انجام : «بدانكه حروف تلدون كه ماقبل از ساكن واقع شود، كه ثالث او مضموم باشد و لازم، عاصم رضى اللّه عنه كسره مى‌دهد: قل ادعو، اوانقص...».

كتاب اول نسخ، محمد زكى، پنجشنبه جمادى الآخر، سال 129؟ دوم نستعليق سه‌شنبه، 11 ذيقعده 1216، پشت برگ اول وقف نامه محمد اكبر ميرزا فرزند نصراللّه ميرزا مجموعه را براى اولاد خود، با مهر بيضوى: «افوض امرى الى اللّه عبده محمد اكبر» ديده مى‌شود، پس از كتاب 5 برگ رموز تقويم و بيان مثلثات اربعة آمده است. سوم نستعليق شنبه چهارم رمضان 1216، پس از كتاب: مقدمه كتابى به نام سى فصل و شرف كواكب و غيره آمده. چهارم و پنجم نستعليق.

عنوان و نشان دوّم و سوّم شنگرف، پس از كتاب پنجم: اشعارى در رموز و انواع وقف، و حسب الخواهش ابن عم نواب كامياب قلمى گرديد، پنجشنبه 28 ماه ؟ 1216.

149 گ، سطور مختلف، 11×17 سم.

مجموعه

1ـ معرفت تقويم (1 ر ـ 25 پ)

(تقويم ـ فارسى)

از : اسحاق منجم ابن يوسف طبيب گيلانى

اين كتاب در يك مقدّمه و سه باب و يك خاتمه قرار گرفته است.

مقدّمه: در حساب جمل.

باب اول: در علاماتى كه تعلق به حروف جمل دارد، داراى چهار فصل.

باب دوم: در علاماتى كه تعلّق به حروف آخر اسامى كواكب و غيره دارد، داراى دو فصل.

باب سوّم: در مدار تعيين ساعات خير و شرّ، داراى شش فصل.

خاتمه: در اختيارات ساعات.

آغاز : «حمد بيحدّ و درود بيعدد، احدى را سزد كه صفايح صحايف افلاك را به خامه نقش بند».

انجام : «ميان دو نحس و طريقه محترقه و خالى السير خاصه كه از نحس منصرف بود هيچ كارى نشايد».

2ـ معرفت تقويم (26 پ ـ 39 پ)

(تقويم ـ فارسى)

از : نظام الدّين، عبدالقادر بن حسن رويانى لاهيجى (ق 9)

بشماره (28) مراجعه شود.

3ـ معرفت تقويم (40 پ ـ 81 پ)

(تقويم ـ فارسى)

از : ؟

بشماره (275) مراجعه كنيد.

نستعليق، كتاب اول 27 جمادى الثانى سال 1230، دوم بدون تاريخ، سوم: بيستم جمادى الاول همان سال، عناوين و نشانها شنگرف و برخى نانوشته. جلد تيماج مشكى بدون مقوا.

82 گ، سطور مختلف، 11×17 سم.

آقا نجفى 4/162 (كتاب اول).

مجموعه

1ـ خلاصة الحساب (1 پ ـ 34 پ)

(رياضيات ـ عربى)

از : شيخ بهاءالدّين محمّد بن حسين عاملى (1031)

بشماه (17) مراجعه شود.

2ـ الفتحيّه (35 پ ـ 83 پ)

(هيئت ـ فارسى)

از : علاءالدين على بن محمّد قوشچى (879)

مختصرى است در يك مقدّمه و دو مقاله و يك خاتمه.

مقدّمه: در آنچه پيش از شروع در اين علم دانستنى است در دو قسم: هندسيات، طبيعيات.

مقاله اولى: در بيان احوال اجرام علوى در شش باب.

مقاله دوم: در بيان هيئت زمين و قسمت او باقاليم سبعه در يازده باب.

خاتمه در معرفت ابعاد و اجساد.

آغاز : «الحمد للّه ربّ العالمين حمدالشاكرين، و الصّلواة على خير خلقه محمد و آله اجمعين».

انجام : «و اصغر ثوابت مرصوده بيست و سه برابر زمين است».

