از : ملاّ مصطفى بن ملاّ محمّد خوئى (ق 13)

اوراد و اذكار و ختمهائى را كه در اوقات مختلف بجهت برآورده شدن حاجتها خوانده مى‌شوند در يك مقدمه و ده فصل و يك خاتمه گردآورده است.

اين كتاب كه نام ديگر آن «لئالى مخزونه» است بنا به گفته الذريعه 5/282 به سال 1255 تأليف شده.

آغاز : «الحمدللّه ربّ العالمين... امّا بعد بعضى از ختمهاى سريع الاجابة و الأثر، و دعاهاى معتبر كه روايت شده است از ...»

انجام :«تا شود حاجتت هميشه روا *

بالنّبىّ و آله الأعلى».

6ـ الجنّة الواقيه و الجنّة الباقيه (353 ر ـ 373 پ)

(دعاء ـ عربى)

از : شيخ تقى‌الدّين ابراهيم بن على كفعمى

تعقيبات نمازها و دعاهاى مختصرى كه در روزهاى هفته و ماه و سال و حالتهاى مختلف خوانده مى‌شود در چهل فصل گرد آورده است.

در ذريعه 5/161 گويد: اين نام، مختصر نام مصباح كبير كفعمى است كه «جنّة‌الأمان الواقيه و جنّة الأيمان الباقيه» نام دارد، همچنانكه اين كتاب نيز مختصر همان كتاب است، مؤلف اصل و مختصر يك شخص است، و او شيخ تقى الدين ابراهيم كفعمى است... چون ميرداماد مختصر را پسنديد و نسخه‌اى از آن استنساخ كرد و امضاء نمود، بدون اينكه كتاب را به كسى نسبت دهد، چون آن نسخه را به خط و امضاى وى ديدند به ميرداماد نسبت دادند.

اين كتاب روز سه‌شنبه سه شب از ذيقعده 895 مانده به پايان رسيده است.

آغاز : «الحمدللّه الّذى جعل الدّعاء سلّما يرتقى به الى اعلى مراتب الكمال، و وسيلة الى اقتناء غرر المحامد».

انجام : «كتاب الحدقة الناظرة، كتاب البلد الأمين، كتاب شريعة التمسك، كتاب الفردوس، كتاب الجواهر، كتاب التتمه».

نسخ بسيار زيبا، نام كاتب ندارد، دهم ربيع الأوّل سال 1274 (پايان) هر يك از كتابهاى اوّل تا چهارم داراى سرصفحه رنگين و زيبا. حاشيه صفحه اوّل و دوّم گل و بوته طلائى، قرمز، لاجورد. صفحات مجدول و مذهب، عناوين به رنگهاى مختلف و زيبا و دلپسند، كتاب اوّل داراى فهرست مفصل پيش از كتاب. جلد دورو شميز روغنى، داراى ترنج، پشت حنائى گلدار، مجموعه نمونه‌اى از ذوق و هنر، گويا براى يكى از مقامات فراهم آمده است.

373 گ، سطور مختلف، 18×5/27 سم

مجموعه

1ـ انيس الموحدين (1 پ ـ 61 پ)

(عقائد ـ فارسى)

از : ملا مهدى بن ابى‌ذر نراقى (1209)

رساله‌ايست در اصول دين كه در پنج باب آمده و فهرست آن چنين است:

باب اوّل: در اثبات صانع.

باب دوّم: در صفات بارى تعالى در يك مقدمه و دو فصل.

باب سوّم: در نبوت مشتمل بر چهار فصل.

باب چهارم: در امامت مشتمل بر يك مقدمه و هفت فصل.

باب پنجم: در معاد.

آغاز : «انيس موحدين و جليس مجرّدين سپاس بى‌قياس و ستايش رفيع الأساس يگانه‌ايست جلّ شأنه».

انجام : «و جمع ميان هر دو را سعادت يا شقاوت در باب تكليف اتمّ و در وعد و وعيد ادخل است».

2ـ سيف الأمّة و برهان الملّة (62 پ ـ 269 پ)

(عقائد ـ فارسى و عربى)

از : ملاّ احمد بن محمّد مهدى نراقى (1244)

در ردّ پادرى نصرانى «هنرى مارتين» و «فيليب» در سه باب: 1ـ در تقديم فوائدى چند 2ـ در اثبات نبوت خاتم انبياء

(صلى الله عليه وآله وسلم)

3ـ در ذكر كلمات پادرى نصرانى و شبهات.

