعيف در 87 مجلس كه پس از چند برگ مجلس اول تا سى مجلس پس از آن به مجلس اول آغاز تا 57 مجلس، اشعارى نيز بمناسبت مى‌آورد.

آغاز افتاده: «شهادت امام حسين

(عليه السلام)

بود، پس اين شهادت از صدها سال در مشيت ايزدى قرار گرفته بود».

انجام : «و خيمه‌هايم را آتش زده، عيالم را اسير نمودند، شهر بشهر گردانيدند، سر مرا در مجلس شراب ... الا لعنته اللّه».

نستعليق، برخى عناوين شنگرف، جلد شميز فرسوده، كاغذ در حال نابودى.

222 گ، سطور مختلف، 21×5/33 سم.

ابواب الجنان

(اخلاق ـ فارسى)

از : ميرزا رفيع‌الدّين، محمد بن فتح اللّه واعظ قزوينى (1089)

مؤلف مى‌خواست كتاب بسيار مفصلى تأليف كند در هشت باب بشماره درهاى بهشت كه هر بابى در يك جلد باشد، ولى پس ازتأليف باب اول و دوم درگذشت، و باب سوّم را فرزندش محمد شفيع نگاشت. باب اول را در زمان شاه عباس و بنام وى و باب دوم در زمان شاه سليمان، به سال 1079 نگارش كرده. نسخه حاضر جلد اول مى‌باشد. اين كتاب با عباراتى شيوا ونسبتاً اديبانه و نكته‌هاى تاريخى نگاشته شده است.

آغاز : «بهترين مقالى كه سر خيل كاروان فنون محاورات تواند بود، و خوشترين كلامى كه بشادابى لآلى كلماتش...».

انجام : «و ادويه اخبار و آثار مذكوره بر امزجه قلوب دردمندان سازگار و گوارا گردانيده توفيق انجام باقى جلود را بر وجه صواب كرامت فرمايد، بمنه و كرمه».

نستعليق خوش، ملاعلى شهير بقاضى بن آخوند ملامحمد كريم. شعبان 1283، عناوين نانوشته، جلد تيماج قهوه‌يى ترنجدار. ملكيت و مهر بيضوى «عبداللّه الحسينى» روى برگ اول ديده مى‌شود.

157 گ، 26 س، 5/21×33 سم.

ذريعه 1/76. آقانجفى 2/170.

مجموعه

1ـ جهان گشاى نادرى (1 پ ـ 56 پ)

(تاريخ ـ فارسى)

از : ميرزا محمد مهدى بن محمّد نصير منشى استرابادى (ق 12)

تاريخ جنگها و كشور گشائى‌هاى نادرشاه افشار (1160) تا در گذشت وى، و يك سال پس از مرگش، با مقدمه‌يى در اوضاع سياسى ايران پيش از نادرشاه و فتنه افغان و روى‌دادهاى پس از صفويان.

آغاز : «بر دانايان رموز آگاهى، و دقيقه يابان حكمتهاى الهى واضح است، كه در عهد واوان كه اوضاع جهان منقلب و پريشان».

انجام اصل : «به يك گردش چـرخ نيلـوفـرى

نه نادر بجا ماند و نه نادرى».

انجام نسخه افتاده : «بر سر ايشان ريخته پانصد نفر از روميه قتيل و اسير، و سلك جمعيت آنجماعت تفرقه».

* * *

2ـ مضمار دانش (57 ر ـ 71 پ)

(طبيعى ـ فارسى)

از : نظام‌الدّين احمد بن ملاّصدرا گيلانى (1059)

پيرامون اسب، و آنچه از آيات و اخبار در اين موضوع آمده با خلاصه گفته‌هاى اهل فن در فرسنامه‌ها، به دستور شاه عباس دوّم (1052 ـ 1077) در يك مقدمه و سه مرحله به منزله قلب و دو جناح لشكر، و خاتمه بجاى ساقه. بدين تفصيل:

مقدمه: در آغاز آفرينش اسب و رام شدن او.

مرحله اول: در محامد و ذمايم اسب.

مرحله دوم: در آداب تربيت اسب.

مرحله سوم: در معالجات اسب.

خاتمه: (در نسخه نيست).

