کتابخانه الکترونيکي انهار

عقاب من تتبع عثره المومن
مجازات عيبجويى از مومن

حديث : 1 بهذاالاسنادعن محمد بن سنان عن ابى الجارود عن ابىبرده قال صلى بنا رسول الله صلى الله عليه و آله ثم انصرف مسرعا حتى وضع يدهعلى باب المسجد ثم نادى باعلى صوته يا معشر من آم ن بلسانه و لم يخلص الايمانالى قلبه لا تتبعوا عورات المومنين فانه من تتبع عورات المومنين تتبع الله عورته و منتتبع الله عورته فضحه و لو فى جوف بيته .
ترجمه :
1. ابى برده ميگويد: رسول خدا صلى الله عليه و آله با ما نماز خواند ند. آنگاه بطرفدر مسجد رفته ، دست بر در مسجد گذاشته و با بلندترين صداى خود فرمودند: اىكسانى كه با زبان ايمان آورده و ايمان به قلب آنها نرسيده است ! از مومنين عيبجويىنكنيد. زيرا همانا كسى كه در پى يافتن عيوب مومنين باشد، خداوند بهدنبال يافتن عيوب او خواهد بود. و كسى كه خداوند عيوب او را جستجو نمايد، او را رسواخواهد كرد؛ گرچه داخل خانه اش باشد.

عقاب المجترى على الله عزوجل
مجازات جرات پيدا كردن بر خدا حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين عن ابن ابى عمير عن حفص بن البخترىقال قال ابو عبدالله عليه السلام ان قوما اذنبوا ذنوبا كثيره فاشفقوا منها و خافوا خوفاشديدا و جاء آخرون فقالوا ذنوبكم علينا فانزل اللهعزوجل عليهم العذاب ثم قال تبارك و تعالى خافونى و اجتراتم .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: عده اى گناهان بسيارى مرتكب شدند ولى پس ازمدتى از آن گناهان دورى كرده و از آن گناهان بسيار ترسان بودند. عده اى ديگرى بهآنها گفتند: گناهان شما به عهده ما. خداوند عزوجل بر آنها (كه گناه را بعهده گرفتهبودند) عذاب نازل نمود. سپس ‍ فرمود: آنان از من ترسيدند. شما بر من جرات پيداكرديد!

عقاب من ينوى الذنب
مجازات قصد گناه حديث : 1 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن جعفر بن محمد بن عبيدالله عن بكربن محمد الازدى عنابى عبدالله عليه السلام قال ان المومن لينوى الذنب فيحرم رزقه .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: و محققا مومنى بخاطر قصد گناه ، از رزق خود محروممى شود.

عقاب السيئه .
مجازات گناه حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على بنفضال عن عبدالله بن بكير عن بعض اصحابه عن ابى عبدالله عليه السلامقال من هم بالسيئه فلا يعلمها فانه ربما عمل العبد السيئه فيراه الربعزوجل فيقول و عزتى و جلالى لا اغفر له ابدا.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: اگر كسى قصد گناه كرد، نبايد آن را انجام دهد.زيرا همانا اى بسا كه بنده گناهى مرتكب مى شود و خداوندعزوجل او را ديده و مى فرمايد: به عزت و جلالم سوگند هيچ گاه تو را نمى آمرزم .

عقابل من عمل عملا يطلب به وجه الله فادخل فيه رضى الناس
مجازات انجام عمل بقصد رضايت خداوند و مردم حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى محمدبن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عنالمفضل بن صالح عن محمد بن على الحلبى عن زراره و حمران عن ابى جعفر عليه السلامقال لو ان عبدا عمل عملا يطلب به وجه الله عزوجل و الدار الاخرهفادخل فيه رضى احد من الناس كان مشركا وقال ابو عبدالله عليه السلام من عمل للناس كان ثوابه على الناس انكل رياء شرك و قال ابو عبدالله عليه السلامقال الله عزوجل من عمل لى و لغيرى فهو لمن عمل له .
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: اگر بنده اى بخاطر رضاى خداوندعزوجل و رسيدن به سراى آخرت كارى را انجام دهد و رضايت كسى از مردم را وارد اينقصد نمايد، مشرك است .
امام صادق عليه السلام نيز فرمودند: كسى كه بخاطر مردم عملى را انجام دهد، پاداششبعهده مردم است . همانا هر ريايى شرك است .
امام صادق عليه السلام فرمودند: خداوند عزوجل مى فرمايند: كسى كه براى من و غير منعمل كند، آن عمل براى غير من خواهد بود.

عقاب قطيعه الرحم و اختلاف القلوب .
مجازات قطع رحم و پراكندگى دلها حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنا على بن ابراهيم عن النوفلى عن السكونى عن الصادق جعفر بن محمد عن ابيهعن ابائه عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اذا ظهر العلم و احترزالعمل و ائتلفت لالسن و اختلفت القلوب و تقاطعت الارحام هنالك لعنهم الله فاصمهم واعمى ابصارهم .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلامنقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه علم آشكار شودولى به آن عمل نشود، زبانها يگانه ولى قلبها متفرق شده و مردم قطع رحم نمايند. دراين هنگام خداوند آنان را لعنت كرده ؛ آنان را كر نموده و ديدگانشان را كور مى نمايد (تاحق و حقيقت را نشنوند و نبينند.)

