کتابخانه الکترونيکي انهار

حديث : 17 و بهذاالاسناد عن محمد بن احمد عن محمد بن علىالهمدانى عن حنان بن سدير عن ابيه قال : سمعت ابا جعفر عليه السلاميقول :ان عدو على عليه السلام لا يخرج من الدنيا حتى يجرع جرعه من الحميم وقال : سواء على من خالف هذا الامر صلى او زنى .
ترجمه :
17. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمودند: همانا دشمن على ازدنيا نمى رود، تا اينكه جرعه اى از آب جوش جهنم بنوشد. فرمودند: كسى كه مخالفولايت على باشد، فرقى نمى كند كه نماز بخواند يا زنا كند.

حديث : 18 و فى حديث اخرقال الصادق عليه السلام الناصب لنا اهل البيت لايبالى صام ام صلى زنا ام سرق انهفى النار انه فى النار.
ترجمه :
18. امام صادق عليه السلام فرمودند: دشمن مااهل بيت برايش فرقى نمى كند كه روزه بگيرد، نماز بخواند، زنا كند يا دزدى . بهرحال حتما در جهنم است . حتما در جهنم است .

حديث : 19 ابى رحمه اللهقال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن عيسى عن على بن الحكم عن هشام بنسالم قال : قلت لابى عبدالله عليه السلام : ماترى فىرجل سبابه لعلى عليه السلام قال : هو و اللهحلال الدم لو لا ان يعم به بريئا قلت : اى شى يعم به يريئاقال :يقتل مومن بكافر.
ترجمه :
19. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام پرسيدم دشمنام دهنده به امام على عليهالسلام چه حكمى دارد؟ فرمودند: بخدا سوگند ريختن خون اوحلال است ، الته اگر باعث ريختن خون بى گناهى نشود. عرض كردم چگونه ممكن استباعث ريختن خون بى گناهى شود؟ فرمودند: مومنى درمقابل كافرى كشته شود (يعنى در صورتى كشتن دشنام دهنده جايز است كه منجر بهكشته شدن خودش يا مومن ديگرى نشود.)

حديث : 20 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحكم بنمسكين عن ابى سعيد المكارى عن رجل عن ابى عبدالله عليه السلامقال : قال امير المومنين عليه السلام اصبح عدونا على شفا حفره من النار شفا حفرته قدانهارت به فى نار جهنم فتعسا لاهل النار و بئس مثواهم ان اللهعزوجل يقول :(بئس مثوى المتكبرين ) و ما من احد يقصر عن حبنا لخير جعله الله عنده .
ترجمه :
20. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه امير المومنين عليه السلام فرمودند: دشمنما بر لبه پرتگاه جهنم است كه بالخره در آن مى افتد. خدا جهنميان را نابود كند. آنانجايگاه بدى دارند. خداوند عزوجل مى فرمايد (متكبرين جايگاه بدى دارند)⁽¹³³⁾، وكسى بخاطر خيرى كه خداوند در او قرار داده ، در محبت ما كوتاهى نمى كند (بى محبتىبه ما جنبه خدايى ندارد)

حديث : 21 ابى رحمه اللهقال : حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن عيسى عن محمد بن خالد عن النضر عنيحيى الحلبى عن ابى المغرا عن ابى بصير عن على الصائغقال : قال ابو عبدالله عليه السلام :ان المومن ليشفع لحميمه الا ان يكون ناصبا ولو انناصبا شفع له كل نبى مرسل و ملك مقرب ما شفعوا.
ترجمه :
21. امام صادق عليه السلام فرمودند: بدون شك و ترديد مومن مى تواند در مورد دوستخود شفاعت كند، مگر اينكه ناصبى دشمن اهل بيت ) باشد. و اگر مام پيامبرانمرسل و فرشتگان مقرب يك ناصبى را شفاعت كنند، شفاعت آنان پذيرفته نخواهد شد.

حديث : 22 و بهذاالاسناد عن محمد بن خالد عن حمزه بن عبدالله عنهاشم بن ابى سعيد عن ابى بصير ليث المرادى عن ابى عبدالله عليه السلامقال : ان نوحا عليه السلام حمل فى السفينه الكلب و الخنزير و لميحمل فيها ولد الزنا و الناصب شر من ولد الزنا.
ترجمه :
22. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا حضرت نوح عليه السلام سگ و خوك را دركشتى خود سوار كرد، ولى حرامزاده را سوار نكرد. و ناصبى بدتر از حرامزاده است .

حديث : 23 ابى رحمه اللهقال : حدثنى محمد بن يحيى العطار عن احمد بن محمد عن ابنفضال عن على بن عقبه عمن عمر بن ابابن عن عبدالحميدقال : قلت لابى جعفر عليه السلام ان لنا جارا ينتهك المحارم كلها حتى انه ليدع الصلاهفضلا فقال : سبحان الله و اعظم ذلك ثم قال : الا اخبرك بمن هو شر منه قلت : بلىقال الناصب لنا شر منه .
ترجمه :
23. راوى مى گويد به امام باقر عليه السلام عرض كردم : همسايه اى دارم كه همهحرامهاى خداوند را مرتكب مى شود، حتى نماز را نيز ترك كرده است . فرمودند: سبحانالله . و عمل و را نكوهش كردند. آنگاه فرمودند :مى خواهى بدتر از او را به تو معرفىكنم ؟ عرض كردم : آرى . فرمودند: دشمن ما اهل بيت بدتر از اوست .