آغاز افتاده : «فرمانفرماى كوه وقار، آسمان رفتار، مركز مدار ثابت و سيار، مرآت چهره نيّر اعظم».

انجام افتاده : «و نيم رطل آب جهناز مجموع را در ظرفى كرده يك رطل پياز در آن افكند».

شكسته نستعليق، عناوين كتاب اول شنگرف و دوّم مشگى درشت‌تر، جلد تيماج قهوه‌يى.

71 گ، 25 س، 5/20×32 سم.

ذريعه 5/300 و آقانجفى 13/59 (جهانگشا). ذريعه 21/134 و آقا نجفى 19/299 (مضمار).

تفسير قرآن؟

(تفسيرـ فارسى)

از : ؟

تفسير كوتاهى است كه نخست آيه يا آيات مورد نظر را مى‌آورد، سپس تفسير كرده، گفته‌هاى مفسّران پيشين را بيان مى‌كند، گاهى شأن نزول را مى‌گويد (ثواب قرائت و جهات ادبى را بيان نمى‌كند). نسخه حاضر از اول سوره والصافات تا اواخر سوره نبأ مى‌باشد.

آغاز : «والصّافات صفا... فاتبعه شهاب ثاقب، سوگند به فرشتگان كه در آسمان صف زده‌اند در نماز و عبادت، چنانكه مؤمنان در نماز جماعت».

انجام افتاده: «از هر لرزه او خداى تعالى صد هزار فرشته مى‌آفريند، ايشان در پيش خدا. ايستاده باشند، سر برندارند و سخن نگويند چون ايشان را».

نستعليق، آيات نسخ معرّب، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد. جلد تيماج قهوه‌يى،

141 گ، 28 س، 5/20×32 سم.

عين الحيواة

(اخلاق ـ فارسى)

از : ملا محمّد باقر بن محمّد تقى مجلسى (1111)

شرح گسترده‌ايست بر وصايا و سفارشهاى پيامبر اكرم

(صلى الله عليه وآله وسلم)

به ابى‌ذر غفارى در مكارم اخلاق و صفات ناپسند با عبارتهايى روان و آسان و دور از تكلّفات لفظى.

آغاز اصل : «لآلى حمد و جواهر ثنا تحفه بارگاه جلال كبريا حكيمى كه الواح ارواح قابله نوع بشر را».

آغاز نسخه : «و بيرون آمده با جمعى رفيق شدم، و بايشان گفتم كه: شما متكفّل نان و آب من بشويد; من شما را خدمت مى‌كنم در اين سفر».

انجام اصل : «و در حيات و ممات اين حقير خاكسار و ذره بى‌مقدار را از دعا، و طلب مغفرت سيّئات و رفع درجات محروم نگردانند».

انجام نسخه : «و بسندهاى معتبر از امام محمّد باقر و امام جعفر صادق صلوات اللّه عليهما منقول است كه حق تعالى به حضرت موسى

(عليه السلام)

خطاب فرمود».

نستعليق، جلد تيماج سوخته‌يى فرسوده.

211 گ، 28 س، 5/20×31 سم.

ذريعه 15/370. آقا نجفى 2/187.

كنزاللغه

(لغت ـ فارسى)

از : محمد بن عبدالخالق بن معروف (ق 9)

بشماره (1) مراجعه شود.

نسخ، عبدالغفار بن صالح، چهارم جمادى الثانى، سال 1223 جلد تيماج مشگى، بيشتر لغتها بشنگرف.

406 گ، 19 س، 5/20×30 سم.

محرق القلوب

(تاريخ ـ فارسى)

از : ملا محمد مهدى بن ابى ذر نراقى (1209)

تاريخ وفات حضرت رسول

(صلى الله عليه وآله وسلم)

و فاطمه زهرا

(عليها السلام)

و حضرت على و امام حسن و واقعه كربلا و شهادت حضرت موسى بن جعفر

(عليه السلام)

و امام رضا را در يك مقدّمه و بيست مجلس بنا به دستور عبدالرزّاق خان نگاشته است.

آغاز : «حمد و سپاس تحفه بارگاه حكيمى است جلت عظمته كه خاكدان دنيا و زندان اين عاريت سرا را دار بليّت و غم».

