کتابخانه الکترونيکي انهار

حديث : 5 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى عن احمدبن محمد عن عثمان بن عيسى عنابن مسكان عن محمد بن مسلم عن ابيس عبدالله عليه السلامقال ثلاثه لا يكلمهم الله تعالى و لا يزكيهم و لهم عذاب اليم منهم المراه توطى فراش ‍زوجها.
ترجمه :
5. امام صادق عليه السلام فرمودند: خداى متعال با سه نفر سخن نمى گويد، آنها راپاك نمى گرداند و عذاب دردناكى براى آنها خواهد بود؛ يكى از آنها زنى است كه دربستر همسرش با او نزديك كنند.

حديث : 6 حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن علىبن ابراهيم عن ابيه عن محمد بن ابى عميرعن اسحاق بنهلال عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال امير المومنين عليه السلام الا اخبركم باكبرالزنا قال هى امراه توطى فراش زوجها فتاتى بولد من غيره فيلزمه زوجها فتلك التىلا يكلمها الله و لا ينظر اليها يوم القيامه و لا يزكيها و لها عذاب اليم .
ترجمه :
6. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: آيا مىخواهيد بگوى بزرگترين زنا كدام است ؟ زناى زنى كه در بستر شوهرش با او نزديكىكنند و از ديگرى بچه دار شود، ولى زحمت بچه به گردن شوهر بيفتد. خداوند در روزقيامت با چنين زنى سخن گفته ، به او نگاه نمى كند، او را پاك نيمى گرداند و عذابدردناكى براى او خواهد بود.

حديث : 7 حدثنى على بن احمد بن عبدالله عن ابيه عن جده احمد بنابى عبدالله عن ابيه عن عثمان بن عيسى عن على بن سالم عن ابى عبدالله عليه السلامقال ان اشد الناس عذابا يوم القيامه رجل اقر نطفته فى رحم تحرم عليه .
ترجمه :
7. امام صادق عليه السلام فرمودند: بدون ترديد عذاب مردى كه نطفه خود را در رحمىكه بر اوحرام است قرار دهد، از همه مردم شديدتر است .

حديث : 8 و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن ابنفضال عن عبدالله بن بكير قال قلت لابى جعفر عليه السلام فىقول رسول الله صلى الله عليه و آله اذا زنىالرجل فارقه روح الايمان قال قوله تعالى (و ايده بروح منه ) ذلك الذى يفارقه .
ترجمه :
8. امام باقر عليه السلام پرسيدم مراد رسول خدا صلى الله عليه و آله از اين كهفرمودند: هنگامى كه مرد زنا كند، روح ايمان از او جدا مى شود چيست ؟ فرمودند: همان روحايمانى است كه در اين آيه امده است : و آن ايمان را با روحى از خود تقويت نمود)⁽¹⁶⁰⁾.

حديث : 9 و بهذاالاسناد عن ابنفضال عن عبدالله بن بكير عن زراره قال سمعت ابا جعفر عليه السلاميقول لا خير فى ولد الزنا و لا فى بشره و لا فى شعره و لا فى لحمه و لا فى دمه و لافى شى منه يعنى ولد الزنا.
ترجمه :
9. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمودند: هيچ چيزى در حرامزادهنيست ، نه در پوستش ، نه در مويش ، نه در گوشتش ، نه در خونش ، و نه در هيچ چيزىاز آن . ⁽¹⁶¹⁾.

حديث : 10 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن الحسن بن على الوشاء عن احمدبنعائذ عن ابى خديجه عن ابى عبدالله عليه السلامقال لو كان احد من ولد الزنا نجالنجا سائح بنىاسرائيل فقيل له و ما سائح بنى اسرائيل قال كان عابدافقيل له ان ولد الزنا لا يطيب ابدا و لا يقبل الله منه عملاقال فخرج يسيح بين الجبال و يقول ما ذنبى .
ترجمه :
10. امام صادق عليه السلام فرمودند: اگر حرامزاده اى نجات مى يافت ، گردش كنندهبنى اسرائيل نيز حتما نجات مى يافت . پرسيدند گردش كننده بنىاسرائيل كيست ؟ فرمودند: عابدى بود كه به او گفتند: بدون شك حرامزاده هيچ گاه پاكنمى گردد. و خداوند عملى را از او قبول نمى نمايد. او نيز سر به كوه و بيابانگذاشته و مى گفت گناه من چيست .؟ ⁽¹⁶²⁾.

عقاب النظر الى النساء
مجازات نگاه كردن به زنان حديث : 1 و بهذاالاسناد عن احمد بن محمد عن ابنفضال عن على بن عقبهه عن ابيه عن ابى عبدالله عليه السلامقال سمعته يقول النظر سهم من سهام ابليس مسموم و كم من نظره اورثت حسره طويله .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: نگاه كردن به زناننامحرم تيرى از تيرهاى مسموم ابليس است و اى بسا كه يك نگاه باعث حسرتى طولانىگرديده است .

عقاب اللوطى و الذى يمكن من نفسه و اللواتى مع اللواتى
مجازات لواط كننده و لواط شونده و زنانى كه بايكديگرعمل جنسى انجام مى دهند. حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن ابنفضال عن سعيد بن غزوان عن اسماعيل عن ابى عبدالله عليه السلامقال قال رسول الله صلى الله عليه و آله لماعمل قوم لوط ما عملوا بكت الارض الى ربها حتى بلغت دموعها السماء و بكت السماء حتىبلغت دموعها العرش فاوحى الله تعالى الى السماء ان احصبيهم و اوحى الى الارض اناخسفى بهم .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه قوم لوط آن كار زشت را انجامدادند، زمين به درگاه خداوند گريه كرد، تا اشكش به آسمان رسيد. آسمان نيز گريهكرد تا اشكش ‍ به عرش رسيد. بهمين جهت خداوند به آسمان وحى نمود. بر آنان سنگببار و به زمين وحى نمود: آنان را در خود فرو ببر.