عقاب الخيانه و السرقه و شرب الخمر و الزنا
مجازات خيانت ، سرقت ، شراب خوردن و زنا حديث : 1 بهذاالاسنادقال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اربعه لاتدخل بيتا واحده منهن الا خرب و لم يعمر بالبركه الخيانه و السرقه و شرب الخمر والزنا.
ترجمه :
1. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: چهار چيز است كه وارد خانه اى نمى شود،مگر اين كه آن خانه خراب شده و يا با بركت ، آباد نخواهد شد: خيانت ، سرقت شرابخوردن و زنا.

حديث : 2 ابى رحمه اللهقال حدثنى عبدالله بن جعفر عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن هشام بن سالمعن سليمان بن خالد عن ابى عبدالله عليه السلامقال مدمن الخمر يلقى الله عزوجل كعابد و ثن و من شرب منه شربه لميقبل الله عزوجل و جل صلاته اربعين يوما.
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام فرمودند: شرابخوار مانند بت پرست با خداوندعزوجل ملاقات مى نمايد و كسى كه يك بار شراب بخورد،خداوند تاچهل روز نمازش را قبول نمى كند.

حديث : 3 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى الحسين بن الحسن بن ابان عن الحسين به سعيد عن بن ابى عمير عناسماعيل بن سالم عن ابى عبدالله عليه السلامقال ساله رجل فقال اصلحك الله شرب الخمر شر ام ترك الصلاهفقال شرب الخمر ثم قال اترى لم ذاك قال لاقال لانه يصير فى حال لا يعرف ربه .
ترجمه :
3. شخصى به امام صادق عليه السلام عرض كرد: خداوند تو را در طاعتش ‍ موفق نمايد !شراب خوردن بدتر است يا نماز نخواندن ؟ فرمودند: شراب خوردن . آنگاه فرمودند:مى دانى چرا؟ عرض كرد: خير. فرمودند: چون حالى پيدا مى كند كه خدايش را نمىشناسد.

حديث : 4 ابى رحمه اللهقال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن هارون بن مسلم عن مسعده بن زياد عن ابى عبدالله عنآبائه عليهم السلام ان النبى صلى الله عليه و آله و سلمقال يجى مدمن الخمر يوم القيامه مزرقه عيناه مسودا وجهه مائلا شقهيسيل لعابه مشدوده ناصيته الى ابهام قدمه خارجه يدهمن صلبه فيفزع منهاهل الجمع اذا راوه مقبلا الى الحساب .
ترجمه :
4. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلامنقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: شرابخوار در روز قيامت باچشمانى كور و رويى سياه در حالى مى آيد كه يك طرف بدنش كج ، آب دهانش جارى ،موهاى جلو سرش به انگشت شست پايش بسته شده و دستش از ستون فقرآتش در آمده است ،بطورى كه اهل محشر وقتى او را مى بينند كه براى حساب مى رود، از او به وحشت مىافتند.

حديث : 5 ابى رحمه الله عن محمد بن يحيى عن محمد بن احمد عنيعقوب بن يزيد عن مروك بن عبيد عن رجل عن ابى عبدالله عليه السلام انهقال من اكتحل بميل من مسكر كحله الله عزوجل بميل من نار وقال ان اهل الرى فى الدنيا من المسكر يموتون عطاشا و يحشرون عطاشا و يدخلون النارعطاشا.
ترجمه :
5. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه با ميلى از مسكر سرمه بكشد، خداوندعزوجل با ميلى آتشين به چشمانش مى كشد. و سيراب شدگان از مسكر در دنيا، تشنه مىميرند، تشنه محشور مى شوند و تشنه وارد جهنم مى شوند.

حديث : 6 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن معاويه بن الحكيم عن ابن ابى عمير عن ابان بنعثمان عن الفضيل بن يسار قال سمعت ابا جعفر عليه السلاميقول من شرب الخمر فسكر منها لم يقبل الله صلاته اربعين يوما فان ترك الصلاه فىهذه الايام ضوعف اليه العذاب لترك الصلاه .
ترجمه :
6. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه مسكر بخورد ومست شو، خداوند چهل روز نمازش را قبول نمى نمايد و اگر در اين مدت نماز نخواند،بخاطر ترك نماز عذابش دو برابر مى شود.

حديث : 7 حدثنى جعفر بن على عن ابيه على عن ابيه الحسن بنعلى بن عبدالله بن المغيره عن العباس بن عامر عن ابى الصحارى عن ابى عبدالله عليهالسلام قال سالته عن شارب الخمر قال تقبل منه صلاه مادام فى عروقه منها شى .
ترجمه :
7. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام حكم شرابخوار را پرسيدم . آن حضرتعليه السلام فرمودند: تا زمانى كه ذره اى در رگهايش باشد، نمازش ‍قبول نخواهد شد.

حديث : 8 و بهذاالاسناد عن الحسن بن على عن عثمان بن عيسى عنابن مسكان عمن رواه عن ابى عبدالله عليه السلامقال ان الله عزوجل جعل للشر اقفالا و جعل مفاتيح تلكالاقفال الشراب و اشر من الشراب الكذب .
ترجمه :
8. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا خداوندعزوجل براى شر چند قفل گذاشته كه كليد اين قفلها شراب است . و دروغ بدتر از شراباست .

حديث : 9 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن عيسى العبيدى عن النضربن سويد عنيعقوب بن شعيب عن احدهما عليهماالسلام قال ان اللهعزوجل جعل للمعصيه بيتا ثم جعل للبيت بابا ثمجعل للباب غلقا ثم جعل للغلق مفتاحا و مفتاح المعصيه الخمر.
ترجمه :
9. راوى از امام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام روايت كرده است كهفرمودند: همانا خداوند عزوجل گناه را در خانه اى قرار داده ، براى اين خانه درىگذاشته ، بر اين در قفلى نهاده و براى اين قفل كليدى گذاشته است . كليد گناه شراباست .