مؤلف اين كتاب را بامر فتحعلى شاه قاجار (1250 هق) و باشاره نايب السلطنه وى عباس ميرزا (1249 هق) تأليف كرده است، و آن را ظهر شنبه 17 صفر 1233 به پايان برده.

آغاز : «الحمد للّه الّذى منّ على عباده بارسال السّفراء المقرّبين، و نجاهم من الغباوة و الغوايه بارشاد الأنبياء المكرمين».

انجام : «حواريّين كه بعد از حضرت يحيى بودند باجمعهم مروّج شريعت و مبيّن آن بودند، پس بحضرت يحيى ختم نخواهد شد، ختم اللّه لنا بالحسنى... ربّ الأرض و السّماء».

* * *

3ـ فهرست (270 ر ـ 290 پ)

(لغت ـ فارسى)

از : محمّد بن احمد بن محمّد مهدى نراقى (1297)

چون عبارات عبرى كتاب «سيف الأمه» از كتب و اسفار انبياء گذشته مأنوس بيشتر سود برندگان نبود به دستور والد مصنف به جهت ترجمه اعراب و حروف كلمات، اين فهرست را فراهم آورد.

آغاز : «الحمدللّه رب العالمين و الصّلواة على محمّد

(صلى الله عليه وآله وسلم)

سيّد الأنبياء و خاتم المرسلين و على آله و عترته معالم الهدى و امناء الدّين».

انجام افتاده: «داوارْ باشباع (و) مهمله و (و) مفتوحتين و سكون (ر) مهمله. لهشو بكسر (ل) و اشباع (هـ) مفتوحه و (ش) منقوطه مكسوره و سكون واو، و لبنت بفتح (و) و اشباع (ل) مكسوره و سكون ب موحده».

نستعليق، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد كتاب اوّل و دوّم داراى سرلوحه زيبا و صفحه اوّل و دوّم هر يك دندان موشى و تذهيب شده و حاشيه نقاشى گل و برگ، عناوين و نشان شنگرف، كليه صفحات مجموعه مجدول. جلد ندارد. شيرازه شده.

290 گ، 15 س، 18×5/27 سم.

ذريعه 2/466 و 12/286.

شرح النّقايه مختصر الوقايه

(فقه ـ عربى)

از : سيد على بن سيد محمّد بخارى؟

شرحى است مزجى بر كتاب: «النقايه، مختصر الوقايه: وقايه الروايه فى مسائل الهدايه» صدر الشريعه عبيداللّه بن مسعود حنفى (745) در فقه حنفى كه شارح به گفته خود: با يارى جستن از كتب معتبر... مشكلات آن را حلّ كرده است. از كتاب طهارت تا پايان وصيت مى‌باشد.

آغاز : «الحمدللّه‌الّذى اذهب عنا الحزن، و وهب لنا التوفيق على الوجه‌الحسن».

انجام : «و لو كانت الميتة مساوية مع المذبوحة لم يؤكل، و امّا فى حالة الاضطرار تحرّى و أكل، سؤاء كان المذبوحة (كذا) اكثر او أقل».

نستعليق، نام كاتب ندارد، تاريخ كتابت 1298، نشان و عنوان شنگرف، بعضاً حاشيه‌نويسى دارد، جلد قهوه‌يى تيماج، بعد از كتاب سه صفحه از ابن عباس راجع به رحلت پيامبر

(صلى الله عليه وآله وسلم)

مطالبى است.

358 گ، 11 س، 21×5/26.

كشف الظنون 2/2020 «وقاية الروايه» و 1971 «النقايه، مختصر الوقايه».

شرح مختصر الوقاية

(فقه ـ عربى)

از : ؟

شرحى است مفصّل و مزجى بر كتاب «مختصرالوقايه: (النقايه فى مختصر الوقايه) صدر الشريعة الثانى، عبيداللّه بن مسعود تاج الشريعة (745) با اضافه كردن روايات مختلف و مباحث مهمّ مناسب.