كتاب اول نسخ، حسن بن ملاّ جعفر خوئى سوّم ذيقعده، 1257 جدولها و عناوين شنگرف يا نانوشته، حاشيه‌نويسى دارد. كتاب دوم نستعليق به خط همو دوشنبه آخر شوال همانسال، عناوين و اشكال هندسى شنگرف، تملك كاتب روى صفحه پايانى ديده مى‌شود. پس از كتاب توضيح اقاليم هفتگانه آمده است.

83 گ، سطور مختلف، 11×5/15 سم.

آقا نجفى 1/55 و گنج‌بخش 1/188 و كشف الظنون 2/1236 (فتحيه).

حاشية تحرير القواعد المنطقيّة والحاشية الشريفيّة

(منطق ـ عربى)

از : ؟

حاشيه‌اى است متوسط بر «تحرير القواعد المنطقيّة» قطب الدّين محمّد بن محمّد رازى (766) و بر حاشيه مير سيد شريف على بن محمّد گرگانى (816) با عناوين «قال الشّارح» و «قوله» كه هنگام تدريس ـ براى حلّ مشكلات آن ـ نگاشته و برخى فوائد را بر آن افزوده است.

آغاز : «مطلع كل منطق و مبدأ كلّ كلام حمد اللّه الملك العلاّم، نحمده على ما خصّنا».

انجام : «هذا آخر ما سمح به القلم من الكلام على شرح الرّسالة الشمسيّة و الحاشيه الشريفه الشريفيه...».

نستعليق، اوائل شعبان، سال 929، عناوين شنگرف، جلد گالينگور آبى.

110 گ، 19 س، 9×16 سم.

المختصر النافع

(فقه ـ عربى)

از : محقّق حلّى: جعفر بن حسن بن يحيى بن سعيد (676)

بشماره (172) مراجعه شود، نسخه حاضر بخشى از كتاب بيع تا اواخر ديات است.

نستعليق، جلد گالينگور آبى، عطف پارچه، عناوين شنگرف يا نانوشته.

56 گ، 13 س، 5/10×17 سم.

انوار التنزيل و اسرار التأويل

(تفسير ـ عربى)

از : قاضى ناصرالدّين عبداللّه بن عمر بيضاوى (685)

تفسير مزجى مختصرى است كه با اضافه از چند تفسير ديگر تلخيص شده، و بسيار مورد اعتماد دانشمندان بزرگ واقع شده، و حواشى و شروح زيادى بر آن نگاشته‌اند.

نسخه حاضر از آيه 4 سوره هود (11) تا آيه 104 و سپس از سوره طه (20) تا پايان قرآن مى‌باشد.

آغاز افتاده : «و ما من دابة فى الأرض الاّ على اللّه رزقها، غذاؤها و معاشها لتكفله ايّاه».

انجام : «عن النبى

(صلى الله عليه وآله وسلم)

من قرأ المعوّذتين فكأنّما قرأ الكتب الّذى (كذا) انزلها اللّه تعالى».

نسخ، محمد على بن محمد صادق قزوينى، نيمه ماه جمادى الأوّل سال 1197، جلد تيماج مشگى، ترنجدار، فرسوده، حاشيه‌نويسى دارد.

171 گ، 33 س، 22×5/36 سم.

آقا نجفى 1/220، كشف الظنون 1/186، معجم المطبوعات 1/616.

مجموعه

1ـ الأصول الأكبريه (1 پ ـ 52 پ)

(صرف ـ عربى)

از : على اكبر بن على، اللّه آبادى (؟)

كتاب متوسطى است كه قواعد مهم صرف را بيان نموده، و به تعريف صرف آغاز، و به باب التمرين و باب الخط پايان داده است. نام اصلى اين كتاب «الاصول» مى‌باشد.

آغاز : «الحمدللّه العلىّ الولىّ له بكلّ برهان و بيان، و الصلواة على نبيّه و آله و صحبه بكلّ لسان و جنان».

انجام : «و يوصل يوم و حين باذ، اذا بنيا; و كثيراً ما يحمل اعرابهما على بنائيهما».