حديث : 2 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى الحسن بن متيل عن احمد بن محمد بن خالد عن محمد بن سعيدقال اخبرنى زكريا بن محمد عن ابيه عن عمرو عن ابى جعفر عليه السلامقال كان قوم لوط افضل قوم خلقهم تعالى فطلبهم ابليس لعنه الله طلب الشديد وكان من قصتهم و خبرهم انهم اذا خرجوا الى العمل خرجوا باجمعهم و تبقى النساء خلفهمفاتى ابليس عمارتهم و كانوا اذا رجعوا خرب ابليس ما يعلمونفقال بعضهم لبعض تعالوا نرصد هذا الذى يخرب متاعنا فرصدوه فاذا هو غلام احسن مايكون من الغلمان فقالوا انت الذى تخرب متاعنافقال نعم مره بعد مره فاجتمع رايهم على ان يقتلوه فبيتوه عندرجل فلما كان الليل صاح فقال مالك فقال كان ابى ينو منى على بطنهفقال تعال فنم على بطنى قال فلم يزل يدلكالرجل حتى علمه ان يعمل بنفسه فاولا عمله ابليس الثانيه عمله هو ثمانسل و فر منهم فاصبحوا فجعل الرجل يخبر مافعل الغلام و يعجبهم منه شى لا يعرفونه فوضعوا ايديهم فيه حتى اكتفىالرجال بعضهم ببعض ثم جعلوا يرصدون مار الطريق فيفعلون بهم حتى ترك مدينتهمالناس ثم تركوا نساء هم فاقبلوا على الغلمان فلما راى ابليس لعنه الله انه قد احكمامره فى الرجال دار الى النساء فصير نفسه مراه ثمقال ان رجالكم يفعلون بعضهم ببعض قلن نعم قد راينا ذلك و على ذلك يعظهم لوط ويوصيهم حتى استكفت النساء بالنساء فلما كملت عليهم الحجه بعث اللهعزوجل جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل فى زى غلمان عليهم اقبيه فمروا بلوط عليه السلام وهو يحرث فقال اين تريدون فما رايت اجمل منكم قط قالوا ارسلنا سيدنا الى رب هذهالمدينه فقال اولم ياخذون الرجال فيفعلون بهم حتى يخرج الدم فقالوا امرنا سيدنا اننمر وسطها قال فلى اليكم حاجه قالو و ما هىقال تصبرون هنا الى اختلاط الظالم قال قال : فجلسواقال : فبعث ابنتهه فقال جيئى لهم بخبز و جئنى بهم بماء فى القرعه و جيئى لهم عباءيغطون بها من البرد فلما ان ذهبت الى البيت اقبل المطر و امتلا الوادىفقال لوط الساعه يذهب الوادى قال لهم قوموا حتى نمضىفجعل لوط عليه السلام يمشى فى اصل الحائط وجعل جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل يمشون فى وسط الطريقفقال يا بنى ههنا فقالوا: امرنا سيدنا ان نمر فى وسطها و كان لوط عليه السلاميستغنم الظلام و مر ابليس لعنه الله فاخذ من حجر امراته صبيا فطرحه فى البئرفتصايح اهل المدينه كلهم على باب لوط عليه السلام فلما نظروا الى الغلمان فىمنزل لوط عليه السلام قالوا يا لوط قد دخلت فى عملناقال هولاء ضيفى فلا تفضحون قالوا هم ثلاثه خذ واحدا و اعطنا اثنينقال و ادخلهم الحجره و قال لوط عليه السلام لو ان لىاهل بيت يمنعوننى منكم قال و قد تدافعوا على الباب فكسروا باب لوط عليه السلام وطرحوا لوطا فقال له جبرئيل عليه السلام انارسل ربك لن يصلوا اليك فاخذ كفا من بحطحاء فضرب بها وجوههم وقال شاهت الوجوه فعمى اهل المدينه كلهم فقال لهم لوط يارسل ربى بما امركم ربى فيهم قالوا امرنا ان ناخذهم بالسحرقال فلى اليكم حاجه قالوا و ما حاجتك قال تاخذونهم الساعه قالوا يا لوط ان موعدهمالصبح اليس الصبح بقريب لكن ترحل فخذ بناتك و امض ودع امراتكقال ابو جعفر عليه السلام رحم الله لوط لو يدرى من معه فى الحجره لعلم انه منصورحين يقول لو ان لى بكم قوه او آوى الى ركن شديد اى ركن اشد منجبرئيل معه فى الحجره قال الله عزوجل لمحمد صلى الله عليه و آله و ما هى من الظالمينببعيد اى من ظالمى امتك ان عملوا عمل قوم لوط.
ترجمه :
2. امام باقر عليه السلام فرمودند: قوم لوط بهترين قومى بود كه خداوند آفريدهبود. ولى ابليس آنان را با اصرار دعوت كرد. جريان آنها اين بود كه آنا دسته جمعىبراى كسب و كار مى رفتند و زنان را تنها مى گذاشتند. هنگامى كه به خانه هاى خودباز مى گشتند، ابليس به سراغ كارهاى آنها مى رفت و هر چه ساخته بودند، از بين مىبرد. تصمين گرفتند كسى كه اين كار را مى كند، پيدا كنند. در كمين نشستند. و متوجهشدند پسر بچه بسيار زيبايى اين كار را مى كند. به او گفتند تو اين كار را انجام مىدهى ؟ و او مرتب مى گفت . بله . باتفاق آرا تصويب شد كه او را بكشند. ان شب او را نزدمردى گذاشتند. هنگامى كه شب شد. فرياى كشيد. آن مرد گفت . چرا فرياد كشيدى ؟ گفت :پدرم شبها مرا روى شكمش مى خوابانيد. آن مرد گفت : بيا و روى شكمم بخواب . هنگامىكه روى شكمش خوابيد، آن قدر او را ماليد كه به او ياد داد چگونه آن كار را انجام دهد.اول ابليس با او آن كار را انجام داد و سپس ‍ ابليس آن كار را كرد. سپس گريخت و ناپديدشد. وقتى صبح شد آن مرد جريان آن پسر بچه را گفت و آنان را از اين كارى كه از آنبى اطلاع بودند، خوششان آمد. با يكديگر اينعمل را انجام دادند. سپس با رهگذرانى كه از شهر آنها مى گذشتند نيز همين كار را كردند؛تا اين كه ديگر كسى از شهر آنها عبور نكرد. آنگاه زنان خود را ترك كرده و به پسربچه ها روى آوردند. شيطان كه ديد كارش در ميان مردان پيش رفته است خود را بهشكل زنى در آورد و سراغ زنان رفت . به آنها گفتن مردان شما با يكديگرعمل جنسى انجام مى دهند. زنان گفتند: بله ؛ درست است و حضرت لوط عليه السلام آنها رانصيحت و موعظه مى كند. و بالاخره شيطان كارى كرد كه زنان نيز به يكديگرمشغول شدند. پس از اين كه خداوند عزوجل حجت را بر آنها تمام نمود. آنهارا به راه درستهدايت نمود. جبرئيل ، مكائيل و اسرافيل را بهشكل پسر بچه هايى كه قبا (نوعى لباس بلند مردانه ) پوشيده بودند، روانه آن قومنمود، آنان به حضرت لوط عليه السلام كهمشغول كشاورزى بود، برخوردند. او گفت : هيچ گاه كسى را زيباتر از شما نديده ام .كجا مى رويد؟ گفتند: آقايمان ما را فرستاده است تا با بزرگ اين شهر ملاقات نماييم .گفت : فرزندانم ! آيا آقاى شما نفهميده است كهاهل اين شهر چه مى كنند؟ بخدا سوگند آنان مردان را گرفته و با آنها كار زشت انجام مىدهند، بگونه اى كه خون آلود مى شوند. گفتند: آقاى ما دستور داده كه از وسط شهربگذريم . گفت : در اين صورت خواهشى از شما دارم . گفتند: چه خواهشى دارى ؟ گفت :همين جا بمانيد تا هوا خوب تاريك شود. آنان نيز همان جا ماندند. سپس حضرت لوط عليهالسلام دخترش را فرستاد كه آب و نانى در انبان گذاشته و براى انان بياورد و نيزعبايى تا آنان را از سرما حفظ كند. وقتى كه دختر روانهمنزل شد، باران گرفت و دره پر (از آب ) شد. آن حضرت عليه السلام گفت : الان آببچه ها را با خود مى برد. برخيزيد برويم . او از كناره ديوار راه مى رفت . آنان ازوسط راه مى رفتند. گفت : فرزندانم ! چرا از وسط راه مى رويد؟ گفتند: آقاى ما چنيندستور داده است . حضرت لوط عليه السلام تاريكى شب را غنيمت مى شمرد.
ابليس ملعون كودكى را از دامن مادرش دزديد و آن را در چاه انداخت . همه مردم شهر بر درخانه حضرت لوط عليه السلام جمع شده و سر و صدايى راه انداختند هنگامى كه مردم ،پسر بچه ها را در منزل لوط ديدند، گقتند: اى لوط ! تو نيزعمل ما را انجام مى دهى ؟ گفت ؟ اينان : ميهمانان من هستند. مرا رسوا نكنيد. گفتند: اينان سهنفر هستند. يكى را براى خود بردار و دو تايشان را به ما بده . حضرت لوط عليهالسلام آنها را داخل اطاق برد. گفت : كاش خانواده اى داشتم كه درمقابل شما از من دفاع مى كردند. مردم شهر به در اطاق هجوم برده و حضرت لوط عليهالسلام را به زمين انداختند. جبرييل به او گفت : ما فرستادگان خداى تو هستيم . آنان هيچگاه دستشان به هتو نخواهد رسيد. آنگاه مشتى شن برداشته و آن را به صورت آنان زد وگفت : زشت باد رويتان . و بدين ترتيب ، همهاهل شهر كور شدند. حضرت لوط عليه السلام پرسيد: اى فرستادگان پروردگارم !خداى من چه دستورى درباره اينان به شما داده است ؟ گفتند: دستور داده است سحرگاهانآنها را مجازات نماييم . گفتند: اى لوط ! زمان مجازات آنها صبح است و آيا صبح نزديكنيست ! از اين شهر كوچ كن دخترانت را بردار و برو، ولى زنت را رها كن . امام باقر عليهالسلام فرمودند: هنگامى كه گفت : ( كاش درمقابل شما نيرومند بودم يا پشيبانى قوى داشتم .) بدون شك مى فهميد كه يارى مىشود. چه پشتيبانى قويتر از جبرئيل كه همراه با او در خانه بود ! خداوندعزوجل به حضرت محمد صلى الله عليه و آله مى فرمايد: (اين از ظالمين بعيد نيست .)⁽¹⁶³⁾ يعنى اين عذاب از ظالمين امت تو نيز اگر مرتكبعمل قوط لوط شوند. دور نيست .