عقاب القدريه
مجازات قدريه ⁽¹³⁴⁾ حديث : 1 حدثنى على بن احمد رضى الله عنهقال : حدثنى محمد بن جعفر الاسدى قال : حدثنى محمد بن ابى القاسمقال : حدثنى اسحاق بن ابراهيم العطار قال : حدثنى على بن موسى البصرىقال : حدثنا سليمان بن عيسى السجزى قال : حدثنااسرائيل عن ابى اسحاق عن الحارث عن امير المومنين على بن ابى طالب عليه السلامقال : ان ارواح القدريه يعرضون على النار غدوا و عشيا حتى تقوم الساعه فاذا قامتالساعه عذبوا مع اهل النار بالوان العذاب فيقولون : يا ربنا عذبتنا خاصه و تعذبناعامه فيرد عليهم ( ذوقوا مس سقر * انا كل شى خلقناه بقدر)
ترجمه :
1. اميرالمومنين عليه السلام فرمودند: ارواح قدريه صبح و شام در معرض ‍ آتش قرار مىگيرند تا زمانى كه قيامت برپا شود، پس از برپايى قيامت ، همراه جهنميان با انواععذابها مجازات مى شوند. در اين هنگام مى گويند: ما را بطور مخصوصى عذاب نمودى واكنون نيز با ساير جهنميان عذاب مى كنى ؟ به آنان خطاب مى شود: (طعم جهنم رابچشيد * همانا هر چيزى را با اندازه گيرى آفريديم ) ⁽¹³⁵⁾.

حديث : 2 حدثنى على بن احمد رضى الله عنهقال : حدثنى محمد بن جعفر قال : حدثنى محمد بن ابى بشرقال : حدثنى محمد بن عيسى الدامغانى قال : حدثنى محمد بن خالد البرقى عن يونس بنعبدالرحمن عمن حدثه عن ابى عبدالله عليه السلامقال : ما انزل الله هذه الايات الا فى القدريه (ان المجرمين فىضلال و سعر * يوم يسبحون فى النار على وجوههم ذوقوا مس سقر * اناكل شى خلقناه بقدر).
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام فرمودند: اين آيات فقط درباره قدريهنازل شده اند: (همانا مجرمين گمراه و در آتش جهنم هستند * روزى آنها را به در جهنم كشيدهو به آنها مى گويند: طعم جهنم را بچشيد * همانا هر چيزى را با اندازه گيرى آفريديم.) ⁽¹³⁶⁾.

حديث : 3 حدثنى على بن احمد رضى الله عنهقال : حدثنى محمد بن جعفر قال : حدثنى مسلمه بن عبدالملكقال : حدثنى داود بن سليمان عن ابى الحسن على بن موسى عن ابيه عن ابائه عليهمالسلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : صنفان من امتى ليس لهما فىالاسلام نصيب المرجئه و القدريه .
ترجمه :
3. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت نموده است كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: دو گروه از امت من بهره اى از اسلام ندارند:مرجئه و قدريه .

حديث : 4 حدثنى احمد بن محمد رضى الله عنهقال : حدثنى سعد بن عبدالله قال : حدثنى احمد بن محمد بن عيسى عن الحسين بن سعيد عنصفوان بن يحيى عن على بن ابى حمزه قال : حدثنى ابى انه سمع ابا جعفر عليهالسلام يقول : يحشر المكذبون بقدر الله من قبورهم قد مسخوا قرده و خنازير.
ترجمه :
4. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه مى فرمودند: كسانى كه قدرخداوند را تكذيب مى كنند، در حالى كه از قبر خود خارج مى شوند كه به ميمون و خوكتبديل شده اند.

حديث : 5 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين بنابى الخطاب عن الحسن بن محبوب عن هشام بن سالم عزن زراره بن اعين و محمد بن مسلم عنابى جعفر عليه السلام قال : نزلت هذه الايه فى القدريه (ذوقوا مس سقر ... اناكل شى خلقناه بقدر)
ترجمه :
5. امام باقر عليه السلام فرمودند: اين آيه درباره قدريهنازل شده است : (طعم جهنم را بچشيد ... همانا هر چيزى را با اندازه گيرى آفريديم )⁽¹³⁷⁾

حديث : 6 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن جعفرقال : حدثنا موسى بن عمران النخعى قال : حدثنى الحسين بن يزيد النوفلى عناسماعيل بن مسلم السكونى عن ابى عبدالله جعفر بن محمد عن ابيه عن ابائه عن على بنابى طالب عليهم السلام قال : يجاء باصحاب البدع يوم القيامه فترى القدريه منبينهم كالشمامه البيضاء فى الثور الاسودفيقول الله عزوجل : ما اردتم فيقولون : اردنا و جهكفيقول الله : قد اقلتكم عثراتكم و غفرت لكم زلاتكم الا القدريه فانهم دخلوا فىالشرك من حيث لا يعلمون .
ترجمه :
6. امام صادق عليه السلام فرمودند: بدعت گذاران را در روز قيامت مى آورند و همانگونهكه بينى سفيد در گاو سياه نمايان است ، قدريه نيز در ميان آنها مشخص هستند. خداوندخطاب به آنها مى فرمايند :چه هدفى داريد؟ مى گويند هدف ما رضايت تو بود. خداوندمى فرمايد: از شما چشم پوشيده و گناهانتان را بخشيدم جز قدريه . زيرا بدون شك آنهااز راهى كه نمى دانستند. مشرك شدند.

حديث : 7 و بهذاالاسناد عن على بن ابيطالب عليه السلام انهدخل عليه مجاهد مولى عبدالله بن العباس فقال : يا امير المومنين ماتقول فى كلام اهل القدر و معه جماعه من الناسفقال اميرالمومنين عليه السلام : معك احد منهم او فى البيت احد منهمقال : ما تصنع بهم يا امير المومنين قال : استتيبهم فان تابوا و الا ضربت اعناقهم .
ترجمه :
7. راوى در حضور عده اى از امير المومنين عليه السلام پرسيد :درباره سخنان قدريه چهمى فرماييد؟ اميرالمومنين عليه السلام فرمودندن از قدريها كسى همراه تو يا در آنمنزل هست ؟ راوى پرسيد: با آنان چه مى كنيد؟ امام عليه السلام فرمودند: آنان را توبهمى دهم . اگر توبه كردند با آنان كارى ندارم و گرنه ، گردنشان را مى زنم .