2ـ شرح الأصول الأكبريه (53 پ ـ 209 ر)

(صرف ـ عربى)

از : قاضى على اكبر بن على، اللّه آبادى

شرح مزجى است بر الأصول الأكبريه خود با توضيح عبارات و آوردن مثال.

آغاز : «بحمدالمنّان الكريم وبالصّلواة على رسوله محمّد ذى الخلق العظيم، و على آله الّذين هم على الصّراط القويم».

انجام افتاده: «اكتفى بعضهم بنقطة واحدة لأنّ الفرق بين المعجمة والمهملة يحصل بها».

نستعليق، ميان بختا، كتاب اوّل نوزدهم ذيحجه ظهر جمعه، سال احد بهادر شاه؟ دوّم: سيزدهم شوّال سال 1059. مهر بيضوى «بسم اللّه الرحمن الرحيم كتبخانه، راجه سيد محمد مهدى سنه 1335 ظ رياست پيرپور» در چند جاى كتاب و مهر ده ضلعى «مهر كتبخانه سيد ابوجعفر تعلقه‌دار پيرپور سنه 133؟» روى برگ اول ديده مى‌شود جلد تيماج حنايى، نشان‌ها شنگرف. دوم داراى فهرست.

208 گ، سطور مختلف 5/16×29 سم.

معجم المطبوعات 2/1359 (شرح الاصول).

تذكره هفت اقليم

(تراجم ـ فارسى)

از : امين احمد بن خواجه ميرزا احمد رازى شيرازى

در هفت اقليم و در هر اقليم وضع جغرافياى يكايك شهرها را آورده، و در هر شهر بيوگرافى پادشاهان، دانشمندان، بزرگان و شاعران گذشته و آن عصر را نگاشته است تاريخ ساخت آن جمله «تصنيف امين احمد رازى» گو، مطابق 1002 مى‌باشد.

آغاز :

«خرد هر كجا گنجى آرد پديد ----- بنام خدا سازد آن را كليد».

آغاز نسخه : «كه به مردانگى اتصاف داشتند سوار شده سلطان شمس‌الدين...».

انجام افتاده:

«گر نيك و بد از هم مگزينى بهتر ----- گر خار به جاى گل بچينى بهتر».

نستعليق، عناوين و نشانها شنگرف، جلد گالينگور مشگى.

227 گ، 21 س، 17×29 سم.

ذريعه 4/52. كشف الظنون 2/2044. مؤلفين مشار 1/683.

تذكرة الأولياء

(تصوّف ـ فارسى)

از : فريد الدين محمد بن ابراهيم عطار نيشابورى (627)

بشماره (16) مراجعه شود.

نستعليق، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد، عناوين و نشانها شنگرف، جلد تيماج مشكى.

201 گ، 25 س، 18×5/26 سم.

جنگ

(متفرقّه ـ فارسى)

از : ؟

مختصريست در نامه‌نگارى، قباله‌ها، خطبه‌ها، قواعد و فوائد و مشكلات نحوى و ماده تاريخ و جز آنها به زبانهاى فارسى، عربى، و گاهى تركى.

آغاز : «بچه مشغول كنم ديده را؟ دايم ترا مى‌جويد، بچه تسلّى دهم دل را؟ دايم تو را بياد آرد».

انجام :

«گفتا كه چه او در شب آدينه گذشت ----- در خلد برين گزيد مأوى «بغرف»».

كه كلمه«بغرف» را ـ در بيت، مطابق 1282 ـ حاج ميزا موسى ماده تاريخ وفات ميرزا محمد على قرار داده است.

شكسته نستعليق و نسخ، جلد تيماج قهوه‌اى بى‌مقوا، به صورت بياض از دو طرف نوشته شده، برگهاى سفيد در ميان دارد.

20 گ، سطور مختلف، 21×5/26 سم.

