1 حضرت صادق (ع ) فرمود: بگو (دعائى را كه ترجمه اش چنين است ): ((بار خدايا مرااز خود ترسان كن چنانكه گويا ترا بچشم ببينم و با تقواى نسبت به خودت مراسعادتمند گردان ، و بوسيله نشاط در نافرمانيت مرا بدبخت مكن ، و خير و سعادت مرا درحكم خود بخواه ، و قضا و قدر خود را بر من مبارك گردان تا بدانجا كه پس افتادن آنچهرا در آن شتاب دارى دوست نداشته باشم ، و شتاب در آنچه پس افتادنش را خواهى نخواهم، و توانگرى مرا در خودم مقرر فرما، و بگوش و چشمم مرا بهره مند ساز، و آندو را وارثمن گردان (يعنى آنچه از آندو بدست من آيد براى من باقى نگهدار) و مرا بآن كس كه بهمن ستم كند يارى فرما، و قدرت خودت را درباره او به من بنما اى پروردگار، و ديده امرا بدان روشن كن )).

2 ابراهيم بن ميمون گويد: شنيدم حضرت صادق (ع ) دعائى مى خواند (كه ترجمه اشاين است ): ((بار خدايا بر هراس روز قيامت مرا يارى فرما، و از دنيا سالم بيرونم ببر،و حور العين را به من تزويج كن ، و خرج خود و عيالم و خرج مردم را از من كفايت فرما، ومرا برحمت خود در زمره بندگان شايسته ات در آور)).

3 زراره از حضرت باقر (ع ) حديث كند كه فرمود: بگو (دعائى را كه ترجمه اش چنيناست ): ((بار خدايا از تو خواهم هر خوبى را كه دانشت آن را فرا گرفته ، و به توپناه برم از هر بدى كه دانشت آن را احاطه كرده ، بار خدايا از تو خواهم عافيت خود را درهمه كارهايم ، و پناه برم به تو از خوارى و رسوائى دنيا و از عذاب آخرت )).

4 على بن زياد گويد: على بن بصير بدان حضرت نامه نوشت و درخواست كرد كه درپائين نامه اش دعائى براى او بنويسد و بياموزد كه بوسيله آن از گناهان نگهدارى شودو دعائى جامع براى (حوائج ) دنيا و آخرت باشد، پس ‍ حضرت عليه السلام در پاسخشبه خط خود نوشت (دعائى كه ترجمه اش اينست ): ((بسم اللّه الرحمن الرحيم اى كسيكهنيك را آشكار كند، و زشت را بپوشاند، و پرده مرا ندرد، اى در گذشت كريم ، و اى خوشدر گذرنده (از گناه ) اى وسيع در آمرزش اى پر بخشش در رحمت اى دمساز در هر راز، و اىپايان هر شكايت ، اى در گذرنده با كرامت ، و اى بزرگ در منت ، اى آغاز كننده بهر نعمتجلوتر از استحقاق آن ، اى پروردگار و اى آقا و اى فرياد رس ، رحمت بر محمد و آلشفرست و از تو خواهم كه درد و زخم جا ندهى )) سپس بخواه هر چه خواهى .

5 حضرت صادق (ع ) فرمود: ((اللهم انت ثقتى فىكل كربة و انت رجائى فى كل شدة و انت لى فىكل امر نزل بى ثقة وعدة ، كم من كرب يضعف عنه المؤ اد وتقل فيه الحيلة و يخذل عنه القريب و البعيد، و يشمت به العدو تعمنينى فيه الامورانزلته بك و شكوته اليك راغبا فيه عمن سواك ففرحته و كشفته و كفيتنيه ، فاءنت ولىكل نعمة و صاحب كل حاجة و منتهى كل رغبة ؛ فلك الحمد كثيرا و لك المن فاضلا)).

6 عيسى بن عبداللّه قمى از حضرت صادق (ع ) حديث كند كه فرمود: بگو: ((اللهم انىاسئلك بجلالك و جمالك و كرامك ان تفعل بى كذا و كذا)) (و بجاى ((كذا و كذا)) حاجتخود را ذكر كند).