حديث : 8 و بهذاالاسناد عناسماعيل بن مسلم عن مروان بن شجاع عن سالم الافطس عن سعيد بن جبيرقال : قال اميرالمومنين عليه السلام :ما غلا احد من القدريه الا خرج من الايمان .
ترجمه :
8. امير المومنين عليه السلام فرمودند: هيچ كدام از قدريه غلو (زياده روى ) ننمودند، مگراين كه از ايمان خارج شدند.

حديث : 9 و حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن جعفرقال : حدثنى احمد بن محمد العاصمى قال : حدثنى على بن عاصم الهمدانى عن محمد بنعبدالرحمن العرزمى عن يحيى بن سالم عن محمد بن مسلمه عن ابى جعفر عليه السلامقال :ما الليل بالليل و الا بالنهار اشبه من المرجيه باليهوديه و لا من القدريهبالنصرانيه .
ترجمه :
9. امام باقر عليه السلام فرمودند: شب به شب و روز به روز شبيه تر از مرجئه بهيهود و قدريهه به مسيحيت نيست .

حديث : 10 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن جعفرقال : حدثنى موسى بن عمران قال : حدثنى الحسين بن يزيد عناسماعيل بن مسلم عن جعفر بن محمد عن ابيه عن آبائه عن اميرالمومنين عليهم السلامقال : لكل امه مجوس و مجوس هذه الامه الذين يقولون بالقدره .
ترجمه :
10. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت مى نمايد كه اميرالمومنينعليه السلام فرمودند: در هر امتى مجوسى هست و مجوسان اين امت قدريها هستند.

عقاب من ادعى الامامه و ليس بامام .
مجازات مدعى امامت در صورتى كه امام نباشد حديث : 1 ابى رحمه اللهقال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين عن ابنفضال عن معاويه بن وهب عن ابى سلام عن سوره بن كليب عن ابى جعفر عليه السلامقال : قلت قول الله عزوجل : (و يوم القيامه ترى الذين كذبوا على الله وجوههم مسوده).
قال : من زعم انه امام و ليس بامام قلت : و ان كان علويا فاطمياقال : و ان كان علويا فاطميا.
ترجمه :
1. راوى از امام باقر عليه السلام پرسيد اين آيه درباره چه كسانى است ؟ (در روزقيامت روى كسانى را كه به خدا دروغ بستند، سياه مى بينى ) ⁽¹³⁸⁾. فرمودند:دربارهكسى است كه خيال مى كند امام است ، در حالى كه نيست .
راوى پرسيد. گرچه علوى و فاطمى (از فرزندان يا دودمان امام على عليه السلام وحضرت فاطمه عليهماالسلام ) باشد؟ فرمودند: گرچه علوى و فاطمى باشد.

حديث : 2 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى عبدالله بن جعفر عن محمد بن الحسين عن الحسن بنمحبوب عن ابان عن المفضل عن ابى عبدالله عليه السلامقال : من ادعى الامامه و ليس ‍ من اهلها فهو كافر.
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه ادعاى امامت كند واهل آن نباشد، كافر است .

حديث : 3 ابى رحمه الهقال : عن سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين عن عبدالرحمن بن ابى هاشم البزاز الاسدىعن داود بن فرقد عن ابى عبدالله عليه السلامقال : من ادعى الامامه و ليس بامام فقد افترى على الله و على رسوله و علينا.
ترجمه :
3. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه ادعاى امامت كند و امام نباشد، بر خدا ورسول او و بر ما دروغ بسته است .

حديث : 4 و بهذاالاسناد عن محمد بن الحسين عن ابن سنان عن يحيىاخى اديم عن الوليد بن صبيح قال : سمعت ابا عبدالله عليه السلاميقول :ان هذا الامر لا يدعيه غير صاحبه الا بتر الله عمره .
ترجمه :
4. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى جز صاحب امامت ،مدعى آن نيست ، مگر اين كه خداوند عمر او را كوتاه مى نمايد.

عقاب ابن آدم الذى قتل اخاه و نمرود الذى حاج ابراهيم عليه السلام فى ربه ورجلينمن بنى اسرائل هودا قومهما و نصراهما و فرعونالذىقال : انا ربكم الاعلى و رجلين من هذه الامه .
مجازات قابيل ، نمرود، دو نفل از بنىاسرائيل كه قوم خود را يهودى و مسيحىكردند، فرعون و دو نفر از اين امت حديث : 1 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن العباس بن معروف عن الحسن بن محبوب عن حنان بنسدير قال : حدثنى رجل من اصحاب ابى عبدالله عليه السلامقال : سمعته يقول : ان اشد الناس عذابا يوم القيامه لسبعه نفر اولهم ابن آدم الذىقتل اخاه و نمرود الذى حاج ابراهيم فى ربه و اثنان فى بنىاسرائيل هودا قومهما و نصراهما و فرعون الذىقال : انا ربكم الاعلى و اثنان من هذه الامه احدهما شرهما فى تابوت من قوارير تحتالفقل فى بحار من نار.
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: در روز قامت عذاب هفتنفر از همه سخت تر است : فرزند آدم عليه السلام كه برادرش را كشت ، نمرود كه باحضرت ابراهيم عليه السلام در مورد خداوند بحث و خدا را انكار كرد، دو نفر از بنىاسرائيل كه قوم خود را يهودى و مسيحى نمودند، فرعون كه گفت :من بالاترين خداى شماهستم و دو نفر از اين امت كه يكى از آنها بدتر از ديگران است و در تابوتى شيشه اى درزير جهنم در درياهايى از آتش قرار دارد.