حاشية المطوّل

(بلاغت ـ عربى)

از : محى الدين، حسن بن محمّد چلبى فنارى (886)

حاشيه مختصر و مفيدى است بر شرح «تلخيص المفتاح» سعد الدين تفتازانى معروف به «مطوّل»

آغاز افتاده : «الهمنا حقايق المعانى و دقايق البيان، الأقرب الى الفهم انّ المراد بالالهام فى هذا المقام معناه اللغوى».

انجام : «و التذكرة للاحكام المذكورة فى علمى المعانى و البيان، انما لم يتعرض للبديع لكونه خارجة (كذا) عن البلاغة».

نستعليق، محمد صالح بن محمد سعيد حسينى قزوينى، در مدرسه التفاتيه قزوين، شوّال، 1059، جلد تيماج قهوه‌اى سير، ضربى ترنجدار. عناوين «قوله ـ قوله» شنگرف يا نانوشته. مهر بيضوى «لا اله الاّ اللّه الملك الحق المبين» پيش از كتاب، و وقف ميرزا محمد تقى با مهر مربع ناخوانا روى برگ اول و مالكيت محمّد ولى سوكه هى با مهر مربع «المتوكل على اللّه الغنى عبده محمد ولى» پشت برگ پايانى ديده مى‌شود.

233 گ، 27 س، 13×26 سم.

آقانجفى 9/40. ريحانه 1/451.

* * *

شرايع الاسلام

(فقه ـ عربى)

از : محقّق حلّى جعفر بن حسن بن يحيى بن سعيد (676)

بشماره (33) مراجعه شود.

نسخ، محمد جعفر بن جواد آقا گيلانى، 24 رمضان سال 1098 در مشهد، عناوين شنگرف، حاشيه نويسى دارد، ميرزا محمد گيلانى بن عبدالرحيم روز يكشنبه 15 صفر 1107 مقابله و تصحيح و حاشيه‌نويسى كرده است. پيش از كتاب فوايدى آمده است.

281 گ، 20 س، 18×24 سم.

قواعد الاحكام فى معرفة‌الحلال و الحرام

(فقه ـ عربى)

از : علاّمه حلى، حسن بن يوسف بن المطهر (726)

بشماره (192) مراجعه شود. آغاز و انجام افتاده دارد.

نسخ، عناوين و نشانها شنگرف، حاشيه‌نويسى دارد، داراى بلاغ مى‌باشد. جلد شميز عطف تيماج. وقف مرحوم حاج شيخ محمد آل طاهر (خمينى)

281 گ، 19 س، 5/18×5/24 سم.

كنزاللغة

(لغت ـ فارسى)

از : محمّد بن عبدالخالق بن معروف (ق 9)

بشماره (1) مراجعه شود.

نستعليق، عناوين و نشانها شنگرف، جلد سوخته‌اى سير روغنى، ترنجدار، فرسوده.

426 گ، 19 س، 5/17×5/24 سم.

ابواب الجنان

(اخلاق ـ فارسى)

از : ميرزا رفيع‌الدين، محمد بن فتح اللّه واعظ قزوينى (1089)

بشماره (181) مراجعه شود. نسخه حاضر جلد دوم مى‌باشد.

نستعليق، عناوين و نشان‌ها شنگرف، جلد تيماج مشگى.

341 گ، 21 س، 12×5/23 سم.

غررالحكم و دررالكلم

(ادب ـ عربى)

از : ابوالفتح عبدالواحد بن محمّد آمدى تميمى (510)

كلمات كوتاه حضرت اميرمؤمنان

(عليه السلام)

را به ترتيب حروف گرد آورده است، مؤلف ـ چون ديد كه جاحظ فقط صد كلمه از گفته‌هاى آن حضرت را انتخاب نموده ـ بر آن شد كه كلمات بيشترى انتخاب كند، و گويد: تمام كلمات حضرت را نيز استقصا نكرده‌ام اين كلمات به حذف اسانيد به ترتيب حروف اول كلمه آمده است.

آغاز : «الحمدللّه الذى هدانا بتوفيقه الى جادّة طريقه، و فضلّنا بتوحيده على كافّة عبيده».

انجام : «يقبح بالرّجل ان يقصر عمله عن علمه، و يعجز فعله عن قوله».