7 فضل بن يونس از حضرت ابى الحسن (موسى بن جعفر) عليه السلام حديث كند كه آنحضرت به من فرمود: اين دعا را بسيار بخوان : (((اللهم ) لا تجعلنى من المعارين و لاتخرجنى من التقصير)) (يعنى بار خدايا مرا از عاريت داده شدگان (ايمان ) قرار مده : واز تقصير بيرون مبر) گويد: من عرضكردم : اما عاريت داده شدگان ، معنايش را دانستم ،آيا معناى ((مرا از تقصير بيرون مبر)) چيست ؟ (و يعنى چه ؟) فرمود: هر كارى را كهبخاطر خداى عزوجل انجام دهى پس خود را در آن كار پيش خود مقصر بدان ، زيرا كه همهمردم در كارهايشان ميان خود و خداى عزوجل تقصير كار و مقصرند.

8 حضرت باقر (ع ) فرمود: به حقيقت و راستى كه خدا مردى بيابانى را با دو كلمه كهبا آنها بدرگاه خداوند دعا كرد آمرزيد (و آن دو كلمه اين بود كه ) گفت : ((اللهم انتعذبنى فاءهل لذلك انا، و ان تغفر لى فاءهل لذلك انت )) (يعنى بار خدايا اگر مراعذاب فرمائى پس من سزاوار آنم ، و اگر بيامرزى پس تو شايسته آنى ) پس خداوند اورا آمرزيد.

9 حضرت رضا عليه السلام (اين دعا را مى خواند) فرمود: ((يا من دلنى على نفسه ، وذلل قلبى بتصديقه اسئلك الامن و الايمان فى الدنيا و الاخرة )).

10- محمد بن ابى حمزه از پدرش نقل كند كه گويد: شبى حضرت على بن الحسينعليهماالسلام را در كنار خانه كعبه ديدم كه نماز مى خواند و قيام آنراطول داد تا بحدى كه گاهى براى پاى راستش تكيه مى داد، و گاهى بر پاى چپ ، سپسشنيدم با صدائى مانند شخص گريبان مى گفت : ((يا سيدى تعذبنى و حبك فى قلبى،؟ اما و عزتك لئن فعلت لتجمعن بينى و بين قومطال ما عاديتهم فيك )). (يعنى آقاى من آيا مرا عذاب كنى با اينكه دوستى تو را دردل دارم ؟ هر آينه بعزت سوگند اگر چنين كنى ميان من و مردمى جمع كنى و يا مرا بامردمى گردآورى كه دير زمانى بخاطر تو با آنان دشمنى ورزيده ام ).

11- داود رقى گويد: من شنيدم كه حضرت صادق (ع ) بيشتر چيزى كه در هنگام دعا برآن اصرار داشت اين بود كه خدا را بحق پنج تن مى خواند، يعنىرسول خدا (ص ) و اميرالمؤ منين و فاطمه و حسن و حسين صلوات اللّه عليهم اجمعين .

12 ابراهيم كرخى گويد: امام صادق عليه السلام دعائى بما آموخت و بما دستور داد كهآنرا در روز جمعه بخوانيم : ((اللهم انى تعمدت اليك بحاجتى و اءنزلت بك اليومفقرى و مسكنتى فاءنا اليوم لمغفرتك اءرجا منى لعملى و لمغفرتك و رحمتك اءوسع منذنوبى فتول قضاء كل حاجة هى لى بقدرتك عليها و تيسير ذلك عليك و لفقرى اليكفانى لم اصب خيرا قط الا منك و لم يصرف عنى اءحد شرا قط غيرك و ليس اءرجولاخرتى و دنياى سواك ، و لا ليوم فقرى (و) يوم يفردنى الناس فى حفرتى و افضىاليك يا رب بفقرى )).

13- زيد صائغ گويد: به حضرت صادق (ع ) عرضكردم : براى ما دعا كن ، پس(درباره ما دعائى ) فرمود: (كه ترجمه اش ‍ اينست ) ((بار خدايا روزى ايشان كنراستگوئى و امانت دارى و محافظت بر اءداى نمازها را، بار خدايا اينان سزاوارترين خلقتو هستند كه اينكار را درباره آنها انجام دهى بار خدايا آنرا درباره آنان انجام ده )).