حديث : 2 ابى رحمه اللهقال : حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن عيسى عن محمد بن عبدالرحمن و محمد بن سنان عنابى الجارود قال :قلت : لابى جعفر عليه السلام : اخبرنىباول من يدخل النار قال :ابليس و رجل عن يمينه ورجل عن يساره .
ترجمه :
2. راوى از امام باقر عليه السلام پرسيد اولين كسى كه وارد جهنم مى شود كيست ؟فرمودند: ابليس و دو نفر ديگر كه در سمت راست و چپ او هستند.

حديث : 3 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار قال : حدثنى عباد بن سليمان عن محمد بن سليمانالديلمى عن السحاق به عمار الصيرفى عن ابى الحسن الماضى عليه السلامقال : قلت :جعلت فداك حدثنى فيهما بحديث فقد سمعت عن ابيك فيهما احاديث عدهقال : فقال لى : يا اسحاق الاول بمنزله العجل و الثانى بمنزله السامرىقال : قلت : جعلت فداك زدنى فيهما قال : هما و الله نصرا و هودا و مجسا فلا غفر اللهذلك لهما قال : قلت : جعلت فداك زدنى فيهماقال : ثلاثه لا ينظر الله اليهم و لا يزكيهم و لهم عذاب اليمقال : قلت : جعلت فداك فمن هم قال : رجل ادعى اماما من غير الله و آخر طعن فى امام من اللهو آخر زعم ان لهما فى الاسلام نصيبا قال :قلت : جعلت فداك زدنى فيهماقال : ما ابالى يا اسحاق محوت المحكم من كتاب الله او حجدت محمدا صلى الله عليه و آلهالنبوه او زعمت ان ليس فى السماء اله او تقدمت على على بن ابى طالب عليه السلامقال : قلت : جعلت فداك زدنى قال : فقال لى : يا اسحاق ان فى النار لواديايقال له : سقر لم يتنفس منذ خلقه الله لو اذن الله له فى التنفس ‍ بقدر مخيط لا حرق منعلى وجه الارض و ان اهل النار يتعوذون الله له فى التنفس بقدر مخيط لا حرق من على وجهالارض و ان اهل النار يتعوذون من حر ذلك الوادى و نتنه و قذره و ما اعدالله فيه لاهله و انفى ذلك الوادى لجبلا يتعوذ جميع اهل ذلك الجبل لشعبا يتعوذ جميعاهل ذلك الجبل من حر ذلك الشعب و نتنه و قذره و ما اعدالله فيه لاهله و ان فى ذلك الشعبلقليبا يتعوذ اهل ذلك القليب لحيه يتعوذ جميعاهل ذلك القليب من خبث تلك الحيه و نتنها و قذرهاو ما عداللهعزوجل فى انبابها من السم لاهلها و ان فى جوف تلك الحيه لسبع صناديق فيها خمسه منالامم السالفه و اثنان من هذه الامه قال : قلت ، جعلت فداك و من الخمسه و من الاثنانقال : اما الخمسه فقابيل الذى قتل هابيل و نمرود الذى حاج ابراهيم فى ربهقال : انا احيى و اميت و فرعون الذى قال : انا ربكم الاعلى و يهودا الذى هود اليهود وبولس الذى نصر النصارى و من هذه الامه اعرابيان .
ترجمه :
3. اسحاق بن عمار صيرفى مى گويد به امام كاظم عليه السلام عرض كردم درباره آندو نفر براين چيزى بگوييد. و من درباره آن دو مطالب زيادى از پدرتان شنيده ام .فرمودند: اى اسحاق ! اولى همانند آن گوساله و دومى همانند(سامرى ) است . عرضكردم بيشتر بفرماييد. فرمودند: بخدا سوگند آنها عده اى را مسيحى ، بهودى و مجوسىكردند: خداوند كار آنها را نبخشد. عرض كردم بيشتر بفرماييد. فرمودند: سه نفر هستندكه خداوند به آنها نظر رحمت نمى افكند، آنها را پاك نمى نمايد و عذاب دردناكى براىآنها مهياست . عرض كردم فدايت گردم اينان كيستند؟ فرمودند: كسى كه از جانب غير خداادعاى امامت كند يا امام از طزف خدا را بدنام كند و يا گمان كند آن و نفر بهره اى از اسلامداشته اند. عرض كردم بيشتر بفرماييد. فرمودند: اى اسحاق ! برايم فرقى ندارد كهآيه محكمى از قرآن را محو كنم ، پيامبرى حضرت محمد صلى الله عليه و آله را انكارنمايم . گمان كنم در آسمان خدايى نيست يا (در امامت ) بر حضرت على عليه السلامپيشى بگيريم (يعنى گناه اين كارها با گناه ( انكار امامت امير المومنين عليه السلام وادعاى امامت خودم ) برابر است .). عرض كردم فدايت شوم . بيشتر بفرماييد. فرمودند:اس اسحاق ! همانا در جهنم دره اى است به نام (سقر) از زمانى كه خدانوند آن را آفريده، نفس نكشيده است . اگر خداوند به اندازه سر سوزنى به او اجازه تنفس بدهد، بدونشك همه زمينيان را آتش مى زند، و همانا جهنميها اگر گرما،، بدبويى ، كثيفى وعذابهايى كه خداوند براى اهل اين دره آماده نموده است ، گريزانند. و همانا بدون شك دراين دره كوهى است كه همه كسانى كه در اين دره هستند از گرما، بدبويى ، كثيفى ، وعذابهايى كه خداوند براى ساكنان اين كوه مهيا نموده است ، گريزان هستند.
و همانا بدون شك در اين چاه افعيى است كه همهاهل اين چاه از پليدى ، بدبويى ، كثيفى ، و سمهايى كه خداوندعزوجل در نيش آن براى اهلش مهيا نموده است ، گريزان هستند. و همانا وو بدون ترديد درشكم اين افعى هفت صندوق است كه پنج نفر از امتهاى گذشته و دو نفر از اين امت در آنهستند. عرض كردم فدايت شوم اين پنج نفر دو نفر كيستند؟ فرمودند: آن پنج نفر عبارتنداز ( قابيل ) كه (هابيل ) را كشت ، نمرود كه با حضرت ابراهيم عليه السلام دربارهوجود خدا بحث كرد و منكر خدا شد و گفت : من زنده مى كنم و مى ميرانم ، فرعون كه گفت :من بالاترين خداى شما هستم ، يهودا كه گروهى را يهودى نمود و بولس كه عده اى رامسيحى نمود و دو تن بيابانى از اين امت .