آغاز : «اجناس الحمدللّه العزيز الكافى المحيط علمه الوافى بالاسرار و المضمرات، المستغنى عن العدّة و الذّخيرة فى الوقاية عن النوازل و كفاية المهمات».

انجام افتاده: «و انّما شرط ان يكون اقل لأنّ الغلبة بضدّ الاباحة... لو لم يكن كذلك لدفع (كذا، الظاهر لوقع) الناس فى الحرج و لهذا حلّ التناول».

نسخ، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد، جلد تيماج يشمى روغنى داراى ترنج، عطف تيماج قرمز فرسوده.

410 گ، 24 س، 20×26 سم.

مسالك الافهام فى شرح شرايع الاسلام

(فقه ـ عربى)

از : شهيد دوّم، زين‌الدّين بن على عاملى (966)

بشماره (72) مراجعه شود.

نسخه حاضر جلد سوم و چهارم و شامل كتابهاى: الوقوف والصدقات، السكنى و التحبيس، الهبات، النكاح مى‌باشد.

نسخ، محسن بن حيدر على خان ركنابادى، جلد دو رو تيماج، رو حنائى روغنى ضربى، پشت زرشگى روشن با لبه گردان، عنوان قوله شنگرف، پشت برگ اول مالكيت محمد شيخ با مهر بيضوى وى و مالكيّت ابوالقاسم با مهر بيضوى «افوّض امرى الى اللّه عبده ابوالقاسم» و تاريخ انتقال 1188 ديده مى‌شود.

358 گ، 22 س، 20×5/24 سم.

* * *

ديوان انورى

(شعر ـ فارسى)

از : اوحدالدّين على بن اسحاق ابيوردى خاورانى انورى (552)

نامبرده مداح سلطان سنجر و وزيران وى بوده نسخه حاضر نزديك پنجهزار بيت است كه شامل قصايد، غزليات، رباعيات، و هزلياتى كه از چنين حكيمِ فرزانه بعيد به نظر مى‌رسد.

آغـاز :

«باز اين چه جوانى و جمال است جهان را ----- وين حال كه نو گشت زمين را و زمان را

مقدار شب از روز فزون بود بدل شد ----- زايد همه اين راشد و ناقص همه آن را».

انجام :

«دشمنانت تا بروز حشر سنگ انداز عمر ----- دوستانت تا به روز عيد سنگ انداز مى». شكسته نستعليق خوش، محمد هادى ابن شمسعلى همدانى، روز دوشنبه 24 ربيع المولود، 1256، داراى سرلوحه رنگين، صفحات مجدول بمشكى و طلائى، جلد دو رو شميز روطلائى داراى گل و بوته زيبا، پشت قهوه‌يى سير داراى گل، عطف تيماج. پشت برگ اول دو عدد مهر: بيضى و مربع كه هر دو را محو كرده‌اند، عناوين شنگرف.

300 گ، 16 س، 14×25 سم.

الذريعة 9/109، آقا نجفى 10/364، ريحانه 1/197.

* * *

شرح الكافيه

(نحو ـ عربى)

از : نجم‌الائمه محمد بن الحسن استرآبادى مشهور به رضى‌الدّين (686)

شرح بسيار مفصل و تحقيقى است بعنوان: «قوله ـ قوله» بر رساله «الكافيه» ابن حاجب نحوى (646)، اوّل متن را آورده و سپس به عنوان قوله پاره‌اى از همان متن را ذكر مى‌كند توضيح يا تحقيق خود را بيان مى‌نمايد، مؤلف آن را در شوال 683 در نجف اشرف به پايان برده است. نسخه حاضر از نظر قدمت داراى ارزش است، زيرا تاريخ كتابت آن دو سال پس از وفات مؤلف مى‌باشد.

آغاز : «الحمدللّه الّذى جلّت آلاؤه ان تحاط بعدّ، و تعالت كبرياؤه عن ان تشتمل بحدّ».

انجام : «و لا يلى هذه الزّيادة هاء السكت بخلاف الانكار، لأن هذه انما يراد اذا لم يقصد الوقف، و اللّه اعلم».

شكسته نستعليق، ربيع الآخر سال 688، عناوين و نشان شنگرف، عناوين و متن نسخ، جلد فرسوده دو رو تيماج رو سبز سير، پشت صورتى هر دو رو داراى ترنج، و مهر «عمل ظريف محمد صحاف 1217»، ديده مى‌شود.