حديث : 3 و قال رسول الله صلى الله عليه و آله من الح فىوطى الرجال لم يمن حتى يدعو الرجال الى نفسه .
ترجمه :
3. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: مردى كه زياد با مردان نزديكى كند، نمىميرد تا اين كه از مردان بخواهد با اونزديكى كنند.

حديث : 4 و روى عن ابى عبدالله عليه السلامرجل لعب بغلام قال : اذا او قب لن تحل له اخته ابدا.
ترجمه :
4. امام صادق عليه السلام درباره مردى كه با پسربچه اى بازى كرده بود، فرمودند:اگر به او دخول كرده باشد، خواهرش هرگز بر اوحلال نخواهد شد (با خواهرش نمى تواند ازدواج كند)

حديث : 5 و قال عليه السلام لو ينبغى لا حد ان يرجم مرتينلرجم اللوطى مرتين .
ترجمه :
5. نيز فرمودند: اگر سزاوار بود كسى را دو بار سنگسار كنند، بدون شك لواط كار رادو بار سنگسار مى كردند.

حديث : 6 و قال عليه السلامقال امير المومنين اللوط ما دون الدبر فهو لواط و الدبر هو الكفر.
ترجمه :
6. نيز نقل مى نمايند كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: لواطى كه كمتر از دبرباشد، لواط است . لواط در دبر كفر است .

حديث : 7 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن جعفر بن محمد بن عبيدالله عن عبدالله بن ميمون القداح عنابى عبدالله عن ابيه عليهماالسلام قال جاء رجل الى ابىفقال له يا ابن رسول الله انى ابتليت ببلاء فادع اللهعزوجل لى فقيل له انه يوتى فى دبره فقال ما ابلى الله احدا بهذاالبلاء و له فيهحاجه ثم قال ابى عليه السلام قال الله عزوجل و عزتى وجلالى لا يقعد على استبرقههامن يوتى فى دبره .
ترجمه :
7. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام روايت مى نمايد كه فرمودند: مردىنزد پدرم آمده و عرض كرد: اى پسر رسول خدا صلى الله عليه و آله ! من گرفتاربلايى شده ام . از خداوند عزوجل بخواه مرا رهايى بخشد. به آن حضرت عليه السلامگفتند: مردان با او لواط مى كنند. فرمودند: خداوند كسى را مبتلاى به اينعمل ننموده كه به نيازى داشته باشد، آنگاه پدرم عليه السلام فرمودند: خداوندعزوجل فرموده است . به عزت و جلالم سوگند كسى كه مردان با او لواط كنند، بر ديباىبهشتى نمى نشيند.

حديث : 8 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن محمد بن يحيى الخزاز عن غياث بن ابراهيمعن ابى عبدالله عن ابيهه عليهماالسللام قال قال امير المومنين ان لله عبادا لا يعبا بهم شيئالهم ارحام كارحام النساء فقيل يا امير المومنين افلا يحبلونقال آنهامنكوسه .
ترجمه :
8. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلام روايت مى نمايد كه اميرالمومنين عليهالسلام فرمودند: همانا خداوند بندگانى دارد كه به آنها هيچ اعتنايى نمى كند. آنهارحمهايى مانند رحمهاى زنان دارند. پرسيدند. اى امير المومنين ! حامله نمى شوند؟فرمودند: رحمهايشان واژگونه است .

حديث : 9 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه عن محمد بنالحسن الصفار عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن على بن اسباط عن بعض ‍ اصحابهعن ابى عبدالله عليه السلام قال ان الله عزوجل لميبتل شيعتنا باربع ان يسالوا الناس فى اكفهم و ان يوتوا فى انفسهم و ان يبتليهمبولايه سوء و لا يولد لهم ازرق اخضر.
ترجمه :
9. امام صادق عليه السلام فرمودند: خداوندعزوجل شيعيان ما را به چهار چيز گرفتار نمى سازد، دست گدايى به سوى مردم درازكردن ، مورد لواط واقع شدن ، ابتلا به ولايت بد و فرزند زاغ و گندم گون پيدا كردن⁽¹⁶⁴⁾.

حديث : 10 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن على بن عبدالله عن عبدالرحمن بنمحمد عن ابى خديجه عن ابى عبدالله عليه السلامقال لعن رسول الله صلى الله عليه و آله المتشبهين منالرجال بالنساء و المتشبهات من النساء بالرجال و هم المخنثون و اللاتى ينكح بعضهمبعضا و انما اهلك الله قوم لوط حين عمل النساءبمثل عمل الرجال ياتى بعضهن بعضا.
ترجمه :
10. امام صادق عليه السلام فرمودند: رسول خدا صلى الله عليه و آله مردانى را كهشبيه زنان مى شوند و زنانى را كه شبيه مردان مى شوند، لعنت نمود، و اينان همان مردانزن صفت و زنانى هستند كه با يكديگر نزديكى مى كنند. و بدون ترديد خداوند فقطزمانى قوم لوط را هلاك كرد كه زنان نيز مرتكبعمل مردان شده بودند. و با يكديگر نزديكى مى كردند.