عقاب من قتل الحسين بن على عليهماالسلام
مجازات قاتل امام حسين عليه السلام حديث : 1 ابى رحمه اللهقال : حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن زياد القندى عن محمد بن ابى حمزهعن عيص بن القاسم قال : ذكر عند ابى عبدالله عليه السلامقاتل الحسين عليه السلام فقال بعض اصحابه : كنت اشتهى ان ينتقم الله منه فى الدنياقال : كانك تستقل له عذاب الله و ما عندالله اشد عذابا و اشد نكالا.
ترجمه :
1. در محضر امام صادق عليه السلام سخن ازقاتل امام حسين عليه السلام به ميان آمد. يكى از اصحاب او گفت : دوست داشتم خداوند درهمين دنيا از او انتقام مى گرفت . آن حضرت عليه السلام فرمودند: گويا عذاب خدا (درآخرت ) را كم مى دانى ، در حالى كه عذاب خدا بسيار بدتر و سخت تر است .

حديث : 2 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ابراهيم بن هاشم عن عثمان بن عيسى عن عمروبنشمر عن جابر عن ابى جعفر عليه السلام قال :قال رسول الله صلى الله عليه و آله : ان فى النار منزله لم يكن يستحقها احد من الناسالا بقتل الحسين بن على عليهماالسلام و يحيى بن زكريا عليه السلام .
ترجمه :
2. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: همانا جايى در جهنم هست كه كسى سزاوار آننمى شود، جز با كشتن امام حسين عليه السلام يا حضرت يحيى عليه السلام .

حديث : 3 حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن محمد بن الحسين عن محمد بن سنان عنبعض اصحابه عن ابى عبدالله عليه السلامقال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اذا كان يوم القيامه نصب لفاطمهعليهاالسلام قبه من نور و اقبل الحسين عليه السلام راسه على يده فاذا راته شهقت شهقهلا يبقى فى الجمع ملك مقرب و لا نبى مرسل و لا عبد مومن الا بكى لهافيمثل الله عزوجل رجلا لها فى احسن صوره و هو يخاصم قتلته بلا راس ‍ فيجمع اللهقتلته و المجهزين عليه و من شرك فى قتله فيقتلهم حتى اتى على آخر هم ثم ينشرونفيقتلهم امير المومنين عليه السلام ثم ينشرون فيقتلهم الحسن عليه السلام ثم ينشرونفيقتلهم الحسين عليه السلام ثم ينشرون فلا يبقى من ذريتنا احد الا قتلهم قتله فعند ذلكيكشف الغيظ و ينسى الحزن ثم قال ابو عبدالله عليه السلام : رحم الله شيعتنا، شيعتنا والله المومنون فقد و الله شركونا فى المصيبتهبطول الحزن و الحسره .
ترجمه :
3. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه روز قيامت فرا رسد، گنبدى ازنور براى فاطمه عليهاالسلام مى سازند. در اين هنگام در حالى كه امام حسين عليهالسلام سرش را در دست گرفته . بسوى گنبد مى آيد. همين كه حضرت فاطمهعليهاالسلام او را مى بيند، چنان مى گريد كه در صحراى محشر همه فرشتگان مقرب ،پيامبران مرسل و بندگان مومن به گريه مى افتند، آنگاه خداوند مردى را بصورتمثال ، بدون سر، و به بهترين شكل مى آفريند تا با قاتلان حسين عليه السلام بستيزدو مبارزه كند. سپس خداوند قاتلان و تمام كسانى كه درقتل او شركت داشتند، را جمع نموده و آن مثال همه آنها را مى كشد. دوباره زنده مى شوند وامير المومنين عليه السلام آنها را مى كشد. دوباره زنده مى شوند و امام حسن عليه السلامآنها را مى كشد. دوباره زنده مى شوند و امام حسين عليه السلام آنها را مى كشد و در اينهنگام خشمها فروكش كرده و غمها فراموش مى شود. آنگاه امام صادق عليه السلامفرمودند: خدا شيعيان ما را رحمت كند. بخدا سوگند شيعيان ما مومنين حقيقى هستند. بخداسوگند كه در اين مصيبت با غم و اندوه طولانى با ما شريك شدند.

حديث : 4 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال : حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان عناسماعيل بن جابر عن ابى عبدالله عليه السلامقال : سمعته يقول : القائم و الله يقتل ذرارى قتله الحسين عليه السلامبفعال آبائها.
ترجمه :
4. امام صادق عليه السلام فرمودند: بخدا سوگند قائمآل محمد عليه السلام دودمان قاتلان امام حسين عليه السلام را بخاطر كار پدرانشان مىكشد (ظاهرا بخاطر رضايت آنان به كار پدرانشان .)