نسخ خوش معرّب، رجبعلى ابن احمد، سال 1299، عناوين و نشانها شنگرف، پس از كتاب برگهاى سفيد دارد.

جلد تيماج قهوه‌اى روشن، ضربى.

148 گ، 19 س، 5/15×23 سم.

آقا نجفى 1/254، ريحانه 1/62، ذريعه 16/38.

كليله و دمنه

(اخلاق ـ فارسى)

از : ابوالمعالى، نصراللّه منشى بن محمد بن عبدالحميد (ق 6)

ترجمه‌ايست از عربى كتاب «كليله و دمنه» معروف، كه عبداللّه بن مقفع بامر منصور دومين خليفه عباسى (158) از پهلوى به عربى درآورد.

ابوالمعالى نيز به دستور بهرامشاه سيزدهمين سلطان غزنوى (548) آن را به پارسى ترجمه كرد.

اصل اولى قديمى آن از زبان پرندگان و حيوانات در اخلاق و تهذيب نفوس نگارش بيدپا فيلسوف هندى است كه براى دابشليم پادشاه هند نگاشته است.

آغاز : «سپاس و ستايش مر خداى را جلّ جلاله كه آثار قدرت او بر چهره روز روشن تابان است».

انجام : «منتظر سحاب رحمت پادشاهانه‌اند از جام عدل و رأفت ملكانه سيراب گرداناد».

نستعليق، حسينقلى بن كربلاى عليقلى بيگ آشتيانى، يكشنبه 22 محرّم، سال 1327، صفحات مجدول، داراى تصاويرى از حيوانات و مجالس شاهان و جز آن به تناسب مطالب كتاب، جلد شميز رنگين، عطف تيماج.

185 گ، 15 س، 18×5/22 سم.

ذريعه 18/135. ريحانه 8/222 و 7/207، گنج‌بخش 3/1384.

* * *

مجموعه

1ـ گلستان (1 ر ـ 66 پ)

(ادب ـ فارسى)

از : شيخ مصلح الدين بن عبداللّه سعدى شيرازى (691)

بشماره (178) مراجعه شود.

2ـ جامع الأخبار (68 ر ـ 126 ر)

(حديث ـ عربى)

از : ؟

بخشى از اخبار اعتقادى و اخلاقى و فقهى را بدون ذكر سند در چهار ده باب داراى يكصد و بيست و سه فصل بدينقرار آورده است.

باب اوّل: در سه فصل. 1ـ فى معرفة اللّه. 2ـ فى التوحيد. 3ـ فى العدل. باب دوم: 15 فصل. باب سوّم: 7 فصل. باب چهارم: 9 فصل. باب پنجم: 3 فصل. باب ششم: 4 فصل. باب هفتم: 7 فصل. باب هشتم: 8 فصل. باب نهم: 8 فصل. باب دهم: 3 فصل. باب يازدهم: 5 فصل. باب دوازدهم: 10 فصل. باب سيزدهم: 7 فصل. باب چهاردهم در اخبار متفرقه: 34 فصل.

آغاز افتاده : «امّا بعد فانى مذكنت ابن عشرين سنة حتى ذرف سنى الى خمسين متشوق الى جمع كتاب يشتمل ابوابا و فصولاً».

انجام : «فانّ امر السفيانى من الامر المحتوم، و خروجه فى رجب، و هذه قصته، و امره عظيم من شدايد العظام».

3ـ اسماء و القاب معصومين(عليه السلام)

(126 پ ـ 139 ر)

(تاريخ ـ فارسى)

از : ؟

اسمها و كنيه‌ها و لقبهاى امامان

(عليهم السلام)

را با فرازهائى از زندگى آن بزرگواران به گونه فشرده نگاشته است.

آغاز : «در ذكر بعضى از احوال و فضائل و اسماء و كنى و القاب ائمه معصومين

(عليهم السلام)

امام اوّل».

انجام : «چنانكه گفته‌اند:

پدر نور و پسر نورى است مشهور ----- از اينجا فهم كن نور على نور».