حديث : 10 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى محمد بن عبدالجبار عن سيف بن عميره عن منصور عنابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلام قال مدمن الزنا و السرق و الشرب كعابد و ثن.
ترجمه :
10. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه بر زنا و دزدى و شراب خوردن مداومت مىنمايد، همانند بت پرست است .

حديث : 11 حدثنى الحسين بن احمد عن ابيهه عن محمد بن احمد عنعلى بن اسماعيل عن احمد بن النضر عن عمروبن شمر عن جابر عن عن ابى جعفر عليهالسلام قال لعن رسول الله صلى الله عليه و آله فى الخمر عشره غارسها و حارسها وعاصرها و شاربها و ساقيها و حاملها و المحموله اليه و بايعها و مشتريها وآكل ثمنها.
ترجمه :
11. امام باقر عليه السلام فرمودند: رسول خدا صلى الله عليه و آله ده نفر را دررابطه با شراب لعنت كردند: كسى كه (درخت ) آن را (بقصد شراب ) بكارد، باغبان آن ،سازنده آن ، كسى كه هآن را مى نوشد، ساقى آن ،حمل كننده آن ، كسى كه آن را براى او حمل مى كنند، فروشنده آن ، مشترى آن و كسى كهسود آن به جيب او مى رود.

حديث : 12 و بهذاالاسناد عن محمد بن احمد عن محمد بن جعفرالقمى رفعه الى ابى عبدالله عليه السلامقال الغناء عش النفاق و شرب الخمر مفتاح كل شر و شارب الخمر مكذب بكتاب اللهعزوجل ول صادق الله عزوجل لا جتنب محارمه .
ترجمه :
12. امام صادق عليه السلام فرمودند: آواز، آشيانه نفاق و شراب خوردن كليد هر بدىاست . شرابخوار تكذيب كننده كتاب خداوند عزوجل است و اگر خداوندعزوجل را تصديق مى كرد، حتما از حرامهاى او دورى مى نمود.

حديث : 13 ابى رحمه اللهقال حدثنى الحميرى عن هارون بن مسلم عن مسعده بن زياد عن جعفر بن محمد عليهماالسلامقال قال رسول الله صلى الله عليه و آله منادخل عرقا من عروقه شيئا مما يسكر كثيره عذب اللهعزوجل ذلك العرق بستين و ثلاثمائه نوع من العذاب .
ترجمه :
13. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه اندكى از آنچهه بسيار آن مست كنندههاست وارد رگى از رگهايش كند، خداوند عزوجل اين رگ را سيصد و شصت نوع عذاب ،كيفر مى دهد.

حديث : 14 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن الحسن بن على بنفضال عن عمروبن سعيد المدائنى عن مصدق بن صدقه عن عمار بن موسى عن ابى عبداللهعليه السلام قال سئل عن الرجل اذا شرب المسكر ما حالهقال لا يقبل الله صلاته اربعين يوما و ليس له توبه فى الاربعين و ان مات فيهادخل النار.
ترجمه :
14. از امام صادق عليه السلام پرسيدند: حكم مردى كه مسكر مى خورد چيست ؟ فرمودند:تا چهل روز نمازش قبول نمى شود، در اين چهل روز نمى تواند توبه كند و اگر در اينمدت بميرد به جهنم مى رود.

حديث : 15 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى ابراهيم بن هاشم عن عمروبن سعيد المدائنى عناحمد بن اسماعيل الكاتب عن ابيه قال اقبل محمد بن على عليهماالسلام فى المسجد الحرامفنظر اليه قوم من قريش فقالوا هذا له اهل العراقفقال بعضهم لو بعثتم اليه بعضكم فساله فاتاه هشاب منهمفقال له يا عم ما اكبر الكبائر قال شرب الخمر فاتاهم فاخبر هم فقالوا له هعد اليهفلم يزالوا به حتى عاد اليهه فساله فقال له الماقل لك يا ابن اخ شرب الخمر ان شرب الخمريدخل صاحبه فى الزنا و السرقهه و قتل النفس التى حرم الله بالحق و فى الشركبالله افاعيل الخمر تعلوا على كل ذنب كما تعلو شجرتها علىكل شجره على دينه طلبا لما فى يديه اخمله الله و مقته عليه و وكله اليه فان هو غلبعلى شى من دنياه و صار فى يده منه شى نزع الله البركه منهه و لم يوجره على شىينفقه فى حج و لا عمره و لا عتق .
ترجمه :
15. راوى مى گويد عده اى از قريش محمد بن على عليهماالسلام (امام باقر يا امام جواد)را در مسجد الحرام ديدند و گفتند. مردم عراق اين شخص را مى پرستند. يكى از آنها گفتخوب است شخصى را بفرستيم تا از او چيزى بپرسد. جوانى از آنها نزد حضرت عليهالسلام امده و پرسيد: اى عمو ! بزرگترين گناهان كبيره كدام گناه است ؟ آن حضرتعليه السلام در پاسخ فرمودند: خوردن شراب . آن جوان نيز آمد و آنها را ازسئوال و جواب خود آگاه كرد. به او گفتند. دوباره سئوالت را تكرار كن و اصراركردند. دوباره بازگشت و سئوال كرد. امام عليه السلام فرمودند: برادرزاده ! مگر بهتو نگفتم خوردن شراب . ههمانا شراب خوردن شرابخوار را به هزنا، دزدى ، آدم كشى ،كه خداوند آن را حرام نموده مگر بحق و شرك به خدا مى كشاند. كارهايى كه شراب انجاممى دهد بيش از هرگناه است ؛ همانگونه كه درخت آن از هر درختى بالاتر مى رود. شد ازطريق او مالى بدست آورد، خداوند بركت را از آنمال برمى دارد و اگر مقدارى از آن را در راه حج يا عمره يا بنده آزاد كردن مصرف كند،به او پاداشى عطا نمى نمايد.

