كه از حوزه های علمی دينی و يا وسيله شخصيتهای مبرز مذهبی در خارج اينحوزه ها صادر میشود - با اينكه نسبت به گذشته در سطح بالاتری قرار گرفتهاست - با آنچه از جاهای ديگر صادر میشود مقايسه شود رقم ناچيزی را تشكيلمیدهد و میتوان گفت نزديك به صفر است . حتی خود حوزه های علميه ما هم اكنون يكی از بازارهای پررونق انديشههائی است كه از كانونهای غير مذهبی و يا ضد مذهب صادر میشود .اينجا است كه هر فرد متدين آگاه ، ضرورت تجديد نظر در برنامه هایحوزه های علميه را شديدا احساس میكند . نكته ای كه ضرورت دارد از آغاز مورد توجه قرار گيرد اينست كه هر گونهتجديد نظر و تحول در برنامه های حوزه های علميه بايد بر اساس همانفرهنگ غنی و قديم اسلامی و ادامه همان راه و تسريع در حركت آن و آفتزدائی از آن بوده باشد همين فرهنگ كه از جوهر حياتی نيرومندی برخورداراست و متأسفانه در اثر غفلت پاسداران آن قسمتهای مهمی از آن به فراموشیسپرده شده و دچار زنگ زدگی شده و قسمتهائی از آن به نوعی آفتها دچار شده، بايد از نو احيا شود و از عناصری كه فرهنگهای جديد به وجود آورده اندتغذيه كند و مسير رشد و توسعه و تكامل خود را طی نمايد . لازم به تأكيد است كه هر گونه تجديد نظر مبنی بر جايگزين ساختن يكفرهنگ ديگر به جای فرهنگ اصيل هزار و سيصد ساله اسلامی ، خيانت به اسلامو مسلمين است و نتيجه ای جز كشاندن امت اسلامی به دامن فرهنگ و تفكربيگانه شرقی يا غربی ، چپ يا راست ، ندارد . |