حديث : 5 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل قال : حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن يعقوب بن يزييد عن محمدبن منصور عن رجل عن شريك يرفعه قال : قالرسول الله صلى الله عليه و آله اذا كان يوم القيامه جاءت فاطمه عليهاالسلام فى لمهمن نسائها فيقال لها: ادخلى الجنه فتقول : لاادخل حتى اعلم ما صنع بولدى من بعدى فيقال لها: انظرى فى قلب القيامه فتنظر الىالحسين عليه السلام قائما و لبس عليه راس ‍ فتصرخ صرخه و اصرخ لصراخها وتصرخ الملائكه لصراخنا فيغضب الله عزوجل لنا عند ذلك فيامر نارايقال لها: هبهب قد اوقد عليها الف عام حتى اسودت لا يدخلها روح ابدا و لا يخرج منها غمابدا فيقال : التقطى قتله الحسين و حمله القرآن فتلتقطهم فاذا صاروا فى حوصلتهاصهلت و صلهوا بها و شهقت و شهقوا بها و زفرت و زفروا بها فينطقون بالسنه ذلقهطلقه يا ربنا فبما اوجبت لنا النار قبل عبده الاوثان فياتيهم الجواب عن الله تعالى : انمن علم ليس كمن لا يعمل .
ترجمه :
5. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: در روز قيامت حضرت فاطمه عليهاالسلامهمراه با زنان همدم خود مى آيد. به او مى گويند به بهشت برو. مى گويد: تا زمانىكه ندانم پس از من با فرزندم چه كردند، نمى روم . به او مى گويند به وسط عرصهقيامت بنگر. او نيز مى نگرد و امام حسين عليه السلام را بدون سر، و ايستاده مى بيند.فريادى كشيده و من نيز از فرياد او فرياد مى كشم . فرشتگان نيز از فرياد ما فريادمى زنند. در اين هنگام خداوند عزوجل خشمگين شده و به آتشى كه به آن (هبهب ) مىگويند و هزار سال افروخته شده تا سياه شده است و هيچ گونه شادى در آن وجودنداشته و غمى از آن بيرون نمى رود ( يعنى سراسر رنج و مصيبت است )، دستور مىفرمايد: قاتلان حسين و حاملين قرآن را پيدا كن ( يعنى گرچه قاتلانحامل قرآن باشند)، او آنها را پيدا مى كند و مى خورد و شيهه مى كشد، آنان نيز شيهه مىكشند، مى گريد، آنان نيز مى گريند و مى غرد، آنان نيز مى غرند. آنگاه با زبانىگويا و فصيح مى گويند :خدايا ! را قبل از بت پرستان ما را به آتش كشيدى ؟ ازخداوند جواب مى رسد كه : كسى كه مى داند مانند كسى كه نمى داند نيست ( شما باآگاهى جنايت كرديد.)

حديث : 6 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن احمد بنمحمد عن ابيه عن عبدالله بن عبدالرحمن الاصمقال : حدثنى عبدالله بن بكر الارجانى قال : صحبت ابا عبدالله عليه السلام فى طريقمكه من المدينه فنزل منزلا يقال له عسفان ثم مررنابجبل اسود على يسار الطريق وحش ‍ فقلت : يا ابنرسول الله ما اوحش هذا الجبل ما رايت فى الطريق جبلا مثلهفقال : يا ابن بكر اتدرى اى جبل هذا. هذا جبليقال له : الكمد و هو على واد من اوديه جهنم فيه قتله ابى الحسين عليه السلام و استودعهمالله يجرى من تحته مياه جهنم من الغسلين و الصديد و الحميم الان و ما يخرج الحطمه و مايخرج من سقر و ما يخرج من الجحيم و ما يخرج من الهاويه و ما يخرج من السعير و ما مررتبهذاالجبل فى مسيرى فوقفت الا رايتهما يستغيثان و يتضرعان و انى لانظر الى قتله ابىفاتول لهما: ان هولاء انما فعلوا لما اسستما لم ترحمونا اذ وليتم و قتلتمونا و حرمتموناو وثبتم على حقنا و استبددتم بالامر دوننا فلا يرحم الله من يرحمكما ذوقا وبال ما صنعتما و ما الله بظالم للعبيد.
ترجمه :
6. عبدالله بن بكر ارجانى مى گويد با امام صادق عليه السلام در مسافرت از مدينهبهمكه همراه بودم به توقفگاهى به نام (عسفان ) رسيده و آنجا توقف كرديم . آنگاهحركت كرده و در راه كوه سياه وحشتناكى ديديم . عرض ‍ كردم : اى پسررسول خدا ! چقدر اين كوه وحشتناك است ! اولين بار است كه در راه به چنين كوهى بر مىخوريم . آن حضرت عليه السلام فرمودند: مى دانى اين چه كوهى است ؟ اين كوه (كمد)نام دارد و بر دره اى از دره هاى جهنم كه خداوند قاتلان امام حسين عليه السلام را در آنجاى داده است ، قرار دارد. و زير آن آبهاى جهنم جارى است ، يعنى چرك و خون جهنميان وآلودگى هاى آنان ، آب جوش سوزان ، چركهايى كه از فرج زناكاران خرج مى شود وآبهايى كه از (جهنم )، (لظى )، (حطمه )، (سقر)، (جحيم ) و (هاويه ) و (سعير)بيرون مى آيد. هرگاه كه از اينجا عبور مى كنم و اين كوه را مى بينم ، مى ايستم و آن دونفر را مى بينم كه گريه و كمك مى خواهند. به قاتلان پدرم نگريسته و به آنا دو مىگويم : بدون شك شما اين كار آنان را پى ريزى كرديد. هنگامى كه قدرت را به دستگرفتيد، به ما رحم نكرديد، ما را كشتيد، محروم كرديد، حق ما راپايمال نموده و بدون در نظر گرفتن ما هر كاريى خواستيد انجام داديد. خدا رحم نكند بهكسى كه به شما رحم كند ! مجازات كار خود را بچشيد كه خدا به بندگان خود هيچ ظلمىنمى كند.

