نيايش چهلم
.دعاى آن حضرت است هنگامى كه خبر مرگ كسى به او مىرسيد يا خود مرگ را ياد مىكرد.
اى خداوند،بر محمد و خاندان او درود فرست و ما را از آرزوهاىدور و دراز در امان دار و به صدق عمل آرزوهاى ما تنگ ميدان ساز،آنسان كه ما را آرزوى آن نبود كه به سر آوريم ساعتى را پس از ساعتديگر و به پايان بريم روزى را پس از روز ديگر و بپيونديم نفسى را بهنفس ديگر و بر داريم گامى را از پى گام ديگر.
اى خداوند،ما را از فريب سراب آرزوها به سلامت دار و از شر وفساد آن ايمنى بخش و مرگ را در برابر ما بدار و روزى مباد كه از يادمرگ غافل باشيم.
اى خداوند،در اين جهان،آن چنان از عمل صالح بر خوردارمانفرماى كه وعده ديدار تو را با همه نزديكىاش دير شماريم و آتشاشتياق ما در پيوستن به تو در دل زبانه كشد،آن سان كه مرگ سراىانس ما شود كه بدان دل بربنديم و آشيانه الفت ما كه به سوى آنپر بگشاييم و خويشاوند ما كه نزديك شدن به او را دوست بداريم.
چون مرگ را بر سر ما آورى و بر ما فرود آرى،ما را به چنان مهمانىنيكبخت گردان.و چون بيامد،آرامش جان ما بدو قرار ده.مهمان ما راسبب شوربختى ما مگردان و از ديدار او ما را به خوارى ميفكن.او رادرى از درهاى آمرزش و كليدى از كليدهاى رحمت خويش قرار ده.
اى خداوندى كه جزاى نيكوكاران را بر عهده گرفتهاى،اىخداوندى كه عمل مفسدان را به صلاح مىآورى،ما را در زمره هدايتيافتگان بميران،نه گمراهان.چنان كن كه مرگ را به پيشباز رويم،نهناپسندش شمريم.چنان كن كه در شمار ثابتان باشيم،نه در شمارعاصيان و نه در شمار اصرار كنندگان بر گناه.