14- حضرت على بن الحسين عليهما السلام فرمود: اميرالمؤ منين عليه السلام (در اينگونهدعا) مى فرمود: ((اللهم من على بالتوكل عليك و التفويض اليك و الرضا بقدركوالتسليم لامرك ، حتى لا احب تعجيل ما اخرت و لا تاخير ما عجلت يا رب العالمين )).

15- ابن اءبى يعفور گويد: شنيدم از امام صادق عليه السلام كه در حاليكه دستبآسمان برداشته بود مى گفت : ((رب لا تكلنى الى نفسى طرفه عين ابدا لااقل من ذلك و لا اكثر)) (يعنى پروردگارا مرا چشم بهمزدنى بخودم وامگذار نه كمتر از آنو نه بيشتر) گويد: اينرا گفت و اشك هايش از اطراف محاسنش مى ريخت ، سپس رو بمنكرد، و فرمود، اى پسر اءبى يعفور همانا يونس بن متى را خداوند كمتر از چشم بهمزدنىبخودش واگذارد و آن گناه را (يعنى ترك اولى را) انجام داد، عرضكردم : خداوند كارشما را نيكو كند آيا آن كار او را بحد كفر رسانيد؟ نه ولى مردن بااينحال هلاكت است (و لايق بشاءن انبياء و پيمبران الهى نيست ).

16- احمد بن محمد بن خالد در حديث مرفوعى (كه سند آن بمعصوم عليه السلام رسانده )حديث كند كه جبرئيل خدمت پيغمبر (ص ) آمده و باو عرضكرد: همانا پروردگارت بتو مىفرمايد: هرگاه خواستى در شب و روزى چنانچه شايد مرا پرستش كنى پس دستهايت رابسوى من بردار و بگو: ((اللهم لك الحمد حمدا خالدا مع خلودك و لك الحمد حمدا لا منتهىله دون علمك ، و لك الحمد حمدا لا امد له دون مشيئتك ، و لك الحمد حمدا لا جزاء لقائله الارضاك ، اللهم لك الحمد كله ، و لك المن كله ، و لك الفخر كله ، و لك البهاء كله ، و لكالنور كله ، و لك العزة كلها، و لك الجبروت كلها، و لك العظمة كلها، و لك الدنيا كلها، ولك الاخرة كلها، و لك الليل و النهار كله ، و لك الخلق كله ، و بيدك الخير كله ، و اليكيرجع الامر كله ، علانيته و سره اللهم لك الحمد حمدا ابدا انت حسن البلاء،جليل الثناء، سابغ النعماء، عدل القضاء، جزيل العطاء، حسن الالاء، اله (من ) فى الارضو اله (من ) فى السماء، اللهم لك الحمد فى السبع الشداد، و لك الحمد فى الارضالمهاد، و لك الحمد طاقة العباد، و لك الحمد سعة البلاد، و لك الحمد فىالجبال الاوتاد، و لك الحمد فى الليل اذا يغشى ، و لك الحمد فى النهار اذا تجلى ، ولك الحمد فى الاخرة و الاولى ، و لك الحمد فى المثانى ، و القرآن العظيم ، و سبحاناللّه و بحمده و الارض جميعا قبضتة يوم القيامة و السماوات مطويات بيمينه ، سبحانه وتعالى عما يشركون ، سبحان اللّه و بحمده كل شى ء هالك الا وجهه سبحانك ربنا وتعاليت و تباركت و تقدست خلقت كل شى ء بقدرتك ، و قهرتكل شى ء بعزتك ، و علوت فوق كل شى ء بارتفاعك ، و غلبتكل شى ء بقوتك ، و ابتدعت كل شى ء بحكمتك ، و علمك و بعثتالرسل بكتبك ، و هديت الصالحين باذنك ، و ايدت المومنين بنصرك ، و قهرت الخلقبسلطانك ، لا اله الا انت وحدك لا شريك لك لا نعبد غيرك و لانسئل الا اياك و لا نرغب الا اليك انت موضع شكوانا و منتهى رغبتنا و الهنا و مليكنا)).