حديث : 7 و بهذاالاسناد عن محمد بن احمد عن محمد بن الحسين عننصر بن مزاحم عن عمر بن سعد عن محمد بن يحيى الحجازى عناسماعيل بن داود ابى العباس الاسدى عن سعيد بنالخليل عن يعقوب بن سليمان قال : سمرت انا و نفر ذات ليله فتذاكرناقتل الحسين عليه السلام فقال رجل من القوم : ما تلبس احد بقتله الا اصابه بلاء فى اهله وماله و نفسه فقال شيخ من القوم فهو و الله ممن شهد قتله و اعان عليه فما اصابه الىالان امر يكره فمقته القوم و تغير السراج و كان دهنه نفطا فقام اليه ليصلحه فاخذتالنار باصبعه فنفخها فاخذت بلحيته فخرج يبادر الى الماء فالقى نفسه فى النهر وجعلت النار ترفرفت على راسه فاذا اخرجه احرقته حتى ما لعنه الله .
ترجمه :
7. يعقوب بن سليمان مى گويد: شبى با عده اى نشسته و درباره شهادت امام حسين عليهالسلام صحبت مى كرديم . يكى از اهل مجلس گفت : همه كسانى كه درقتل امام حسين عليه السلام شركت كردند، دچار بلاى جانى يا مالى شده يا خانواده اشگرفتار بلايى شده است . پيرمردى كه در آنجا حضور داشت ، گفت : من نيز درقتل او شركت داشته ام ، ولى تاكنون هيچ حادثه ناگوارى نديده ام .اهل مجلس سخت بر او خشم گرفتند. ناگهان چراغ نفتى ⁽¹³⁹⁾ خراب شد. برخاست كهدرستش كند، انگشتانش آتش گرفت . انگشتانش را فوت كرد، ريشش هم آتش گرفت .بيرون رفت كه آتش را با اب خاموش كند. خود را در رودخانه انداخت ولى باز هم آتشبالاى سرش ‍ مى چرخيد و همين كه سرش را از اب بيرون مى آورد، با آتش مى سوخت وباين ترتيب مرد. خدا لعنتش كند.

حديث : 8 و بهذاالاسناد عن عمر بن سعد عن القاسم بن الاصبغبن نباته قال :قدم علينا رجل من بنى دارم ممن شهدقتل الحسين عليه السلام مسعود الوجه و كان رجلا جميلا شديد البياض فقلت له : ما كدتاعرفك لتغير لونك فقال : قتلت رجلا من اصحاب الحسين ابيض بين عينيه اثر السجود وجئت براسه فقال القاسم : لقد رايته على فرس له مرحا و قد علق الراس ‍ بلبانها و هويصيب ركبتيها قال : فقلت لابى : لو انه رفع الراس قليلا اماترى ما تصنع بهالفرس بيديها فقال لى : يا بنى ما يصنع به اشد لقد حدثنىفقال : ما نمت ليله منذ قتلته الا اتانى فى منامى حتى ياخذ بكتفى فيقودنى ويقول : انطلق فينطلق بى الى جهنم فيقذف بى فيها حتى اصبحقال : فسمعت بذلك جاره له فقالت : ما يدعنا ننام شيئا منالليل من صياحه قال : فقمت فى شباب من الحى فاتينا امراته فسالناها فقالت : قدابدى على نفسه قد صدقكم .
ترجمه :
8. (قاسم بن اصبغ بن نباته ) مى گويد: شخص زيبا و بسيار سفيدى از قبيله (بنىدارم ) كه شاهد قتل امام حسين عليه السلام بود، را ديدم كه سياه رو شده بود. به او گفتمبخاطر تغيير رنگ صورتت بزحمت تو را شناختم و گفت : مرد سفيدرويى از ياران حسينرا كه بر پيشانيش اثر سجده بود، كشته و سر او را بهمراه بردم .
(قاسم بن اصبغ بن نباته ) مى گويد: (در روزى كه او را كشته بود) او راخوشحال و سوار بر اسب دبدم كه سر او را به سينه اسب آويزان كرده بود. و اين سرمرتب به دستان اسب مى خورد. به پدرم گفتم :كاش كمى آن سر رابال مى برد. بين دستان اسب با آن سر چه مى كند. پدرم گفت : فرزندم ! بلايى كهبر سر او اورده اند، دردناكتر از اين بوده است .
همان شخص خودش به من گفت : از وقتى كه او را كشته ام ، هر شب در خواب به سراغم مىآيد، شانه ام را گرفته و مى گويد: راه بيفت ، مرا به جهنم برده و در آن مى اندازد تاصبح شود. يكى از همسران او كه صدايش را هنگام خواب شنيده بود. مى گويد: شب تاصبح از فرياد او خوابمان نمى برد.
(قاسم بن اصبغ بن نباته ) مى گويد: با عده اى از جوانان قبيله پيش ‍ همسرش رفتيمو از همسرش حالات او را پرسيديم . او گفت : خودش همه چيز را گفته و راست گفته است .