انجام : «واى بر مأمون از امام رضا واى بر مأمون، واى بر او، واى بر او، واى بر او، اين است زيانكارى بزرگ، كه علاج و چاره براى او نيست».

نسخ، عبداللّه بن حسن ديزجى از محال طسوج، ظهر روز سه‌شنبه سال 1232، عناوين و نشانها شنگرف، جلد تيماج مشگى.

153 گ، 27 س، 5/20×30 سم.

ذريعه 20/149. آقا نجفى 1/146.

عين الحيات

(اخلاق ـ فارسى)

از : ملا محمّد باقر بن محمّد تقى مجلسى (1111)

بشماره (184) مراجعه شود.

نسخ، جعفر خوانسارى بن محمد حسين، دهه اول شعبان 1243، جلد تيماج سوخته‌يى، عناوين ونشانها شنگرف.

192 گ، 30 ـ 29 س، 21×30 سم.

المناهل فى الفقه

(فقه ـ عربى)

از : سيد محمّد بن على طباطبائى معروف به مجاهد (1242)

فقه استدلالى مفصلى است كه در گذشته به نام «مصابيح الفقه» و با عناوين : «مصباح، مصباح» نگاشته بود، عناوين را تغيير داده بدين نام ناميد، گفته‌هاى بسيارى از فقهاى متقدم و متأخر را مى‌آورد. نسخه حاضر مناهل زكواة و خمس مى‌باشد و در اواسط رمضان روز چهارشنبه بسال 1238 به پايان رسيده است.

آغاز : «الحمدللّه ربّ العالمين ... مناهل الزّكواة، الزّكواة لغة: على ما صرّح به جماعة ـ الطّهارة و الزّيادة والنّموّ».

انجام : «و منها انّ الدّخول لو لم يكن جائزاً لأشتهر، بل تواتر، بل ورد التوقيع، والتالى باطل، و بالجملة الشواهد على الاباحة كثيرة».

نسخ، گويا خطّ مؤلف باشد؟ جلد قهوه‌يى ترنجدار

240 گ، سطور مختلف، 5/20×30 سم.

ذريعه 22/352. آقانجفى 22/205.

حيات القلوب

(تاريخ ـ فارسى)

از : ملا محمد باقر بن محمد تقى مجلسى (1111)

در زندگانى پيامبران گذشته وتاريخ پيامبر اكرم

(صلى الله عليه وآله وسلم)

و امامان

(عليهم السلام)

و حضرت زهرا

(عليها السلام)

و در پايان مباحثى در امامت. در حقيقت ترجمه احاديث جلد پنجم و ششم و هفتم كتاب خود «بحارالأنوار» است. كتاب را به سلطان سليمان صفوى تقديم نموده و در سه جلد كه هر يك داراى چند باب است به قرار ذيل واقع ساخته است.

جلد اوّل ـ در زندگانى پيامبران گذشته داراى سى و هفت باب.

جلد دوّم ـ در حالات معصومين

(عليهم السلام)

داراى شصت و پنج باب.

جلد سوّم ـ در امامت داراى دوازده باب.

نسخه حاضر جلد دوم (از باب 23 تا پايان جلد) مى‌باشد و در 25 ذيحجه 1087 پايان يافته.

آغاز نسخه : «در بيان مبعوث گرديدن حضرت رسالت پناه

(صلى الله عليه وآله وسلم)

و مشقتهائى كه آن جناب از جفاكاران امت كشيد».

انجام : «و از حق تعالى مزد مى‌طلبم، و از ملامت حق ناشناسان پروا ندارم و هو حسبى و نعم الوكيل».

نستعليق، عربى نسخ معرّب، روز شنبه چهاردهم ربيع الثانى 1241 نشان و برخى از عناوين شنگرف و برخى نانوشته، جلد تيماج مشكى. در حاشيه تصحيح شده.

310 گ، 20 س، 20×30 سم.

ذريعه 7/121. آقا نجفى 8/86.

* * *

المناهل

(فقه ـ عربى)

از : سيد محمد بن على طباطبائى معروف به مجاهد (1242)

به شماره (188) مراجعه شود. اين نسخه مناهل صوم، اعتكاف، بيع، جهاد، امر به معروف و نهى از منكر را دربر گرفته است.