عقاب من ترك فريضه من فرائض الله او ارتكب كبيره من الكبائر
مجازات ترك واجب يا ارتكاب گناه كبيره حديث : 1 حدثنى على بن احمدقال حدثنى محمد بن جعفر الاسدى قال حدثنى موسى بن عمران النخعىقال حدثنى الحسين بن يزيد النوفلى عن محمد بن سنان عنالمفضل بن عمر قال قلت لابى عبدالله عليه السلام روى عن المغيره انهقال اذا عرف الرجل ربه هليس عليه وراء ذلك شىقال ماله لعنه الله اليس كلما ازداد بالله معرفه فهو اطوع له افيطيع اللهعزوجل من لا يعرفه ان الله عزوجل امر محمدا صلى الله عليه و آله بامر و امر محمد صلىالله عليه و آله المومنين بامر فهم عاملون به الى ان يجى نهيه و الامر و النهى عندالمومن سواء قال ثم قال لا ينظر الله عزوجل الى عبد و لا يزكيه اذا ترك فريضه منفرائض الله و ارتكب كبيره من الكبائر قال قلت لا ينظر الله اليهقال نعم قد اشرك بالله قال قلت اشرك قال نعم ان اللهعزوجل امر بامر و امره ابليس بامر فترك ما امر اللهعزوجل به و صار الى ما امر ابليس به فهذا مع البليس فى الدرك السابع من النار.
ترجمه :
1. راوى مى گويد به امام صادق عليه السلام عرض كردمنقل مى كنند كه مغيره گفته است : هنگامى كه انسان خدايش را شناخت ، ديگر تكليفى ندارد،آن حضرت عليه السلام فرمودند: خدا لعنتش كند. چرا چنين گفته است . مگر چنين نيست كهانسان هر چه بيشتر خدا را شناخت از او بيشتر اطاعت مى كند. آيا كسانى كه خدا را نمىشناسند، از او اطاعت مى كنند!؟ همانا خداوند عزوجل با فرمانى به حضرت محمد صلىالله عليه و آله امر نموده و حضرت محمد صلى الله عليه و آله نيز با فرمانى به مومنينامر نموده است و آنها تا رسيدن نهى آن ، بهعمل مى كنند. و مومن امر و نهى را مساوى مى داند (همانطور كه به امرعمل مى كند به نهى نيز عمل مى كند.)
آنگاه فرمودند: هنگامى كه بنده اى واجبى از واجبات خداوند را ترك و گناه كبيره هاى ازگناهان كبيره را مرتكب شود، خداوند عزوجل به او نگاه نكرده او را پاك نمى گرداند.عرض كردم خداوند به او نگاه نمى نمايد ! فرمودند: بله . زيرا به خداوند شركورزيده است . عرض كردم : شرك ورزيده است ! بله . زيرا همانا خداوندعزوجل دستورى داده است و شيطان نيز دستورى داده است و او دستور خداوند را رها و بهدستور شيطان عمل كرده است .پس او همراه با ابليس در درك هفتم جهنم (هفتمين طبقه زيرينجهنم ) خواهد بود.

عقاب الذين يريدون ان تشيع الفاحشه فى الذين آمنوا
مجازات دوستداران رواج گناه در ميان مومنين حديث : 1 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيىقال حدثنى سهل بن زياد الادمى عن يحيى بن المبارك عن عبدالله بن جبله عن محمد بنالفضيل عن ابى الحسن موسى بن جعفر عليهماالسلامقال قلت له جعلت فداك الرجل من اخوانى يبلغنى عنه الشى الذى اكره له فاساله عنههفينكر ذلك و قد اخبرنى عنه قوم ثقات فقال لى يا محمد كذب سمعك و بصرك عن اخيك وان شههد عندك خمسون قسامه و قال لك قولا فصدقه و كذبهم و لا تذيعن عليه شيئاتشينه به و تهدم به مروته فتكون من الذينقال الله عزوجل ان الذين يحبون ان تشيع الفاحشه فى الذنى آمنوا لهم عذاب اليم فىالدنيا و الاخره .
ترجمه :
1. (محمد بن فضيل ) مى گويد به امام كاظم عليه السلام عرض كردم : فدايت شومدرباره يكى از برادرانم چيز ناخوش آيندى شنيدم و هنگامى كه به او گفتم انكار كرد. درحالى كه كسانى كه آن مطلب را به من گفتند، افراد مورد اعتمادى بودند. آن حضرتفرمودند: اى محمد ! در رابطه با برادرت گوش و چشمت را تكذيب كن . و اگر پنجاه(قسامه ) (كه هر كدام پنجاه نفر هستند يا پنجاه بار قسم مى خورند) برايت قسمبخورند و مطلبى را برايت بگويند، تو سخت او را تصديق و آنان را تكذيب كن و خبرىرا پخش نكن كه آبروى او را ببرد و شخصيت او را نابود كند. زيرا در غير اين صورت ازكسانى خواهى بود كه خداوند عزوجل درباره آنها فرموده است (همانا براى كسانى كهدوست دارند گناه در ميان كسانى كه ايمان آورده اند رواج يابد، عذابى دردناك در دنيا وآخرت هست ) ⁽¹⁵⁶⁾.