538 گ، 17 س، 5/15×5/24 سم.

الذريعة 14/30، آقانجفى 5/54.

حاشية حاشية الخفرى على شرح التجريد

(كلام ـ عربى)

از : ميرزا محمّد ابراهيم بن محمّد صدرالدّين شيرازى (1070) ؟

حاشيه مختصريست بر شرح قوشچى بر «تجريد الاعتقاد» و حاشيه شمس‌الدّين خفرى بر آن.

آغاز افتاده: «ذكره المحشى اشارة الى ما ذكرناه قوله حتى لايلزم الاهمال فى البيان و توافق النظيران، قد عرفت ان ليس المقصود بيان هذه الأمور تفصيلا».

انجام افتاده: «قوله فى الحاشية نعم يمكن ان يقول الشارح لما كان اه لايخفى ان السؤال عما صدق عليه المفهوم لايستلزم ان يكون جوابه سيّما بالنسبة الى المفهوم اذ يمكن ان يجاب».

نسخ خوانا، نام كاتب وتاريخ كتابت ندارد، جلد كالينگور مشگى عطف تيماج قهوه‌يى سير، عناوين و نشانها شنگرف.

144 گ، 27 س، 16×5/24 سم.

آقا نجفى 12/207

زادالمعاد

(دعا ـ فارسى)

از : ملامحمّد باقر بن محمّد تقى مجلسى (1111)

منتخبى است از ادعيه بحارالأنوار خود در اعمال سال و فضائل ايام و ليالى شريفه و اعمال آنها كه در چهارده باب و يك خاتمه گرد آورده و بنام شاه سلطان حسين صفوى (مقتول 1140) نگاشته، و بسال 1107 به پايان برده است. و در آخر مسائل مهم زكواة، خمس، اعتكاف كفارات را بيان نموده است.

آغاز : «الحمدللّه الذى جعل العبادة وسيلة لنيل السّعاده فى الآخره و الأولى».

انجام : «اين شكسته را به دعاى رحمت و مغفرت اين مستحق دعا را ياد كند».

نسخ، ترجمه ادعيه نستعليق، عناوين وترجمه زيرنويس همه ادعيه به شنگرف، داراى سرلوحه زيبا، همه صفحات مجدول به لاجوردى و مشكى و طلا، كليه سطور مجدول، جلد قهوه‌يى روشن، در 26 ذيحجه 1317 اين كتاب را يحيى گلپايگانى به حشمت الدولة تقديم نموده، دو عدد مهر بيضوى بنام «يحيى» و «الراجى يحيى» پشت برگ پايانى ديده مى‌شود.

261 گ، 28 س، 5/15×5/23 سم.

آقانجفى 1/41. الذريعه 12/11.

زبدة الاصول

(اصول ـ عربى)

از : شيخ بهاءالدّين محمد بن حسين عاملى (1031)

بشماره (55) مراجعه شود.

نسخ، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد، حاشيه‌نويسى دارد جلد تيماج مشگى، بى‌مقوا.

48 گ، 11 س، 14×5/22 سم.

جامع عبّاسى

(فقه ـ فارسى)

از : نظام‌الدّين محمد بن حسين تفريشى ساوجى (پس از 1038)

فقه فتوائى مهمّى است كه مسائل مورد نياز مردم را با عبارتى ساده دربر دارد. شيخ بهاءالدّين محمد بن حسين عاملى (1031) به دستور شاه عباس صفوى (1038) نگارش آن را آغاز نمود، و بنا بود همه احكام فقهى در بيست باب آيد پس از نوشتن فقط پنج باب در طهارت و نمازها و زكوة و روزه و حج درگذشت، پس از وى شاگردش ساوجى به دستور همو بقيه بابها را تكميل كرد، نسخه حاضر از باب ششم تا بيستم مى‌باشد بدين قرار:

باب ششم: در وقف، صدقه، قرض.

باب هفتم: در زيارت معصومين

(عليهم السلام)

باب هشتم: در نذر، عهد، كفاره.

باب نهم: در بيع، تجارت، كسب.

باب دهم: در اجاره، عاريه، غصب.