4ـ اصول دين (139 پ ـ 146 پ)

(عقايد ـ فارسى)

از : ؟

اصول پنجگانه دين را از سوره فاتحة الكتاب و توحيد و آيات ديگر استفاده كرده و به دستور سلطان محمّد قطب شاه نگاشته است.

آغاز : «بعد از حمد ذوالجلال و درود نبى وآل، بر لوح خيال اهل كمال مى‌نگارد».

انجام افتاده: «آن را پايدار پندارد، ناگاه از وى درگذرد، و وى را در عذاب بگذارد».

نستعليق، عربى نسخ معرب كتاب اول چهارشنبه شوال، 1253، دوم ظهر جمعه دوّم ذيحه 1244 در حاشيه گلستان توضيح لغات و فوائد بسيارى آمده است جلد تيماج سرخ.

146 گ، سطور مختلف، 17×22 سم.

ذريعه 5/36. آقانجفى 3/12 (جامع الاخبار).

الباقيات الصالحات

(تاريخ ـ فارسى)

از : رحيم بن كريم بن ابراهيم بن مهديقلى بن محمد حسن شاه قاجار (ق 14)

حمد و ثناء و نيايش پروردگار و مدايح و مناقب و سوگ امامان

(عليهم السلام)

را به نثر و نظمى به عربى و فارسى نگاشته است.

نام مؤلف و نياكانش در ص 16 و 71 آمده است.

آغاز : «افضل ما به الأفتتاح فى البدء و البداء، و اكمل ما به الاختتام فى الختم و النهاء هو جميل حمد ليس له انتهاء».

انجام :

«كه زحق قدس مهدوى است گواه ----- كه هو اللّه لا اله سواه».

نسخ و نستعليق، حسين بن على رضا يزدى در كمال آباد رفسنجان شب سه شنبه 29 ربيع المولود سال 1314، عنوان و نشان شنگرف، جلد تيماج مشگى، بى‌مقوّا.

139 گ، 17 س، 17×22 سم.

علل الشرايع و الأحكام

(حديث ـ عربى)

از : شيخ صدوق، ابوجعفر محمّد بن على بن بابويه قمى (381)

روايتهائى را كه در علّت برخى از احكام شرعيه و امور اعتقادى و آفرينش بسيارى از چيزها و جز اينها از امامان

(عليهم السلام)

وارد شده گرد آورده و با عنوانهاى: «باب، باب» در دو جلد نگاشته است. نسخه حاضر هر دو جلد را دارد.

آغاز افتاده : «... باب العلّه التى من اجلها سمى النجف النجف».

انجام : «فانك ان اذعت سرّنا بليت فى نفسك و مالك و اهلك و ولدك».

نسخ، ابوالحسن بن على نقى، 1083، عناوين و نشانها شنگرف داراى بلاغ مقابله با نسخه مصحّحه در پايان. جلد تيماج حنائى يك لنگه.

237 گ، 23 س، 14×5/23 سم.

ذريعه 15/313. آقا نجفى 2/168.

* * *

تقويم

(تقويم ـ فارسى)

از : ؟

تقويم سال 1266 مى‌باشد كه در جدولهاى ظريف و منظم همانند تقويمهاى حبيب‌اللّه نجومى و مصباح و غيره. برخى از جداول بدين قرار است.

جدول اختيارات و بروج.

جدول معرفة الأهله مع جدول معرفة احكام السّنة التركيّه.

جدول معرفة طالع السنة و جز اينها.

در اين تقويم بيشتر، رمز بكار رفته حتى روزهاى هفته و ماه با حروف است.

نسخ و نستعليق زيبا، نام كاتب ندارد، همه تقويم بشنگرف و مشگى، جلد كاغذى، صفحات مجدول بشنگرف و مشگى و طلائى. حاشيه صفحه‌ها آراسته بطلائى.

15 گ، سطور مختلف، 14×5/19 سم.

الرّمل؟

(رمل ـ عربى)

از : ؟

احكام رمل را در دوازده خانه نگاشته است.

آغاز افتاده : «خانه اوّل در قطار اول خانه دوم در قطار دويم خانه سيّم در قطار سيم خانه».