حديث : 11 ابى رحمه اللهقال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن محمد بن يحيى الخزاز عن غياث بنابراهيم عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال امير المومنين عليه السلام ما امكن احد من نفسهطائعا يلعب به الا القى الله عليه شهوه النساء
ترجمه :
11. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايد كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: مردى ازروى اختيار خود را در اختيار مردان نگذاشته تا با او بازى كنند، مگر اين كه خداوندشهوت زنان را در او بوجود مى آورد.

حديث : 12 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعدبن عبدالله عن احمد بن محمد عن على بن الحكم عن اسحاق بن جريرقال سالتنى امراه آن استاذن لها على ابى عبدالله عليه السلام فاذن لها فقالت اخبرنىعن اللواتى مع اللواتى ما حدهن فيه قال حد الزانيه اذا كان يوم القيامه يوتى بهن قدالبسن مقطعات من نار و قنعن بمقانع من نار و سربلن من نار وادخل فى اجوافهن الى رووسهن اعمده من نار و قذف بهن فى النار ايتها المراهاول من عمل هذا العمل قوم لوط فاستغغنى الرجالبالرجال و بقى النساء بغير رجال ففعلن كمافعل رجالهن .
ترجمه :
12. راوى ميگويد زنى از من خواست از امام صادق عليه السلام براى او اجازه ورود بگيرم. حضرت عليه السلام اجازه دادند. پس از ورد پرسيد. حد زنان همجنس باز چيست ؟فرمودند: همان حد زناكار است . هنگامى كه روز قيامت فرا رسد آنها را مى آورند. در حالىكه با قطعه هايى از آتش پوشيده شده اند، روسريهايى آتشين بر سر آنهاست ؛لباسهايى آتشين پوشيده اند؛ عمودى آهنين و از آتش در اندرون آنها فرو رفته و بهسر آنها رسيده است و با اين حال آنها را در جهنم مى اندازند. اى زن ! اينعمل براى اولين بار در ميان قوم لوط انجام شد. مردان به يكديگر اكتفا نموده و زنانبدون مردد ماندند. بهمين جهت كارى همچون كار مردان خود انجام دادند.

حديث : 13 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن الحسن بن على الوشاء عن احمد بنعائذ عن ابى خديجه عن ابى عبدالله عليه السلامقال ليس لا مراتين ان تبيتا فى لحاف واحد الا ان يكون بينهما حاجز فان فعلتا نهيتا عنذلك و ان وجدتا بعد النهى جلدت كل واحده منهم حدا حدا فان وجدتا ايضا فى لحاف جلدتافان وجدتا الثلاثه قتلتا.
ترجمه :
13. امام صادق عليه السلام فرمودند: دو زن نمى توانند با هم زير يك لحاف بخوابند،مگر اين كه بين آن دو مانعى باشد. اگر اين كار را انجام دادند، نهى مى شوند. و اگرپس از نهى دوباره اين عمل را انجام دادند. در موردر هر كدام حد شرعى كه شلاق زدن است ،اجرا مى شود و اگر دوباره تكرار كردند، باز هم شلاق مى خورند، و اگر دوبار تكراركردند، كشته مى شوند.

حديث : 14 ابى رحمه اللهقال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن محمد ابى عمير عن هشام بن سالم عن ابى عبداللهعليه السلام قال دخلت عليه نسوه فسالته امراه عن السحقفقال حدها حد الزانى فقالت امراه ما ذكر اللهعزوجل ذلك فى القرآن قال بلى قال و اين هوقال هو اصحاب الرس .
ترجمه :
14. چند زن به خدمت امام صادق (ع ) رسيدند: يكى از آنا حد مساحقه را پرسيد. فرمودند:حد آن هماند زناكار است . زنى گفت : خداوندعزوجل در قرآن درباره آن چيزى نفرموده است . فرمودند: چرا، فرموده است . پرسيد دركجاى قرآن ؟ فرمودند: در داستان اصاب رس .

عقاب الكذب على الله عزوجل و على رسوله و على الائمه عليهم السلام
مجازات دروغ بستن بر خداوند عزوجل ، پيامبر صلى الله عليه و آله و ائمهعليهمالسلام . حديث : 1 حدثنى محمد بن على ماجيلويه عنهقال حدثنى عمى عن محمد بن على القرشى عن عبدالرحمن بن محمد الاسدى عن ابى خديجهعن ابى عبدالله عليه السلام قال الكذب على اللهعزوجل و على رسوله و على الاوصياء عليهم السلام من الكبائر وقال رسول الله صلى الله عليه و آله من قال على مالماقل فليتبوء مقعده من النار.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: دروغ بستن بر خداوندعزوجل ، پيامبر و امامان از گناهان كبيره است . نيزرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هر كسى سخنى را كه نگفته ام به من نسبتدهد، حتما در جهنم خواهد بود.

عقاب من كان ذا وجهين و ذا لسانين
مجازات دو رويى و دو زبانى حديث : 1 ابى رحمه اللهقل حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين ابى الخطاب عن محمد بن سنان عن عونالقلانسى عن ابن يعفور عن ابى عبدالله عليه السلامقال من لقى المسلمين بوجهين و لسانين جاء يوم القيامه و له لسانان من نار.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه با دو چهره و دو زبان با مسلمانان روبروشود، روز قيامت در حالى مى آيد كه دو زبان از آتش دارد.