باب يازدهم: در نكاح، تحليل، ملك يمين.

باب دوازدهم: در طلاق، ايلاء، ظهار، لعان.

باب سيزدهم: در شكار.

باب چهاردهم: در ذبح حيوانات، حلال و حرام آنها.

باب پانزدهم: در طعام خوردن، آب نوشيدن، رخت پوشيدن.

باب شانزدهم: در قضا.

باب هفدهم: در اقرار، وصيّت.

باب هيجدهم: در تقسيم تركه و ميراث.

باب نوزدهم: در حدود.

باب بيستم: در خونبهاى انسان و...

آغاز : «الحمدللّه ربّ العالمين... امّا بعد بدانكه همگى همّت عالى نهمت بندگان همايون».

انجام افتاده: «بخلاف حدّ، چه بعضى از آنها ساقط نيست داخل تخيير در تعزير بحسب انواع تعزير بخلاف كه در آنها».

نسستعليق، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد، جلد شميز آبى عطف تيماج نيلى.

96 گ، سطور مختلف، 18×22 سم.

ذريعه 3/340، آقا نجفى 13/256.

معمّا

(معما ـ فارسى)

از : ؟

رساله‌ايست در استخراج انواع معماها، آغاز در تعريف معمّا است، سپس يك بيت آورده چگونگى استخراج اسم را از آن بيت بيان مى‌كند، از كتاب «حلية‌الحلل» و از «حلل» نيز مطالبى نقل مى‌كند.

آغاز افتاده: «وقوع يابد كه موجب عدم... حروف باقى گردد، چنانكه فاضل مذكور بر آن رفته، و شايد بر وجهى تحقق پذيرد كه تقاضاى اعتبار باقى حروف كند».

انجام افتاده : «اعمال تذييل شش است: تحريك و تسكين، تشديد و تخفيف، مد و قصر اظهار و اسرار، معروف و مجهول، تعريب و تفخيم».

نستعليق، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد، جلد تيماج مشكى فرسوده، عناوين در حاشيه شنگرف.

91 گ، 23 س، 13×5/22 سم.

مجموعه

1ـ مبادى الوصول الى علم الأصول (1 پ ـ 7 پ)

(اصول ـ عربى)

از : علاّمه حلّى، حسن بن يوسف بن المطهر (726)

مختصر متنى است در مباحث مهم و ضرورى اصول فقه بر دوازده فصل و هر فصل بر چند مبحث ترتيب يافته است. مؤلف بنا به تقاضاى تقى‌الدّين ابراهيم بن محمد بصرى كتاب را نگاشته است.

آغاز : «الحمدللّه المتفرّد بالأزليه و الدّوام، المتوحد بالجلال والاكرام، المتفضل بسوابغ الانعام».

انجام افتاده: «الفصل الرّابع فى العموم و الخصوص و فيه مباحث... و المطلق، و هو اللفظ الدال على الحقيقه من حيث هى هى من غير ان يكون فيه دلالة».

‌

2ـ كتاب الطهارة (8 پ ـ 33 پ)

(فقه ـ عربى)

از : ؟

رساله مختصريست در احكام وضو، تخلّى، غسل، تيمّم با اشاره مختصر به اقوال ديگران، بدون آوردن دليل، بگونه رساله‌هاى عملى.

آغاز : «الحمدللّه رب‌العالمين والصلوة و السلام على خير خلقه محمد و آله الطيّبين الطاهرين المعصومين، كتاب الطهارة باب ما يجب الوضوء له و يستحب، تجب الوضو للصلواة الواجبة».

انجام افتاده: «و امّا اذا علم بزوال العذر فى الوقت او ظن به او شك فيه ففى صحة».

3ـ معين الخواص (34 پ ـ 65 پ)

(فقه ـ عربى)

از : ميرزا ابوالقاسم بن حسن گيلانى قمى (1231)

رساله عملى عربى است كه به جهت عمل مقلدين عرب پس از تأليف رساله فارسيش: «مرشد العوام» نگاشته و گاهى به ادله احكام اشاره دارد، نسخه حاضر تا قسمتى از كتاب صلواة مى‌باشد.

آغاز : «الحمدللّه ربّ العالمين ... امّا بعد فانى لما كتبت مرشد العوام للأعاجم».

