نيايش بيست و نهم

.دعاى آن حضرت است به هنگامى كه روزى بر او تنگ مى‏شد.

خداوندا،تو ما را آزمودى تا در كم و بيش روزيهايمان بدگمان شديم‏و در مدت عمرمان به آرزوهاى دور و دراز گرفتار آمديم،تا آنگاه كه‏روزى خود از درگاه ديگر روزيخواران طلبيديم و به عمرى دراز چون‏عمر پيران كهنسال طمع بستيم.

بار خدايا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را به يقينى صادق‏برسان كه ما را از رنج طلب معاش كفايت كند و اطمينانى خالص بخش‏كه ما را از شدت تعب معاف دارد.

خداوندا،آن وعده‏اى را كه در وحى خود بر پيامبر(ص)بدان تصريح‏كرده‏اى و در قرآن بر آن سوگند خورده‏اى سبب قطع دلمشغولى ما به‏رزقى كه خود آن را تكفل كرده‏اى قرار ده.

خداوندا،تو خود گفته‏اى«روزى شما و هر چه به شما وعده شده درآسمان است.»#(1) و در پى آن سوگند خورده‏اى كه«سوگند به پروردگارآسمانها و زمين كه اين سخن آن چنان كه سخن مى‏گوييد حتمى‏است.»#(2) اى خداوند گفته تو راست‏ترين گفته‏هاست و سوگند تودرست‏ترين و كامل‏ترين سوگندهاست.

پى‏نوشتها

1.و فى السماء رزقكم و ما توعدون.(سوره 51/آيه 22)

2.فو رب السماء و الارض انه لحق مثل ما انكم تنطقون.(سوره 51/آيه 23)