حديث : 2 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن على بناسماعيل بن عمار عن منصور بن حازم قال قال ابو عبدالله عليه السلامقال رسول الله صلى الله عليه و آله من اذاع فاحشه كان كمبتديها و من عير مومنا بشىبشى لا يموت حتى يركبه .
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه گناهى را رواج دهد، مانند كسى استكه براى اولين بار آن را انجام داده است .
و كسى كه مومنى را به خاطر چيزى سرزنش كند، نمى ميرد تا خود گرفتار آن نشود.

عقاب من مات و فى عنقه اموال الناس و عقاب من لا يبالى ايناصابالبول من جسده و عقاب من يحاكى و يغتاب و يمشى بالنميمه .
مجازات با بدهكارى به مردم مردن ، بى اهميتى به نجسشدنبول از بول ، نقل كلام بد، غيبت و سخن چينى حديث : 1 حدثنى على بن احمدقال حدثنى محمد بن جعفر قال حدثنى موسى بن عمرانقال حدثنى الحسين بن يزيد قال حدثنى حفص ‍ بن غياث عن جعفر بن محمد عن آبائه عنعلى عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اربعه يوذوناهل النار على ما بهم من الاذى يسقون من الحميم فى الجحيم ينادونبالويل و الثبور فيقول اههل النار بعضهم لبعض مابال هولاء الاربعه قد آذونا على مابنا من الاذىفرجل معلق فى تابوت من جمر و رجل يجر آمعاءة ورجل يسيل فوه قيحا و دما و رجل ياكل لحمه فيقال لصحاب التابوتمابال الابعد قد آذانا على ما بنا من الاذى فيقول ان الا بعد مات و فى عنقهاموال الناس لم يجدلها فى نفسهه اداء و لا وفاء ثميقال للذى يجر امعاه ما بال الابعد قد آذانا على مابنا من الاذىفيقول ان الا بعد كان لا يبالى اين اصاب البول من جسده ثميقال للذى يسيل فوه فيحا و دما ما بال الا بعد قد آذانا على مابنا من الاذىفيقول ان الا بعد كان يحاكى فينظر الى كل كلمه خبيثه فيفسد بها و يحاكى بها ثميقال للذى ياكل لحمهه ما بال الا بعد قد آذانا على ما بنا من الاذىفيقول ان الا بعد كان ياكل لحوم الناس بالغيبه و يمشى بالنميمه .
ترجمه :
1. مام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام از اميرالمومنين عليه السلامنقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: چهار نفر هستند كهاهل جهنم را علاوه بر آزارهايى كه خود دارند، آزار مى دهند، در جهنم آب جوش خورده و داد وفريادشان بلند است . اهل جهنم به يكديگر مى گويند: اينان چه كرده اند كه علاوه برشكنجه هايى كه خود داريم ، از شكنجه آنان ما نيز در عذاب هستيم ؟ يكى از آنان درتابوتى از آتش آويزان است . يكى ديگر روده هايش را مى كشند، ديگرى از دهنش ‍ چرك وخون جارى است . آن يكى گوشت خود را مى خورد، به كسى كه در تابوت است مى گوينداى دورترين از رحمت خدا! چه كرده اى كه ما علاوه بر شكنجه هايى كه خود داريم ، ازشكنجه تو نيز در عذاب هستيم ؟
مى گويد: بدانيد كه من دورترين از رحمت خدا، در حالى مرگم فرا رسيد كهاموال مردم به گردنم بود و نمى توانستم ديون خود را بپردازم . سپس به كسى كه رودههايش را مى كشد، مى گويند: اى دورترين از رحمت خدا ! چه كرده اى كه ما علاوه برشكنجه هايى كه خود داريم ، از شكنجه تو نيز در آزار هستيم ؟ بدانيد كه من دورترين ازرحمت خدا، اگر بدنم با بول نجس ‍ مى شد، به آن بى اعتنا بودم . آنگاه به كسى كهچرك و خون از دهانش جارى است مى گويند اى دروترين از رحمت خدا ! چه كرده اى كه ما باوجود عذابهايى كه خود داريم ، از عذاب تو نيز آزار مى بينيم ؟ مى گويد: بدانيد كه مندورترين از رحمت خدا، هر سخن بدى را نقل كرده و با آن فساد ايجاد مى كردم . آنگاه بهكسى كه گوشت خود را مى خورد مى گويند: اى دورترين از رحمت حق ! چه كرده اى كه مابه وجود شكنجه هايى كه گرفتار آن هستيم ، از شكنجه تو نيز در آزاريم ؟ مى گويند:بدانيد كه من گوشت مردم را با غيبت خورده و سخن چينى مى كردم .

عقاب من تعرض لسلطان جائر
مجازات كسى كه متعرض سلطان ستمكارى شود. حديث : 1 حدثنى محمد بن على ماجيوليه رضى الله عنه عن عمههعن محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عنالمفضل بن عمر قال قال ابو عبدالله عليه السلام يامفضل انهه من تعرض لسلطان جائر فاصبابته منهه بليه لم يوجر عليها و لم يرزقالصبر عليها.
ترجمه :
1. مفضل بن عمر مى گويد امام صادق عليه السلام به من فرمودند: اىمفضل ! همانا كسى كه متعرض سلطان ستمكارى شود و حادثه ناگوارى از ناحيه اوبرايش پيش آيد، پاداشى نداشته و در اين مصيبت ، صبر روزى او نخواهد شد.