انجام افتاده: «و يكره المرور قدامه لغير ايضا (كذا) و تأكيدها فى المكّة اقل لأجل ازدحام فيها».

كتاب اول و سوّم نسخ، دوم نستعليق، عناوين و نشانها شنگرف يا نانوشته، جلد تيماج مشكى.

65 گ، سطور مختلف، 16×21 سم.

ذريعة 19/43 و آقانجفى 1/19 (مبادى الوصول).

و ذريعة 21/284 و آقانجفى 1/30 (معين الخواص).

منشآت

(ادبيات ـ فارسى)

از : ميرزا مهدى بن محمّد نصير استرابادى (ق 12)

بشماره (17) مراجعه شود.

شكسته نستعليق، صفر 1257، جلد تيماج جگرى، بيشتر عنوان‌ها نانوشته.

150 گ، 15 س، 14×22 سم.

الجامع لأحكام الشّرايع

(فقه ـ عربى)

از : حاج كريم خان بن ابراهيم كرمانى (1288)

فقه فتوائى مختصريست كه از متون اخبار و احاديث برگرفته و به قواعد اصولى اهميّتى نمى‌دهد.

يك مقدمه و چهل و پنج كتاب دربر دارد كه آن را از سال 1260 پس از درگذشت سيّد كاظم رشتى(1259) تا سال 1286 به تدريج نگاشته است.

آغاز : «الحمدللّه ربّ العالمين... انّ ماحدانى الى تصنيف هذالكتاب انّ جماعة من الاخوان صانهم اللّه عن طوارق الحدثان».

انجام : «يستحب مسح رأس اليتيم عند خوف قساوة القلب، و للترحم له و الملاطفة، يستحبّ اسكات اليتيم عن بكائه».

نسخ، احمد بن امينا چترودى، جمادى الثانى سال 1290، جلدّ تيماج قهوه‌يى، برخى عناوين شنگرف.

166 گ، 20 س، 5/15×22 سم.

آقانجفى 21/65، فهرست كتب مشايخ ص 406.

مجموعه

1ـ رسالة فى الوضع (1 ر ـ 3 ر)

(بلاغت ـ عربى)

از : ؟

مختصريست در كيفيت و اقسام وضع و در پايان خاتمه‌ايست در تعريف مشترك معنوى و لفظى.

آغاز : «الحمدللّه الّذى دلّ على وجوب وجوده استحالّه الدّور، و امتناع تأثير الأثر اللاحق فى مؤثّره السّابق».

انجام : «و المترادف عكسه، و هو لفظ متعدّد لمعنى واحد جزئيا كعمرو و ابى حفص او كليّا كليث و اسد».

2ـ بنيان البيان بهداية الرّحمن (3 ر ـ 5 پ)

(بيان ـ عربى)

از : ؟

رساله كوتاهى است در تعريف علم بيان و اينكه موضوع آن چهار چيز است: تشبيه، مجاز، كنايه، تعريض و سپس اقسام هر يك از اين چهار موضوع بخصوص تشبيه را بيان نموده است.

آغاز : «الحمدلمن ليس ابتداء الهيّته ايسا، و الشّكر لمن ايس انتها الوهيته ليسا و السّلام على من عمّت بعثته جنّا و انسا و على آله و اصحابه الطاهرين قلبا و نفسا».

انجام : «كقولك ـ لمن اذاك ـ : اذ تأتينى فستعرف جزاء الايذاء، و انت تريد المخاطب و غيره لكنّ المخاطب مراد من نفس اللفظ ، و غيره من سوقه و خارج من الكلام».

‌

‌

3ـ شرح سعد اللّه (5 پ ـ 45 ر)

(نحو ـ عربى)

از : ؟

«شرحى است با نقل اقوال و رد و ايراد به عنوان (قوله ـ قوله) بر كتاب شرح عوامل شيخ عبدالقاهر بن عبدالرّحمن جرجانى (471)، نام بالا در پايان كتاب آمده است.

آغاز : «بسم اللّه الرحمن الرحيم و به نستعين اى باستعانة اسم اللّه، اشارالشارح رحمة‌اللّه تعالى الى انّ المختار عنده كون الباء للاستعانه».

