و ما برح . . . عقولهم ،

اين فرمايش امام ( ع ) اشاره است به آن كه در هيچ زمانى از مدتهاى طولانى گذشته كه اكثريت مردم دوره فترت را مى‏گذراندند و انديشه‏هاى وحى و دستورهاى پيامبران الهى دستخوش فراموشى جامعه شده بود ، عالم وجود از بندگان خاصّ خدا و اولياى او خالى نبوده است ، آن بندگانى كه حقّ تعالى خود را به آنها شناسانده و بر افكار و انديشه‏هاى آنان تصويرهاى حق را نقش كرده و اسرار هدايت را بر ايشان مكشوف فرموده است .

حضرت از اين الهامها و مكاشفه‏ها ، به سخن گفتن خداوند و راز گويى با آنها تعبير فرموده است .