عقاب من اتاه اخوه فى حاجه فلم يقضها له
مجازات انجام ندادن كار مسلمان حديث : 1 ابى رحمه اللههقال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى عبادبن سليمان عن ابيه هارون بن الجهم عناسماعيل بن عمار الصيرفى عن ابى عبدالله عليه السلامقال قلت له جعلت فداك المومن رحمه على المومن رحمهه على المومنفقال نعم فقلت و كيف ذلك قال ايما مومن اتاه اخوه فى حاجه فانما ذلك رحمهه من اللهساقها اليهه و سيبها له فان قضى حاجته كان قدقبل الرحمهه بقبولها و ان رده عن حاجته و هو يقدر على قضائهها فانما رد عن نفسه الرحمهالتى ساقها اليه و سيبها له هو ذخرت الرحمه الى يوم القيامه فيكون المردود عن حاجتههو الحاكم فيها ان شاء صرفها الى نفسه و ان شاء الى غيره يااسماعيل فاذا كان يوم القيامه هو الحاكم فى رحمه من اللهعزوجل قد شرعت له فالى من ترى يصرفها قال قلت جعلت فداك لا اظنهه يصرفها عننفسه قال لا تظن و لكن استيقن فانه لا يردها عن نفسه يااسماعيل من اتاه اخوه فى حاجه يقدر على قضائها فلم يقضهها له سلط الله عليه شجاعاينهش ابهامه فى قبره الى يوم القيامه مغفورا له او معذبا.
ترجمه :
1. اسماعيل بن عمار صيرفى مى گويد به امام صادق عليه السلام عرض ‍ كردم : فدايتشوم مومن براى مومن رحمت است ؟ فرمودند: بله . عرض ‍ كردم : چگونه ؟ فرمودند: هرمومنى كه بخاطر حاجتى پيش برادرش برود، بدون شك اين فقط رحمتى است كه خداوندبرايش آماده هنموده و فرستاده است . اگر حاجت او را بر آورد، بدون شك باقبول آن رحمت حق را پذيرفته ، و اگر با وجود توانايى ، حاجتش را بر نياورد، فقطرحمتى را كه خداوند برايش آماده كرده و فرستاده بود، رد كرده است . و اين رحمت براىروز قيامت ذخيره مى شود و كسى كه حاجتش بر آورد نشد مى تواند درباره آن تصميمبگيرد. اگر بخواهد مى تواند آن را براى خودش بردارد يا به ديگرى بدهد. اىاسماعيل ! در اين صورت كه او اختيار دار آن رحمت است ، فكر مى كنى آن را براى خودشبردارد يا به ديگرى بدهد؟ عرض ‍ كردم : گمان نمى كنم آن را به ديگرى بدهد.فرمودند: گمان نداشته باش . بلكه يقين داشته باشد كه بدون شك آن را براى خودشبر مى دارد. اى اسماعيل ! كسى كه برادرش بخاطر حاجتى پيش او بيايد و او بتواندحاجتش را بر آورد ولى اين كار را انجام ندهد، خداوند در قبرش مارى را بر او مسلط مى كندكه تا روز قيامت انگشت ابهام او را بگزد، خواه آمرزيده باشد يا در عذاب بسر برد.

عقاب من مشى فى حاجه اخيه المومن و لم يناصحه
مجازات به كار نگرفتن تمام توان در انجام كار برادر مومن حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن ابى جميلهقال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول من مشى فى حاجه اخيه المسلم و لم يناصحهفيها كان كمن خان الله و رسوله و كان اللهعزوجل خصمه .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه بهدنبال حاجت برادر مومنش برود، ولى تمام توان خود را به كار نگيرد، مانند كسى است كهبه خدا و رسولش خيانت كرده و خداوند عزوجل دشمن او خواهد بود.

حديث : 2 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن ابى عبدالله البرقىقال حدثنى ادريس بن الحسن عن مصبح بن هلقام عن ابى بصيرقال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول ايمارجل من اصحابنا استعان به رجل من اخوانه فى حاجه فلم يبالغ فيهابكل جهد فقد خان الله و رسوله و المومنين قال ابى بصير قلت لابى عبدالله عليهالسلام ما تعنى بقولك و المومنين قال من لدن امير المومنين صلوات الله عليه الى آخرهم .
ترجمه :
2. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: هر مردى از ياران ما كهبرادرش براى كارى از او يارى بخواهد و او با تمام قدرت به او كمك نكند، بدون شكبه خدا و رسول او و مومنين خيانت كرده است . عرض كردم : مرادتان از مومنين كيست ؟فرمودند: از امير الومنين عليه السلام گرفته تا آخرين نفر مومنين

عقاب من استعان به مومن فلم يعنه .
مجازات يارى نكردن مومن بهنگام درخواست او حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن اسماعيل بن مرارعن يونس عبدالرحمن عن ابن مسكانعن ابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلامقال ايما رجل من شيعتنا اتاه رجل من اخواننا فاستعان به فى حاجه فلم يعنه و هو يقدرابتلاه الله عزوجل بان يقضى حوائج عدو من اعدائنا يعذبه الله عليه يوم القيامه .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: اگر يكى از برادران ما براى حاجتى پيش يكى ازشعيعيان ما برود و براى رفع نيازش از او كمك بخواهد واو با اين كه مى تواند به اوكمك كند از كمك كردن به او خوددارى كند، خداوندعزوجل او را به بر آوردن نيازهاى يكى از دشمنان ما گرفتار مى كند و آنگاه در روز قيامتبخاطر اين عمل او را عذاب مى كند.