انجام : «وما قرّره الشارح فى توجيه وقوعه موقع الاسم مقبول ايضا عند اولى‌العقول... صلاتا و سلاما دائمين بدوام الملك العلاّم».

4ـ المطالع السّعيده فى شرح الفريده (46 پ ـ 184 پ)

(نحو ـ عربى)

از : جلال‌الدّين عبدالرّحمن بن ابى بكر سيوطى(910)

شرحى است به عنوان: «ص، ش يعنى اصل، شرح» بر الفيه «الفريدة» كه خود شارح آن را در قواعد نحو سروده است، اين شرح را روز شنبه 11 جمادى الثانى 895 به پايان برده است. بر يك مقدمه و هفت باب ترتيب يافته است.

آغاز : «... امّا بعد حمداللّه على نعمه المزيدة والصّلوة والسلام على سيّدنا محمّد الّذى نولى نصره و تأييده».

انجام : «و الخترالغدر و فى التنزيل و ما يجحد بآياتنا الاّ كلّ ختّاركفور، و هذا آخر ما تيسّر املاؤه من هذالشرح».

نسخ، كتاب سوّم به خط سيد مصطفى حسينى خانقاهى الاصل، روز سه‌شنبه جمادى الآخر ل 1294، به دستور استاد مشفق ملاّ عبدالمجيد در مسجد واروغى نوشته شده، كتاب چهارم به خط عبدالرحمن 13 شعبان سال 1303، جلد تيماج مشكى ضربى داراى ترنج.

184 گ، سطور مختلف، 17×5/21 سم.

آقا نجفى 2/376 (المطالع السعيده)، ريحانه 3/151 (سيوطى).

صحيفه سجّاديّة

(دعا ـ عربى)

از : حضرت سجّاد، على بن الحسين بن على بن ابيطالب

(عليهم السلام)

(شهادت 95)

پنجاه و چهار دعا و مناجات است كه عمير بن متوكل از پدرش متوكل بن هارون از يحيى بن زيد بن على روايت مى‌كند، گاهى از آن به اخت القرآن، انجيل اهل بيت، زبور آل محمّد تعبير آورده‌اند، صحيفه كامله نيز گويند، حضرت امام زين‌العابدين، در اوقات مختلف تلاوت مى‌فرموده است. در بيشتر نسخه‌ها از جمله نسخه حاضر چند دعا و مناجات به عنوان ملحقات دارد.

آغاز : «حدثنا السيد الاجل نجم‌الدّين بهاءالشرف ابوالحسن محمّد بن الحسن بن احمد بن على بن محمد بن عمر بن يحيى العلوى الحسينى رحمه اللّه».

انجام : «و نجّنى من مضلاّت الفتن برحمتك يا ارحم الرّاحمين، و صلّى اللّه على سيّدنا محمّد رسول اللّه المصطفى و على آله الطاهرين».

انجام ملحقات نسخه: «و اخرج حبّ الدّنيا من قلوبنا كما فعلت بالصالحين من صفوتك و الأبرار من خاصّتك، برحمتك يا ارحم الرّاحمين و يا اكرم الأكرمين».

نسخ زيبا، اصل، نام كاتب و تاريخ كتابت ندارد، عناوين شنگرف. دعاهاى ايام هفته و مناجات خمسة عشر به خط قاسم حاج ملابابا فرزند شيخ باقر به دستور حاج شيخ اسماعيل ديزجى زنجانى در تاريخ 1377 هجرى قمرى و 2/11/1336 نوشته شده است. جلد تيماج مشگى ضربى ترنجدار.

190 گ، 12 س، 5/12×5/21 سم.

ذريعة 15/18. آقا نجفى 1/20.

الفوائد الحائريه القديمه

(اصول ـ عربى)

از : مولى محمّد باقر بن محمّد اكمل مشهور به: «وحيد بهبهانى» (1206)

فوائد مختلفى است كه بعضى از موضوعات اصول فقه را به طور استدلالى مختصر شرح مى‌دهد. فائده اول در اهميت فقه و آخرين در شرائط اجتهاد است، در ذريعة 16/331 گويد: كتاب روز جمعه دوّم ربيع الثانى سال 1180 به پايان رسيده، ولى در نسخه حاضر تاريخ پايان، نيامده است.