حديث : 2 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمدبن الحسن الصفار، عن المنبه بن عبدالله عن الحسين بن علوان عن عمروبنخالد عن زيد بن على عن ابائه عن على عليهم السلامقال قال رسول الله صلى الله عليه و آله يجى يوم القيامه ذوالوجهين دالعا لسانه فىقفاه و آخر من قدامه يلتهبان نارا حتى يلهبا جسده ثميقال له هذا الذى فى الدنيا ذوالجهين و لسانين يعرف بذلك يوم القيامه .
ترجمه :
2. زيد بن على از پدرانش عليهم السلام از امير المومنين عليه السلام روايت مى كند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: انسان دو رو در روز قيامت در حالى مى آيد كهيك زبانش از پشت گردن و زبان ديگرش از جلو بيرون آمده است و در آتش شعله ور هستندتا همه بدنش را در آتش شعله ور نمايند. سپس درباره او مى گويند: اين همان كسى استكه در دنيا دو چهره و دو زبان بود. و در روز قيامت با همين خصوصيات او را خواهند شناخت.

حديث : 3 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن عثمان بن عيسى عن عبدالله بن مسكان عنابى شيبه الزهرى عن ابى جعفر عليه السلامقال بئس العبد عبد يكون ذاوجهين و ذا لسانين يطرى اخاه شاهدا و ياكله غائبا ان اعطى حسدهو ان ابتلى خذله .
ترجمه :
3. امام باقر عليه السلام فرمودند: بنده دو رو و دو زبان بنده بدى است : در حضوربرادرش او را خيلى ستايش مى كند و در غياب او گوشتش را مى خورد (با غيبت كردن از او)اگر نعمتى به او بدهند، به او حسد مى ورزد و اگر گرفتار شود، به او كمك نمى كند.

حديث : 4 و بهذاالاسناد عن عبدالله بن مسكان عن داود بن فرقد عنابى شيبه الزهرى عن ابى جعفر عليه السلامقال بئس العبد عبد همزه يقبل بوجه و يدبر بآخر.
ترجمه :
4. امام باقر عليه السلام فرمودند: بنده بدگوى خرده گير، بنده بدى است ، با چهرهاى با انسان روبرو مى شود و با چهره اى ديگر پشت مى كند.

حديث : 5 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال حدثنى على بن الحسين السعد آبادى عن احمد بن ابى عبداللهقال حدثنى عده من اصحابنا عن على بن اسباط عن عبدالرحمن بن ابى حماد رفعهقال قال الله عزوجل لعيسى بن مريم عليهماالسلام يا عيسى ليكن لسانك فى السر والعلانيه لسانا واحدا و كذلك قلبك انى احذر نفسك و كفى بى خبيرا لا يصلح لسانانفى فم واحد و لا سيفان فى غمد واحد و لا قلبان فى صدر واحد و كذلك الاذهان .
ترجمه :
5. خداوند عزوجل به حضرت عيسى عليه السلام فرمودند: اى عيسى ! زبان تو در نهانو اشكار بايد يك زبان باشد و همچنين دلت . تو را پرهيز مى دهم از دورويى و دوزبانى . و همين كه من از احوال تو آگاهى دارم ، بايد براى تو كافى باشد. دو زباندر يك دهان ، دو شمشير در يك غلاف و دو قلب در يك سينه جاى نمى گيرند و ذهن وحافظه نيز همين طور است .

عقاب من يلعن غير مستحق اللعنه
مجازات لعنت كردن غير مستحق لعنت حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الوشاء عن على بن ابى حمزهقال : سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول ان اللعنه اذا خرجت من فى صاحبها ترددتفان وجدت مساغا و الا رجعت على صاحبها.
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: بدون ترديد هنگامىكه لعنت از دهان گوينده آن بيرون آيد، رفت و آمد مى كند، اگر كسى را سزاوار آن يافت ،بر آن فرود مى آيد و گرنه بر گوينده آن فرود مى آيد.

عقاب من شهد على مومن بكفر
مجازات شهادت دادن به كفر مومن حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى احمد بن ادريس عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن احمد بن النضر عن عمروبن شمر عن جابر عن ابى جعفر عليه السلامقال ما شهد رجل على رجل بكفر قط باء به احدهما ان كان شهد على كافر صدق و ان كانمومنا رجع الكفر عليه و آياكم و الطعن على المومنين .
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: اگر مردى شهادت به كفر مرد ديگرى بدهد، از يكىاز دو حال خارج نيست : يا شهادت به كفر كافرى مى دهد كه در اين صورت راست گفتهاست ، يا شهادت به كفر مومنى مى دهد كه در اين صورت كفر به خود او باز مى گردد. ومبادا مومنين را بدنام كنيد.

عقاب من مكر او خدع
مجازات نيرنگ و فريب حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيهعن آبائه عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ليس منا من ماكر مسلما.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت مى نمايد كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه مسلمانى را بفريبد از ما نيست .

حديث : 2 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن هشام بنسالم رفعه قال قال على عليه السلام لولا ان المكر و الخديعه فى النار لكنت امكرالعرب .
ترجمه :
2. امير المومنين عليه السلام فرمودند: اگر نبود كه بدون شك نيرنگ و فريب در جهنمهستند، قطعا من نيرنگ بازترين عرب بودم .

حديث : 3 حدثنى احمد بن محمدقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان عن ابى الجارودقال حدثنى حبيب بن سنان عن زاذان قال سمعت عليا عليه السلاميقول لولا انى سمعت رسول الله صلى الله عليه و آلهيقول ان المكر و الخديعه و الخيانه فى النار لكنت امكر العرب .
ترجمه :
3. راوى مى گويد از امام على عليه السلام شنيدم كه فرمودند: اگر ازرسول خدا صلى الله عليه و آله نشنيده بودم كه فرمودند: بدون ترديد نيرنگ و فريبو خيانت در جهنم است ، قطعا نيرنگ بازترين عرب بودم .