انجام افتاده : «موجود باشند در ظاهر و معلوم باشند در باطن و متولدات معدوم در ظاهر».

نستعليق، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد، خانه‌هاى رمل شنگرف، جلد ندارد.

70 گ، سطور مختلف، 11×5/17 سم.

مجمع الفتاوى

(فقه ـ فارسى)

از : زين العابدين بن محمد كريم (1360)

فتاوى پدرش: حاج كريم خان كرمانى را جمع‌آورى نموده و به ترتيب كتاب «فصل الخطاب» همو در پنج بخش و يك خاتمه بقرار ذيل نگاشته است.

بخش اوّل: در عبادات داراى 9 باب.

بخش دوّم: در سياست مدن داراى 6 باب.

بخش سوّم: در مكاسب داراى 8 باب.

بخش چهارم: در انحاء تصرّف در مال داراى 10 باب.

بخش پنجم: در معايش و عشرت داراى 4 باب.

خاتمه: در آنچه متعلّق به اموات است داراى 4 باب.

شب چهارشنبه هفتم ذيقعده سال 1302، در لنكر كرمان نگارش آن به پايان آمده است.

آغاز : «الحمدللّه و سلام على عباده الذين اصطفى. و بعد چنين گويد مسكين».

انجام : «كه در اين صورت پانزده روز را قضا مى‌كند، و باقى ساقط است، و فديه مى‌دهد و اللّه العالم، زين العابدين».

نستعليق، محمّد باقر بن محمّد حسينى زنورى در كرمان، پنجشنبه 16 ربيع الثانى، سال 1309، عناوين و نشانها شنگرف، بى‌جلد مالكيت و مهربيضوى: «محمد باقر الحسينى» روى برگ اول ديده مى‌شود.

77 گ، 19 س، 17×5/21 سم.

فهرست كتب مشايخ 398 و 609.

* * *

الاعتقادات

(عقائد ـ عربى)

از : ابوجعفر محمد بن على بن بابويه قمى (381)

بشماره (227) مراجعه شود.

نسخ، على قلى «فراش» بن خانعلى، اواخر ربيع الاول، روز كسوف 1065 در دارالسلطنه اصفهان، حاشيه‌نويسى دارد. عناوين و نشانها شنگرف. پيش از كتاب 15 برگ حديث و كلمات عرفا و فوائد ديگر، جلد شميز يك لنگه، عطف تيماج فرسوده.

82 گ، 6 س، 5/14×25 سم.

مجموعه

1ـ الاحتجاجات؟ (1 ر ـ 27 ر)

(عقايد ـ عربى)

از : ؟

احتجاجهاى مناسب داستان كربلا را از كتاب «الاحتجاج» احمد بن على بن ابى‌طالب طبرسى (ق 6) برگزيده و با عناوين «احتجاج» نگاشته است.

آغاز : «احتجاج الحسين بن على

(عليه السلام)

على عمر بن الخطاب فى الامامة والخلافة. روى انّ عمر».

انجام : «قد تم ما كان متعلّقا بواقعة الطّف من كتاب الاحتجاج...».

2ـ اللهوف على قتلى الطفوف (28 ر ـ 98 ر)

(تاريخ ـ عربى)

از : رضى الدين على بن موسى بن طاوس حلّى (664)

سرگذشت و حادثه عاشورا و شهادت حضرت ابا عبداللّه

(عليه السلام)

و يارانش را در سه مسلك بگونه فشرده بيان نموده است تا زائران حرم آن حضرت از همراه بردن مقتلى گرانبار بى‌نياز باشند.

فهرست مسلكها بدين قرار است.

المسلك الأول فى الامور المتقدمه على القتال.

المسك الثانى فى وصف حال القتال و ما يقرب من تلك الحال.

المسلك الثالث فى الأمور المتأخّرة عن قتله

(عليه السلام)

.

آغاز : «الحمدللّه المتجلّى لعباده من افق الألباب المجلّى عن مراده بمنطق السنّة و الكتاب».

انجام : «و ههنا منتهى ما اوردناه و آخر ما قصدناه».