حديث : 9 و بهذاالاسناد عن عمر بن سعدقال : حدثنى ابو معاويه ، عليه السلام عن الاعمش عن عمار بن عمير التميمىقال : لما جى براس ‍ عبيدالله بن زياد لعنه الله و رووس اصحابه عليهم غضب اللهقال : انتهيت اليهم و الناس يقولون : قد جاءتقال : فجاءت حيه يتخلل الرووس حتى دخلت فى منخز عبيدالله بن زياد لعنه الله عليهثم خرجت فدخلت فى المنخر الاخر.
ترجمه :
9. (عمار بن عمير تميمى ) مى گويد: هنگامى كه سر (عبيدالله بن زياد) ملعون وياران او را آوردند، در حالى رسيدم كه مردم مى گفتند :آمدند. هنگامى كه سرها را آوردند.ديدم مارى در ميان سرها رفت و و در بينى (عبيدالله بن زياد) ملعون وارد شد. آنگاهبيرون آمده و وارد بينى ديگرى شد.

حديث : 10 حدثنى على بن احمد بن عبدالله عن ابيه عن جده احمدبن ابى عبدالله عن ابيه محمد بن خالد باسناده يرفعه الى عنبسه الطائى عن ابن جبير عنعلى بن ابى طالب عليه السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله :يمثل لفاطمه عليهاالسلام راس الحسين متشحطا بدمه فتصيح وا ولداه وا ثمره فواداهفتصعق الملائكه لصيحه فاطمه عليهاالسلام و ينادىاهل القيامه : قتل الله قاتل ولدك يا فاطمه قال:فيقول الله عزوجل : ذلك افعل به و بشيعته و احبائه و اتباعه و ان فاطمه عليهاالسلامفى ذلك اليوم على ناقه من نوق الجنه مدبجه الجبينين واضحه الخدين شهلاء العينينراسها من الذهب المصفى و اعنناقها من المسك و العنبر خطامها من الزبرجد الاخضر رحائلها درمفضض بالجوهر على الناقه هودج غشاوتها من نور الله و حشوها من رحمه الله خطامهافرسخ من فراسخ الدنيا يحف بهودجها سبعون الف ملك بالتسبيح و التمجيد والتهليل و التكبير و الثناء على رب العالمين ثم ينادى مناد من بطنان العرش : يااهل القيامه غضوا ابصاركم فهذه فاطمه بنت محمدرسول الله صلى الله عليه و آله تمر على الصراط فتمر فاطمه عليها السلام وشيعتها على الصراط كالبرق الخاطف قال النبى صلى الله عليه و آله : و تلقى اعداوهاو اعداء ذريتها فى جهنم .
ترجمه :
10. امير المومنين عليه السلام نقل مى نمايند كهرسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: سر آغشته به خون حسين عليه السلام براىفاطمه عليهاالسلام نمايان مى شود و او فرياد مى زندن فرزندم ! ميوه دلم ! فرشتگاناز فرياد فاطمه عليهاالسلام بيهوش شده واهل قيامت ندا مى دهند: خداوند قاتل فرزندت را بكشد اى فاطمه ! آنگاه خداوندعزوجل مى فرمايد: اين كار را در مورد او قاتل امام حسين عليه السلام ، دنباله روها،دوستداران و پيروان او انجام مى دهم و همانا فاطمه در اين روز بر شترى بهشتى سواراست كه پيشانيش زيبا، رويش سفيد، چشمانش ميشى ، سرش از طلاى خالص ، گردنش ازمشك و عنبر، افسارش زبرجد سبز و زين آن درى است كه با سنگهاى گرانبها پوشيدهشده است . بر آن شتر هودجى است كه پوشش آن نور خدا و درون آن رحمت اوست . افسار آنيك فرسخ از فرسخهاى دنياست . اطراف آن هودج هفتاد هزار فرشتهمشغول تسبيح ، تحميد، تهليل ، تكبير و ثناى خداوند هستند. آنگاه منادى از درون عرش ندامى دهد: اى اهل قيامت ! ديدگان خود را پايين بيندازيد. اين فاطمه دختر محمدرسول خدا صلى الله عليه و آله است كه از پل صراط عبور مى نمايند و دشمنان او ودشمنان دودمان او را به جهنم مى ريزند.

حديث : 11 ابى رحمه اللهقال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال : حدثنى محمد بن احمدقال : حدثنى عبدالله بن محمد عن على بن زياد عن محمد بن على الحلبىقال : قال ابو عبدالله عليه السلام : ان ال ابى سفيان قتلوا الحسين بن على عليهماالسلامفنزع الله ملكهم و قتل هشام زيد بن على فنزع الله ملكه وقتل الوليد يحيى بن زيد فنزع الله ملكه على قتله ذريهرسول الله صلى الله عليه و آله .
ترجمه :
11. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا آل ابى سفيان امام حسين عليه السلام راكشتند و خداوند حكومتشان را برانداخت ، هشام ، زيد بن على عليه السلام را كشت و خداوندحكومتش را برانداخت ، وليد، يحيى بن زيد را كشت و خداوند يخاطر كشتن دودمانرسول خدا صلى الله عليه و آله حكومتش را برانداخت

عقاب البغى و قطيعه الرحم و اليمين الكاذبه والزنا
مجازات ظلم ، قطع رحم ، قسم دروغ و زنا حديث : 1 حدثنى محمد بن موسى بنالمتوكل رضى الله عنه قال : حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسنبن محبوب عن مالك بن عطيه عن ابى عبيده الحذاء عن ابى جعفر عليه السلامقال : فى كتاب على عليه السلام ثلاث خصال لا يموت صاحبهن ابدا حتى يرى و بالهن :البغى و قطيعه الرحم و اليمين الكاذبه يبارز الله بها.
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: در كتاب امام على عليه السلام آمده است : سه چيزاست كه انجام دهنده آن نمى ميرد تا نتيجه بد آن را ببيند: ظلم ، قطع رحم ، و قسم دروغكه بوسيله آن با خدا مى جنگند.