عقاب من ظلم
مجازات ظلم . حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على بنفضال عن على بن عقبه عن سماعه بن مهران عن عبدالله بن سليمان عن ابى جعفر عليهالسلام قال الظلم فى الدنيا هو الظلمات فى الاخره .
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: ظلم در دنيا تاريكى در آخرت است .

حديث : 2 و بهذاالاسناد عن احمد بن محمد عن عبدالله بن محمدالحجال عن غالب بن محمد عمن ذكره عن ابى عبدالله عليه السلام فىقول الله عزوجل (ان ربك لبالمرصاد) قال قنطره على الصراط لا يجوزها عبد بمظلمه.
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام در توضيح (كمينگاه ) در آيه شريفه (همانا پروردگارتدر كمينگاه است ) ⁽¹⁶⁵⁾. فرمودند: (كمينگاه ) پلى است بر صراط كه اگر كسىمرتكب ظلمى شده باشد، نمى تواند از آن عبور كند.

حديث : 3 و بهذاالاسناد عن احمد بن محمد عن على بن عيسى عن علىبن سالم قال سمعت ابا عبدالله عليه السلاميقول ان الله عزوجل يقول و عزتى و جلالى لا اجيب دعوه مظلوم دعانى فى مظلمه ظلمها و لاحد عنده مثل تلك المظلمه .
ترجمه :
3. راوى مى گويد شنيدم كه امام صادق عليه السلام فرمودند: خداوندعزوجل مى فرمايند: دعاى كسى را كه به او ظلمى شده است ، درباره آن ظلم مستجاب نمىكنم ، اگر خود او نيز مرتكب چنين ظلمى در حق ديگرى شده باشد.

حديث : 4 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر عن محمد بن الحسين عن الحسن بنمحبوب عن اسحاق بن عمار عن ابى عبدالله عليه السلامقال ان الله عزوجل اوحى الى نبى من الانبياء فى مملكه جبار من الجبابره ان ائت هذا الجبارفقل له انى لم استعملك على سفك الدماء و اتخاذالاموال و انما استعملتك لتكف عنى اصوات المظلمومين فانى لن ادع ظلامتهم و ان كانواكفارا.
ترجمه :
4. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا خداوندعزوجل بن يكى از پيامبران خود كه در يكى از كشورهاى گردنكشان بود، وحى نمود كهنزد آن گردنكش رفته و به او بگو: تو را حاكم بر مردم نگردانيدم تا خونريزى كردهو اموال مردم را بگيرى . تو را حكومت دادم تا صداى مظلمومان را از من باز دارى (و نگذارىصداى ناله و دعاى آنان كه ظالم را نفرين مى كنند به من برسد) و بدون شك ستمى راكه به آنان شده است نمى بخشم ، گرچه كافر باشند.

حديث : 5 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن على بن اسباطعن ابن سنان عن ابى خالد القماط الواسطى عن زيدبن على بن الحسين عن ابيه عليهالسلام قال ما ياخذ المظلوم من دين الظالم اكثر مما ياخذ الظالم من دين المظلوم .
ترجمه :
5. امام زين العابدين عليه السلام فرمودند: آنچه مظلوم از دين ظالم مى گيرد، بيش از آنچيزى است كه ظالم از دنياى مظلوم مى گيرد.

حديث : 6 ابى رحمه اللهقال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن محمد بن ابى عمير عن عمروبن اذينه عن زراره عنابى جعفر عليه السلام قال ما احد يظلم بمظلمه الا اخذه الله بها فى نفسه و ماله فاماالظلم بينه و بين الله عزوجل فاذا تاب غفر له .
ترجمه :
6. امام باقر عليه السلام فرمودند: كسى نيست كه مرتكب ظلمى شود، مگر اين كه خداونداو را مجازات جانى يا مالى مى نمايد. ولى ظلمى كه (فقط) بين او و خداوندعزوجل باشد ( و حق مردم در ميان نباشد)، وقتى از آن توبه كند، آمرزيده مى شود.

حديث : 7 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن على بن الحكم عن ابى القاسم عن عثمانبن عبدالله عن محمد بن عبدالله الارقط عن جعفربن محمد عليهماالسلامقال من ارتكب احدا بظلم بعث الله عزوجل عليه من يظلمه بمثله او على ولده او على عقبه منبعده .
ترجمه :
7. امام صادق عليه السلام فرمودند: اگر كسى به كسى ظلمى نمايد، خداوندعزوجل كسى را مى فرستد كه شبيه آن ظلم را به او يا پس از به فرزندانش يا نوههايش بنمايد.

حديث : 8 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن حماد بن عيسى عن ربعى بنعبدالله عن فضيل بن يسار قال قال ابو عبدالله عليه السلام مناكل من مال اخيه ظلما و لم يرده و عليه اكل جذوبه من النار يوم القيامه .
ترجمه :
8. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كهمال برادر مسلمانش را ستمكارانه بخورد و آن را به وى باز نگرداند، در روز قيامت آتشسرخ شده و گل انداخته جهنم را خواهد خورد.