حديث : 2 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن العباس بن معروف عن سعدان بن مسلم عن الحسين بنابان عن ابى جعفر عليه السلام قال من بخل بمعونه اخيه المسلم و القيام له فى حاجتهابتلى بمعونه من ياثم عليه و لا يوجر.
ترجمه :
2. امام باقر عليه السلام فرمودند: كسى كه از يارى كردن برادر مسلمانش ‍ خوددارىنموده و نيازش را بر نياورد، به يارى كردن كسى كه يارى او گناه است و پاداشىندارد، گرفتار مى آيد.

عقاب من اكتسى و مومن عارى
مجازات پوشيدن با برهنگى مومنى حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن سنان عن فراتبن احنف قال قال بن الحسين عليهماالسلام من كان عندهفضل ثوب فعلم ان بحضرته مومنا محتاجا اليه فلم يدفعه اليه اكبهه اللهعزوجل فى النار على منخريه .
ترجمه :
1. امام زين العابدين عليه السلام فرمودند: كسى كه لباس زيادى داشته باشد وبداند در كنار او مومن نيازمندى هست و آن لباس را به او ندهد، خداوند او را به رو در جهنممى افكند.

عقاب من شبع و بحضرته مومن جائع
مجازات سير شدن در كنار مومن گرسنه حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله البرقى عن محمد بن على الكوفىعن محمد بن سنان عن فرات بن اخنق قال قال على بن الحسين عليهماالسلام من بات شبعاناو بحضرته مومن جائع طاو قال الله عزوجل ملائكتى اشهدكم على هذا العبد اننى امرتهفعصانى و اطاع غيرى و كلتهه الى عمله و عزتى و جلالى لا غفرت له ابدا
ترجمه :
1. امام زين العابدين عليه السلام فرمودند: كسى كه سير بخوابد و در كنار او مومنگرسنه اى باشد، خداوند عزوجل مى فرمايند: فرشتگانم ! شما را بر اين بنده گواهمى گيرم كه به او دستور دادم ، ولى از دستور من سرپيچى كرده و از ديگرى اطاعت كرد.او را به عملش واگذاشته و به عزت و جلالم سوگند، هيچ گاه او را نمى بخشم .

حديث : 2 و فى روآيه حريز عن ابى عبدالله عليه السلامقال قال رسول اللهه صلى الله عليه و آلهعزوجل ما آمن بى من بات شعبان و اخوه المسلم طاو.
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: خداوندعزوجل مى فرمايند: كسى كه سير بخوابد و برادر مسلمانش گرسنه باشد، به من ايماننياورده است .

عقاب من حقر مومنا و استخفف به و اذله
مجازات فقير مومن ، توهين به او، ذليل كردن او حديث : 1 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين بن ابىالخطاب عن الحسن بن محبوب عن المثنى عن ابى بصير عن ابى عبداللهقال لا تحقروا مومنا فقيرا فانهه من حقر مومنا فقيرا و استخفف تعالى و لميزل ما قتاله حتى يرجع عن محقرته او يتوب وقال و من استذل مومنا و حقره لقله ذات يده و لفقره شهره الله يوم القيامه على رووسالخلائق .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: مومن فقير را تحقير نكنيد. زيرا بدون شك كسى كهمومن فقيرى را تحقير كند و به او توهين نمايد، خداىمتعال او را تحقير نموده و تا زمانى كه از كار خود دست بردارد يا توبه كند، مورددشمنى شديد خداى متعال قرار مى گيرد. و كسى كه مومنى را بخاطر ندارى و فقرشخوار نمايد و تحقيرش كند، خداوند در روز قيامت او را در ميان مخلوقات رسوا مى نمايد.

عقاب من اغتيب عنده المومن فلم ينصره .
مجازات يارى نكردن مومن بهنگام غيبت از او حديث : 1 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين عن الحسنبن محبوب عن ابى الورد عن ابى جعفر قال من اغتيب عنده اخوه المومن فنصره و اعانه نصرهالله و اعانه فى الدنيا و الاخره و من اغتيب عنده اخوه المومن فلم ينصره و لم يدفع عنهه وهو يقدر على نصرته و عونه حقره الله فى الدنيا و الاخره .
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: كسى كه پيش او از برادر مومنش غيبت شود و او بهبرادر مومنش كمك كرده و ياريش نمايد، خداوند در دنيا و آخرت او را كمك و يارى مى نمايدو كسى كه از برادر مومنش پيش او غيبت شود و در حالى كه مى تواند او را يارى و كمككند، كمك و يارى نرسانيده و از او دفاع نكند، خداوند در دنيا و آخرت او را خوار وذليل مى نمايد.