حديث : 9 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر عن محمد بن الحسين بن ابى الخطابعن الحسن بن محبوب عن هشام بن سالم عن ابى عبيده الحذاءقال قال ابو جعفر عليه السلام قال رسول الله صلى الله عليه و آله من اقتطعمال مومن غصبا بغير حله لم يزل الله عزوجل معرضا عنه ما قتا لا عماله التى يعملها منالبر و الخير لا يثبتها فى حسناته حتى يتوب و يردالمال الذى اخذه الى صاحبه .
ترجمه :
9. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه بدون رضايت و با غصب ،مال مومنى را بردارد، خداوند عزوجل پيوسته از او روگردان بوده و از كارهاى نيك و خيراو متنفر خواهد بود. و تا زمانى كه توبه نكند و آن مالى را كه برداشته است بهصاحبش باز نگرداند، خداوند آن اعمال نيك را در رديف كارهاى نيكش نمى نويسد.

حديث : 10 حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنهقال : حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد عنابائه عليهم السلام قال قال امير المومنين عليه السلام اعظم الخطايا يا اقتطاعمال امر مسلم بغير حق .
ترجمه :
10. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت مى نمايد كه امير المومنينعليه السلام فرمودند: بزرگترين خطاها برداشتنمال مسلمان بدون حق است .

حديث : 11 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن هارون بن الجهم عن حفصبن عمر عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال على عليه السلام انما خاف القصاص من كفعن ظلم الناس .
ترجمه :
11. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: فقطكسانى كه به مردم ظلم نمى كنند، از مجازات خداوند مى ترسند.

حديث : 12 ابى رحمه اللهقال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن محمد بن ابى عمير عن حسين بن عثمان و محمد بنابى حمزه عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان اللهعزوجل يبغض الغنى الظلوم .
ترجمه :
12. امام صادق عليه السلام فرمودند: بدون ترديد خداوندعزوجل با ثروتمند ستم پيشه دشمنى مى نمايد.

حديث : 13 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن على بن الحكم عن هشام بن سالمقال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول ان العبد ليكون مظلوما فلايزال بدعو حتى يكون ظالما.
ترجمه :
13. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: گاهى بدون ترديدو قطعا بنده اى مظلوم است ، ولى باندازه اى ظالم را نفرين مى كند كه خودش ظالم مىشود (زيرا بيش از حد نفرين نموده است .)

حديث : 14 ابى رحمه اللهقال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه ابىنهشل عن عبدالله بن سنان عن ابى عبدالله عليه السلامقال من عذر ظالما بظلمه سلط الله تعالى عليه من يظلمه فان دعا لم يستجب له و لم ياجرهالله على ظلامته .
ترجمه :
14. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه براى ظلم ظالمى عذر بياورد، خداىمتعال ظالمى را بر او مسلط مى نمايد كه به او ظلم كند. و اگر دعا كند، مستجاب نمىشود. و خداوند براى ظلمى كه ديه است ، پاداشى به او نخواهد داد.

حديث : 15 ابى رحمه اللهقال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيهعن آبائه عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله من ظلم احدا ففاتهفليستغفر الله تعالى له فانه كفاره له .
ترجمه :
15. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت مى نمايد كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه به كسى ظلم كند و آنگاه او را پيدانكند كه از او حلاليت بخواهد، بايد استغفار نمايد. زيرا اين كار قطعا كفاره آن خواهدبود.

حديث : 16 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن عيسى اليقطينى عن ابراهيم بن عبدالحميد عن علىبن ابى حمزه ابى بصير عن ابى جعفر عليه السلامقال ما انتصر الله من ظالم الا بظالم و ذلك قول الله تعالى (و كذلك نولى بعضالظالمين بعضا).
ترجمه :
16. امام باقر عليه السلام فرمودند: خداوند جز بوسيله ظالمى از ظالم ديگرى انتقامنگرفته است . و معنى اين آيه شريفه نيز همين است : (و ظالمين را بر يكديگر حاكم مىگردانيم ) ⁽¹⁶⁶⁾.

حديث : 17 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى محمد بن عيسى عن الحسن بن محبوب عن عبدالله بنسنان قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من اعان ظالما على مظلوم لميزل الله عليه ساخطا حتى ينزع عن معونته .
ترجمه :
17. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه ظالمى را درظلم به مظلومى يارى كند، پيوسته خداوند از او خشمگين است تا دست از يارى او بردارد.

عقاب الجبارين .
مجازات گردنكشان حديث : 1 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن الحسين عن محمد بن عبدالله بنهلال عن عقبه بن خلد عن ميسر عن ابى جعفر عليه السلامقال ان فى جهنم لجبلا يقال له الصعدى و ان فى الصعدى لوادايقال له سقر و ان فى سقر لجبا يقال له هبهب لكما كشف غطاء ذلك الجب ضجاهل النار من حره و ذلك منازل الجبارين .
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا و بدون ترديد در جهنم كوهى است بنام(صعدى ) و همانا و بدون تردى در صعدى دره اى است بنام (سقر) و همانا و بدونترديد در سقر چاهى است بنام (هبهب ) كه هرگاه در پوش ‍ آن را بردارند، جهنميان ازحرارت ان فرياد مى كشند و اين منازل گردنكشان است .

عقاب من مشى على الارض اختيالا
مجازات با تكبر و تبختر راه رفتن حديث : 1 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى العطارقال حدثنى محمد بن احمد عن موسى بن عمر عن ابنفضال عمن حدثه عن ابى عبدالله عليه السلامقال قال رسول الله صلى الله عليه و آله من مشى على الارض اختيالا لعنته الارض و منتحتها و من فوقها.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام روايت مى نمايند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه با تكبر و خودنمايى زوى زمين راهبرود، زمين و هر كسى كه در زير و روى آن است ، او را لعنت مى كند.