عقاب العجب
مجازات از خود راضى بودن حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن محمد بن سنان عن العلاءعن ابى خالد الصيقل عن ابى جعفر عليه السلامقال ان الله عزوجل فوض الامر الى ملك من الملائكه فخلق سبع سماوات و سبع الارضين واشيا فلما راى الاشياء قد انقادت له قال من مثلىفارسل الله عزوجل نويره من نار قلت و ما نويره من ناربمثل انمله قال فاستقبها بجميع ما خلق فتخللت لذلك حتى وصلت اليه لما ان دخله العجب.
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا خداوندعزوجل مقدارى از آفرينش ‍ را بعهده فرشته اى گذاشت و او هفت آسمان و هفت زمين و چيزهاىديگرى آفريد. و هنگامى كه ديد همه چيز بفرمان اوست ، گفت ، من بى نظيرم . خداوندعزوجل نيز آتش اندكى فرستاد راوى سئوال كرد مثلا چقدر؟ فرمودند: آتشى باندازه بندانگشت و همه چيزهايى كه او آفريده بود به آتش كشيد، فقط بخاطر اين كه هاز خودراضى شده بود.

عقاب من تصام عن سائله و تبختر فى مشيه
مجازات به كرى زدن خود در مقابلسائل و راه رفتن متكبرانه حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن سليمان بن سماعه عن عمه عاصمالكوفى عن ابى عبدالله عن ابيه عليهماالسلامقال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اذا تصامت امتى عن سائلها و مشت بتبخترها حلفربى عزوجل بعزته فقال و عزتى لا عذبن بعضهم ببعض .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام از پدرش عليه السلامنقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه امت من خود را درمقابل سائل به كرى زده و متكبرانه راه بروند، خدايم به عزتش سوگند ياد نموده و مىفرمايند: به عزتم سوگند بعضى از آنها را بوسيله بعضى ديگر عذاب مى نمايم .

عقاب التباغض و التخاون
مجازات دشمنى و خيانت نسبت به يكديگر حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيهعن آبائه قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله لاتزال امتى بخير مالم يتخاونوا و ادوا الامانه و آتووا الزكاه و اذا لم يفعلوا ذلك ابتلوابالحقط و السنين .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلامنقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: تا زمانى كه امت من بهيكديگر خيانت نكرده ، امانتها را به صاحبانش بازگردانند و زكات بپردازند، در خيرخواهند بود، و هنگامى كه اين كارها را انجام ندهند، گرفتار قحطى و خشكسالى مى شوند.

عقاب المعاصى
مجازات گناهان حديث : 1 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسنبن محبوب عن مالك بن عطيه عن ابى حمزه الثمالى عن ابى جعفر عليه السلامقال اما انه ليست سنه امطر من سنه و لكن يضعه حيث يشاء الله ان اللهعزوجل اذا عمل قوم بالمعاصى صرف عنهم ما كان قدر لهم من المطر فى تلك السنه الىغيرها من الفيافى و البحار و الجبال و ان اللهعزوجل ليعذب الجعل فى جحرها بحبس المطر عن الارض بخطايا من بحضرته و قدجعل الله له السبيل و المسلك الى سوا محلهه اهل المعاصى ثمقال ابو جعفر عليه السلام فاعتبروا يا اولى الابصار ثمقال وجدنا فى كتاب امير المومنين عليه السلامقال رسول الله صلى الله عليه و آله اذا ظهر الزنا كثر موت الفجاه و اذا طففالمكيال اخذهم الله بالسنين و النقض و اذا منعوا الزكاه منعت الارض بركتها من الزرع والثمار و المعادن و اذا جاروا فى الاحكام تعاونوا على الظلم و العدوان و اذا نقضوا العهودسلط الله عليهم عدوهم و اذا قطعوا الارحام جعلتالاموال فى ايدى الاشرار و اذا يامروا بمعروف و لم ينهوا عن منكر و لم يتبعوا الاخيار مناهل بيتى سلط الله عليهم شرارهم فيدعوا خيارهم فلايستجاب لهم .
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: بدانيد كه هيچ سالى پربارتر ازسال ديگر نيست . تنها چيزى كه هست اين است كهنزول باران در هر منطقه اى بستگى به خواست خداوند دارد. بدون ترديد هنگامى كهجامعه اى كه مرتكب گناهان گردند، خداوندعزوجل بارانى را كه براى آنها قرار داده بود، در آن جا نبارانيده و در بيابانهاى وسيع، درياها و كوهها ديگرى نازل مى گرداند. بدون شك خداوندجعل را در لانه اش بخاطر گناهان مردمى كه در كنار آن هستند، با نبارانيدن باران عذابمى نمايد. زيرا كه او مى تواند به مكانى كه در آنجا معصيت نمى شود، برود. آنگاه امامباقر عليه السلام فرمودند: اى آگاهان ! پند گيريد. سپس فرمودند: در كتاب اميرالمومنين عليه السلام آمده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كهزنا آشكار شود، مرگ ناگهانى زياد مى شود، و زمانى كه كم فروشى كنند، خداوند آنانرا با قحطى و كمبود محصولات عذاب مى نمايد و هنگامى كه زكات نپردازند، زمين نيز آنهارا از زراعت ، ميوه ها، و معادن خود محروم مى نمايد، و هنگامى كه در قضاوت ، ظلم كنند، درظلم و تجاوز به يارى يكديگر خواهند پرداخت . و زمانى كه پيمان شكنى كنند، خداونددشمنانشان را بر آنها مسلط مى نمايد. و هنگامى كه قطع رحم نمايند،اموال در دست اشرار قرار مى گيرد. و زمانى كه امر به معروف و نهى از منكر مسلط مىنمايد و هنگامى كه قطع رحم نمايند، اموال در دست اشرار قرار مى گيرد و زمانى كه امربه معروف و نهى از منكر نكرده و از نيكان اهل بيتم پيروى نكنند، خداوند بدانشان را برآنها مسلط مى نمايد، و در اين حال نيكان آنها دعا مى كنند، ولى مستجاب نمى شود.